Очистить поиск
100 cols100 cols
Изменить маршрут

100 cols

июня – августа 2025
  • campo
  • marja weijerman
Текущий
Marja en Campo rijden de 100 cols tocht vanuit Elspeet. Met de tent op de racefiets door Nederland, Duitsland, België en Frankrijk. Ongeveer 5400 kilometer met zo'n 80.000 hoogtemeters. Читать далее
  • campo
  • marja weijerman
Сейчас в пути

Список стран

  • Франция Франция
  • Бельгия Бельгия
  • Германия Германия
  • Нидерланды Нидерланды
Категории
Велосипед, Кемпинг, Дружба, Отпуск
  • 3,6кпройденных километры
Средства перенесения
  • Полет-километров
  • Гулять пешком-километров
  • Пеший туризм-километров
  • Велосипед-километров
  • Мотоцикл-километров
  • Тук Тук-километров
  • Автомобиль-километров
  • Поезд-километров
  • Автобус-километров
  • Дом на колесах-километров
  • Караван-километров
  • 4х4-километров
  • Плавание-километров
  • Гребля-километров
  • Моторная лодка-километров
  • Парусное судно-километров
  • Плавучий дом-километров
  • Паром-километров
  • Круизный лайнер-километров
  • Конь-километров
  • Катание на лыжах-километров
  • Автостоп-километров
  • Cable car-километров
  • Вертолет-километров
  • Босиком-километров
  • 58следов
  • 57дней
  • 579фотографий
  • 246лайков
ПодписатьсяКалендарьПоделитьсяКорзина
Сначала старые
  • 100 cols
    1
    2

    34. De Muur – 72 km, 1600 hm

    12–13 июл., Франция ⋅ 🌩️ 24 °C

    Vandaag verlaten we de Pyreneeën via een muur, dat is jargon voor een steile helling. Maar eerst moeten we nog de Col d’Agnes (1568, 1e cat) over en die is ook niet mis. Direct na Aulus les Bains begint het spektakel met een aantal steile kilometers. We rijden zo zuinig mogelijk omhoog om krachten te sparen voor de muur.

    Sinds gisteren is het weer aan het veranderen. Er was onweer voorspeld maar gisteren hielden we het nog droog. Vandaag zien we al meteen wolken die regen beloven. Tijdens de beklimming hebben we een mooi uitzicht op de bergen rondom en terug over het dal. De Col d’Agnes ligt heel mooi onder een imposante kartelige berg.

    Na de afdaling komen we in Massat, waar overal genaaide poppen bij huizen staan. We kopen een pak sap en bananen om energie op te doen voor de klim waar we nogal tegen op zien vanwege het hoogteprofiel.

    De Col of Mur de Péguère (1375, 1e cat) jaagt schrik aan vanwege de laatste 3,6 km. Het hoogteverschil op dat deel is 425 m over 3600 m. Dat is gemiddeld 11,8%, maar de 1e helft is aanzienlijk steiler. Gelukkig begint de klim met een aanloop van 6 km op ca 5% zodat we goed kunnen opwarmen. Als we bij het steile gedeelte komen worden we nog aangemoedigd door een waarschuwingsbord ‘18%’ maar we geven ons niet gewonnen. We bijten door en komen allebei fietsend boven. We zijn blij, een beetje opgelucht, maar vooral super trots op elkaar.

    Bovenop de col komen we weer een groot plakkaat tegen waarop het motorfestijn van morgen wordt aangekondigd. We hebben een goede keus gemaakt om vandaag de twee laatste cols van de Pyreneeën te doen. We krijgen niet veel tijd om te genieten van de prestatie en het uitzicht. Aan de andere kant van de col is de het heel donker en er waait een kille wind. We dalen een heel eind af en zien nog net kans om langs de weg thee te zetten en een boterham te smeren. Dan begint het te rommelen en we voelen wel aan dat het nu snel kan gaan regenen. Het mag ook wel eens een keer trouwens, ook dit dal is weer heel uitbundig groen maar huilt met droge tranen. De laatste kilometers naar Foix rijden we in de regen. Als we net op de camping zijn barst de bui echt los en regent het geruime tijd heel hard. Het dondert en bliksemt voortdurend. Gelukkig is er een schuilhut waar we een gunstig moment afwachten om de tent op te zetten.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • 100 cols

