Reset search
United States
Satellite

United States
Manson Mesa

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Travelers at this place
    • Amerikanischer Südwesten
      Day 11

      Monument Valley, Lake Powell und Page

      August 11 in the United States ⋅ ☀️ 34 °C

      Bevor wir heute Bluff verließen, schauten wir uns noch die nachgebaute erste Siedlung in Bluff an. Die ersten Weißen, die sich zu Füßen der Twin Rocks ansiedelten, waren die Mitglieder der berühmt gewordenen Hole-in-the-Rock Expedition, eine Gruppe von 236 Mormonen unter der Leitung von John Taylor, die nach einem anstrengenden 200 Meilen langen Treck durch die unwirtlichen Wüsten- und Canyonlandschaften des südöstlichen Utah und dem schwierigen Abstieg über eine durch langwierige Sprengungen passierbar gemachte Felsspalte schließlich am Ufer des San Juan eintrafen und dort eine kleine Farmgemeinde gründeten. Liebevoll und detailreich wurde diese Siedlung wieder aufgebaut, um die Geschichte Bluffs lebendig zu erhalten. In den einzelnen Hütten der damaligen Bewohner entdeckt man viele Details und man kann sich in verschiedenen Sprachen eine Erklärung zur jeweiligen Familie anhören. Sehr beeindruckend und wir waren froh, dass wir uns die Besichtigung nicht entgehen lassen haben.
      Danach fuhren wir los Richtung Westen ins Monument Valley. Die gewaltigen Felsformationen muten wirklich wie Kunstwerke mitten in der weiten Ebene an. Wow!
      Unser Ziel für heute war aber ein Campingplatz direkt am Lake Powell in der Nähe von Page. Auf dem Weg dorthin bereitete uns der tiefschwarze bis lilane Himmel Sorgen und es begann stark zu regnen. Gott sei Dank nicht lange. Als wir am Lake Powell ankamen, setzte ein Sandsturm ein und binnen Sekunden wehte es Millionen von Sandkörnern durch die offene Wohnmobiltür in unser fahrbares Zuhause. Nach einiger Zeit legte sich der Sturm und wir gingen in den See schwimmen. Da der Himmel aber immer noch beängstigend schwarz war und die Vorhersage nochmal Gewitter vorhersagte und wir außerdem sehr sandig waren, beschlossen wir, lieber auf einem befestigten Campingplatz in Page zu nächtigen. Gesagt, getan. Dort angekommen schwamm Simon noch ein paar Runden im Innenpool, wir aßen zu Abend und duschten ausgiebig. Das Lustige ist, dass der Lake Powell in Utah liegt, während Page in Arizona ist und beide sich in unterschiedlichen Zeitzonen befinden. In Utah ist es schon eine Stunde später. Morgen Vormittag haben wir eine Führung beim Antelope Canyon und wir freuen uns schon sehr darauf! Danke, liebe Sabine für den Tipp!😘      Read more

      See translation
    • USA
      Day 17

      Weiter geht's nach Page

      September 27 in the United States ⋅ ☀️ 34 °C

      Über Tuba City geht's weiter nach Page.
      Kurzer Abstecher zum Glen-Canyon-Damm und den Lake Powell.
      Danach leider Volltanken 😅💰 Der 7,3L-V8 ist echt durschtich 😝
      Jetzt erst mal entspannt einen Eiscafe bei über 33°CRead more

      See translation
    • TravelerUSA 2024
      Day 11

      Kingman

      October 11 in the United States ⋅ ☁️ 27 °C

      Heute stand nicht mehr an, als zu unserem Zwischenstopp Kingman zu kommen. Wir haben also erstmal ausgeschlafen, waren frühstücken und dann nochmal in dem guten & preiswerten Gym in Page. Da haben wir uns jeder einen Peanutbutter Banana Protein Shake gegönnt, der einfach nur fantastisch war 🤩. Wahrscheinlich wieder sehr low calorie aber dafür wenigstens bisschen Protein 😅. Danach sind wir losgefahren nach Kingman - die Fahrt hat ca. 4h gedauert und nach 2h haben wir Halt in Flagstaff gemacht, um ein bisschen durch den Target dort zu spazieren und Mittagspause beim Panda Express zu machen 🐼. Panda Express ist noch das „gesündeste“ Fast Food hier und auch echt preiswert. Ich würde sagen das ist mein Top 1 Fast Food gefolgt von Shake Shack & In&Out Burger 🍔. Bei Target habe ich mich erstmal mit Oreo Cakesters eingedeckt, die es leider nicht in Deutschland gibt. Das sind quasi Oreos in Kuchenform, ein Traum. Diese Kuchenform werde zumindest ich nach dem Urlaub auch angenommen haben hahaha. Marco isst zwar mindestens 1/3 mehr wie ich aber wir schon im letzten Amerika-Urlaub nimmt er einfach nicht zu - ein schlechter Scherz 🥲.
      Nach der Pause haben wir unsere Fahrt fortgesetzt und sind gegen 17 Uhr in Kingman angekommen. Die Landschaft hier ist deutlich waldiger als bisher - da waren es immer eher Felsformationen. Kingman ist nur ein kurzer Zwischenstopp bevor es morgen nochmal ca. 4h in den Joshua Tree Nationalpark geht 🌲. Abends waren wir noch im In&Out Burger essen und morgen gehts dann ziemlich früh weiter 🚀      Read more

