• Tom en Veerle
Okt 2024 – Jan 2025

South East Asia ’24/25

Petualangan 100-sehari oleh Tom en Veerle Baca selengkapnya
  • Awal trip
    3 Oktober 2024

    Tokio

    2 Oktober 2024, Jepang ⋅ ☀️ 31 °C

    Konnichiwa (こんにちは)

    Na een jaar plannen zijn we eindelijk begonnen aan onze reis! We vlogen vanaf Brussel met een tussenstop in Beijing naar Tokio.

    Na het inchecken (wat al 2+ uur duurde) wilde iemand (3x raden wie) graag een Starbucks ijskoffie halen, maar niet wetende dat we eigenlijk al moesten boarden, werd het uiteindelijk een sprintje trekken naar de gate, eindstand: vlucht gehaald: 1, Starbucks gehaald: 0

    In het vliegtuig konden we genieten van wat heerlijke Chinese propaganda (spoiler: in China gaat het geweldig en Xi Jinping is een topleider) en niet te vergeten de altijd spannende vliegtuigmaaltijden, waarbij de chicken congee zeker een aanrader was (not!).

    Eenmaal op het vliegveld in Bejing bleek dat de medewerkers daar niet heel snel werken. Hier bovenop stonden we ook een tijd in de verkeerde rij, namelijk de rij om China in te gaan in plaats van de rij om door te vliegen naar Tokio (misschien onbewust toch verleid door de geweldige verhalen die we in de China Daily hadden gelezen?). Het vliegtuig halen werd hierdoor kritisch.

    Uiteindelijk werd het weer een sprintje trekken naar de gate (waarbij zelfs een medewerker met ons mee rende). We waren de allerlaatste die het vliegtuig instapten. Eindstand: vluchten gehaald: 2, Starbucks gehaald: 0.

    Na meer dan 14 uur reizen waren we dan eindelijk in Tokio beland, met een kleine jetlag. Na een korte powernap waren we klaar om Shinjuku (wijk in Tokio) te verkennen. En ondanks dat we al op veel plekken geweest zijn was dit een cultuurshock. Als mieren lopen de mensen door de straten omringd door felle (bewegende) billboards. Wat zijn we blij dat we geen epilepsie hebben. Als twee kinderen in een snoepwinkel hebben we gelopen door de straten van Shinjuku.

    Een andere shock bleken de WC’s te zijn. Die hebben hier nog meer knoppen dan een afstandsbediening van een TV. Als deze knoppen dan allemaal alleen Japanse tekst hebben, wordt naar de WC gaan nog een uitdaging. Met een beetje Google Translate lukte het gelukkig wel.

    Uiteindelijk zijn we geëindigd bij een Sushi belt, die uiteindelijk iets meer weghad van een spelletje dan een restaurant. Ervaring was top, zelfs Tom heeft zich gewaagd aan de vis-sushi.

    En zo gingen we met een volle buik weer slapen zodat we nog een goede nachtrust zouden krijgen, om 08:15 stond de volgende activiteit op de planning: het bezoeken van Mount Fuji.

    Sayōnara (さようなら)
    Tom & Veerle
    Baca selengkapnya

  • Tokio

    3 Oktober 2024, Jepang ⋅ ☁️ 24 °C

    Konnichiwa (こんにちは)

    Een tikkeltje vermoeid stapten we om 08:15 in de bus richting Mount Fuji. De busrit was al een goede start vanwege de mooie uitzichten. We moesten wel een keer dubbelchecken of we wel in de goede bus zaten, er was namelijk nogal een Thomas de trein thema gaande. Het bleek desondanks de goede bus te zijn.

    We begonnen de dagtrip met een wandeling in de regen naar de Chureito Pagoda. We baanden ons een weg naar boven tussen de mensen met paraplu’s, dat wilden we even benoemen, omdat wij die namelijk vergeten waren. Gelukkig hielden de bomen veel regen tegen. Onderweg werden we nog gewaarschuwd voor beren en aapjes die er zouden rondlopen, helaas niet gezien.

    Toen we op het uitkijkpunt aankwamen konden we eindelijk genieten van het adembenemende uitzicht op de Mount Fuij. We kwamen helaas bedrogen uit. Door de wolken was de top niet goed zichtbaar (maar in het echt zag het er echt beter uit hoor 😉!)

    Hierna liepen we door het dorpje naar andere uitkijkpunten. Dit was een aangename afwisseling van de drukte. Aangezien we geen tour geboekt hadden moesten we zelf onze weg zoeken. We leken wel de enige te zijn. Hierdoor ontdekte we wel mooie minder toeristische plekjes.

    Na een korte treinrit bezochten we nog verschillende uitkijkpunten, het resultaat bleek hetzelfde: Mount Fuji was niet goed zichtbaar. Ietwat teleurgesteld stapten we weer terug in de bus naar Tokio.

    In de avond hebben de wijk ‘Shibuya’ bezocht. Ook wel bekend van de Shibuya crossing, het drukste kruispunt ter wereld. We dachten dat Shinjuku intens was, maar dit was 100x drukker. Meer billboards, meer (neon!!) kleuren en veel meer mensen. We liepen hier als 2 kinderen in de grootste snoepwinkel ter wereld! Het was oprecht een doolhof. Wel respect naar de architechten want veel gebouwen waren via loopbruggen met elkaar verbonden.

    Iedereen heeft hier trouwens allemaal prulletjes aan de tas hangen. Een soort van sleutelhanger voor tassen. Die kun je kopen in winkels of winnen bij grijpapparaten. Toen Veerle eentje zag in de vorm van een kipnugget moest zij deze natuurlijk per se hebben. Na 3 pogingen bij een grijpmachine hadden we er eentje te pakken. Nu loopt Veerle dus met een kipnugget aan haar tas rond…

    We eindigden de avond in een ondergrondse cocktailbar die net iets groter was dan een kledingkast. Het was wel gezellig en de cocktails waren 250 yen (€1,53). Prima koop zegt de (gierige) Nederlander in ons.

