Restablecer búsqueda
Reis 2015-2016
  • Gordon Michelle

Reis 2015-2016

Una aventura de 314 días de Gordon Leer más
+4
SeguirResumenResumenCalendarioCalendarioCompartirCompartirLista de deseos
Más recientes primero
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Viajero

    Neil Island

    14 de febrero de 2016, Andaman Sea ⋅ 🌙 28 °C

    Gister hebben we onze tassen gepakt, afscheid genomen van Amit & Corine en de ferry gepakt naar een klein eilandje op een uurtje varen tussen Havelock en Port Blair. Neil Island is zowaar nog rustiger dan Havelock wat betreft toeristen. We hebben onze intrek genomen in een klein hutje aan de zuidkant van het eiland met uitzicht op het strand. Geen warm water, kakkerlakken en een enorme spin in de half open badkamer... Het ultieme eilandgevoel ;) De zonsondergang maakt het plaatje af. Vandaag hebben we snorkelspullen geleend en zijn we lekker de kust afgedobberd. Veel mooie visjes, maar het scherpe vulkanisch gesteente maakt het lastig heen en weer klimmen. Daarna zijn we de buurt gaan verkennen (de weg op en naar rechts). Als we langs een hut lopen worden we uitgenodigd door de familie om even op bezoek te komen. Licht ongemakkelijk worden we op twee plastic stoelen gezet zodat we bestudeerd kunnen worden. Na wat vers kokoswater en mango straight from the tree gaan we er weer vandoor. Uiteindelijk komen we bij een ander 'hotel'. De kamers zien er beter uit dus we reserveren er een. Morgen hebben we een grotere kamer, crispy witte lakens, zachte handdoeken, warm water en een waterkoker.Leer más

    Ver traducción
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Viajero

    Terug naar mainland India

    18 de febrero de 2016, India ⋅ ⛅ 28 °C

    De laatste twee dagen op Neil Island hebben ons veel goed gedaan. Onze ruime schone luxe hut was precies wat je zou willen op een tropisch eiland. Maar zoals altijd komt aan alles een eind en zo ook aan de radiostilte; vanaf nu gaan we weer regelmatig posten :) De 17e hebben we de ferry terug genomen naar Port Blair - enigszins jaloers op de mensen die bij aankomst stonden te trappelen om aan boord te mogen. Op goed geluk zijn we rechtstreeks door naar het vliegveld gegaan om een aansluitende vlucht te scoren. Echter, volgens de baliedame konden we pas over twee dagen vliegen, dus zijn we maar verder gegaan naar het hotel waar we de eerste keer ook zaten. Omdat niemand in India de waarheid verteld, proberen we ons geluk ook nog even online. Uiteraard kunnen we gewoon de volgende dag vliegen - voor een lagere prijs dan wat de baliedame op latere data pas kon (wilde) bieden. Na een snikhete nacht en de nodige ergernissen in het hotel (hoe vaak kan er iemand voor je deur staan voor iets...) en met de motorriksja (blijven boeven) melden we ons op het vliegveld. De reis gaat via Chennai waar we overstappen en waar we even kunnen genieten van goede koffie en een lekkere westerse kipburger ;) Het hotel in Kochi hadden we al vooruit geboekt dus na aankomst liggen we binnen een uur op ons bed. Helaas is de airco uitgeschakeld, doet het internet het niet en bestaat onze 'douche' uit alleen een knop... Er is geen sproeier te bekennen, dus wat er gebeurd als we aan de knop draaien zal altijd een mysterie blijven. Om 09:50 uur zitten we alweer in de lokale bus richting Alappuzha (zoals zoveel plaatsen in India verwarrend genoeg ook voorzien van een andere naam: Alleppey). Het ziet er gemoedelijk uit en ons hotel is rustig en (basic maar) prima. Even bijkomen en acclimatiseren!Leer más