      See translation
    • TravelerRondreis Westelijk USA 2014
      Day 36

      Kane Country

      June 22, 2014 in the United States ⋅ 🌙 26 °C

      Archi slecht internet, ik probeerde zoals gewoonlijk,juist voor het slapen gaan de blog door te sturen maar dat lukte niet, dan rond 12u nog niet, rond 2,30u (toen lukte het gisteren) weer niet en om 4,30u eindelijk gelukt.
      Na het ontbijt met keuze uit 14 items, ik had mij gisteren misteld, inpakken en wegwezen. Rond tien uur vertrokken we voor een rit van 144 mijl naar Page dat gelegen is aan Lake Powel. Deze nacht, toen ik dus even internetbereik had reserveerde ik een scenic cruise over Lake Powel naar de Antilope Canyon, voor maandag.
      Het is een heel eind terug via de Hwy 12 en de Hwy 89 maar als we verder zouden doorrijden dan moeten we een rit maken van 450 mijl, helemaal rond het Nat'l Monument 'Grand Staircase - Escalante' maar dan rijden we te ver East en daar zijn we in 2000 al geweest, daar is het vrij eentonig rijden.
      Na de Red Canyon houdt de kleurenpracht inneens op en krijgen we terug bossen en groene weiden, een rust voor het oog!
      In Hath waar we vorige keer een koffie dronken was nu bijna alles gesloten, het is zondag en de parking van de kerk stond eivol. Een antiek shop was open maar het was echt oude en versleten rommel dat er stond en duur! 25$ voor een afgedragen, desondanks mooie belt (broekriem). Met onze gekochte CD van Stan Corliss, reden we verder door her western landschap. In Orderville bij een rock shop was de verleiding groot om een Petrofied tree te kopen, dit is versteend hout, zeer mooi en speciaal maar duur, in plaats daarvan kocht ik een ringetje in nachtblauw en zo'n groen zoals een eendennek of vlindersvleugel.
      Toen we in Kanab kwamen gingen we op zoek naar het Visitors Center om info van 'The Wave, South Coyote Buttes' te vragen. We zagen er beelden van op Internet ons door kennissen toegezonden, en nu we toch in de buurt zijn!?
      We worden verwezen naar een kantoortje verder op de Hwy 89 om aan de loterij deel te nemen. Het gebeurt als volgt: er worden maar 20 hikes per dag toegelaten, van Max 6 personen per hike. Er worden 10 hikes verkocht per internet waar je minstens 3 maanden op voorhand moet inschrijven en enkele data opgeven, dat was voor ons natuurlijk veel te laat. Dagelijks worden er 10 hikes verloot vanaf 9 u 's morgens tot ze de deur uit zijn, en deze zijn maar voor de volgende dag. Toen we om 2 u aankwamen waren deze al weg.
      De man van het visitors center had nog een andere tip gegeven, een backroad van waar je de bergen ook kon zien zonder er in te hiken. Dus gingen we daarnaar op zoek. We zagen bergen in alle streepjes en variaties onderweg, maar met een temperatuur van 36° IN DE SCHADUW! Deden we niet echt moeite om uit te stappen, alles gefotografeerd door open of gesloten ramen.
      In Kanab was ook een film museum omdat hier in deze streek 115 films zijn opgenomen en niet de minste, Maverick, the planet of the apes, The Greatest Story Ever Told met Charlton Heston.
      Het was druk op de baan, heel veel boten die terugkwamen van Lake Powel, dit is echt een verbindingsweg omdat er weinig wegen zijn, zoals eerder uitgelegd.
      Welkom to Arizona, het eerste dat we zagen was een wagen aangehouden door de sheriff, waarschijnlijk overdreven snelheid. de wegen zijn hier ook slechter dan in Utah, Dirk dacht zelfs even dat hij een platte band had.
      Ook het uur veranderd weer, een uur vroeger dan in Utah. We zitten algauw in echt woestijngrbied, droog en heet, behalve het Lake Powel dat een aangelegd reservoir is op de Colorado River. Toen we aan de overlook even uitstapten om een foto te nemen was het op de autodisplay 40°!
      Ik kan daar dus echt niet tegen hé!
      Na het Glen Canyon Dam Visitors Center is het N og een kwartiertje rijden tot ons motel, jammer genoeg gaf de GPS forfait, ze duidde veel te vroeg aan dat we ter plaatse waren. Ik ging de weg vragen bij Super 8 motel, dat blijkbaar van dezelfde keten is en ze zei dat we verder richting Page moeste rijden, maar toen we een Walmart tegenkwamen gingen we eerst voorraad inslaan, en toen we buiten kwamen wisten we niet meer welke richten we uit moesten, ik vroeg het nog eens in een tankstation en daar wees men het duidelijker, rechtdoor tot aan Burger King en dan rechts en helemaal doorrijden tot je het aan de rechterkant ziet liggen, zei de pompbediende. En ja het was een heel eind verder dan de GPS aangaf.
      Normaal was er geen koelkast, geen microwave, geen koffiezet en geen ontbijt, blijkbaar is dat er allemaal wel, goed voor ons. Of anders hebben we een opgrade gekregen, niet vragen gewoon aannemen.
      Wat rusten en bekomen van de warmte op de kamer, een duik in het zwembad en dan op zoek naar de uitslag van België-Rusland 1-0 en groepswinnaar tot hiertoe. De VS houden er al rekening mee dat ze misschien tegen ons moeten uitkomen, bibber bibber!
      Nog picknicken op de kamer met echte krokante broodjes! En lekkere jalapeño worstjes, kaas en proscuito ham! En zelfs terug een fles wijn! Het kan niet op, eindelijk Utah en de mormonen verlaten.      Read more

