Banjar Tebesaya

De dag begon weer met een decadent ontbijtje geserveerd op ons terras. Deze keer bananenpannekoeken en een lekkere fruitsalade. Uiteraard om wakker te worden een originele Balinese koffie!

Vandaag gaan we apies kijken verderop in Ubud. Dus de scooter maar weer van stal gehaald! Even over het verkeer hier op Bali... Ik kan dit het beste omschrijven als "harmonieuze chaos"! Chaos omdat alles hier kriskras door elkaar rijdt. Rechts en links inhalen? Niemand kijkt ervan op! Een andere frapante observatie: er bestaan géén kinderhelmen in Bali. Heel vaak zie je scooters met een rotvaart je inhalen, of je tegemoet rijden met papa en mama (met helm) en op de treeplank staat een kindje variërend van 2 tot 10 jaar zónder helm. Da's geen uitzondering: da's een regel! Het kan nóg gekker, toen we een vrouw met (overduidelijk) haar moeder in amazonezit achterop die achteloos een baby van, pak m beet, 6 maanden in een draagdoek vasthield.... Geen probleem hier! Toch is t harmonieus, want niemand wordt kwaad als er iemand een idiote aktie uithaalt, zoals op een drukke voorrangsweg je vrachtwagem achteruit ertussen gooien! Ik heb in de dagen dat we hier rondrijden, elke minuut wel een potentieel (levens)gevaarlijke aktie gezien en nog niet één keer iemand uit z'n plaat zien gaan. Maar ik denk dat als er geen regels lijken te zijn, je iemand ook niet kan afrekenen!

Afijn, terug naar de apen. Monkey Forrest ligt in Ubud stad en je verwacht het niet totdat je ervoor staat. En uiteraard nagenoeg geen bordje om ons erheen te wijzen! Na de entree te hebben betaald staan we oog in oog met 700 Balinese Langstaart Makaken, die hier vrij rondlopen. Talin had binnen 5 minuten er al 1 aan haar been hangen, hetgeen ze niet tof vond... Maar goed, we zijn te gast in hun habitat dus niet zeuren! Het park is mooi aangelegd en er loopt een ongelofelijke hoeveelheid personeel rond. De apen zijn verre van bang voor ons en ze kunnen zelfs met gemak het park verlaten. Maar waarom zouden ze! Alle natjes en droogjes worden in overvloed gebracht! Toch leuk om hier tijd door te brengen...

Vervolgens even naar de "markt". Dat is een ander woord voor zoveel mogelijk souvenir shops op de vierkante meter proppen. Niet echt Balinees: verkopers zijn hier opdringerig. Uiteraard weer wat gekocht en toen toch naar onze buikjes geluisterd. Omdat we gisteren zo lekker hadden gelunched, gingen we weer op zoek naar Run's Warung. Wederom werden we niet teleurgesteld. Zalig gegeten!

Als volgende highlight stond de Desa Kuning waterval op de agenda. Dat was maar liefst 20km rijden. Maps.me stuurde ons wederom verkeerd en hercalculeerde niet, dus we zijn weer over gestapt op good old Google Maps! Na wat kleine slingerpaadjes vond Google dat we er waren, maar er was helemaal niets! Een paar honderd meter verderop was een geplastificeerd briefje op een boom gespijkert dat deed vermoeden dat dit het weleens kon zijn.... We keken wantrouwend een supersteil modderig paadje naar beneden en hebben de gok maar gewaagd! Dat bleek een beste wandeling! Door jungle achtige paadjes met schier loodrechte glibberige dingen die voor traptreden moesten doorgaan en nergens ook maar iets om je aan vast te kunnen houden! Het ging mij redelijk af, maar Talin vond dit niet erg leuk en was best een beetje angstig! Uiteindelijk werden we getrakteerd op inderdaad een mooie waterval! We waren niet de enige, want toen we de bocht omkwamen bij de waterval, was het eerste dat we zagen een paar Michael Kors en Louis Vuitton tassen die achteloos op een rots lagen. Die bleken toe te horen aan een paar meiden die op slippers, in vol ornaat en strak in de lak dezelfde route hadden afgelegd als wij.... Dusssss..... Dat stelde in ieder geval Talin gerust voor de onvermijdelijke terugreis die nog moest komen! Na wat foto's te hebben gemaakt en lekker uitgerust, zijn we terug gegaan. En ik weet niet of de "Kors en Vuitton dames" hun psychologische werk hadden gedaan, maar het ging ons prima af. Wel kwamen we badend in het zweet terug bij de scooters.

Het begon een beetje te miezeren en dat ging al rap over in een stevige bui, dus toch maar ff schuilen. Toen het een kwartiertje later minder regende, weer verder gereden en 3 km verderop bleek het daar helemaal niet te hebben geregend!

Terug in t hotel lekker gedouched en te voet de stad ingegaan voor het diner. Na een flinke wandeling bij een "garden restaurant" terecht gekomen waar we (het wordt saai, ik weet t....) zalig hebben gegeten! Morgen gaan we weg uit Ubud en rijden we met de nodige geplande omwegen naar Amed (aan de kust). Tot morgen!Read more