Aussie adventure

gennaio - marzo 2015
Un’avventura di 81 giorni di Iris Leggi altro
  • 23impronte
  • 2paesi
  • 81giorni
  • 58fotografie
  • 0video
  • 18,3kchilometri
  • 16,8kchilometri
  • Giorno 78

    Melbourne to Hobart

    27 marzo 2015, Australia ⋅ 🌧 12 °C

    Hey maties!

    Mijn Melbourne avontuur is alweer geëindigd. De 4 dagen (incl fiets!) waren erg leuk. De sfeer in Melbourne is awesome, heel anders dan in Perth. In vergelijking met Melbourne is Perth een uit de kluiten gewassen dorp.. Maar wel weer meer relaxed en zonniger! Omg wat mis ik de zon :(
    Gelukkig maakte Aggie met haar brokken op de fiets weer wat goed :)

    Het vliegtuig vertrok om 6u dus ik moest al om kwart over 3 op! Nachtbraken! Gelukkig kon ik in het vliegtuig nog even slapen, niet lang want Tasmanië is maar een uurtje vliegen van Melbourne. De naam Tasmania is trouwens Nederlands! Het is vernoemd naar de Nederlandse man die jaren geleden als eerst Europeaan een voet aan de grond zette. Wat er met de aboriginals is gebeurd die er al eeuwen woonden is natuurlijk triest.
    Zoals overal werden ze afgeslacht, verdreven of ingezet om in erbarmelijke omstandigheden te werken. Waar ze stierven van ziektes en andere zooi. Opvallend is dat de Australiërs erg trots zijn op hun land en het van de daken schreeuwen als iets 'australian' made is. Dat zetten ze trouwens op alles, ook al is 1 van de ingrediënten maar uit Australië..

    Anyway, Het hostel dat ik koos in Hobart is erg gezellig. Een groot huis, heel anders dan in Melbourne met zijn 8 verdiepingen. Op mijn kamer lig ik met een aantal Amerikaanse meiden. Hilarisch: stellen ongegeneerd de 'slimste' vragen en gaan uit met broekjes zo kort dat je het design van het ondergoed kan beoordelen.. Oe en der loopt een KAT rond!!! En een leuke omg. Ze lijkt op Mia! Ik was natuurlijk in extase.

    Helaas is het weer niet echt top, maar dat mocht de pret natuurlijk niet drukken. Met mijn Disneytrui aan was ik klaar voor 'subversive adult Disneyland', aldus David Walsh eigenaar van het museum MONA. Geef die gast een standbeeld! Een geweldige collectie nieuwe en oude kunst. Mijn kunstvoorkeur gaat uit naar contemporary arts en ik kon mijn hart ophalen. Zo zag ik een 'Fat car' oftewel een opgeblazen rode Porsche die onze massaconsumptie symboliseert en zo'n 70 verschillende vagina's aan de muur.. You don't have to be ashamed off your own one!

    Verder is Hobart een erg leuk stadje.. Vooral de suburb waarin ik verblijf, Battery Point. Oud, gezellig met Pastelhuisjes en balkonnetjes. Ow ik kwam ook een monument van de eerste Nederlandse settlers tegen. Dit is toch een goed excuus om naar Tasmania moeten gaan..

    Zaterdagmorgen begon ik met de Salamanca Market, een van de toeristische trekpleisters van Tasmania. Hier kun je van allerlei Tasmaanse producten kopen. Helaas erg gericht op toeristen. Dat vind ik dan altijd weer wat minder, maar zeker de moeite waard! Oh en der is zon!
    Kan
    Het avontuur in Tasmania vervolg ik met de auto die ik gehuurd heb. In vier dagen ga ik proberen het eiland rond te rijden, ofja toch een poging tot. Chinezen doen het in 1 dag: rijden van de ene spot naar de andere, snel uitstappen en een foto nemen zonder ook maar iets van de omgeving op te nemen en weer snel verder rijden zonder pauze. Voor chinezen geldt: the destination counts, not the journey. En vooral geweldig om achteraf te pochen met de foto's die ze gemaakt hebben...
    Nu vind ik autorijden wel heel erg leuk, alleen is het natuurlijk handiger om om je heen te kijken als je niet hoeft te rijden... We'll see!! Keep you updated :)

    Xxxxx
    Leggi altro

  • Giorno 79

    Derwent bridge

    28 marzo 2015, Australia ⋅ ☀️ 11 °C

    Nouuuu dat was dag 1 met mijn voertuig: het begon met het feit dat een Hyundai i20 blijkbaar niet gemaakt is voor mensen met kleine benen. Dit is al de tweede keer dat ik hier tegen aan loop: eerst was het voor de jongens een vreemd gegeven dat mijn stoel zo ver naar voren moest en ze niet meer met hun beentjes tegen de stoel konden aanbonken. Nu weer iets.. De auto voelde helemaal niet fijn. Ik kon mijn benen niet goed bewegen en de koppeling was een ramp bleek na een rondje rijden. Op het begin vroeg ik vriendelijk of er niet nog een andere auto was, want de was 'horrible'. Ja ik kon een automaat meenemen voor 15 dollar meer per dag. Snel liet ik me niet afschepen en ik gooide het op de boeg van veiligheid. Zo kon ik de weg niet betreden. Na lang gezeur kreeg ik voor 35 dollar extra een automaat :)