    33. Uitpuffen – 24 km, 600 hm

    11–12 июл., Франция ⋅ ☀️ 22 °C

    Gisteren was een zware dag, mn bij Campo. Een rustdag zou lekker zijn maar naast de camping loopt een drukke weg. Om daar nu een hele dag naast te zitten is niet zo aantrekkelijk. We kijken wat de opties zijn. Vandaag doen we een korte etappe, zodat we lekker kunnen uitrusten en een wasje draaien. Langzaam klimmen we naar de col de Latrappe (1110, 2e cat). De geur van de vlinderstruiken is bedwelmend. Met de lunch zijn we op de camping in Aulus-les-Bains.

    We kijken naar de volgende etappes, want we hebben aanplakbiljetten gezien van een motortour vanuit Seix op zondag 13 juli. Daar wil je echt niet tussen rijden. Als we genoeg uitgerust zijn doen we morgen de laatste Pyreneeën-cols.

    Vanuit Elspeet kregen we het bericht dat het pakket dat we vorige week zaterdag hebben verstuurd is aangekomen. Altijd fijn om te horen!
    Sowieso is het super dat er mensen zijn die meeleven, op je huis passen, de tuin verzorgen en de kat vertroetelen.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • 100 cols
    21

    32. Uitdaging – 82 km, 2250 hm

    10–11 июл., Франция ⋅ ☀️ 26 °C

    We zijn vroeg op weg maar moeten eerst nog even langs de mairie om de toegangspas van het sanitair in te leveren. De mairie (gemeentehuis, zelfs het kleinste dorp heeft er een) is gevestigd in een kasteel. Daarna beginnen we vrijwel direct aan de Col de Menté (1344, 1e cat). We stijgen zo’n 800 m in 9 km en dat is zeker zo vroeg in de ochtend best pittig. Campo heeft altijd een uur nodig om rustig in te fietsen maar dat zit er vandaag dus niet in. Het is een mooie klim en het is nog heerlijk koel. Voor de afdaling gaan dan ook de jasjes aan.

    Nog voordat we helemaal beneden zijn slaan we de weg in naar de Col de Portet d’Aspet (1069, 2e cat). Daarvan doen we alleen de laatste 4,4 km maar dat is wel precies het steile gedeelte. Vrijwel het hele stuk liggen de percentages boven de 10%. We komen langs een monument voor Fabio Casartelli, een Italiaanse wielrenner die hier in de jaren ‘90 verongelukte. Bij een bocht een stukje verderop staat op de kaart ook nog eens ‘l’Homme Mort’. Heel toepasselijk bij het hoogteprofiel van deze weg. De klim voert door een heel mooi dal omhoog, een beukenbos met allerlei varens en mossen. De vegetatie wijst op een nat klimaat maar helaas zijn de beekbeddingen droog en ligt het groen er nogal uitgedroogd bij.

    Als we boven zijn hebben we al ruim 1300 hoogtemeters gereden in net 30 km. Het is pas 11 uur en we nemen de uitdaging aan door te rijden naar een derde col. Tijdens de afdaling komen we door St. Lary, een prachtig dorpje met een mooie kerk. De deur staat open en we nemen een kijkje voor zover het traliewerk dat toelaat. Het interieur verrast: wat een kleurrijke kerk, prachtige ornamenten en fresco's. Het restauratiewerk wordt voornamelijk door vrijwilligers gedaan.

    De Col de la Core (1394, 1e cat) is minder steil dan de andere maar wel 14 km lang en goed voor nog eens 800 hoogtemeters. Het is een rustige weg door enkele kleine dorpen. Later wordt het landschap ruiger en krijgen we mooi zicht op de bergen. Het laatste deel van de klim gaat wel moeizaam, op de top hebben we 2200 hoogtemeters gereden in 64 km. Gelukkig hoeven we nu alleen nog af te dalen naar het stadje Seix waar winkels en campings zijn.

