Japan

October 2018 - August 2019 Les mer

Følg Oversikt Kalender Bilder Del

Nyeste først

Reisens start
14. oktober 2018
Japan Reisende
Big in Japan
14. oktober 2018, Nederland ⋅ ☁️ 22 °C
We zijn er tijdens de wereldreis slechts 'in de buurt' geweest, maar nu hebben we onze zinnen op Japan gezet!
Se oversettelse
0 liker
Japan Reisende
The land of the rising sun
15. oktober 2018, Japan ⋅ ⛅ 19 °C
Na een voorspoedige vlucht, landen we om even over half 9 in de ochtend op Narita Airport in Tokyo. Half 9 lokale tijd... en dat vertaalt naar half 2 's nachts voor ons. We pikken groggy onze bagage van de band en wagen ons buiten de douane. Het eerste wat opvalt is de rust op het vliegveld. Het is druk maar niet lawaaiig of rumoerig. En alles gaat gestructureerd. We hebben al snel onze JR passen (soort OV kaart) voor de trein in de pocket en ook het geld wisselen gaat soepel. Met behulp van de schema's en kleurgecodeerde route aanduiding vinden we onze trein naar de stad. Dan onze eerste teleurstelling. Onze eerste trein vertrekt met 2 minuten vertraging! So much voor die enorme punctualiteit van de spoorwegen ;) Ook op Tokyo Station blijkt het allemaal goed te vinden en rond 13u staan we in ons hotel. We kunnen pas om 15u in-checken dus we gaan een rondje lopen. We krijgen een plattegrond met 30 restaurantjes rond ons hotel. We gokken wat en niet veel later zitten we aan onze 1e heerlijke Japanse kom Ramen. We lopen nog verder naar het Keizerlijk paleis naar die is dicht op maandag. We zijn toch echt moe - the sun rose net iets té early - dus gaan terug naar de kamer om even te tukken. Daarna proberen we nog wat van de avond te maken en kiezen we een restaurantje uit. Eens kijken hoe vroeg onze first night in Tokyo gaat eindigen.Les mer
Se oversettelse
4 liker
Japan Reisende
Tokyo highlights
16. oktober 2018, Japan ⋅ ⛅ 20 °C
Na een welverdiende lange nacht slapen staan we om 09:15u weer op de straten van Tokyo. Eerst halte: een bakkerij. Dan met de metro naar Shibuya op zoek naar het grote kruispunt Shibuya Crossing. Het blijkt inderdaad een groot kruispunt, maar op dinsdagochtend valt het mee met de mierenhoop. We halen een klein snackje - steamed buns - en lopen kriskras door allerlei straatjes en uiteindelijk door Cat Street richting de grote winkelstraat Omote-Sando. Hier zijn de winkels van alle grote modenhuizen. Tijd voor de lunch. Bij Gyoza-ro genieten we van Dumplings in een mini-restaurant (of zoals ze hier zeggen: restaurant - alles in mini). Aangekomen bij het het Meiji-Jingu park doen we een bakkie koffie op het terras van Mori no terrace (no pun intended). Het korte loopje heeft ons al blik op een 'egel-café' en een 'katten-café' opgeleverd. Maar het zal blijken dat in deze stad elke niche wordt uitgebaat. In het park staan 12m hoge torii van 1500 jaar oud Taiwanees Cypreshout, die aangeven dat je heilig gebied binnengaat. De meeste Japanners buigen keurig voordat ze onder de imposante poorten doorlopen. We zijn in de tempel op tijd voor de offerceremonie. Dan lopen we richting Shinjuku. We komen in een wijkje uit met - los van alle eettentjes - allerlei winkels: grijparm-machines-voor-sexy-anime-poppetje-winkels, schreeuwende-prullen-winkels, ninjapakken-winkels, 5-verdiepingen-fotografie-winkel en zowaar nog een 'egel-café'. We gaan op zoek naar een achteraf steeg waar alleen Yakitori restaurantjes zitten. Daar schuiven we samen met nog 8 man, aan bij een bar en genieten we van onze gegrilde stokjes vlees en groente. Onze verbazing wordt alleen maar groter als we in de wijk Shinjuku een aanbevolen wandelroute lopen. Dit is Tokyo zoals we het verwacht hadden. Veel schitterend neon, flashy kleuren, Godzilla, genoeg roze om je tandglazuuur aan te tasten, afgewisseld met 'gentlemen clubs' ;)... Vlak daarbij zit een hele buurt met café's niet groter dan de bar zelf. Leuk op vrijdagavond, maar nu nog uitgestorven. Na een dag vol indrukken taaien we rond 19:30 af. Op de kamer plannen de volgende dag :)Les mer
Se oversettelse
Hans OlsthoornPrachtig te zien dat jullie nu al genieten!