    Mijn eerste stop: Mount Wellington. Prachtig uitzicht over de stad en suburbs. Er zijn veel bergen hierzo. Tasmania wordt ook wel Zwitserland van het Zuiden genoemd. Lijkt er wel een beetje op.. Al is hier alles knallen groen, tarweachtig met runderen of regenwoud. Ik stopte onderweg nog bij een mooie waterval en reed daarna door naar mijn eerste eindbestemming: Derwent Bridge, een mini plaatsje nabij het diepste meer van Australië. Onderweg passeerde ik dorpjes waar ik voordat ik het in de gaten was al doorheen was. Ik vind het maar knap dat mensen daar kunnen leven, in niemandsland. Wat doe je dan de godganse dag? De eerst volgende café of supermarkt is km verderop.. Doei sociaal leven, anyways, het laatste stukje moest ik door de schemering rijden. Het was mij al bekend dat dit juist de tijd is dat veel Kangaroos worden aangereden. Dat is geen pretje voor de Kangaroos, maar ook niet voor de auto. Met zo'n 50 km per uur reed ik turend over de weg waar je normaal 100 mag. Elke dode Kangaroo die ik langs de weg zag liggen minderde ik minstens 5 km p/u vaart. Ik ben zo'n 7 dombo's tegen gekomen die de weg over probeerde te steken of voor me langs hupte. Alles liep gelukkig goed af!!! Owja onderweg nam ik ook nog een liftend koppel uit Duitsland mee voor een klein stukje. Ze hadden al vier maanden liftend rondgereisd. Erg cool.

    Het hotel had nog een kamertje vrij en ik eindigde buiten in een ijskoud barak met de wc ver ver weg. Die overigens ook erg koud is. Het restaurant was overigens wel erg tof. Een super grote omgebouwde houten schuur. Allemaal oude prut natuurlijk, maar het oogde gezellig. Op naar dag 2!
    Leggi altro

  • Giorno 81

    Cradle Mountain - Launceston

    30 marzo 2015, Australia ⋅ ☀️ 10 °C

    Dag 2 ging dus zo: KOUDDDDDDDD!!! Ik wenste dat ik handschoenen had zo koud. Alles wat ik bij me had deed ik aan. Mijn eerst stop was 'The wall in the wilderness': een muur van hout (zo'n 50 mtr bij 3 mtr) waarop een houtbewerker verschillende tekeningen gemaakt heeft. Cool om te zien. Vervolgens heb ik het meer Lake St. Clair bezocht: het diepste meer van Australie. Hier maakte ik een wandeling, net zoals bij de Franklin River en bij een lookout punt. Bushwalkers kunnen hun plezier niet op hier!!
    Daarna kwam ik door het dorpje Queenstown. In de stromende regen erg verlaten.. Maar dat komt volgens mij niet alleen door de regen. In deze regio is ook wat mijnbouw aanwezig. Later zette ik koers naar Cradle Mountain, een mooi gebied om te wandelen. Helaas blijft het de hele dag regenen en skip ik wat wandelingen onderweg, gezien het weer drie keer niets is. Hopelijk morgen beter!
    Ik denk dat ik me ondertussen een ervaren autobestuurder mag noemen. De bergen en wegen hier incl het linksrijdend vergen wel wat inspanning! Als laatste crash ik wederom in een soort hostel, waar ik met drie andere meiden lig :)
    Al twee dagen heb ik zero bereik en dat bevalt me eigenlijk best wel :)

    In de morgen stond ik vroeg op om te gaan wandelen. Gelukkig regende het niet zo als gister, serieus de hele dag regen!! Ik heb een wandeling rond Dove Lake van zo'n 6km langs water en door regenwoud gelopen. Erg mooi. Als de lucht blauw is en de zon schijnt is het meer een van DE hotspots van Tasmania; er worden dagelijks dezelfde foto's gemaakt op dezelfde plek.. De wandeling was fijn. Mijn reis vervolgde naar Launceston. De tweede grootste stad van Tasmania. Na een rit van zo'n twee uur met hier en daar een tussenstop, eindigde ik in Launceston. Om drie uur kwam ik aan dus ik had nog wat ruimte om iets te bekijken. Voor de Art Gallery was ik net te laat, maar ik bezocht wel Cataract George. Wederom zo'n trekpleister en must see. Mijn weg vervolgde door het centrum en het viel me op dat deze stad wat kleiner en 'viezer' is. Ik voelde me er minder op mijn gemak dan in Hobart. Zeker toen twee jongetjes van zo'n 14 jaar mijn vroegen om 2 dollar.. Ik als 'pretty lady' wilde hen die toch wel geven. Ik heb eens heel boos gekeken en gezegd dat ze hub fatsoen moesten bewaren.. So far the adventures in Launceston. Wederom geëindigd in een hostel, op aanraden van de lifters die ik gisteren meenam. Fijn sfeertje hierzo. OW en geheeeeel toevallig slaapt een van de meisjes waarmee ik in het hostel bij Cradle Mountain sliep ook in dit hostel. It's a small world!
    Leggi altro