    Ver traducción
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Viajero

    Backwaters of Kerala

    20 de febrero de 2016, India ⋅ 🌙 29 °C

    Alleppy staat ook wel bekend als het Venetië van India. Door het stadje lopen diverse kanalen en net als in Venetië is het de bedoeling om zoveel mogelijk toeristen in een bootje te krijgen. De eigenaar van ons hotel vertelt ons enthousiast over de backwaters. Het schijnt dat Nederland en Alleppy de enige plekken ter wereld zijn waar onder zeeniveau wordt geboerd. Wanneer we 's morgens in het bootje stappen zien we inderdaad een netwerk van kanalen omringd door kleine dijkjes met daarachter weilanden. Het doet ons denken aan thuis en we vragen ons af of dit allemaal door de Nederlanders is bedacht. De wilgen zijn echter vervangen door palmbomen, de spijkerbroeken door linnen doeken en de graslanden door rijstvelden. We krijgen een sneakpeek in het leven van de lokale bevolking dat zich aan, in en op het water afspeelt. Er wordt kleding gewassen, een bad genomen, gevist (zowel met een net als met een simpele bamboo hengel), eten klaargemaakt en bijgekletst. Na de late lunch bij onze schipper thuis, waar we de thali met onze handen hebben gegeten, worden we naar de homestay gebracht. Het blijkt een schattig huisje te zijn met een glazen pui dat uitzicht geeft op het meer. Onze Franse vrienden (uit Varanasi) wachten ons hier op en met een vers glas kokoswater proosten we op Kerala. Tijdens het avondeten, bestaande uit lokale kleine visjes, wordt de hitte van de dag weggespoeld door een verfrissende tropische regenbui.Leer más

    Ver traducción
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Viajero

    Van Alleppy naar Varkala

    21 de febrero de 2016, India ⋅ 🌙 29 °C

    We worden 's morgens wakker door een laag brommend geluid. Het is een "houseboat" die voorbij komt tuffen en daarmee de heerlijke stilte verbreekt. Een stilte die zeldzaam is in India. We genieten van een relaxte ochtend voordat we op de ferry terug stappen. We halen onze rugzakken op bij het hotel in Kochi en pakken op de bonnefooi de motorriksja naar het treinstation. We hebben besloten om samen met Mae en Damian voor een paar dagen naar Varkala te gaan, en we kunnen vrij snel de trein in. De trein zit echter bommetjevol dus proberen we een klasse hoger een plekje te vinden. Dat lukt, maar het betekent dat we twee uur op het bovenste bed moeten zitten - de plek waar de overige reizigers alleen hun bagage proppen. Gelukkig is het maar 30°C ;) In Varkala aangekomen vinden we een hotel met een heerlijk dik matras (het zijn de kleine dingen die het doen) en drinken een cocktail bij de ondergaande zon. We lopen nog een stukje verder en zien een industrieel ingericht Italiaans restaurant met een (maar) 4 pagina tellende menukaart en westerse bediening; jackpot! Het blijkt de beste pizza te zijn die we de afgelopen 2 maanden hebben gegeten.Leer más

    Ver traducción
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Viajero

    Red cliffs and bodyboarden

    22 de febrero de 2016, India ⋅ 🌙 29 °C

    Varkala is deels gelegen aan een rode rotswand. Daaronder strekt het lange zandstrand zich uit. Zwemmen is lastig vanwege de stroming, maar de golven zijn ideaal om te surfen en bodyboarden. Damian huurt een bodyboard en blij als een kind vertrekt hij richting de zee. Michelle probeert het ook, maar wordt - op een enkele lucky wave na - genadeloos van het bord gespoeld. We komen bij in de schaduw van een smoezelig parasolletje.. het blijft India ;) Als de zon onder gaat settelen we ons op het terras.Leer más

    Ver traducción
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Viajero

    Planning the trip

    23 de febrero de 2016, India ⋅ ☀️ 31 °C

    Reizen is zoveel meer dan vakantie. Het is niet altijd simpel genieten, er komt een hoop werk bij kijken. Doordat we geen laptop bij ons hebben worden alle vliegtickets, treintickets, bus schema's, hotels, restaurants en overige activiteiten online opgezocht en (soms) geboekt. Dit zorgt voor een puzzel aan mogelijkheden. Begrijp ons niet verkeerd, we willen niet klagen. We geven jullie een kijkje in de keuken van de wereldreiziger.
    We hebben nogal wat planning te doen. We hebben besloten om na India naar Nieuw-Zeeland te gaan!! We hebben ons vliegticket na veel zoeken - en na drie keer een afgebroken creditcard betaling door het slechte internet - kunnen boeken. Reizen door Nieuw-Zeeland is het leukst in een camper-busje dus gaan wij op zoek naar een huisje op wielen. Er zijn eindeloos veel mogelijkheden (en bijbehorende prijzen) bij verschillende aanbieders. Uiteindelijk boeken we een hele chille camper. Helaas krijgen we een e-mail (die om de een af andere reden in de spam box beland) dat de camper toch niet beschikbaar is. Balen! Het zoekproces begint weer opnieuw. Ook krijgen we de bevestiging van de luchtvaartmaatschappij waarin wordt aangegeven dat we in plaats van 10:20 pas om 17:40 aankomen. Balen, want de plek waar we het busje moeten ophalen is dan gesloten. Gefrustreerd rennen we richting het Italiaanse restaurant voor een ijskoffie en fantastische salade. Als we dan uitkijken over de zee met op de achtergrond de '90 top 100 beseffen we dat het allemaal niet zo erg is. Morgen een nieuwe dag.    Leer más

