Bikepacking adventure Norway

Pas in de middag vertrokken we van de plek waar we geslapen en daarna gefotografeerd hadden. Fietsen weer door de bosjes naar boven duwen, het stoffige gravelpad op, en dan kan je weer op het zadel met het gevoelige zitvlak. De Aursjøvegen duurde nog even voort en daar was ik blij om want het was zo'n geweldig mooie omgeving!

We stopten bij de Aurstaupet, een klif waar base jumpers gebruik van maken voor hun volkomen onvoorstelbare hobby. De man van de DNT had er al over verteld. We wandelden richting het informatiebordje en daarna de rand van de klif, en bibberden bij de gedachte alleen al. Zo'n waanzinnige afgrond van vele honderden meters recht naar beneden is, afgezien van het prachtige uitzicht over Eikesdalen, duizelingwekkend.

Na wat shotjes met alle filmapparatuur vervolgden we onze weg. Hierna zou er nog een tunnel komen die zou duidelijkmaken dat je hier echt niet met een auto - en al helemaal niet met caravan of camper zou kunnen komen. We hadden de lampjes alvast op de fietsen gemonteerd, maar reden eerst nog verder over het gravelpad dat inmiddels in haarspeldbochten naar beneden aan het kronkelen was, en stopten nog enkele keren voor foto's van de Aurstaupet rotsformatie. Tot daar ineens die donkere tunnel opdoemde. Het was eigenlijk meer een soort grot waar je in reed. De weg, vol kuilen en grote stenen, nattigheid en modder, liep in een cirkel de berg in, en er waren geen lichtbronnen in de tunnel. De spiraalvorm de donkerte in was een hele belevenis, en tegelijkertijd was het heel snel weer voorbij. Helemaal opgewonden reden we er weer uit. Wat een bizarre ervaring was dit!Meer informatie