    Het traject door de Pyreneeën is zwaar. Veel cols zijn steil en onregelmatig en ze volgen elkaar snel op. Nog niet eerder reden we zoveel hoogtemeters bij elkaar op zulke korte afstanden.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • 100 cols

    31. Vergezichten – 69 km, 1625 hm

    9–10 июл., Франция ⋅ ☀️ 22 °C

    Vandaag twee cols. De Col de Peyresourde (1567, 2e cat) is een bekende uit de Tour de France. De eerste campers hebben zich al strategisch geïnstalleerd, versierd met slingers etc. Het dorpje St. Aventin, waar we in de afdaling langs komen, viert dit jaar de 70e doorkomst. De weg over de col is breed en vroeg in de ochtend nog niet zo druk. Het stijgingspercentage is vrij gelijkmatig en ligt rond de 8%.

    Halverwege de afdaling slaan we linksaf richting de tweede col, de Port de Balès (1758, 1e cat). We zitten meteen op het steile gedeelte. De eerste drie kilometers zien we vrijwel alleen percentages van 10 tot 12% op ons schermpje. Later worden de percentages wat geringer maar deze klim blijft heel onregelmatig. Het is een rustige, smalle weg door verschillende dorpen, prachtig om te rijden. Halverwege doen we een middagstop in een veld langs de weg. Voorbij het laatste dorp zien we op de weg vrijwel alleen nog fietsers en vee. Achter ons hoge bergen met restjes sneeuw en waarschijnlijk een gletsjer.

    De afdaling is heel mooi met veel haarspeldbochten en duikt al snel het bos in. Naast ons een beek, het dal wordt heel nauw, bijna een gorge. De Port de Balès is een vrij hoge pas en het is altijd weer boeiend om te zien hoe het landschap en de aanblik van dorpen verandert. Zo ook nu, alle huizen van het eerst dorp zijn gedekt met rode pannen in plaats van leisteen zoals tot nu toe. Na 20 km afdalen maken we een korte doorsteek en belanden in het brede dal van de Garonne. Die kruisten we 600 km eerder ook al eens maar hier is het nog een echte bergrivier. Voor ons zien we de bergen waar hij ontspringt.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • 100 cols
    2

    30. Opklaringen – 48 km, 1500 hm

    8–9 июл., Франция ⋅ ☀️ 16 °C

    Het was een koude nacht en we gaan voor het eerst op weg met lange mouwen en beenstukken. Meteen vanaf de camping zitten we op de weg naar de Col d’Aspin. Die laten we echter links liggen en nemen de smalle weg over de Hourquette d'Ancizan (1564, 2e cat). We doorkruisen een aantal valleien en stukken bos. Zoals gebruikelijk loopt overal veel vee en soms blokkeren ze de weg zodat niemand er langs kan.

    De dag begint zwaarbewolkt maar niet zo dat er niets te zien is. Nadat we de eerste pas over zijn klaart het zelfs helemaal op en zien we toppen met kleine sneeuwvelden. We rijden nu echt door het hart van de Pyreneeën en het hooggebergte. Het is kraakhelder weer en voor het eerst zien we het landschap in volle glorie.

    Terug in het dal genieten we in de zon(!) van vers stokbrood. De wind is nog behoorlijk koud, we bevinden ons op 750 m en de passen liggen op 1500 m. De tweede beklimming is de Col d’Azet (1580, 1e cat). De beklimmingen zijn vandaag niet zo heel moeilijk. Ze zijn wel vrij onregelmatig maar er zijn geen lange stukken van 10% of meer. We genieten van het uitzicht.