    Ver traducción
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Viajero

    Dagje langer

    24 de febrero de 2016, India ⋅ ☀️ 31 °C

    We hadden het plan om vandaag verder te reizen naar Cochi. Bij het ontbijt besluiten we echter om ons verblijf hier met een dagje te verlengen. Het is hier zo relaxt en we hebben hier prima eten voor weinig geld. We vieren onze verlenging met een massage :) Onderweg terug naar ons hotelletje komen we langs een ander hotel wat er beter uitziet. Prijs blijkt hetzelfde, dus 10 minuten later verkassen naar een fijner kamer. Vandaag is ook een betere plan dag. We regelen de belangrijkste zaken voor het laatste traject en zowaar alle betalingen etc. komen door (yeaaaah). Michelle gaat aan het einde van de middag een yogaklasje doen, terwijl Gordon onder de fan een filmpje gaat kijken. Perfecte dag, vooral na gister ;)Leer más

    Ver traducción
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Viajero

    Fort Cochi

    25 de febrero de 2016, India ⋅ ⛅ 28 °C

    We weerstaan de verleiding om toch nog maar een dagje in Varkala te blijven, en pakken de trein naar Cochi. Het is volgens thermometer in de motorriksja 34.2°C als we vertrekken. De loketdame zegt dat het een rustige trein zal zijn; gelukkig maar, niets zo naar als lang in een volle hete trein zitten. Maar de loketdame heeft het verkeerd... Het is een volle trein! Met z'n viertjes 4,5 uur op een bank voor drie mensen zitten in een coupé van 35+°C gaat je niet in je koude... uhm, kleffe kleren zitten. Op het station nemen we snel een zakje chips om wat verloren zout aan te vullen. We pakken de motorriksja naar de haven waar we het veerpontje pakken naar Fort Cochi. Het is al donker als we aankomen, maar de straten zien er schoon uit en ademen een rustige sfeer uit. We vinden snel een kamer en gaan wat eten. Dit deel van Cochi blijkt een toeristisch, maar sfeervol stukje India te zijn. Morgen gaan we verder op verkenning.Leer más

    Ver traducción
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Viajero

    Koloniaal Cochi

    26 de febrero de 2016, India ⋅ ⛅ 31 °C

    Vasco da Gama himself heeft deze stad in 1498 gesticht namens de Portugezen. Het heeft een grote natuurlijke haven en was daarom een belangrijke stad voor de specerijenhandel. De Nederlanders hebben de stad later ingenomen en de boel hier en daar opgeknapt. Het resultaat is een charmante mix van koloniale gebouwen waarvan sommige tot aan de dag van vandaag bewoond worden. Vlakbij de kust ligt een kleine begraafplaats waar de Nederlanders zijn begraven. In de kerk in de buurt vinden we nog meer grafstenen van landgenoten teruggaand tot wel 1673. In dezelfde kerk heeft ook Vasco zelf gelegen tot hij werd gerepatrieerd.
    Ook is Cochi bekend om zijn Chinese visnetten. Deze grote spinachtige constructies met grote netten worden in het water gehangen en later omhoog gehaald met alles wat er op dat moment boven zwemt. De kleine vissers staan gewoon met hun werpnetten in de branding. Wanneer we hun kunsten staan te bekijken, zien we dolfijnen vlakbij het strand zwemmen. Het is wederom een zeer warme dag dus als we een mooi monumentaal huis - omgebouwd tot hotel - met een grote schaduwrijke tuin ontdekken, is het tijd voor een wijntje. Eentje, want hij slaat weer eens in als een bom ;)    Leer más