16.10.2018Svar
1 liker
Japan Reisende
Maid (cafe) in Tokyo
17. oktober 2018, Japan ⋅ ⛅ 19 °C
Met nog alle indrukken van gister vers in het geheugen, gaan we vandaag eerst op zoek naar cultuur in plaats van knetterend roze neonlampen - dat komt later wel weer :) Bij Asakusa springen uit de metro en lopen we richting de Skytree, een enorme toren in Tokyo. Langs de rivier eten we in het Toerist Center ons ontbijt. De Japanse dame rent letterlijk door de zaak om ons te bedienen. Hier staat 'klantgerichtheid' op een niveau, waar Nederland nooit zal komen. Dan op naar de Senso-ji, een tempel, ouder dan Tokyo zelf! Michelle koopt een omikuji (paper fortune) om haar toekomst te checken. Valt mee ;) het is 'regular fortune'... Niet goed, niet slecht. We doen het er maar mee. Naast het tempelcomplex ligt een markt waar je naast allerlei toeristenprullaria ook weer allerlei lekkernijen kunt scoren. We lopen door een leuke winkelstraat (bijna geen toeristen) naar het Tokyo National museum. Op het plein voor het museum drinken we thee en chocomel met fruit op een terrasje. Dan is het museum aan de beurt. We nemen de highlight tour en in 2 uur gaan we door 3 millennia Japanse geschiedenis heen. Omdat we nog wat glazuur op onze tanden hebben wordt het weer tijd voor wat hysterie. Akihabara staat bekend om zijn warenhuizen vol Anime beeldjes, elektronica... en Maid cafe's! Bij @Home gaan we een alternatieve wereld in. Op 7 verdiepingen lopen er jonge dames in bontgekleurde french maid pakjes, Japanse mannen (voornamelijk), setjes (minder) en Japanse dames (minderheid), te vermaken. Veel glimlachen, hartjes, hyper vriendelijke aandacht en afgetopt met harde Japanse popmuziek. We komen ogen en oren te kort. Voor sommige Japanse mannen lijkt het iets te bijzonder. Een knaap zit in z'n eentje zijn verjaardag te vieren en lijkt heel gelukkig als hij met alle Maids op de foto mag. Affijn, onze hersenen zijn afgemat en we gaan weer naar de rust van onze hotelkamer.Les mer
Se oversettelse
2 liker
Japan Reisende
Mount Foetsie...
18. oktober 2018, Japan ⋅ ⛅ 12 °C
Na de hectiek van Tokyo wordt het tijd voor natuur. In de semi-spits werken we ons een weg naar station Shinjuku om de trein de stad uit te nemen naar Kawaguchiko. Dit is een klein stadje aan de voet van het icoon van Japan: Mount Fuji. Zoals gebruikelijk worden onderweg al onze opkomende vragen beantwoord door de overal aanwezig bordjes, stickers of superbehulpzame mensen. De express treinreis duurt - met overstap - alsnog bijna 2 uur, terwijl Shinjuku en Kawaguchiko hemelsbreed maar 87km. van elkaar liggen; we hadden ook de brommer kunnen nemen ;) Aangekomen blijkt er veel bewolking te hangen. We vragen of er kans is vandaag of morgen de berg te zien en krijgen het beleefde Japanse antwoord: "fingers crossed", oftewel: "nee, waarschijnlijk niet". Helaas, het weer kunnen we niet sturen. Aangekomen bij het hotel blijkt dit een klein zonnestraaltje! We hebben een traditionele Japanse kamer inclusief bamboe vloer, his and hers Yukata en houten sloffen. Ook beschikt het hotel over een thermisch bad (Onsen). Als late lunch schuiven we aan in een Ninja tempura restaurant. Helaas is het Ninja bier op, maar de gepaneerde werpsterren zijn erg lekker. Terug in het hotel gaan we chillen in de Onsen. Helaas zijn mannen en vrouwen gescheiden, maar aangezien je poedeltje naakt moet, niet gek. Bij de vrouwen heeft Michelle niet het rijk alleen, maar bij de onze - :) - ben ik de enige. Heerlijk in een warm bad buiten met uitzicht op meer Kawagochi. Na ons badder-avontuur in de onsen, drinken geheel in Japanse pyama-stijl gekleed het verloren vocht weer bij in de vorm van thee. We zijn helemaal zen als er wordt aangebeld. Een oudere meneer komt ons bed opmaken. Als hij 2 seconden bezig gaat het niet helemaal lekker met hem. Als hij 2 minuten in de kast staat te hijgen, vragen we of het goed gaat. Als hij dan toch nog een poging waagt om een bed neer te leggen, gaat hij door z'n hoeven. We bellen de receptie want hij lijkt een intense astma-aanval te hebben. Weg zen... Als zijn vervanger alsnog het bed opgemaakt heeft kruipen we maar meteen onder de wol.Les mer
Se oversettelse
1 liker
Japan Reisende
Aan de wandel
19. oktober 2018, Japan ⋅ ⛅ 13 °C
Als we 's morgens vroeg wakker zijn, kijken we even uit het raam of we mt. Fuji kunnen zien en - bingo - we hebben geluk! Nog wel bewolkt maar zichtbaar :) Ontbijt is inbegrepen en net zo traditioneel als het hotel. Op de grond zittend, eten we onze Japanse lekkernijen. Erg bijzonder! We spieken bij onze buurvrouw om niet al te grote fouten te maken in de etiquetten. Daarna is het tijd om ons klaar te maken voor de hike. We laten de grote backpacks achter bij het hotel en door de plaatselijke bus laten we ons droppen bij het startpunt van een hike die we aangeraden hebben gekregen van - hoe kan het ook anders - een zeer behulpzame dame bij het toeristeninformatiepunt. Met de kaart en mobiele navigatie lopen we de route met 'bergtoppen' (hoogteverschil +/- 350m.). We komen langs een ietwat verlopen panoramaterras, waar we wat drinken kopen, en langs verschillende uitkijkpunten die uitzicht geven op mt Fuji... althans dat zouden moeten doen, want we zijn redelijk de mist ingegaan. Letterlijk, want we lopen al spoedig door zeer laaghangende bewolking. Ook begint het al snel te spetteren. Met mooi weer zou dit een adembenemende hike zijn geweest, nu is de hike alleen adembenemend bergopwaarts. Na een goede 4,5 uur staan we bij de bushalte. Daar krijgen we een lift aangeboden door twee gemeentewerkers, dus al snel zijn we terug bij ons hotel. We doen een bakkie om bij te komen en dan is het tijd voor de terugweg naar Tokyo. Twee boemeltjes in de spits en drie uur later zijn we bij ons hotel bij Shinjuku. Vanavond even een snelle McHap en daarna weer de komende dagen plannen op de kamer. Toch wel vermoeiende zo'n dagje.Les mer