    We hadden nog wel energie voor een derde col, maar na de volgende col is geen camping en de col daarna is teveel om er ook nog bij te nemen. We moeten vaak puzzelen vanwege de campings en winkels. In veel dorpen langs onze route door Frankrijk zagen we gesloten winkeltjes. Op campings zie je veel ‘chalets’, het kamperen lijkt op z’n retour.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • 100 cols
    2
    2

    29. Hooggebergte – 52 km, 1750 hm

    7–8 июл., Франция ⋅ ⛅ 16 °C

    Vanaf het dorp waar we gekampeerd hebben beginnen we direct met klimmen en het houdt pas na de middag op. De Col du Tourmalet (2115, HC) is de hoogste pas op onze route door de Pyreneeën. Er is veel bewolking maar we zien ook stukjes blauw. De wolken hangen vandaag wat hoger en we krijgen meer van het landschap te zien, soms ook een glimp van hoge toppen en zelfs sneeuw. De klim is steil maar niet extreem, vrijwel nergens in de dubbele cijfers. Het is vooral de lengte die hem zwaar maakt: vanaf de camping moeten we 30 km klimmen.

    In de zomer van 1997, toen we met onze kinderen naar de Pyreneeën waren gefietst, was deze col mijn (Campo’s) eerste echte bergpas. Op mijn nieuwe Avaghon randonneur reed ik vanaf de camping naar Ste. Marie de Campan en beklom in een uur of twee de pas. Een onvergetelijke ervaring! Tijdens de afdaling zag ik een fietser met volle bepakking naar boven komen en ik voelde diep respect voor de prestatie. De herinnering maakt de rit van vandaag extra speciaal.

    Tijdens de klim worden we weer door veel fietsers aangemoedigd en dat stimuleert ons om lekker verder te klimmen. Koeien komen we ook regelmatig tegen op onze weg. En in het dorpje vlak na de col komen ze bijna aan tafel zitten😊. Die loslopende beesten moet je wel in de gaten houden bij de snelle afdalingen. Na elke bocht kan er zomaar een kudde schapen op de weg liggen en die gaan echt niet op zij.

    We zijn nu halverwege de route door de Pyreneeën. We genieten er volop van!    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • 100 cols

    28. 4, 3, 2, 1, HC! – 89 km, 1780 hm

    6–7 июл., Франция ⋅ ☁️ 18 °C

    In het wielrennen worden beklimmingen ingedeeld in een aantal categorieën. Hoe langer en steiler, hoe hoger de categorie (lager nummer) en hoe meer punten er te verdienen zijn voor de bollentrui. De Col de Soudet van eergisteren was bijvoorbeeld cat 2, de Marie Blanque cat. 1, en onze uitdaging vandaag, de Col d’Aubisque valt in de ‘buitencategorie’, in het Frans: Hors Catégorie (HC). Dat komt vooral door het hoogteverschil (1200 m) en de lengte (17 km). Het was inderdaad een flinke kluif maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de beklimmingen van gisteren en eergisteren minstens zo lastig waren. De klim van vandaag is veel regelmatiger en kent maar enkele korte passages van 10% of meer. De prestatie is er niet minder om natuurlijk en wij kunnen de nr. 4 van de ranglijst afstrepen.

    We denken dat het een heel mooie beklimming is maar helaas is het zwaarbewolkt en blokkeren de wolken het uitzicht. Het is weer gezellig druk met medefietsers (we horen veel Spaans) en veel mensen steken een duim op vanwege onze bagage. De motorrijders slapen uit zodat we rustig naar boven kunnen rijden maar op de smalle afdaling komt een grote groep voorbij die zich met veel lawaai en gevaarlijke inhaalmanoeuvres op hoge snelheid een weg baant tussen de stijgende en dalende fietsers. Net voor de col vliegt er een adelaar op die op een muurtje langs de weg zat. Indrukwekkend!

    De tweede beklimming is de Col de Soulor (1471, cat 4), dit jaar blijkbaar onderdeel van de Tour de France. Vanaf de Aubisque is het een korte klim met een paar steile stukjes. Voor het eerst zien we nu ook loslopende ezels. Daarna dalen we af tot ca. 900 m voor de klim naar de Col des Bordères (1157, cat. 2). Wij pakken alleen de laatste 4 km mee, precies het steilste gedeelte.