      See translation
    • TravelerRondreis Westelijk USA 2014
      Day 37

      Lake Powell

      June 23, 2014 in the United States ⋅ 🌙 26 °C

      Redelijk geslapen ondanks de warmte, Dirk zet de airco steeds af omdat die teveel lawaai maakt voor hem, voor mij niet want ik heb liever lawaai in de koelte dan stilte in de warmte.
      Ik ga het ontbijt halen dat we aanvullen met onze aankopen.
      Ik tuttel wat op de kamer en stuur Dirk in de warmte (32°) om de omgeving te verkennen.
      Als hij terugkomt is hij toch blij om in een koelere kamer te komen. Na een tijdje gaan we toch wandelen, je kan moeilijk heel de dag binnen blijven. Ik doe mijn nat sjaaltje aan en mijn hoed op en als we dan van schaduw naar schaduw gaan dan lukt het wel. Er is een shopping center over de deur en daar is toch een Safeway zeker, de keten waar ik een verminderingskaart van heb. Ondanks dat we eigenlijk niets meer nodig hebben gaan we toch shoppen voor 30$, soep, wijn, echte chocolade en nootjes kan je altijd gebruiken. De soep is home made en echt lekker die eten we deze middag op.
      Ik smeer een broodje voor op de boot, Dirk kijkt nog wat naar de resultaten van de voetbal van gisteren en tegen half één vertrekken we naar de Wahweap haven. Waar we om twee uur moeten zijn.
      Toen we ter plaatse de reservatie gingen ophalen bleek dat de toer van 2,30u gecanceld was wegens teweinig volk. Daar zaten we dan, wachten tot de toer van 4,15 u? Er zat niets anders op, terug rijden zagen we niet zitten voor de tijd die we hadden dus wat rondwandelen. Eerst buiten maar niet lang ik vond algauw de bar/restaurant en daar was juist de match Kroatië tegen Mexico begonnen. Het was spannend , we namen een Grand Canyon pale Ale en later nog een burger gedeeld door ons twee met French Fries en Sweet Potato Fries. De dienster waarvan wij dachten dat ze zeker van Indiaanse afkomst was, was een Turkse zijn supporterde voor Mexico. Ze was sympathiek en zoals de Moldavische van eergisteren kende ze België ook, en onze bierreputatie.
      We spendeerden nog een half uurtje buiten in de schaduw en gingen dan aanschuiven om aan boord te gaan. En daar gaf mijn mini IPad de geest! Ik kon geen enkele foto trekken tijdens de boottocht. De zichten waren prachtig en gelukkig kon Dirk volop zijn toestel gebruiken. Ik luisterde dan maar naar de gids.
      De rode zandsteen kan 25% van zijn volume aan water opslagen, men dacht zelfs vóór de bouw van de dam dat het nooit zou lukken om daar een reservoir te bekomen omdat het water zou weglekken in het gesteente. De dam is gebouwd omdat er na de winter als de sneeuw in de bergen verder in Utah smelt er steeds een grote flood (overstroming) kwam van miljoenen kubiekmeter water dat rechtstreeks naar de zee vloeide dikwijls met veel schade onderweg. Door de dam blijft dit water in dit waterarm gebied tot ze het verdelen naar de omliggende staten. Alle sites van Indiaanse nederzettingen uit de oudheid, van de Anasazi, werden eerst volledig geïnventariseerd door de universiteit van Utah en eventueel verplaatst naar diverse musea. Nu ligt alles onder water. Lake Powel staat laag want er is een droogte die reeds 15 jaar aan de gang is, het is nu weer iets beter omdat het een strenge winter was met veel sneeuw. Hier houdt men wel rekening met climatechance.
      De Antilope Canyon lijkt wat op de fjorden in Noorwegen alleen veel kleurrijker. Rood, lila, crème, wit, soms zwart. En het water gaat van blauw naar groen.
      Terug aan land was het al bijna half zeven en de zon begon lager te staan, wat weer een heel ander zicht was.
      In het motel namen we een douchke en lieten de IPad afkoelen, voorlopig zonder resultaat. Ik houd mijn vingers gekruist want de IPad heeft garantie maar mijn 600 foto's die erop staan niet!      Read more