    Sayōnara (さようなら)
    Tom & Veerle
    Baca selengkapnya

  • Tokio

    5 Oktober 2024, Jepang ⋅ ⛅ 22 °C

    Konnichiwa (こんにちは)

    Op een, zelfs voor ons Nederlanders, extreem regenachtige dag begonnen we met het bezoeken van de wijk Ginza. Een iets duurdere wijk in het zakendistrict. Vanwege de regen besloten we snel een activiteit binnen te zoeken. Zodoende gingen we naar het nationale museum.

    In dit museum waren veel voorwerpen uit de Japanse geschiedenis te vinden. De hoogtepunten waren de zwaarden en uitrusting van samoerais. Het is hier trouwens normaal dat mensen slapen op stoelen en bankjes in het museum (?!). We moeten wel eerlijk toegeven dat de stoelen erg lekker zaten, dus konden het wel begrijpen. Het is dat onze creatieve hersenhelft gestimuleerd toen we zelf een ansichtkaart mochten versieren.

    Hierna gingen we door naar de Senso-Ji tempel, de oudste en beroemdste tempel van Tokio. Het was hier enorm druk, laat staan als iedereen een paraplu open heeft. Aangezien Japanners iets kleiner zijn, zitten de paraplu’s op de hoogte van Tom’s hoofd. Als ninja’s moesten we ons langs deze opengeslagen paraplu’s manoeuvreren.

    In de avond hadden we nog een bezoek aan Teamlab Planets op de planning staan. Een soort van walhalla voor Instagram-influencers omdat je er leuke foto’s kan maken. Je loopt op blote voeten (dat was zeker te ruiken) door verschillende ruimtes, soms zelfs door het water dat tot aan de knieën staat. Gelukkig wel leuke foto’s kunnen maken. Voelen ons toch bijna al influencers via deze posts.

    Sayōnara (さようなら) 
    Tom & Veerle
    Baca selengkapnya

  • Tokio & Kyoto

    5 Oktober 2024, Jepang ⋅ ☁️ 21 °C

    Konnichiwa (こんにちは)

    Op onze laatste volledige dag in Tokio bezochten we als eerste Meji Shrine. Een schrijn midden in een park gewijd aan een oude keizer van Japan. Ondanks dat de schrijn feitelijk midden in de stad lag, was het een oase van rust. Door de hoge bomen voelde het alsof we in een eeuwenoud Japans bos rondliepen.

    Elk jaar rond deze datum kunnen Japanners oude poppen doneren bij de schrijn. Via een ritueel wordt dan de ziel van de poppen gereinigd. Op deze manier nemen de eigenaren afscheid van hun oud speelgoed. Wat er daarna met de poppen gebeurt is onduidelijk.

    Ook hier kon je weer schudden met een rammelaar. Als je blaadje in het doosje slecht geluk bracht kon je deze opknopen aan touwen. Op die manier zorgde je ervoor dat je slechte geluk in de schrijn achterbleef.

    De rest van de dag hebben we nog flink door Tokio gewandeld (33.747 stappen). We eindigden de avond met nog een bezoek aan de Senso-Ji tempel. In de avond zag hij er een stuk beter uit en ook een stuk minder toeristen. Vermoeid maar voldaan gingen we naar bed.

    Voordat we in de middag met de Shinkansen (hogesnelheidstrein) naar Kyoto vertrokken, hadden we nog een bezoek aan Harajuku op de planning staan. Deze wijk is bekend vanwege vele (cosplay) mode en anime winkels.

    Hierna stapten we op de Shinkansen richting Kyoto. De Shinkansen bereikt een snelheid van maar liefst 320 km/u. Van binnen lijkt het meer op een vliegtuig dan een trein.

    Nadat we waren ingecheckt in het hostel zijn we, zoals elke avond, op zoek gegaan naar een lekkere avondmaaltijd. Vandaag stond op het menu: okonomiyaki (hartige pannenkoek) en takoyaki (deegballetjes met stukjes octopus).

    Om de avond af te sluiten hebben we nog een wandeling gemaakt door de Gion-wijk in Kyoto. Hier lopen traditionele Geisha’s rond (we hebben er direct al 3 zien rondlopen). Vanwege lastige toeristen zijn er wel maatregelen genomen om overlast voor de Geisha’s te beperken. Sommige straten zijn verboden om in te lopen, en foto’s maken leidt tot een boete van 10.000 yen. Het valt sowieso op dat ze in Kyoto helemaal klaar zijn met toeristen. Bij elke bezienswaardigheid staan wel bordjes over hoe toeristen zich dienen te gedragen. Eigenlijk kunnen we het daar alleen maar mee eens zijn.

    Sayōnara (さようなら) 
    Tom & Veerle
    Baca selengkapnya

  • Kyoto

    8 Oktober 2024, Jepang ⋅ ☀️ 23 °C

    Konnichiwa (こんにちは)

    We stonden in de ochtend vroeg op om de Fushimi-Inari shrine voor de drukte te bezoeken. Achteraf hadden we geen wekker hoeven te zetten, we zouden wel wakker zijn geworden van het brandalarm van het hostel (vals alarm gelukkig).

    Bij de shrine was het zelfs al heel vroeg druk. Veerle had via TikTok wel een verborgen stukje gevonden waar we foto’s konden maken zonder de mensenmassa op de achtergrond.

    In een soort van processie op slakkentempo liepen we vervolgens door de shrine. Hoe hoger je kwam, hoe minder mensen er over bleven. Hier was ook nog een klein stukje bamboebos.

    Na de lunch bij een Taiwanees restaurant bleek dat je alleen met fysieke creditcard kon betalen, helaas bleek dat wij die juist deze dag waren vergeten. Terwijl Veerle op het strafbankje zat bij het restaurant moest ik een pinautomaat zoeken. Eind goed al goed, we hadden het gevoel dat de medewerkers van het restaurant het nog ongemakkelijker vonden dan wij.

    Hierna bezochten we nog enkele kleine tempels om de tijd te doden. In de middag hadden we namelijk een bezoek aan het Samoerai-museum op de planning staan. Hier leerden we meer over Samoerai’s en gooiden we met ninja sterren (we bleken best goed hierin te zijn). Als laatste mochten we nog de outfit van een samoerai aantrekken.