    Na een lange afdaling komen we in een brede vallei die we stroomopwaarts gaan volgen richting Col du Tourmalet (2115, HC). Plotseling horen we een vreemd geluid en blijkt een spaak in Campo’s achterwiel geknapt. Wat nu? We hebben geen spullen mee voor een reparatie. Marja houdt een voorbijrijdende wielrenner aan die weet te vertellen dat we voor de dichtstbijzijnde fietsenmaker zich in Lourdes bevindt en vandaag open is tot 19.00. Het is een omweg van 16 km en dit lijkt ons de beste optie. We moeten nog wel even een andere hobbel nemen want de weg is geblokkeerd door grote machines vanwege reparatie werkzaamheden. We kunnen er maar net langs.

    De reparatie is klaar terwijl we de touretappe uitkijken met een geweldige overwinning van MvdP en met een paar uur vertraging zijn we weer terug op de route. We pakken de eerste camping die we tegenkomen, zetten alles snel klaar om toch nog op een redelijke tijd naar bed te kunnen.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • 100 cols
    3

    27. Doorpakken – 39 km, 1000 hm

    5–6 июл., Франция ⋅ ⛅ 27 °C

    Een productieve dag, al zou je dat op basis van de gereden kilometers misschien niet zeggen. En het was nog wel zo’n klamme nacht met onweer en regen. Ook op de fiets was het plakkerig maar gelukkig niet zo extreem heet als vorige week.

    Gisteren op de fiets kwamen we samen tot de conclusie dat we nogal wat spullen mee hebben die we niet gaan gebruiken. Bijvoorbeeld de dikke slaapzak en extra-extra thermo kleding. Het neemt veel ruimte in waardoor we bijna elke dag moeite hebben om de boodschappen mee te nemen. En met de steile beklimmingen van de laatste dagen zou enige gewichtsbesparing ook welkom zijn. We besloten er meteen werk van te maken. Vanmorgen hebben we zo’n 30 liter (3 flinke dry-bags) spullen apart gelegd. Het postkantoor was open vanaf 9.30 en had voor ons een doos beschikbaar waar alles net in paste en zo begonnen we om 10.00 aan de eigenlijke route met onwennig lege tassen. Onze fietstassen hebben een gezamenlijke capaciteit van ruim 100 liter, dus een besparing van 30 liter is aanzienlijk. Het gewicht van het pakket is 4,5 kilo en ook deze besparing is welkom.

    De klim van de dag is de Col de Marie Blanque (1035) en wel vanaf de moeilijke kant. Die is berucht vanwege de steile laatste kilometers en toen we in 2016 met de fiets in de Pyreneeën waren, vonden wij de makkelijke kant al erg lastig. Het is een bekende beklimming en we zien veel andere fietsers en wisselen aanmoedigingen uit. De klim gaat ons goed af, komt het door het ontspullen of verbeelden we ons dat maar? Of misschien beginnen we in vorm te komen. Bovenop de pas is het gezellig druk. De afdaling is opener dan de klim en biedt een mooi uitzicht op hoge bergen. We zien voor de tweede keer arenden hoog in de lucht, maar ook dreigende bloemkool wolken, komt er opnieuw onweer? We besluiten om op tijd een camping te zoeken.

    We kamperen vandaag in Laruns, aan de voet van de Col d’Aubisque, de volgende langs onze route. We hebben een camping gevonden met een wasmachine waar onze gehele uitrusting in past. Het droogt snel en zo hebben we na vandaag weer allemaal lekker schone spullen.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • 100 cols

    26. Hogere bergen - 62 km, 1350 hm

    4–5 июл., Франция ⋅ ☀️ 30 °C

    Vandaag de volgende steile beklimming. Het begin van de etappe gaat langs een beek stroomafwaarts. Langs de oevers staan veel vlinderstruiken in bloei. Ze ruiken heerlijk!