    Ver traducción
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Viajero

    Mumbai

    27 de febrero de 2016, India ⋅ 🌫 30 °C

    Zoals gebruikelijk in India gaat het niet zoals we verwachten als we 's ochtends de taxi instappen. We wilde de ferry omzeilen en met de auto via de brug gaan om zo gedoe bij de ferry te vermijden. Tot onze verbazing zet de chauffeur de auto bij een aanlegsteiger neer en gaat een peukje roken. We zijn al iets later vertrokken dan gepland omdat het ontbijt wat langer duurde. Na een kwartier staan we met auto en al op de (gammele en overvolle) ferry, maar gelukkig is het een kort overtochtje. De chauffeur heeft wel goed in de gaten dat we op tijd op het vliegveld moeten zijn. Hij racet er werkelijk naartoe. We overleven de rit en staan op tijd bij de incheckbalie. De vlucht verloopt voorspoedig en binnen twee uurtjes staan we in Mumbai. Tijdens de (veel relaxtere) taxirit naar het hotel zien we al een aantal mooie koloniale gebouwen. Mumbai is nu al interessant! Het hotel is nieuw en top. We maken een klein rondje in de buurt en eten wat in een prachtig Art Deco stijl café. Prima plek om de laatste dagen in India te slijten :)Leer más

    Ver traducción
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Viajero

    Stadswandeling

    28 de febrero de 2016, India ⋅ ⛅ 29 °C

    Mumbai is in vroeger tijden grondig onder handen genomen door de Engelsen. Zonder hun invloed zou Mumbai niet de grandeur hebben gehad die het in het begin van de vorige eeuw moet hebben gehad. Overal in Mumbai Fort (het zuidelijke puntje van de stad) staan grote Victoriaanse juweeltjes van architectuur langs ruim opgezette wegen. De Indiërs hebben helaas niet hetzelfde idee over onderhoud als wij. Prachtige gebouwen staan er verpauperd bij. Toch is een wandeling langs het Taj Mahal Hotel (ironisch genoeg vooral bekend van de terroristische aanslag in 2008), de poort bij de haven (the Gateway to India), het oude Sailers Home (thans hoofdbureau van politie), het oude stadhuis, de klokkentoren bij het Hoger gerechtshof en de universiteit van Mumbai zeer de moeite waard. En makkelijk te doen aangezien de Engelsen ook brede stoepen hebben aangelegd; een kleine luxe in India die niet echt aangeslagen is in de rest van India :)Leer más

    Ver traducción
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Viajero

    Art Deco

    29 de febrero de 2016, India ⋅ 🌫 29 °C

    Vandaag verkennen we een ander deel van Mumbai. Vlakbij ons hotel staat het grote en indrukwekkende eindstation van de trein. Beetje het centraal station van Amsterdam, maar dan iets Gotischer. Daar achter zouden een aantal bazars moeten liggen, maar we lopen voor ons gevoel meer een ghetto in; rechtsomkeert dus. We pakken een taxi naar Marine Drive. Dit is een lange weg langs de kust waar een groot aantal Art Deco panden langs staan. We eindigen bij een strand, maar hier gebeurt ook niet veel. Het is ook erg warm dus we vluchten een koffietentje in airco. Dan spot Michelle een kapper en gaan we daar verder afkoelen; Gordon met nog een bakkie koffie, Michelle met een frisse coup. We eten in de buurt van het strand nog een heerlijke maaltijd in een gezellig restaurant met prima bediening (ook wel eens fijn).Leer más

    Ver traducción
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Viajero

    Mum-bye-bye

    1 de marzo de 2016, India ⋅ 🌫 27 °C

    Ons laatste dagje in Mumbai en daarmee ook ons laatste dagje in India. Morgenvroeg vertrekken we naar Nieuw-Zeeland. We wandelen op ons gemak nog wat door de stad en besluiten naar het 'Prince of Wales Museum of West India' te gaan. Officieel is dit de oude naam, maar de nieuwe naam lijkt meer op iets wat in je beeld verschijnt als je op je toetsenbord leunt. Het is een bijzonder fraai gebouw met een aardige collectie. Het voelt alleen wat bij elkaar geraapt aan; meer een verzameling losse verzamelingen. Maar we komen er prima het heetste deel van dag door. We willen ons verblijf in India in stijl afsluiten en daarom gaan we een (uiteraard Bombay Sapphire) gin met (Schwepps Indian) tonic drinken in de Harbour Bar van het Taj Mahal Hotel. Met uitzicht op de Gateway to India - en dus ook the exit from India - genieten we van ons drankje. Vanzelfsprekend genieten we deze laatste avond ook nog van de Indiase keuken.Leer más

