Malabonot

Gisterenavond sliepen we vroeg, moe van al het reizen. Gevolg is dat ik ook vroeg wakker ben en ik wil de rest niet storen dus ik ga een rondje lopen. De zee staat een stuk hoger dan gisteren en er is geen strand meer over. Het kleine stukje dat er nog is ligt bezaaid met vuil, geen afval maar zeewier, takken en kokosnoten. Dit zouden de mooiste stranden ter wereld moeten zijn en ik snap er niets van dat niemand dit opruimt. Op deze manier trek je geen toeristen aan... Ook kom ik een aantal ingestorte hotels tegen en de looppaden langs de kust liggen vol met de restanten hiervan. Het beeld van Borocay brokkelt flink af zo... Ik ga maar bij het zwembad liggen om daar wat te lezen, de bedjes zijn top!
Omdat de prijzen hier behoorlijk hoog liggen hebben we de volgende tactiek bedacht: we slaan een maaltijd over en gaan van brunch naar diner en we doen boodschappen zodat we in de hotelkamer genoeg te eten en drinken hebben. We laten ons met het gratis busje van het hotel wegbrengen naar het centrum om wat te brunchen. Daarna lopen we daar een rondje of beter gezegd een streepje want het eiland is zo smal dat je in 10 minuten van oost naar west loopt, en doen wat boodschappen. We worden gek van alle verkopers die ons een duiktrip, zonnebril of lunch willen aansmeren en zijn blij als we weer bij ons hotel zijn. We chillen wat bij het zwembad en maken ons daarna klaar voor het diner!
Omdat blijkt dat het restaurant dat we hadden uitgekozen aan het renoveren is lopen we door naar een food court. Een soort plein met allemaal eettentjes, van alles wat. We nemen vis, pizza en een wrap en hebben alledrie iets dat we lekker vinden, ideaal! Dan krijgen we plots een rondje shotjes aangeboden (kamikaze) van de eigenaar. Een erg bijzonder figuur, lokale eiland bewoner (politicus en kandidaat burgemeester tijdens de verkiezingen in oktober) met Bob Marley uiterlijk en een sterke mening over alles en iedereen. Hij komt er bij zitten en we discuseren flink over van alles en nog wat, hij heeft een grappige visie op een hoop dingen en het leven en we raken niet uitgepraat. Het lukt hem zelfs om Annika vis en fruit te laten eten en tikt Lynn op de vingers als ze nagels bijt, een topgozer want nu ben ik tenminste niet de boeman. Als er later nog 2 Russen aanschuiven is de chaos helemaal compleet en lossen we met elkaar grote wereldproblemen op zoals de oorlog in Oekraïne en de macht van China. Tussendoor blijft Sunny (Ik dacht eerst dat hij amsuny heette maar hij zei 'I'm Sunny' en Lynn pieste bijna in haar broek van het lachen) maar bier bestellen op zijn kosten. Als we teruglopen hebben we geen idee wat er nou precies gebeurde maar we hebben een topavond gehad!Read more