Se oversettelse
0 liker
Japan Reisende
Shikansen naar Kyoto
20. oktober 2018, Japan ⋅ 🌬 20 °C
Wat natuurlijk niet kan ontbreken bij een trip door Japan is een reis met een Shikansen oftewel een 'Bullet train'. Nadat we een klein ontbijtje in ons hipster hotel (computer in en out check, hippe bakkerij, koffiebar en sier-fiets in de lobby) hebben gegeten, reizen we naar Tokyo station. In deze mierenhoop gaan we op zoek naar onze trein. We hebben geen tijd om stoelen te reserveren dus lopen we direct door naar het 'non-reserved' deel van de trein. Alhoewel de trein niet de mondingssnelheid van 900 m/s haalt, doet hij wel z'n eer aan als hogesnelheidtrein. We tikken al snel de 282 km/u aan. Anders dan gister leggen we 370 km af in minder dan 3 uur. Ons hotel blijkt een zeer luxe aangelegenheid en we voelen ons in eerste instantie wat 'underdressed' met onze backpacks. Maar als men door heeft dat we gereserveerd (en betaald) hebben, worden we met alle egards behandeld. We blijven hier 4 nachten en dat moet goed lukken in ons paleisje. We gaan de stad in voor wat eten en belanden in een bakkerij met prima deegwaren en koffie. Daarna verkennen we de omgeving en - wat kun je anders doen in een historisch stad als Kyoto - winkelen we wat ;) Omdat we toch ook hechten aan onze eigen tradities, wordt het Saturday night, pizza night. De geplande wandeltocht stellen we even uit. We merken dat we nog moe zijn van gister, dus ploffen we daarna lekker in ons lekkere bedje.Les mer
Se oversettelse
1 liker
Japan Reisende
Path of Philosophy
21. oktober 2018, Japan ⋅ 🌙 17 °C
Vandaag staat de tempel-tour op het programma. We hebben ons huiswerk gedaan en een route geplot die ons langs de nodige staaltjes Japanse bouwkunst zou moeten brengen. Het is stralend weer en de verwachtingen zijn hoog. Hoewel het best een lange wandeling (heuvelopwaarts tezamen met nog 1.000 toeristen) blijkt te zijn, valt ons eerste doel de tempel Kiyomizu-dira in de smaak. Vanaf de hogere positie hebben we tevens een mooi uitzicht over de stad. We wandelen door naar de Chion-in tempel. De enorme poort geeft de verheven status van deze tempel goed weer. Van al dat ge-tempel krijg je honger en we struikelen over een hole-in-the-wall waar ze Wagyu krokketjes serveren (yummie). Daarna is het de beurt aan de tempel Aikan-do. Hier start het zogenaamde Path of Philosophy helemaal naar Ginkaku-ji (vertaald Silver pavilion). Dit is een oud landhuis van een Shogun. Alhoewel het huis nooit helemaal met zilver is bedekt, is het wel schitterend. Zo ook de tuin. Perfect geharkte kiezelstenen slingeren tussen de minutieus aangelegde tuin. Omdat het aan het eind van de dag is doet de zon enorm haar best om het nog mooier te maken. Alle tempels en bouwwerken die we vandaag hebben gezien zijn prachtig (en lastig om in detail te beschrijven), maar this one takes the cake :) Bij de uitgang krijgen we nog een toetje: een prosessie waarbij groepen mannen en vrouwen een rijkelijk versierden kist (ongetwijfeld iets heiligs) op zware balken sjouwen en op en neer schudden om alles te laten rinkelen. Geen idee wat het voorstel, maar het ziet er spectaculair uit! Omdat we redelijk ver van ons hotel zijn besluiten we even een bakkie koffie te doen in het Philosophy Café, waar je in tegenstelling tot Cat café's geen filosofen mag aaien. Ook is het Path minder verlicht dan de naam doet vermoeden, dus we zetten de vaart achter de terugweg om enigszins voor het donker weer uit de buitenwijken te zijn. Van al dat lopen hebben we een aardige trek in sushi gekregen. We vinden vlak bij het hotel een sushi restaurant waar een eindeloze rij heerlijkheden op een lopende band langs gaan. Het maak onze dag perfect af!Les mer
Se oversettelse
2 liker
Japan Reisende
Gouden tempel en bamboebos
22. oktober 2018, Japan ⋅ ⛅ 19 °C
