Sol Faisal

FIRST DAY @Sultanahmed
การเดินทางจากทบิลิซี มาถึง สนามบิน อันตาเตร์ก ใช้เวลาประมาณชั่วโมงเศษๆ ถึงสนามบินเข้าคิวรอยาวนานมาก แลดูคนจะเยอะและวุ่นวายหน่อยๆ หลังจากผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืงอซึ่งก็ง่ายดายมาก จนท. ตม.ดูพาสปอร์ตดูหน้าแล้วก็ประทับตราเข้าเมืองโดยไม่ได้ถามซักคำ ซึ่งถ้าเขาถามก็เตรียมเรื่องตั๋วและใบบุ้กกิ้งโรงแรมแสดงให้ ทั้งนี้พลเมืองประเทศไทยได้รับยกเว้นวีซ่า ก็น่าจะเหมือนคนของเขาที่เมืองไทย ปลอดวีซ่าให้ แต่เหลือบไปเห็นป้ายใน ประเทศอินโด ยังต้องใช้วีซ่าเข้าประเทศเขาอยู่นะ

เดินมาถึงที่สายพานกระเป๋า เห็นสัมภาระไกลๆน่าจะวนอยู่บนสายพานหลายรอบแล้ว เนื่องจากการเข้าคิวที่ใช้เวลานานพอสมควร
หลังจากรับกระเป๋าแล้วรีบไปแลกเงินสกุลลีร่า ยังสับสนกับสกุลเงินจอร์เจียเล็กน้อย เพราะ จอร์เจียร์ ใช้ ลารี่ มาตุรกี ใช้ ลีร่า แลกมาเล็กๆก่นสัก ร้อยเหรียญสหรัฐเผื่อเป็นค่าแท็กซี่..แลกน้อยๆก่อนเพราะอัตราที่สนามบินทุกที่น่าจะกดกว่าในเมือง อีกที้งทราบข่าวมาว่ายังหักค่าคอมมิชชั่นอีกตังหาก...เป็นไปตามคาดถูกหักค่าธรรมเนียมไปสิบลีร่า

จากนั้นไปเคาเตอร์information เข้าไปขอแผนที่เมืองและสอบถามข้อแนะนำจากจากเจ้าหน้าที่ ได้ความว่าให้นั่งรถไฟฟ้าแล้วต่อด้วยรถรางไปถึงย่าน สุลต่านอาเหม้ด เอาวะ..ลองดู ช่วงต่อรถรางก็ถามเมกขัวร์กับชาวตุรกีในขบวน เขาสื่อสารอีงกฤษได้เป็นคำๆ ภาษามือไปด้วยได้ความว่าลงที่เดีบวกัน เมืถึงสถานีเปลี่ยนเป็นรางเขายีงช่วยกดบัตรของเขาเราเข้าไปโดยไม่ต้องเสียสตังค์..ไม่ลืมที่จะยกไม้ยกมือและกล่าวขอบคุณ
ออกจากรถรางแล้วลากกระเป๋า ถือกระดาษที่อยู่โรงแรมที่จองไว้ เข้าไปสอบถาม จนท.รถรางก่อนเลย บอกให้เดินไป อีกสี่ร้อยเมตร....ลากกรัเป๋าขึ้นเนินเขาหน่อย...เสริมความฟิตให้ร่างกาย ขอบอกส่าหอบแดก...!!!เฮ้อ วนถามสักพักใหญ่ไม่เจอเลย..ต้องพึ่งแท็กซี่แระ....Read more