    Aan het einde van de middag vertrokken we naar de Kiyomizu-dera tempel. Inmiddels had de (tempel)vermoeidheid wel een beetje ingeslagen. Zodoende besloten we op zoek te gaan naar een leuk restaurant.

    We vonden een gyukatsu-restaurant. Hier mocht je zelf je eigen Wagyu beef braden. De Wagyu smolt op je tong. Met een gevuld buikje gingen we weer naar huis.

    Sayōnara (さようなら) 
    Tom & Veerle
    Baca selengkapnya

  • Nara & Osaka

    9 Oktober 2024, Jepang ⋅ ☀️ 23 °C

    Konnichiwa (こんにちは)

    Voordat we richting Osaka vertrokken besloten we in de ochtend nog naar Nara te gaan, een relatief kleine stad in de buurt van Kyoto. Hier lopen ongeveer 1300 herten vrij rond. Herten worden hier namelijk gezien als boodschappers van de goden. Ze worden dus goed verzorgd en vooral goed gevoed door de massa’s toeristen.

    Na het kopen van wat hertenkoekjes konden we de herten voeren. De hertjes buigden daar voor ons, waarschijnlijk omdat we echte strijders uit Parkstad zijn. We moesten wel oppassen voor hertenpoep die was er namelijk genoeg (1300 herten + hele dag koekjes eten = heel veel poep)

    Onderweg naar het treinstation kwamen we nog langs een bakkerij waar verse Mochi werd gemaakt op en wel heel bijzonde manier. Dit zijn Japanse rijstballetjes met rode bonen vulling (geen aanrader).

    Met de trein vertrokken we vervolgens naar Osaka. In de avond bezochten we de daar de Dõtonbori-straat. Hierbij leken de restauranteigenaren wel een wedstrijd te hebben gedaan van om de drukste reclame te maken voor zijn kraampje.

    De volgende dag vertrokken we al vroeg naar Universal Studios Osaka. De hoogtepunten waren de Harry Potter World en de Super Nintendo World. Het oog voor detail was geweldig! Een groot nadeel was de wel de drukte. Ze laten structureel teveel mensen het park in, wat leidt tot wachttijden tussen de 120-160 minuten per attractie. Om de rijen te vermijden hadden we van tevoren al een Fast Pass gekocht waardoor de we rij bij de bekende attracties (gelukkig!!) konden overslaan.

    In de avond was er een Halloween-Thema. Zo waren er zombies, clowns en dooddoeners (van Harry Potter). Veerle vond dit toch wel een beetje eng.

    Dit was onze laatste volledige dag in Japan.
    Next up: de bruisende stad Hanoi, in Vietnam!

    Sayōnara (さようなら) 
    Tom & Veerle
    Baca selengkapnya

  • Hanoi

    12 Oktober 2024, Vietnam ⋅ ☀️ 30 °C

    Xin chào

    Na een dikke week in Japan vlogen we naar Vietnam, met daar als eerste bestemming Hanoi.

    In de taxi naar het hostel merkten we meteen het verschil met Japan. Een enorme hoeveelheid aan scooters, auto’s en fietsen die continu elkaar inhaalden en toeterden. Het verkeer in Nederland na een overwinning van Turkije was hier niks bij.

    Bij nader inzien moeten we toegeven dat de chaos van Tokio niks is vergeleken met het verkeer in Hanoi. Er lijken hier vrijwel geen verkeersregels te zijn. Iedereen loopt op straat want het concept stoep kennen ze hier niet en als je wil oversteken moet je dat zigzaggend tussen de rijdende auto’s en scooters doen.

    In de avond hebben we het oude gedeelte van Hanoi bezocht. We hebben hier onze ogen uitgekeken. Massa’s mensen in kleine straatjes die zitten op plastic stoeltjes terwijl de muziek keihard staat, er scooters toeterend langsrijden en er om de seconde straatverkopers langskomen. Na het drinken van een paar drankjes gingen we overprikkeld naar bed, met de intentie om het de dag erna echt rustiger aan te doen.

    Van dit voornemen kwam echter weinig terecht. In de ochtend ging Veerle voor een manicure en pedicure en ikzelf ging naar een plaatselijke sportschool. Hierna bezochten we de Train Street. Een smalle straat waar restaurantjes direct aan het spoor zitten. Een paar minuten voordat de trein komt gaat een bel af. Dit is het teken om de tafeltjes op te schuiven en de mensen te waarschuwen om van het spoor af te gaan. Hoe dit niet regelmatig leidt tot ongelukken is ons een raadsel.

    Hierna gingen we nog verschillende bezienswaardigheden af, waaronder: het Mausoleum van Ho Chi Minh, de Tran Cuoc pagoda en de Night Market. Hier scoorden we nog een echte (😉) Rayban (€1,38) en Fjallraven Kånken rugzak (€6,61) waar Veerle maar liefst 1!! hele euro op heeft afgedongen.

    In de avond was er een groot feest. Het was namelijk 70 jaar geleden dat Hanoi was bevrijd van de Franse kolonisten. Dit werd heel uit uitbundig gevierd en het leek wel of de hele stad aanwezig was. Vooral de propaganda-achtige posters waren interessant om te zien.

    Tạm biệt
    Tom & Veerle
    Baca selengkapnya

  • Hanoi, Lan Ha Bay & Ninh Binh

    14 Oktober 2024, Vietnam ⋅ ☁️ 29 °C

    Xin chào

    De volgende dag in Vietnam deden we het dan eindelijk rustiger aan. We hebben eens voor de verandering uitgeslapen! Hierna hebben we nog rondgewandeld door het oude centrum van Hanoi, uit de vele kleurrijke straatjes bleek dat Vietnamezen er erg houden van Halloween.

    Na een traditioneel Vietnamees broodje als ontbijt/lunch (een Banh Mi) gingen we voor onze eerste massage. Het bijzondere hieraan was dat de massage gedaan werd door blinde mensen. Ja, feitelijk blinde mensen. Als herboren liepen we na een uur weer naar buiten.