    Het begin is warm draaien voor wat komen gaat en dat loog er niet om. Lange stukken van 13% of meer. We voelen de benen maar draaien kilometer na kilometer weg. Eerst maar de Col de Suscousse (1218). De weg is prachtig en heel stil. Enkele wielrenners rijden ons voorbij en moedigen ons aan.

    Na een korte pauze de laatste 4 km. Die begint met pech, mijn ketting vliegt eroverheen en is niet zomaar weer goed te krijgen. Het achterwiel moet eruit, dus tassen en bagagedrager eraf. Maar Campo fixt het, trots!

    Boven op de Col de Soudet (1540) maken we ons middageten, stokbrood met kaas en een vers gezette thee. Daarna dalen we af via een prachtige, smalle bosweg en komen uit in een gorge.

    In het dorp waar we boodschappen zouden doen blijkt dat de winkel nog niet open is en dat we een uur moeten wachten. Dat vinden we een beetje jammer van de tijd, we gaan naar de camping en eten ‘s avonds een… pizza!    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • 100 cols

    25. Wolken – 45 km, 1475 hm

    3–4 июл., Франция ⋅ ☁️ 24 °C

    Een korte etappe maar wel een waar we ons vooraf een beetje zorgen om maakten. Dat heeft alles te maken met het hoogteprofiel van de eerste klim naar een pas met een onuitsprekelijke naam, de Col de Burdinkurutxeta (1130). De klim verloopt langs twee andere cols en vooral de eerste (Col d’Halza, 782 m) is bar steil. In het dorp onder aan de klim moedigen drie jonge schoolkinderen ons aan: allez, allez! Rustig aan beginnen is er niet bij en direct vanaf de vallei gaat het met ca. 13% omhoog. Soms zwakt het even af maar zelden onder 10%.

    Nadat we de Col d’Halza hebben bereikt zijn we in de wolken, maar voorlopig alleen letterlijk. We zitten precies in de laaghangende wolken en het miezert. De volgende, Col d’Harizkurutxe ligt op dezelfde graat aan de andere kant van het topje. Daarna moeten we in 4 km nog eens 350 m klimmen. Dat lijkt niet zo veel maar ook dit is geen regelmatige klim en het gaat voortdurend aan 10%.

    Bovenop miezert het nog steeds. We dalen af tot 1000 m en zoeken een plekje voor de middagstop. Rondom zijn loslopende koeien, schapen en paarden. Ook dat hoort bij de Pyreneeën: de alom aanwezige geur van stront. De weg ligt er vol mee.

    Inmiddels is de miezer gestopt en voelt het warmer. Nu wachten ons als laatste nog de Col de Bagargi (1325) en direct daarna de Col de d’Organbidexka (1284). De beklimming verloopt heel grillig. Soms dalen we een stukje om daarna de verloren hoogte extra steil te moeten herwinnen. Aan de andere pas zitten we ineens weer midden in de wolken en het zicht is aanvankelijk maar enkele tientallen meters. Heel voorzichtig dalen we af. Het is zeer steil, soms staat er 20% op het scherm. Na een tijdje komen we onder de wolken uit en gaat het makkelijker. Op een nette tijd zijn we bij de camping.

    Zijn we nu dan echt in de wolken? De organisatie van de 100 cols heeft een rangschikking gemaakt van alle 205 beklimmingen en vandaag hebben we de nummer 8 succesvol beklommen. Dat is een prestatie waar we best trots op zijn. Maar morgen wacht de nummer 7 en enkele dagen later de nummers 4 en 2. Het is dus nog geen tijd om achterover te leunen.

    En was de klim naar de Col de Burdinkurutxeta nu echt zo erg als het hoogteprofiel deed vermoeden of hebben we ons bang laten maken? Volgens ons was de klim zwaarder dan het profiel suggereert. Hoe dat komt leggen we een andere keer missschien nog eens uit.    Читать далее

    Посмотреть перевод