    Ver traducción
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Viajero

    G vs M over India

    2 de marzo de 2016, Singapur ⋅ 🌬 31 °C

    Onze reflectie op India vanaf het vliegveld in Singapore:

    De meeste mensen die naar India afreizen, vinden het uiteindelijk een fantastisch land of vinden het land verschrikkelijk. Ik (Gordon) zit stevig in het laatste kamp. Toegegeven, het land heeft mooie landschappen, een prettig klimaat en een aantal historische bezienswaardigheden en één mooie stad (Mumbai). Maar... daar staan tegenover: een smerigheid van een niveau waar wij niets mee kunnen, een bevolking die van een andere planeet lijkt te komen en een algemene mentaliteit van genadeloos opportunisme. (Voor 'roze bril'-critici: lees eens een Indiase krant voor een algemeen beeld van misstanden, corruptie, nepotisme en onverhulde discriminatie in India). De gemene deler in deze nadelen is de Indiër. Uiteraard zijn er goede, lieve, eerlijke, hardwerkende Indiërs, maar die komen minimaal met reizigers in aanraking. Waar de reiziger tegenaan loopt is het volk dat reizigers (óók de reizende Indiërs) slechts ziet als 'cash cows'. Gebruikmakend van onze Westerse beleefdheid zal elke 'tout' en bedelaar je aanspreken met als doel geld uit je zak te kloppen. Indiërs negeren deze mensen volledig zonder blikken of blozen. Inspelend op onze wensen worden valse verwachtingen gekweekt die zelden waargemaakt worden. Elke financiële transactie gaat gepaard met een poging meer geld te ontvangen, of minder terug te geven; meestal onder het mom van een 'vergissing' of 'misverstand', maar altijd ten nadele van de reiziger. Dit maakt reizen door India zeer intensief en frustrerend. Zodra je aandacht even verslapt door vermoeidheid, oververhitting of chaos, kost het je geld... Elke keer weer.
    Het noorden is veel intensiever dan het zuiden en veel mensen zullen zeggen dat je in het zuiden moet beginnen, maar ik ben blij dat we het zuiden van India voor het laatst bewaard hebben. Gepokt en gemazeld door zeven maanden reizen waarvan één maand in noord India maakt dit deel heel veel makkelijker te doen. Zo zal ik India iets positiever verlaten dan wanneer we vanuit Delhi (ook wel: De-Hel-i) zouden zijn vertrokken. Echter, er is weinig kans dat ik dit land ooit nog zal bezoeken; de intensiteit van reizen is de paar mooie plekken voor mij niet waard. Mocht iemand toch deze kant op willen komen, doe het dan georganiseerd. Dan wordt je hoogstens één keer genaaid bij het boeken van je reis (zelfstandig reizen zal altijd veel goedkoper zijn), maar ben je waarschijnlijk af van 90% van de ergernis.

    Michelle vond het - ondanks alle hassle - toch wel een leuk land ;)    Leer más

    Ver traducción
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Viajero

    New Zealand

    3 de marzo de 2016, Nueva Zelanda ⋅ ☀️ 21 °C

    Het is net na 06:00 uur als we - zoals gebruikelijk - met een dodenmansrit naar het vliegveld worden gebracht. De eerste vlucht is naar Singapore, de tweede vlucht is naar Sydney en de derde vlucht is naar Auckland. Dus we lunchen nog even boven India, we eten ons avondmaal in de transferhal in Singapore, we (proberen te) slapen en ontbijten op weg naar Sydney en tenslotte lunchen we onderweg naar Auckland. Als we landen voelt het vanwege het tijdsverschil voor ons 10:45 uur terwijl het al 18:15 uur is in NZ. Ons hotel pikt ons op bij het vliegveld en we liggen niet snel daarna in ons bed. 30 uur verplaatsen is pittig, maar we zijn er!Leer más