    In de avond bezochten we een Water Puppet show. Ondanks dat we er niks van begrepen, was het wel leuk om te zien.

    We checkten vroeg uit bij ons hostel om op een 2-daagse cruise te gaan naar Lan Ha Bay. Na een leuke introductie door de Cruisemanager (Bruce Panda), wiens ouders schijnbaar fan waren van vechtfilms (Bruce Lee en Kung Fu Panda), gingen we op het cruiseship. De kamers waren supermooi en na even het schip ontdekt te hebben gingen we kajakken door Lan Ha Bay. Dit ging verrassend soepel en de locatie was uit een film (letterlijk want het was gebruikt in de film Skull Island van King Kong). In de avond hebben we nog ons geluk uitgeprobeerd met inktvis-vissen, we hadden helaas niet beet.

    Na wakker te zijn geworden met het mooiste uitzicht denkbaar gingen we nog in de zon liggen en een boek lezen. We hadden ook nog eens geluk want ons balkon had ligbedjes in plaats van alleen stoeltjes. In de middag werden we weer aan wal afgezet en vertrokken we naar Ninh Binh.

    Na 4 uur kwamen we aan in Ninh Binh (ook wel gezien als Lan Ha Bay op het land). Hier
    Sliepen we in een homestay (vergelijk het met een B&B), direct aan de rivier tussen de karstbergen. Weer een hele mooie locatie en een lekker zwembadje erbij!

    Tạm biệt
    Tom & Veerle
    Baca selengkapnya

  • Ninh Binh

    16 Oktober 2024, Vietnam ⋅ ☀️ 26 °C

    Xin chào

    We begonnen de dag vroeg met het huren van een scooter om de bezienswaardigheden in de buurt te zien. Het scooteren ging soepel, ondanks dat de kilometerteller het niet deed en het elke keer even puzzelen was om de scooter op te starten.

    We bezochten eerst de Mua Caves. Een park met hoge uitkijkpunten op de karstbergen. Dit was een beklimming met hele steile trappen. Het uitzicht was het wel waard!

    Vervolgens reden we door naar de Bich Dong Pagoda. Een soort van tempel gebouwd in een berg. Weer was er een beklimming naar boven door grotten van de berg (met heel veel vleermuizen).

    We eindigden de dag bij de Buffalo Cave. Een andere grot met wateractiviteiten waaronder eendjes voeren en vissen. En na al 3x proberen had Veerle daadwerkelijk een vis(je) gevangen!

    We eindigden de dag met het lezen van een boek bij de rivier onder het genot van een paar goedkope biertjes.

    In plaats van de scooter pakten we de volgende dag de fiets. Enige nadeel is dat er hier veel onverharde wegen zijn. Continu fietsen op kiezelsteentjes is niet de prettigste manier van fietsen.

    We stopten bij een plek waarbij je in een roeibootje over de rivier, tussen de groene kartstbergen door grotten werd gevaren. De grotten waren zo laag dat we bijna op de grond in het bootje moesten zitten. De langste grot was over 1km lang!

    Ninh Binh voelt heel anders aan dan de andere plekken waar we zijn geweest. Omdat het hier minder toeristisch is zijn de inwoners blij om je te zien. Er zijn kleine kinderen die naar ons zwaaien en roepen en mensen die op ons toeteren. Een hele andere ervaring.

    De mensen zijn extreem aardig en behulpzaam. Zo zijn we gaan eten bij een gloednieuw restaurant, de eigenaar vertelde ons dat hij zelfs nog een naam moest bedenken! Toen we zeiden dat het eten lekker was via Google Translate werd de hele familie geroepen om op de foto te komen. Hierna werden we bedolven onder de snoepjes door kleine kinderen. Het was een ervaring om nooit te vergeten

    We begonnen onze dag met een ontbijtje met uitzicht over de Trang An rivier. Hierna besloten we voor het eerst eens een dag bij een zwembad te liggen. Hier genoten we nog van onze laatste uren bij de HoangLong riverside Homestay.

    Tạm biệt
    Tom & Veerle
    Baca selengkapnya

  • Hoi An

    22 Oktober 2024, Vietnam ⋅ ☁️ 27 °C

    Xin chào,

    Na een lange rit van 14 uur in een slaapbus kwamen we helemaal fris en fruitig (not) aan in Hoi An. Door overboekingen moesten sommige mensen zelfs in het gangpad van de bus slapen. De cabines an sich waren prima, helaas heb je wel nog steeds te maken met de Vietnamese rijstijl en de wegen hier. Zo voelden we ons toch net in een pretparkattractie.

    Onze plannen voor Hoi An vielen helaas, (letterlijk) in het water. Behalve de eerste en laatste dag in Hoi An heeft het aan een stuk door geregend (richting de 100 mm per dag). Nu is een beetje regen niet erg, maar dit was de hele dag stortregen met in de avond vaak onweer. Het heeft zo hard geregend dat de rivier op plekken buiten zijn oevers trad.

    Veel activiteiten zoals een trip in een kokosnootboot, het bezoeken van pagoda’s of een stadswandeling met gids zaten er hierdoor niet in. In plaats hiervan moesten we activiteiten binnen zoeken. Zo heeft Veerle een koffieworkshop gevolgd. Dit zat er niet in voor mij want ja koffie = vies.

    Maar Veerle heeft zich goed geamuseerd met het maken van 5 (!) verschillende koffietjes. Waaronder een zwarte filter koffie, een koffie met gecondenseerde melk, egg koffie, salt koffie en kokosnoot koffie. Alsof dat nog niet genoeg was sloot ze de dag af met ( je raadt het al...) een crème brulee koffie.

    Een andere dag hebben we zelf een ring gemaakt en, zelfs met onze vier linkerhanden, zijn ze beter gelukt dan gedacht. Misschien toch eens nadenken over een ander beroep?

    Ook hebben we kleren op maat maken. Een blousje en polo voor mij, een jurk voor Veerle. Helaas zaten onze backpacks al vrij vol en konden we geen grote setjes laten maken. Dit kwam trouwens ook goed uit als excuus als vrouwtje nummer 10.000 ons op straat aansprak en vroeg of we kleren wilden laten maken. Foto's van de kleding zullen nog volgen ;).