Kyoto hangt van de tempels aan elkaar, dus wat we gisteren hebben gezien is maar een fractie van het totaal aantal bezienswaardigheden. We vervolgen onze tempel-tour in het noordelijke deel van de stad. We hebben nog steeds platvoeten van onze vorige tempel-tour, daarom gaan we vandaag het openbaar vervoer verkennen. Alhoewel de verschillende OV en navigatie apps een hoop informatie geven, kunnen ze niet op tegen een vriendelijke meneer bij het bureau voor toeristeninformatie om de hoek. Vijf minuten later hebben alles wat we nodig hebben. We halen een ontbijtje to go en pakken de bus rechtstreeks naar Kinkuka-ji (vertaald Gouden paviljoen). Geen woord aan gelogen... prachtig! Maar ook wederom te midden van een waanzinnig mooi aangelegde tuin. We vervolgen onze tour met een kleine wandeling naar een ander complex, de Ryoan-ji tempel. Deze tempel is beroemd vanwege de stenentuin. In een zee van perfect aangehakte kiezelstenen liggen (ogenschijnlijk willekeurig) 15 grotere stenen. De bedenker van dit stukje tuinarchitectuur is onbekend, maar het ligt er dan ook al sinds 1500(!) op dezelfde manier bij. We pakken de bus weer en (na een kleine overstap) komen we bij ons laatste doel, het bamboebos bij Arashiyama park. Na al het pracht en praal van alle voogaande tempels slaan we hier - waarschijnlijk onterecht - de tempels over en gaan rechtstreeks na het bamboebos. Het bos is een klein pad de helling op, omringd met gigantische bamboestengels, sommige met een diameter van 25 cm. en wel 20 m. hoog. Indrukwekkend voor een grassoort. Het is dan wel een niet aangelegd bos, het komt niet echt 'natuurlijk' over met alle 500 mensen op het wandelpad. We werpen een laatste blik op de majestueuze stengels en nemen de bus terug naar het hotel. De stadsbus - in de spits - doet er lang over. Komt ook omdat de route naar ons gevoel elke 50 m. een halte heeft. In het hotel kleden we ons snel even om voor het avondeten. We gaan op zoek naar een sukiyaki restaurant. We krijgen er een aangeraden van iemand op straat (die stond te flyeren voor een ander restaurant - zo behulpzaam zijn ze). Onze tafel wordt uitgedost met allerlei schoteltjes en kommetjes en een grote pan op een brander. Daarin worden met een beetje vet, sojasaus, water en suiker, plakjes dungesneden rundvlees en groente gebakken, die vervolgens door rauw(!) geklutst ei worden gehaald. Dit zouden we in geen elke ander land eten, maar hier laten we het ons, samen met de sashimi en sake, goed smaken!Les mer
Se oversettelse
3 liker
Japan Reisende
Torii
23. oktober 2018, Japan ⋅ 🌧 18 °C
In het zuidoosten van Kyoto ligt een verzameling tempels tegen de heuvel, voornamelijk gekenmerkt door eindeloze reeksen torii. Deze traditionele Japanse poort die meestal toegang verschaft tot een Shintō-heiligdom is hier tot zelfstandig heiligdom verheven. Bij Fushimi Inari-Taisha slingeren de paden van offerplaats naar offerplaats de heuvel op, voorzien van maar liefst vier km. aan oranje-rode torii (en... toeristen). Vossen waren volgens het verhaal de boodschappers van Inari en in het tempelcomplex kom je dan ook talloze beelden van deze dieren tegen. We lopen de hele route tot aan het topje van mt. Inariyama, waarbij het steeds rustiger wordt en we iets meer van de offerplaatsen en torii kunnen genieten. Voor het complex is een klein straatje waar je - hongerig na je wandeling - van alles kunt knagen. We nemen wat met bonenpasta gevulde sesamballetjes, een vossencakje (bevat geen vos, maar ziet er geinig uit) en krab op een stokje. De platgeslagen en gefrituurde musjes (zonder veren, maar met kopje en al) slaan we maar over. Omdat dit het enige uitstapje is vandaag hebben we alle rust om het vervolg van de reis te plannen. Omdat er toch ook wat nattigheid uit de lucht valt, eten we in een pittoresk restaurant tegenover het hotel heerlijke Kobe beef.Les mer
Se oversettelse
2 liker
Japan Reisende
The Osaka continues
24. oktober 2018, Japan ⋅ 🌙 17 °C
We hebben wat moeite met afscheid nemen van Kyoto, dus we besluiten nog een klein wandelingetje te maken in de buurt. We zitten dichtbij de buurt waar de geisha's zitten en we proberen er een op de foto te krijgen. We spotten er wel een maar deze mythische wezens zijn weer verdwenen voor je er erg in hebt. Dan maar naar de nishiki markt voor eten, eten en nog eens eten. We lunch met sushi - weer eens wat anders. Dan toch maar naar Osaka. Deze stad ligt niet ver van Kyoto en met de trein komen we vlakbij ons hotel uit. De Lonely Planet omschrijft deze stad als 'niet mooi' en daar hebben we ons - zeker met Kyoto vers in het geheugen - op ingesteld. Maar niets blijkt minder waar! Het blijkt een moderne stad met prachtige hoogbouw. Een immens station met een compleet winkelcentrum en kantoorgebouw er boven. Als je van een beetje moderne steden houdt, is dit een aanrader. We checken in in ons hotel en gaan op pad. We wandelen langs ruim opgezette pleinen met watervallen en enorme winkelgalerijen en komen uit bij een prachtige skyscraper waar onder de grond een compleet food court zit. We nemen de lokale specialiteit okonomiyaki (soort hartige pannenkoek met garnalen, inktvis, varkensvlees en kool) en negiyaki (lijkt er op maar dan met lente-ui in plaats van kool); de sake maakt het af. Op de terugweg nemen we een kijkje op een Glamping midden in de stad tussen de torens. Een barista maakt er met veel zorg en liefde een kopje koffie en we verbazen ons over het aantal mensen dat in een klein tentje naar twee vals zingende zangers komt kijken. Als we een andere route door het station nemen komen we onder de grond wederom in een food court terecht. Maar dan een van episch formaat. Je kunt hier een jaar lang elke dag, elke maaltijd iets anders proeven, zonder tweemaal hetzelfde te eten; waanzinnig! Osaka heeft ons enorm positief verrast, we kijken uit naar de komende dagen.Les mer
Se oversettelse
Hans OlsthoornHet ziet er ook zeer schoon uit!