    Ver traducción
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Viajero

    Jucy Camper

    4 de marzo de 2016, Nueva Zelanda ⋅ ☀️ 23 °C

    We laten ons weer afzetten op het vliegveld, waar we vervolgens weer opgepikt worden door ons camper verhuurbedrijf. We vullen alle papieren in, kijken de instructievideo, laten onze rijbewijzen vertalen (complete onzin, maar regels zijn regels), maken kennis met onze camper en gaan vervolgens op pad. Vandaag blijven we nog even in de buurt van Auckland. In de buurt van het vliegveld zit een winkelcentrum waar we de ons proviand inslaan. Helaas is het lekker druk op de weg door Auckland heen, dus kunnen we meteen filerijden oefenen met de camper. We vinden een gratis camping met supersonisch toilet. Het is best wennen om links te rijden en het feit dat je rechts in de auto zit maakt het niet veel beter. Gelukkig is het een automaat ;) Na wat geschuif met spullen hebben we ons bedje opgemaakt. Klaar voor de eerste nacht.Leer más

    Ver traducción
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Viajero

    Uretiti beach camp site

    5 de marzo de 2016, Nueva Zelanda ⋅ ☀️ 23 °C

    Vandaag onze eerste grote rit richting het noorden van het noordereiland. Het verkeer rond Auckland is rustiger, maar de haperende navigatie zorgt ervoor dat we de 'deluxe sightseeing tour' van Auckland maken. Uiteindelijk zitten op de juiste weg (de '1') naar het noorden. Dit is een lange weg en geen probleem om te volgen. De wegen slingeren - soms vrij scherp - door het landschap en kennen een behoorlijk hoogteverschil. Je doet dus veel langer over relatief korte afstanden. Daarnaast blijft het bij de rotondes, spoorwegovergangen, kruisingen en dergelijke toch echt even goed opletten geblazen. Halverwege de middag komen we in de buurt van de oostkust en vinden we een fraai gelegen camping in de duinen. We kiezen een mooi plekje en komen even lekker bij op het strand. De eerste dag stonden we wat meer op een parkeerplaats, vandaag op een echte camping. Heerlijk kneuterig #campinglife ;)Leer más

    Ver traducción
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Viajero

    Bay of Islands

    6 de marzo de 2016, Nueva Zelanda ⋅ 🌙 19 °C

    Door naar onze bestemming in het noorden: Bay of Islands. Eind van de ochtend doen we de gordels weer om. Het verkeer wordt steeds iets rustiger, maar de weg (haarspeld)bocht rustig verder. Na een korte lunch op de parkeerplaats van 'Sheep World' - een typisch NZ soort kinderboerderij/attractie - zijn we niet heel veel later op de pittoreske camping Waitangi Beach Camp waar we ons van alle gemakken voorzien; kost een paar dollars, maar dan heb je ook wat. Na de enorme was zijn we er wel klaar mee. Alles stinkt naar India! De moeheid van India en de uitputtende reis naar NZ begint ons in te halen...Leer más

    Ver traducción
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Viajero

    Russell Island

    7 de marzo de 2016, Nueva Zelanda ⋅ ☀️ 25 °C

    Geen rit vandaag, maar wel vroeg uit de veren om er een een lekker dagje van te maken. Onze camper staat op 20 minuutjes lopen van Paihia. Dit dorpje ligt tegenover het schiereiland waar het - nog veel kleinere dorpje - Russell ligt. Russel is de eerste Europese vestigingsplaats in NZ en was toentertijd de hoofdstad. We pakken het veerpontje naar Russell en doen daar een bakkie koffie met uitzicht - tussen de jachten door - op Paihia. In een klein boekwinkeltje weten we zowaar een Lonely Planet te scoren. Nu kunnen we tenminste wat meer te weten te komen over de plekken waar we zijn/gaan komen. We lezen over de roerige geschiedenis van Russell en de strijd tussen de Engelsen en de Maori. Verder lopen we een korte hike over het schiereiland naar de andere kant. Onderweg spotten we een echte Kiwi mét kuiken; een enigszins nietszeggende bruin gevederde vogel ter grootte van een kip maar wel hét nationale symbool van NZ.
    Na angus beef burgers (eerste keer rund na 4 maanden) hebben we snel ons bedje opgemaakt en kruipen we onder onder de wol.    Leer más