    In de avond was het wel vaak droog. Hierdoor konden we goed gebruik maken van de vele happy hours bij de plaatselijke bars, al is er volgens ons 24/7 happy hour in Hoi An. Hier kunnen we het alleen maar mee eens zijn. Het aantal bars was wel een echt pluspunt (van de Mr. Bean en Bob Marley bars tot aan de Irish pubs). Na het vieren van de happy hour kon natuurlijk een bezoekje aan de night market niet ontbreken. Hierbij waren de banana pancakes met nutella en een verfrissend kumquat drankje een echte aanrader.

    Ondanks de leuke foto’s moeten we wel toegeven dat Hoi An vrij toeristisch is. In de avond krioelde het van de mensen. Overdag was het juist super rustig, uit welk hol deze mensen elke keer vandaan gekropen kwamen is voor ons een raadsel.

    Op naar beter weer in Ho Chi Minh en Phu Quoq!

    Tạm biệt
    Tom & Veerle
    Baca selengkapnya

  • Ho Chi Minh-stad

    24 Oktober 2024, Vietnam ⋅ ☁️ 32 °C

    Xin chào

    Na wat rustige regenachtige dagen in Hoi An wachtte de volgende bestemming alweer op ons: Ho Chi Minh stad. De stad heette vroeger Saigon maar is na de bloederige Vietnam-oorlog omgedoopt naar Ho Chi Minh stad, vernoemd naar de eerste leider van Vietnam: Ho Chi Minh.

    Ho Chi Minh is de grootste stad van het land, dubbel zo groot als de hoofdstad Hanoi. Desondanks was de stad naar onze mening niet zo druk als Hanoi. De stad is een stuk nieuwer en heeft meer weg van steden als Tokio en Osaka in Japan. Het is ook een voordeel dat er in Ho Chi Minh daadwerkelijk een stoep is om op te lopen. In Hanoi werd de stoep daarentegen gebruikt als kapsalon, parkeerplaats, chillplek en nog veel andere dingen. Een simpele stoep om op te lopen is voor ons al voldoende.

    De eerste avond in de stad hebben we de Bui Vien Walking Street bezocht. Een straat vergelijkbaar met Khao San road in Bangkok, waarin je betast wordt door dames voor een massage (met de ongeschreven toezegging van een happy ending natuurlijk). Ook hebben we nog wat bezienswaardigheden in de avond bezocht.

    De volgende dag stapten we vroeg op de bus naar de Chu Chi tunnels. Een gebied waar tijdens de Vietnam-oorlog hevig gevochten werd. Hier hebben we door tunnels gekropen en geklommen. Veerle heeft gebruik gemaakt van een geheime ingang van de tunnels (die trouwens voor toeristen al een stuk groter zijn gemaakt), ik durfde niet met de angst dat mijn (dikke) billen er niet meer uit zouden komen. Ook hebben we de verschillende boobytraps gezien die gebruikt werden door de Vietnamezen.

    Terug in de stad hebben we nog het Oorlogsmuseum bezocht (tot voor kort "Het museum van Amerikaanse wreedheden"). Het was een indrukwekkend museum met veel aandacht voor de gevolgen van de oorlog, zo sterven er jaarlijks nog 2000 Vietnamezen door de gevolgen van de chemische wapens gebruikt door de Amerikanen. Uit respect hebben we geen foto’s in het museum gemaakt.

    In de avond stapten we alweer op het vliegtuig naar Phu Quoc, een vlucht van 45 minuten. Greenpeace zou er niet blij mee zijn gokken we…

    Tạm biệt
    Tom & Veerle
    Baca selengkapnya

  • Phu Quoc

    25 Oktober 2024, Vietnam ⋅ ☁️ 30 °C

    Xin chào

    De bedoeling van ons bezoek aan Phu Quoc was eigenlijk vrij simpel: aan het strand liggen en niks doen. Achteraf kunnen we zeggen dat we daar goed geslaagd in zijn.

    Er was ook niet veel te beleven behalve stranden, beach bars en heel veel mooie zonsondergangen. Het is een beetje een spookeiland omdat er op verschillende plekken enorme pretparken en resorts zijn opgetuigd die vrijwel leeg zijn en soms zelfs compleet verlaten. Dit mocht de pret niet drukken want het was mooi weer en de zon scheen. Dus we hebben precies gedaan wat ons plan was: helemaal niks.

    Het enige wat we hebben gedaan is het lopen van een strand naar het andere. Onderweg kwamen we zelfs een wilde slang tegen op de weg, dit laat je wel beseffen dat je echt in een totaal andere wereld zit.

    Een hoogtepunt was de vuurshow van een beachclub. De show was heel divers: van vuurspuwen tot brandende limbo. De show vonden we zo leuk dat we hem 2x hebben bezocht.

    Ohja, er is ook nog iets anders leuks gebeurd op Phu Quoc, wij zijn namelijk verloofd!! ❣️

    Voor Veerle een enorme verrassing en voor Tom een enorme verademing. Een prachtige avond om nooit meer te vergeten.

    De laatste dag in Phu Quoc hebben we doorgebracht in een koffietentje aangezien het flink regende. Dit gaf ons wel de mogelijkheid om onze reis weer iets verder te plannen, dat hadden we al een tijdje niet gedaan en was dringend nodig. In de avond vlogen we weer terug naar Ho Chi Minh.

    De volgende dag in Ho Chi Minh hadden we nog een tour op de planning staan van de Mekong Delta. Het gebied bij de Mekong rivier. Het was een drukke planning met een bezoek aan een bijenboerderij, een boottocht over de Mekong rivier en een bezoek aan een pagoda. We zijn blij dat we droog zijn aangekomen want toen de motor van onze boot haperde, stilviel en er zwarte rook uitkwam dachten we dat het zwemmen werd. Toen we daarna bij de pagoda aankwamen hebben we Boeddha daarvoor maar even bedankt.