24.10.2018Svar
ReisendeEr staan weinig vuilnisbakken, maar men gooit nagenoeg niets op straat. Er liggen amper snippers en zodra er iets ligt, komt iemand met een bezem aanzetten om het op te ruimen. Superschoon!
24.10.2018Svar
2 liker
Japan Reisende
Himeji-jo en Koko-en tuinen
25. oktober 2018, Japan ⋅ ☀️ 21 °C
Niet ver van Osaka - slechts 35 minuten met de Shikansen - ligt Himeji. Deze plaats is bekend van het kasteel uit de 13e eeuw Himeji-jo. Voordat de trein bij het station aankomt, zien we het met wit pleister afgewerkte kasteel Himeji al boven de stad uittorenen. Wat eens als een verstevigd landhuis op een heuvel begon, is door de eeuwen heen omgetoverd tot een heus kasteel met een enorme slotgracht, steile kasteelmuren, zware met staal beklede toegangspoorten en overal schietgaten. Himeji-jo staat dit jaar 25 jaar op de UNESCO werelderfgoedlijst en met een goede reden, het is prachtig. Alhoewel de geallieerden tot tweemaal toe geprobeerd hebben om het militaire bolwerk te bombarderen, is het ongehavend uit de strijd gekomen. Ooit afgedankt door het Japanse leger, is het verkocht voor (omgerekend naar 2018) zo'n EUR 1000. Later heeft men het historisch belang van het kasteel ingezien, teruggekocht en geheel opgeknapt. Zelfs het houten frame van het gebouw is geheel gerenoveerd. In het kasteel kun je nagenoeg overal bij en krijg je een fraai beeld van de zes verdiepingen, elk met z'n specifieke functie. Uiteraard is helemaal bovenin een gebedsruimte. Rondom het kasteel zijn de verdedigingswallen aangelegd, waarvan een deel ook fungeerde als verblijf. Na onze wandeling over het kasteelterrein gaan we lunchen. We vinken wederom een lokale delicatesse af: unagi hitsumabushi (gegrilde aal; op drie manieren te eten). Erg smakelijk, maar later leren we dat de betreffende aal op de bedreigde diersoortenlijst staat, oeps... Na de lunch gaan we naar het naastgelegen Koko-en. Hier zijn op plaatsen waar voorheen de huizen van samoerai stonden, een dertiental verschillende tuinen aangelegd. Genietend van de Japanse namiddag zon, bewonderen we de tuinen. Tijd voor de shikansen terug naar Osaka.Les mer
Se oversettelse
2 liker
Japan Reisende
Osaka
26. oktober 2018, Japan ⋅ ⛅ 20 °C
In Osaka zelf is ook een kasteel dat veel weg heeft van Hijemi-jo. In de ochtend halen we in het enorme winkelcentrum onder de grond wat broodjes en reizen met de metro naar het kasteel. Bij de Starbucks halen onze 'morning joe' en dat blijkt goedkoper dan we af en toe kwijt zijn bij een willekeurige koffiebar (Japan heeft toch echt een thee-cultuur). Op een bankje voor het kasteel doen we het ontbijt. Je mag namelijk niet staand - laat staan lopend - eten. Dat is voor dieren. Koffie to-go wordt net getolereerd. Het kasteel heeft wederom een grote slotgracht met zowaar nog grotere muren. De poorten zijn eveneens indrukwekkend. Maar binnen de kasteelmuren komt het iets meer over als een paleis, dan echt als kasteel. Het is wel mooi versierd en het goud knalt je tegemoet in de felle zon. Het is bijzonder warm (26°C). Naast het kasteel staat een gebouw waar naast winkels (hoezo?) ook een dakterras op zit. We besluiten lekker met een drankje van het kasteel tegen de achtergrond van de skyline van Osaka te gaan genieten. Daarna reizen we verder naar Dotonbori, het eet- en winkeldistrict van Osaka. En dat zegt wat! Overal in deze stad kun je onder en boven de grond eten en winkelen. Maar dan Dotondori... als we aankomen in de middag valt het nog mee. We proberen nog een lokale delicatesse: Takoyaki (soort inktvis poffertjes), maar in tegenstelling tot de eerder door ons geprobeerde lokale happen, zou deze ook gewoon 'jakkie' kunnen heten; niet zo lekker dus. Na nog een rondje door de buurt gelopen te hebben - door de langste overdekte winkelstraat ever - komen we weer bij de hoofdstraat. Het is dan inmiddels schemerig geworden en alle lampjes zijn aangegaan... Schreeuweriger en drukker kan het bijna niet worden (zowel qua omgeving als mensen). Van alle kanten wordt je gebombardeerd met impulsen. Best vermoeiend. Na 10 min. houden we het voor gezien. Het begint te spetteren en uit alle hoekenen gaten stromen mensen. Heerlijk zo'n rustige hotelkamer op de 8e verdieping :)Les mer
Se oversettelse
1 liker
Japan Reisende
Hiroshima
27. oktober 2018, Japan ⋅ ⛅ 13 °C