    Ver traducción
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Viajero

    Dol-fijntjes

    8 de marzo de 2016, Nueva Zelanda ⋅ 🌙 22 °C

    Omdat we een dagje langer zijn gebleven, kunnen we genieten van alle wateractiviteiten hier in de buurt. We kiezen voor de Dolphin Encounter. Op een grote catamaran met een paar flinke motoren erachter koersen we de baai uit. Al snel vinden we een groep dolfijnen. De dolfijnen hebben geen bezwaar tegen de pottenkijkers en doen lekker hun dingetje. Jammer genoeg - voor ons ten minste - zit er een kleintje bij de groep; anders hadden we met de dolfijnen mogen zwemmen! Helaas komen we hierna geen groep meer tegen. We varen door naar een eiland waar we nog een uurtje aan wal mogen. Gordon duikt op een bean bag, Michelle gaat nog even op verkenning over het eilandje. We genieten 's avonds nog even van alle gemakken van onze luxe 'glamping' :)Leer más

    Ver traducción
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Viajero
    1

    Hot water beach & Whakewara

    9 de marzo de 2016, Nueva Zelanda ⋅ ☀️ 26 °C

    Een flinke rit brengt ons vanaf het noordelijke deel van het noordereiland naar de oostkust onder Auckland. De tocht voert ons dus weer door Auckland waar het verkeer het drukste is, maar waar de weg in beginsel gewoon rechtdoor gaat. Voorbij Auckland komen we in een meer heuvelachtig gebied. Daar wordt het rijden wat intensiever. De wegen kronkelen weer door het landschap wat flink in hoogte varieert. Omdat we lekker op schema zitten, gaan we door naar Hot Water Beach in plaats van direct naar de camp site. Op dit strand zit een thermische bron. Je kunt hier dus - gelijk een Duitser op Zandvoort - op het strand een kuil graven die zichzelf dan automatisch omtovert in je eigen 'hot tub' (of je pikt een reeds gegraven kuil in ;) ). Dit is prima bijkomen van een lange rit. We duiken ook nog even in de golven van de Pacific om af te koelen. Onderweg naar de camp site stoppen we nog even om langs de weg wat groente te kopen. Als blijkt dat onze eerste keus Camp site vol blijkt te zijn, kachelen we door naar de volgende, die minstens net zo leuk is (je vraagt je bijna af of er echt rot plekken zijn om te staan...)Leer más

    Ver traducción
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Viajero

    Coromandel Forest Park

    10 de marzo de 2016, Nueva Zelanda ⋅ ☀️ 18 °C

    Al vroeg zitten we op onze campingstoeltjes; wat een mooi uitzicht! En wat is het stil! Het verschil tussen India en NZ kan bijna niet groter zijn. Het is heerlijk stil, brand schoon, de voorzieningen zijn verzorgd en de mensen beleefd (en kennen het begrip persoonlijke ruimte). De enige andere kampeerder zit dan ook aan de andere kant van het veld.
    Na het ontbijt lopen we door het bos richting het strand. Het blijkt een volledig verlaten stukje Pacific ocean. Het water is nog wat fris dus we klimmen weer onze bus in om naar het national park te rijden.
    In het national park kiezen we een kleine trekking van drie uurtjes door dichtbegroeid bos. In dit bos staan nog een paar Kauri bomen die aan de kap zijn ontsnapt. Deze woudreuzen zijn wel 30 meter hoog. Na de wandeling rijden we door naar Thames aan de westkust van het schiereiland. In dit slaperige voormalig goudmijnersdorp zullen we alleen overnachten, maar zo korten we de rit van morgen weer een stukje in.    Leer más

    Ver traducción
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Viajero

    Tumu Tumu Toobing

    12 de marzo de 2016, Nueva Zelanda ⋅ ☀️ 28 °C

    Onder het kleine plattelands dorpje Waitamo ligt een stelsel aan grotten. Deze grotten zijn bijzonder want ze zitten vol met "glowworms" -wat eigenlijk maden zijn. Ze gloeien doordat ze hun eigen afval in hun staart verbranden. Klinkt toch minder aantrekkelijk, maar zeker niet minder mooi. De beste manier om dit te ervaren is door black-water rafting. In ons geval met banden door de grotten heen. Volledig ingepakt met helm, tweedelig wetsuit en laarzen klimmen, kruipen, waden, zwemmen en uiteindelijk tuben we ons een weg door het gangenstelsel. Het water is koud (10 graden) maar de route is vrij intensief. Wanneer we de optie krijgen om door een kleine tunnel te kruipen doen we dit meteen. De rest van de groep puft rustig uit terwijl wij ons door de stenen worstelen. We krijgen een warme sinaslimonade en choccy (lees: chocolade) als snack waarna we op ons bandje onder de glowworms door drijven. Michelle heeft een droomvlucht flashback. Wat een toffe belevenis!
    Na een hete douche rijden we door Hobbitland (echt de film is hier opgenomen) naar onze volgende bestemming: Taupo.    Leer más