    In de avond aten we nog heerlijke taco’s voordat we afscheid namen van Vietnam na een dikke 2,5 week. De volgende ochtend vertrokken we met het vliegtuig naar Siem Reap in Cambodja. In Cambodja zullen we ongeveer 10 dagen verblijven!

    Tạm biệt
    Tom & Veerle
    Baca selengkapnya

  • Siem Reap

    30 Oktober 2024, Kamboja ⋅ 🌩️ 31 °C

    Susadei [soos-a-day]

    We vlogen van Ho Chi Minh naar Siem Reap in Cambodja. Dit ging niet zonder gedoe, maar dat is ondertussen voor ons geen verrassing meer. Bij de douane werd ik namelijk uit de rij gehaald en moest ik in een verhoorkamer wachten. Ik voelde me als een persoon uit Border Security Australia die illegaal zaadjes uit zijn thuisland had meegenomen.

    In dit kamertje vertelde een medewerker van de douane dat mijn visum was verlopen en ik “illegaal” in het land verbleef. Bij aankomst in Vietnam was er namelijk 29-10 als einddatum opgeschreven in mijn paspoort, mijn officiële aanvraag (die was goedgekeurd) was tot 30-10. Maar wat in het paspoort staat gaat blijkbaar voor op het visum, zelfs als je bewijs hebt dat dit niet klopt. Dus toen moest ik een boete betalen voor mijn illegaliteit. Voortaan dus maar beter opletten wat ze opschrijven.

    Na een tocht van een uur met een TukTuk kwamen we aan bij onze accomodatie voor de komende dagen: een (feest)hostel. Na wat avondeten en cocktails besloten we vroeg naar bed te gaan. Om 04:15 zouden we namelijk worden opgehaald om naar de tempels van Ankor Wat te gaan.

    Met kleine oogjes werden we opgehaald om Ankor Wat te bezoeken. Onze gids (Mr. T) maakte er met zijn grapjes een leuke dag van. Onze groep van 10 personen noemde hij voortdurend ‘family’. De mooiste tempel volgens hem was de Temple… Bar in de pub street. (Die we de volgende avond zelf nog zouden bezoeken). Onze favoriete tempel was de Ta Prohm, waar alle bomen de tempels hebben overgenomen, zoals te zien is op de foto's

    Ondanks dat ze zonsopgang ietwat teleurstellend was, zijn de tempels zelf gigantisch en heel machtig. Het gaat hier ook niet om 1 tempel maar om een geheel complex waarbij iedere tempel een ander doel heeft. Mooier dan de centrale tempel van Ankor Wat waren de tempels dieper in de jungle. Doordat deze op een gegeven moment zijn verlaten heeft de natuur deze als het ware weer teruggenomen. Het is een mooi voorbeeld wat er gebeurt als mensen er niet meer zouden zijn.

    Er lopen ook wilde apen in de natuur rondom sommige tempel. Dat maakt de tempels nog leuker om te bezoeken!

    Na een powernapje in de middag werden we met honger wakker. We zagen een khmer bbq op de hoek liggen tegenover ons hostel. Je kon allerlei borden met vlees en vis kiezen en dit grillen op een tafelbbq. Wij kozen voor de kip, inktvis en garnalen. Met wat angst voor voedselvergiftiging hebben we maar snel de rauwe kip wat op het bordje lag als eerste gebakken. Schijnbaar werkte deze tactiek goed want we hebben nergens last van gehad ;).

    In de avond hebben we meegedaan aan een Pub Crawl. Het was Halloween en dat moest gevierd worden ook. Na wat potjes beerpong (waar de andere backpackers toch wel heel slecht in waren) gingen we 4 kroegen af in een lelijk shirt met schmink op. Ook wat karaoke mocht hierbij niet ontbreken. We sloten de avond af met een opgewarmde 7-11 tosti van 50 cent. Credits naar Veerle, hij voldoet wel aan de hype waar ze mij al 5 jaar mee heeft gek gemaakt.

    Lee hi [lee-hi],
    Tom & Veerle
    Baca selengkapnya

  • Phnom Penh

    1 November 2024, Kamboja ⋅ ☁️ 31 °C

    Susadei [soos-a-day]

    We vertrokken naar Phnom Penh zonder enig idee te hebben waar we zouden uitkomen. We hadden namelijk een kamer geboekt met maar 2 reviews en we twijfelden of het geen oplichting was, maar de foto’s zagen er goed uit dus we besloten een gokje te wagen.

    Na een busrit van 7 uur kwamen we uit bij een appartementencomplex in een omheind gebied. Het contrast was enorm, binnen het hekwerk stonden nieuwe flatgebouwen met zwembaden op het dak. Erbuiten waren de sloppenwijken van de stad waar de kippen over straat liepen. Hoe kunnen we dit weten? Omdat we verkeerd gelopen waren en met onze rugzakken door de beruchte wijken liepen, we werden zo veelvuldig aangestaard dat we ons als aapjes in een dierentuin voelden.

    Het appartement bleek gelukkig geen oplichting en het zwembad op het dak was zo mooi dat we meteen een dag extra boekten.

    De volgende dag gingen we in de ochtend naar de S21 gevangenis. Een gevangenis gebruikt door de Rode Khmer tijdens hun schrikbewind. Van de meer dan 18.000 gevangenen zouden er maar een tiental overleven. Een van hen was aanwezig en de enige reden waarom hij het wel overleefde was omdat hij progandaposters kon schilderen.

    In de avond gingen we naar een Cambodjaanse bokswedstrijd. We zaten (bijna) op de eerste rij, wat een ervaring was dat zeg! Het is niet te vergelijken met wedstrijden van Rico Verhoeven, dit was veel beter! Van de 5 wedstrijden waren er 3 knock-outs!

    De dag hierna besloten we goed gebruik te maken van de zwembaden die het appartementencomplex aanbood. Dat hadden we verdiend na weer wat drukke dagen.