Als je toch in Japan bent dan kun je er bijna niet omheen: Hiroshima. Met de shikansen zoeven we soepel in anderhalf uur van Osaka naar Hiroshima. De reden voor ons bezoek ligt voor de hand. Dit is de stad waar zoveel mensen om het leven kwamen door de inzet van de eerste atoombom door de Amerikanen. We kennen het verhaal en de beelden op televisie, maar er zijn geweest is toch een iets ander verhaal. De Genbakukoepel (thans het Vredesmonument) die in de staat is gehouden zoals direct na de explosie om 08:15 uur op 6 augustus 1945, geeft een heldere indruk van het geweld van de nucleaire ontploffing. Van 600 meter hoogte beeindigde Little Boy, een uraniumbom van 4.400 kg, in een fractie van een seconde het leven van 45.000 mensen (sommige tellingen lopen op tot wel 70.000). Naar schatting stierven door de bom en zijn effecten in totaal 140.000 mensen. Op zo'n plek zijn doet je wat. Rond het Vredesmonument en op het eiland in de rivier zijn een aantal monumenten opgericht, waaronder een symbolische vlam die pas gedoofd zal worden als alle nucleaire wapens vernietigd zijn en een bel die iedereen mag luiden ter bevordering van wereldvrede. We zijn geen hippies, maar het zet je wel weer even met de voeten terug op aarde. Het museum in het park ter ere van de slachtoffers, brengt nog eens zeer grafisch tot leven wat er zich afgespeeld heeft met animaties, getuigenverslagen verteld door overlevenden, vele foto's en persoonlijke bezittingen die de sporen van het geweld dragen. Beduust komen we weer buiten, waar in de schemering het Vredesmonument langzaam uitgelicht wordt. Statig en - na het museumbezoek - met nog meer betekenis. We eten wat pizza (zwaar behoefte aan comfort food) maar we besluiten het deze dag niet laat te maken.Les mer
Se oversettelse
Michael WasserfuhrWenn Du deutsch ungefähr so verstehst, wie ich niederländisch: tolle Reise. Danke für die Bilder. Sehr spannend.
27.10.2018Svar
3 liker
Japan Reisende
Miyajima island
28. oktober 2018, Japan ⋅ ⛅ 18 °C
Na een uitgebreid zondagochtend ontbijt vertrekken we naar het eiland voor de kust van Hiroshima: Miyajima. Van de trein stappen we over op het veerpondje en rond het middaguur staan we op het eiland. Vlak voor het eiland staat de Grand Torii in het water. Een 12 meter hoge torii waar vroegere bezoekers onder door moesten varen om op dit heilige eiland te komen. De eerste torii is geplaatst in 1168; de huidige staat er sinds ongeveer 1800. We komen aan met hoog water en hij staat er mooi bij in het zonnetje. We pakken een kop koffie en lunch en gaan daarna met de kabelbaan de heuvel op. De top ligt zo'n 530 meter hoger dus heen smokkelen we een beetje. Het laatste stuk moeten we wel lopen en na 20 minuten klimmen staan we op de top. Het uitzicht is prachtig. Na wat genoten te hebben is het tijd voor de afdaling. Daar staat ook weer anderhalf uur voor en dat voelen we in de benen. Beneden klikken we nog wat kiekjes van de hertjes (zeer tam) en de Grand Torii in het namiddag zonnentje en dan pakken we het veerpondje terug. Als we aankomen in Hiroshima is het al donker. We lopen een alternatieve route om ook het fraai uitgelichte kasteel van Hiroshima te zien. Na het droppen van de tas gaan we om de hoek op zoek naar een okonomiyaki restaurant. Wat we denken dat één restaurant is, blijkt drie verdiepingen met zeven aaneengeschakelde restaurantjes per verdieping te zijn, die allemaal alleen maar okonomiyaki serveren... de keuze is reuze :) We nemen plaats aan een hot plate en bestellen. Voor je neus wordt alles bereid en het smaakt weer eens heerlijk. Voldaan gaan we terug naar het hotel voor een lekker warm bad om de benen te ontspannen!Les mer
Se oversettelse
4 liker
Japan Reisende
De Japanse Alpen
29. oktober 2018, Japan ⋅ 🌙 7 °C
Geen sightseeing of hikes vandaag. Alleen een grote verplaatsing van Hiroshima via Nagoya naar Magome, een mini-dorpje in de Japanse Alpen. Alhoewel het hier al de 'Alpen' heten, valt het hier wel mee met de hoogte. We zitten op 640 meter - beetje 'Alpen-light' dus ;) We zitten vandaag vooral in het openbaar vervoer en dat is in Japan prima. De shikansen hebben prima stoelen en prima beenruimte. We doden de tijd met het kijken van wat Netflix en het uitzicht tussen de tunnels door. Zodoende komen we - voor ons gevoel - in no time aan in Nagoya. In een restaurant in het station (een echt restaurant; geen McD restaurant) eten we een prima noodle lunch. Goede tijdsbesteding voor de overstap van ruim een uur. We boemelen door naar het kleinere plaatsje Nakatsugawa waar we weer overstappen op een lokale bus. Als de schemering begint te vallen stappen we uit op de eindhalte van de lijn. Nadat we de mede toeristen met onze navigatie de goede richting hebben gestuurd, gaan we zelf op pad. Als we aankomen bij het hostel is het uitgestorven... zelfs het personeel is weg. Als de dame terugkomt checken we in, bed 24 en 26 op de gemengde slaapzaal. Maar dat is hier meer een houten capsule dan een stapelbed. Weer eens wat anders, minder gezellig, wel heel knus. We kletsen wat met Lewis, een wandelaar uit Tasmanië die vlak na ons aankwam. Hij deelt zijn restje sake en we eten onze pot noodles (nog steeds superlekker). Daarna kruipen we - ieder in z'n eigen - bedstede.Les mer
Se oversettelse
1 liker
Japan Reisende
Nakasendo trail
30. oktober 2018, Japan ⋅ ⛅ 12 °C