      See translation
    • Chumbley Family AdventureTour the Southwest
      Day 7

      Antelope Canyon and Horseshoe Bend

      June 3, 2016 in the United States ⋅ ☀️ 35 °C

      It was a long drive to Antelope Canyon; about 2.5 hours. Luckily the road was straight. We ran into one section of road construction which meant waiting for 15 minutes or more for the pilot car to drive us through. Other than that, easy drive and got there in plenty of time. As we were waiting for our tour at 1:40 they still had room on the 1:20 tour and they invited us to go earlier. So, of course, we did.

      The tour groups technically have around 10 people in them but they are basically one after another in a big long line. We walked down to the end of the Lower Antelope Canyon and took the stairs down into the canyon. The tour then walks back up through the canyon which is less than half a mile long. It takes nearly an hour because you walk so slowly and stop and take photos.

      Our guide was Trey and he grew up in the area. He did a nice job of narrating and helping set cameras for optimum photos. He often showed us where to shoot pictures and took a few for each of us. Sometimes they were photos of our family and a couple times they were just canyon photos. The walk through the canyon was wonderful and it was important to stop taking photos and just enjoy then scenery. It was amazing! I loved the curves and waves in the rock. And the narrowness of the walls. The only thing that would have made it perfect would have been to get rid of the rest of the tourists - especially the Chinese group behind us. They were loud, rude, and extremely smelly. But the canyon was worth it. We even saw four dinosaur footprints in the sandstone at the top. Cool!

      Of course, we had ice cream at the tour office and then drove on to Horseshoe Bend just a few miles away. It is a sharp turn in the Colorado River in a deep canyon. The view of the river from the overlook is lovely. The blue water and green algae ribbons were a nice contrast to the red rocks. But the walk, although under 2 miles round trip, was punishing. Mostly uphill on the way back in the blistering hot sun. The thermometer on the car registered 102 degrees. I think that this bit of heat was more exhausting that the hikes in Capitol Reef.

      We found the Travelodge in Page and spent the late afternoon in the motel room. It was too hot and the sun too direct to even go to the pool. I did a load of laundry so they we would have more clean clothes than dirty in our bags and because we had plenty of time. I think we were all a little bored but yet I think we needed a little boredom. We laid around and wished that the air conditioning would get the room really cold. As it was, it was a challenge to keep it slightly cool. The sun was shining directly on our room (outdoor entrances, not central hallway) so that you would burn your hand on the door handle when you tried to open it. As pretty as the geology is, I am not a big fan of such direct, hot sun.      Read more

    You might also know this place by the following names:

    Manson Mesa

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android

    • 2024© FindPenguins
    • Home
    • About us
    • Blog
    • Group Tracking
    • Press
    • Terms
    • Privacy Policy & Cookies
    • Support
    • Legal notice