    Voordat we zouden vertrekken naar Sihanoukville bezochten we in de ochtend nog een berucht “killing field” genaamd Choeung Ek. Een plek waar rond de 9000 mensen zijn geëxecuteerd door de Rode Khmer tussen 1975-1979. Zij wilden namelijk van Cambodja een agrarische staat maken. Dit betekende dat alle intellectuelen en tegenstanders uit de weg geruimd dienden te worden. In totaal zouden er in totaal rond de 2 miljoen Cambodjanen worden vermoord (25% van de hele bevolking) De gevolgen hiervan zijn nog steeds merkbaar in het land..

    Het was een plek die te vergelijken was met Auschwitz. 1 plek op de killing fields is extra berucht: de killing tree. Baby’s en kinderen werden tegen deze boom aangeslagen…

    Het is wellicht niet de meest vrolijke post, maar dat hoort ook bij een reis zoals deze: het zet dingen altijd weer in perspectief en laten we, ondanks alle gebreken, het leven zoals wij dat kennen niet voor lief nemen.

    Lee hi [lee-hi]
    Tom & Veerle
    Baca selengkapnya

  • Koh Rong & Phnom Penh

    5 November 2024, Kamboja ⋅ ⛅ 29 °C

    Susadei [soos-a-day]

    Na de grote steden in Cambodja bezocht te hebben vertrokken we naar rustigere gedeelten. Met een tussenstop in Sihanoukville gingen we naar het eiland Koh Rong.

    Over Sihanoukville kunnen we kort zijn: het was niet veel bijzonders. Het meest opmerkelijke waren de niet afgemaakte gebouwen, er leken meer gebouwen verlaten/onafgemaakt dan daadwerkelijke woningen. De inmiddels half versleten reclamefoto’s die naast een pand staan laten de mooiste gebouwen zien met zwembaden en blije mensen. De werkelijkheid is een triest grijs pand dat inmiddels overgenomen is door planten.

    De reden waarom: door een exodus van Chinese vastgoedbedrijven staat Sihanoukville nu bezaaid met honderden half afgemaakte projecten als gevolg van een strenge casinoregeling en COVID.

    Met de veerboot vertrokken we in de regen naar Koh Rong. Beeld je een eiland in met parelwitte strandbomen, palmbomen en helder water: dat is Koh Rong.

    Het is een eiland waar niet veel is: geen pinautomaten, grote supermarkten, winkels. Aan het strand waren wat resorts, maar dieper het land op is er alleen maar jungle.

    Omdat je niet kunt pinnen en enkel met cash kan betalen betekent het op = op. Hierdoor hadden we van tevoren een flink bedrag gepind. Desondanks was er wel wat stress of wij het met dat bedrag zouden redden, de biertjes smaakten namelijk heel lekker aan het strand. Gelukkig hebben we niet hoeven te verhongeren, en anders hadden we nog altijd op zoek kunnen gaan naar kokosnoten in de jungle.

    We sliepen in een bungalow direct aan het strand, we kunnen wel zeggen dat we nog nooit met zo’n uitzicht zijn wakker geworden! De dagen in Koh Rong waren heel relaxt: we sliepen uit, lazen een boekje, deden een duik in de zee en in de avond speelden we spelletjes en dronken we bier. Het was echt een paradijs. We vertrokken dan ook relaxt terug naar Sihanoukville.

    Dat relaxte gevoel verdween echter als sneeuw voor de zon toen we met de speedboat in plaats van de ferry terug gingen naar het vaste land. We vlogen echt over de golven en werden van links naar rechts gegooid. Vooral Veerle heeft doodsangsten uitgestaan. Opmerkingen van mij als: “we kunnen toch vanaf hier toch wel zwemmen” bleken geen kalmerende effect te hebben. Ik vraag mij af waarom 😜.

    Opgeschud kwamen we aan in Sihanoukville. Tot onze verrassing bleken we een fout te hebben gemaakt in onze planning, in plaats van 10/11 vlogen we 11/11 pas naar Thailand. We moesten dus (helaas) een extra dag in Sihanoukville blijven. Dit was uiteindelijk minder erg dan gedacht want ons hostel was een van de enige gebouwen dat wel afgemaakt was. Zo konden we nog een dag bij een gloednieuw zwembad liggen.

    De volgende dag vertrokken we met de bus weer naar Phnom Penh om vervolgens Cambodja achter ons te laten en naar Thailand te vertrekken. We zullen ongeveer 3,5 week in Thailand verblijven!

    Here we come land of the smiles 😄

    Lee hi [lee-hi]
    Tom & Veerle
    Baca selengkapnya

  • Pai

    12 November 2024, Thailand ⋅ 🌙 24 °C

    For men: สวัสดีครับ (sa-wah-dee krub) 
    For women: สวัสดีค่ะ (sa-wah-dee ka)  

    Vanaf Chang Mai gingen we in de ochtend met een busje naar Pai, door touristen omgedoopt als het hippiestadje van Thailand, dat was ook zeker te ruiken 🍁. De busrit ernaartoe bleek een heel avontuur, het was namelijk een weg met 762 (haarspeld)bochten. Gelukkig worden we niet snel wagenziek!

    Eenmaal aangekomen bleek dat er in Pai nog maar weinig lokale mensen te vinden zijn. Het is helemaal overgenomen door de backpackers. Het zijn dan ook juist deze backpackers die voor de hippie sfeer zorgen. Ze lopen op blote voeten, hebben dreadlocks, dragen de meest bijzondere kleren en, last but not least, ze roken veelvuldig jointjes (wat hier in Thailand overigens gewoon legaal is).

    We hadden een soort Tiny House als Airbnb iets buiten de stad, want ja hij zag er zo 'cuteee' uit volgens Veerle. Schijnbaar is dat ook een vereiste, geen zwembad of een mooie badkamer, als de accommodatie maar 'cuteee' is.

    In de avond bezochten we het streetfood festival en de street food night market. Deze waren wel van een ander kaliber dan de Cambodjaanse en Vietnamse versies. Waar we het daar moesten doen met alleen wat spiesjes kon je hier tal van verschillende dingen proberen, en dat hebben we ook zeker gedaan!