Tussen Tokyo en Kyoto liep een postroute die tegenwoordig nog steeds afgewandeld kan worden. De reden om naar het bergdorpen Magome te reizen is omdat we van daar naar Tsumago kunnen lopen. Dit onderdeel van de Nakasendo is goed onderhouden en loopt door fraai bosgebied met watervallen en eindigt in pittoresk Tsumago. Na het ontbijt in het hostel, hijsen we ons in onze wandel outfits. Het is hier wel wat frisser, dus de truien gaan aan. We vertrekken om half 10 nadat we de grote rugzakken hebben afgegeven bij het toeristenbureau. We kunnen deze straks om 13:00u. weer bij het toeristenbureau in Tsumago ophalen. De route loopt 2km. omhoog en daarna ongeveer 6km. langzaam naar beneden. Het blijkt een vrij relaxte wandeling te zijn; 'hike' is een groot woord. Overal langs de weg hangen bellen die je moet luiden voor de beren in het gebied. We hebben ook de geluktbelletjes die we eerder in een hotel hebben gekregen aan onze schoenen geknoopt. Dove beer die ons niet hoort aankomen :) We nemen de tijd voor de mooie plaatjes onderweg en drinken wat thee in een theehuis (op donatiebasis). De 'his & hers' watervallen zijn leuk, maar het waterniveau is niet heel hoog. De route zou 3 tot 6 uur in beslag nemen. We staan echter - met pauzes - al na 3,5 uur in Tsumago. Nog net voor de toeristenbussen aankomen, dus we kunnen in alle rust van de oude huizen uit 1601 in deze plaats bewonderen. Het is niet groot en we besluiten om half 2 al onze tassen op te halen en de bus te pakken naar Nagiso. We hebben mazzel en als we aankomen bij de halte rijdt de bus binnen. Kort daarna staan we in Nagiso. Hier worden we om 16:00u. opgehaald door ons hotel. Om de tijd te doden lopen we een rondje. De lokale attractie is een brug gebouwd door de zoon van de man op het 10.000 yen biljet. Vanaf de brug zien we mensen een spel spelen wat in het midden hangt van golf en croquet genaamd: gētobōru. We willen ook, maar het loket is helaas net dicht. Klokslag 16:00u. worden we opgepikt en rijden we met dezelfde Fransen mensen die we gister bij de bushalte hebben ontmoet, naar het hotel in een oude zijderupsboerderij. We hebben weer een traditionele kamer met tatami-matten en futon bedden. We eten wat de pot schaft (Japanse curry) en om 22:00u. Is het officieel licht-uit.Les mer
Se oversettelse
1 liker
Japan Reisende
Terug naar Tokyo
31. oktober 2018, Japan ⋅ 🌙 14 °C
Na een rustiek nachtje in het bergachtige en derhalve koelere deel van Japan, eten we op ons gemak ons ontbijtje in het hostel. We hoeven pas om 09:54u. de trein richting Nagoya te hebben, maar het ontbijt is van 07:00u. tot 08:00u., dus we hebben alle tijd. We nemen afscheid van ons gastgezin (vader, moeder, kind, hond, kat en keukenhulp - niet in hiërarchisch volgorde) en worden gedropt bij de trein. Het blijft zeer relaxt om met de trein te reizen en de tijd vliegt. Voor we het weten - inclusief overstap - zijn we in Nagoya. Hier hebben we wat meer tijd en willen wat lunchen. (Ongevraagd) wijst een aardige Amerikaanse meneer ons naar een Starbucks op de 15e verdieping boven het station; prima lunch spot! Onderweg met de shikansen naar Tokyo zien we 'm dan echt in volle glorie: mt. Fuji!! Wederom gooien wolken een klein beetje roet in het eten, want als we een foto kunnen maken heeft mt. Fuji weer een rokje om. Ons hotel zit vlakbij Tokyo Station. Na wat opgefrist te zijn gaan we weer op pad. Ook onder Tokyo Station blijkt een compleet winkelcentrum te zitten - stel je voor dat je 20 seconden niet iets kan kopen! We pakken de trein naar station Otsuka omdat daar in de buurt een noodle restaurant met een Michelin-ster zit. We zijn er een uur voordat het restaurant open gaat, maar toch kunnen we als nr. 13 en 14 in de rij aansluiten. Na anderhalf uur mogen we - inmiddels met zeer hoge verwachtingen - naar binnen. Kundig worden de maaltijden door de chefs voor ons neus in elkaar gedraaid. Het is smakelijk, maar of het een ster waard is, we weten het niet. Het is geen avondje uit (we zijn er na 30 minuten weer uit), maar het kost ook ongeveer zoveel als een amuse bij Ron Blaauw. Omdat het vandaag Halloween is, gaan we nog even langs Shinjuku. Het blijft een bonte verzameling neon en mensen, dit keer aangevuld met bloederige zustertjes en zombie-eske mensen. Bij toeval struikelen we over een braderie bij een verstopte tempel, uiteraard met allerlei eetwaren, maar ook met - bij gebrek aan een betere omschrijving of het Japanse woord - gelukswaaiers. Ons idee is dat de handige markthandelaar de mazzelpik is, want deze knutselwerkjes blijken erg duur. Als we weer in de trein richting het hotel zitten zijn we omringd met halloweenvierders. Als deze op een station uitstappen besluiten we even mee te gaan. Foutje... we komen op een extreem druk plein uit, waar niet echt iets gebeurd, anders dan dat politiemensen heel druk zijn om de (verdwijnende) orde te handhaven. We smeren 'm snel weer terug naar ons hotel.Les mer
Se oversettelse
Hans OlsthoornDus Fuji was niet foetsie.