    Ver traducción
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Viajero

    Orakei Korako

    13 de marzo de 2016, Nueva Zelanda ⋅ ☀️ 19 °C

    De Taupo is een originele super-vulkaan. De laatste uitbarsting in het jaar 131 was zo krachtig dat de verschijnselen daarvan zelfs door de Romeinen werden opgemerkt. Tegenwoordig is de kratermond een meer. Ten noorden van het Taupo meer ligt een klein natuurpark Orakei Korako waar de tijd vanaf de laatste uitbarsting heeft stilgestaan. Het hele gebied rond het Taupo meer is vulkanisch - en min of meer actief - en dat is hier goed te zien. Vanaf onze kampeerplek kunnen we aan de overkant van de rivier overal stoom van de rotsen en tussen de bomen zien opstijgen. Ook het water aan onze kant van de rivier lijkt aardig aan de kook. Met een veerpontje worden we aan overkant afgezet. Er loopt een wandelroute de heuvel op waarbij we langs allerlei bijzondere geothermisch verschijnselen komen. Van sputterende geisers, via grote rotsen met bontgekleurde mineraalafzetting, naar kokende modder; alles voorzien van een subtiel luchtje van rotte eieren. Het ziet er spectaculair uit. Na de wandeling springen we weer achter het stuur op weg naar het plaatsje Taupo. Daar doen we weer wat boodschapjes en winnen we informatie in voor onze grote hike van morgen: de Tongariro Alpine Crossing. We rijden verder naar een camp site dichterbij de trail, zodat we morgen vroeg kunnen beginnen.Leer más

    Ver traducción
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Viajero

    Tongariro Alpine Crossing

    14 de marzo de 2016, Nueva Zelanda ⋅ 🌙 15 °C

    Als we de luiken opengooien, zien we een flink dichte bewolking hangen. Dit hebben we vaker gezien in de ochtend en dit trok altijd weg zodra het zonnetje wat hoger aan de hemel stond, dus geen show stopper. De looproute is 19,4 km. lang tussen vulkanen en vulkanische meertjes door, maar maakt geen rondje. We hebben dus een shuttlebus geboekt van het eindpunt - waar we de camper parkeren - naar het startpunt. Zo komen we vanzelf weer bij onze camper uit. Als we uit de shuttlebus stappen, lijkt het zonnetje bijna door te komen. Vol goede moed beginnen we. Er hangt nog steeds een mist/laaghangende bewolking die het zicht op de omgeving terugbrengt naar nul. Terwijl we kilometerpaaltje 2 passeren, begint het te miezeren. Er komen dan al mensen teruglopen. Na vier kilometer is het overgegaan is stevige miezerregen. We maken een kleine de-tour naar een bron/waterval, maar de charme daarvan gaat verloren in de druilerigheid. Iets verderop eten we wat en overwegen onze opties. Op het punt van de route vanaf waar het serieus ophoog lopen wordt, staat een bord. Dit bord waarschuwt de route niet te onderschatten. Nu zijn we geheel voorbereid: eten, drinken, kleding, schoenen, etc... maar toch twijfelen we aan de expeditie. We zien mogelijk niets van de omgeving en we moeten 7 á 8 uur door de regen lopen met steile hellingen. We lopen nog iets door, maar trekken dan de stekker eruit; we keren om. Terug naar het startpunt is ook weer vijf kilometer. Als we daar zijn, zijn we stiekem toch behoorlijk natgeregend. Onze camper staat alleen nog wel heel ergens anders... Gelukkig treffen we een Poolse gids die zijn groep op de eind parkeerplaats moet ophalen en laat ons meerijden - super, scheelt ons namelijk NZD 60,00 ;). Omdat we veel vroeger terug in de camper zijn, rijden we alvast door richting Wellington. Bij het plaatsje Mangaweka vinden we een camp site met warme douche. Warme douche, droge kleren en kopje koffie en thee maken alles weer goed.Leer más

    Ver traducción