31.10.2018Svar
2 liker
Japan Reisende
Nog een dagje genieten
1. november 2018, Japan ⋅ ⛅ 13 °C
We hebben niet veel meer op ons verlanglijstje staan en gaan pas rond het middaguur op pad. Het is nog steeds prima weer met een heerlijk zonnetje alhoewel het iets koeler is geworden. We nemen de trein naar station Shibuya omdat we een tip hebben gekregen voor een leuke winkel van de dame van de home stay in Nagiso. Het blijkt in een gigantische toren te zitten met tientallen winkels en restaurants. De winkel zou van alle 47 gewesten van Japan de specialiteiten aanbieden, maar is minder interessant dan gehoopt. Wat ze wel hebben in de toren is een prima sushi restaurant waar we lunchen. Alhoewel we al een keer door Cat Street zijn gewandeld, is het ook deze keer weer boeiend om alle mensen en winkels te bekijken. Tokyo blijft verrassen. Wat hier jammer genoeg niet veel gebeurd, is op een terrasje in het zonnetje een bakkie koffie drinken - worden ze bruin van en dat vinden ze niet leuk ;) Toch spot Michelle een paar bomen op een hoge verdieping en al snel leren we dat er een Starbucks (we overwegen aandelen in deze toko te kopen) zit met een dakterras. Net als overal in Tokyo is het rammend druk, maar we kunnen uiteindelijk op een bankje van ons bakkie pleur genieten. We lopen richting het station Harajuku door het wijkje met de straat Takeshita als hoogtepunt. Crêpes met zoveel zoetigheid er op dat je voor een week energie hebt en suikerspinnen met alle kleuren van de regenboog, alles gegeten door dito uitgedoste Japanners. We nemen de trein uit 'Candy Land' terug naar het hotel. Wat ons al eerder opviel is het complexe netwerk van winkels en restaurants onder stations. Maar we komen er pas achter hoe uitgebreid dit labyrint onder station Tokyo is als we op pad gaan voor ons avondeten. We willen naar een Japanse bistro gelegen (ten opzichte van het hotel) aan de andere kant van het station Tokyo. Als we via de tunnels onder het station door lopen, verbazen we ons over het feit dat elke keer als we de hoek omgaan er weer eindeloze gangen, zijtunnels en pleinen zijn die alle kanten op uitstrekken. Als we bovengronds komen blijkt het station zelf een fraai 'oud' gebouw te zijn - ten minste, tussen het geweld van alle megamoderne kantoorgebouwen. Het restaurant is gezellig en on-Japans rumoerig. Met wat handen- en voetenwerk bestellen we ons maal en laten ons verrassen. Zo blijkt gefrituurde haringkuit de sensatie te geven of je bubblewrap zit te kauwen, kun je blijkbaar een gefrituurde gepaneerde garnaal ook ongepeld met kop en al eten en schenken ze sake door tot je glas overstroomt en het blauw-witte schoteltje er onder zich vult (ter controle van de kwaliteit). Je leert nog eens wat :) Het restaurant ligt ook weer onder de grond - een metrostation verder. Ter aanvulling op onze verbazing kunnen we de terugweg tot op 75 meter van hotel ondergronds afleggen. Tokyo blijft verbazen!Les mer
Se oversettelse
4 liker
Japan Reisende
Sayonara Nippon
2. november 2018, Nederland ⋅ ☀️ 11 °C
Vandaag staan we wat vroeger op. Het wordt tijd voor de terugreis. We hebben treinstoelen gereserveerd in de Narita Express naar het vliegveld om 08:30u. en we verwachten dat het best wel druk zal zijn op het treinstation, dus rond 08:00u. Hijsen we de rugzakken om en gaan we op pad. Ondanks het voorwerk is het in het gangenstelsel toch nog even zoeken naar de juiste weg. Als we op het perron staan komen we een stel uit Nederland tegen en kletsen we wat over de gemaakte reis. Alhoewel Nederlanders beruchte wereldreizigers zijn, zijn we op het verdwaalde plukje groepsreizigers na, weinig loslopende Nederlanders tegengekomen. Zonder problemen komen we een uurtje later keurig op schema aan op Narita. We droppen de bagage en gaan door de douane. Dan is het tijd om ons laatste handjevol yens stuk te gooien. Met een koffie en een koek houden we slechts 4 yen (omgerekend EUR 0,03) over! We nestelen ons in het vliegtuig en maken ons op voor de vlucht van 12 uur waarvan een groot deel boven de poolcirkel. 30 films, series en spelletjes later landen we precies op schema om 15:15u. op Schiphol in ons (inmiddels) veel koudere kikkerlandje. Zoals altijd zijn we erg blij als onze tassen keurig van de band rollen. Met een hoop mazzel reizen we zonder noemenswaardige wachttijden naar huis en binnen een uur stappen we over de drempel van ons huis. Home sweet home! De reis naar Japan was bijna op alle vlakken meer dan we er van verwacht hadden. De natuur mooier, de mensen vriendelijker, de neonlichten feller, het eten overdadiger en de straten drukker... al met al, superleuk om te bereizen; een echte aanrader!Les mer
Se oversettelse
1 liker

Reisens slutt
2. november 2018