    De volgende dag huurden we een (felroze) scooter om alle bezienswaardigheden te zien. Zo beklommen we wat trappen om de Big Buddha te zien, gingen we naar de bekende bamboebrug (die bleek niet meer dan 10 meter lang) en gingen we naar de Pai Canyon. Op al deze plekken was geen toerist te bekennen, net als in Hoi An vragen we ons af waar al deze mensen overdag zijn. Achja, zo voelde onze scootertrip wel wat autentieker.

    Langs de weg stonden ook olifanten die je te eten kon geven, hier konden we natuurlijk geen nee tegen zeggen. Het leukste moment was toen een slipper van een andere toerist uitviel en de olifant deze met zijn slurf gewoon teruggaf! Op de scooter konden we pas echt genieten van de vrijheid van het backpacken en het Thaise platteland. Het was een ervaring om nooit te vergeten.

    Onderweg heb ik nog scooterles gekregen van Veerle aangezien ik dit nog nooit gedaan had. Dit ging verrassend soepel en ik moet mijn credits geven. Uiteindelijk heb ik meer gereden dan Veerle die dag.

    We eindigden de dag met een bezoek aan de street food market, waar wederom genoeg lekkere dingen op het menu stonden.

    สวัสดี (sawasdee) 
    Tom & Veerle
    Baca selengkapnya

  • Pai

    14 November 2024, Thailand ⋅ ☁️ 26 °C

    For men: สวัสดีครับ (sa-wah-dee krub) 
    For women: สวัสดีค่ะ (sa-wah-dee ka)  

    Voordat we de volgende dag weer op pad zouden gaan was het eerst tijd om onze spullen te verplaatsen naar ons volgende verblijf in Pai. Met 2 personen, 2 grote rugzakken, 2 kleine rugzakken en nog 1 losse waszak op de scooter gingen we naar ons hotel. Vraag ons niet hoe, maar à la Aziatische stijl we zijn uiteindelijk goed aangekomen.

    Hierna gingen we meteen door voor een potje bamboe golf, een zelf bedacht spel door de Schotse eigenaar. Over de uitslag doen we geen uitspraak. Toevoeging Veerle: (Veerle 1 - Tom 0 hehe)

    Hierna bezochten we nog Santichon village en het Yun Lai viewpoint. Om het viewpoint te bereiken moesten we een berg op rijden met een percentage van ongeveer 15%. Met het gas volledig ingedrukt kwamen we op slakkentempo de berg omhoog, maar wederom zijn we wel aangekomen! Dat is trouwens geen vanzelfsprekendheid hier in Pai. Als je over straat loopt zie je om de paar minuten iemand lopen die lijkt alsof hij terug komt uit de oorlog, alleen blijken het de gevolgen van scooterongelukken te zijn.

    In de avond gingen we naar de Paradise bar. Misschien wel dé hippieplek van Pai. We droegen geen chique kleren en toch voelden we ons overdressed. De gemiddelde bezoeker was naar onze mening al 2 jaar niet jaar de kapper geweest en liep op blote voeten. Tijdens de vuurshow moesten we op een gegeven moment allemaal de handen van onze buren vasthouden en onze ogen sluiten, het is dat we nog net geen ‘Kumbaya’ gingen zingen…

    De volgende dag gebruikten we vooral om onze reis in Thailand weer wat verder te plannen. We hadden dit al een week geleden willen doen, maar er is gewoon zoveel te beleven overal!

    In de avond gingen we nog voor een massage. Hierbij werden we helemaal uitgerekt en na zowat in alle kamasutra-standjes gelegen te hebben kwamen we helemaal zen weer naar buiten.

    In de avond werd ook in Pai alvast het Loi Krathong/Yi Peng gevierd. Met dit festival wordt het einde van het donkere en natte regenseizoen en het begin van de droge periode in Thailand gevierd. Het wordt gevierd door wensballonnen (Yi Peng) aan te steken en waterlantaarns (Loy Krathong) over de rivier te laten drijven.

    Dit was maar een voorproefje want de volgende dag zouden wij zelf naar het ‘Yi Peng Lantern Festival’ in Chang Mai gaan! Een jarenlange droom van Veerle die eindelijk werkelijkheid zou worden.

    สวัสดี (sawasdee) 
    Tom & Veerle
    Baca selengkapnya

  • Yi Peng Lantern Festival

    16 November 2024, Thailand ⋅ ☀️ 31 °C

    For men: สวัสดีครับ (sa-wah-dee krub) 
    For women: สวัสดีค่ะ (sa-wah-dee ka)  

    Waar we op de heenweg geen moeite hadden met de weg naar Pai, was dat nu wel het geval. Als je voor 6 uur bent opgestaan en hoopt nog even je ogen dicht te doen in de bus, is een weg met 762 bochten geen goede combinatie.

    Zo kwamen we toch een tikkeltje vermoeid aan in Chang Mai. Dat mocht de pret niet drukken, in de middag stond namelijk het Yi Peng Lantern Festival op de planning, de activiteit waar Veerle het meest naar uitkeek van de hele reis!

    We vertrokken in de middag naar het terrein en de sfeer was heel bijzonder. Het leek wel een soort ceremonie! Veel bezoekers waren in het wit gekleed, er werd traditionele muziek afgespeeld en er waren allemaal eetkraampjes. Ondanks dat er genoeg dingen te doen waren was het toch vooral aftellen naar de avond.

    Alle bezoekers zaten in een rondje om een Stupa, en na 5 shows was het dan eindelijk tijd om de wensballonnen aan te steken. Terwijl romantische muziek op de achtergrond speelde kreeg iedereen het teken om de wensballonnen aan te steken. Het was prachtig en adembenemend! De hele hemel vulde zich met flikkerende sterretjes! Tegelijkertijd werd er in de verte ook nog vuurwerk afgestoken, de combinatie was geweldig!

    Omdat iedereen hutje mutje de wensballonnen moest aansteken ging dit niet altijd goed. Een bezoeker naast ons kreeg een ballon op haar hoofd en het is een wonder dat haar haar niet in de fik stond. Ook een van onze ballonnen vatte vlam, maar gelukkig werd hij snel geblust door een medewerker, eind goed al goed dus!

    Eenmaal in het hostel waren we gesloopt na een lange dag en klaar om naar bed te gaan. Helaas trok ik het hele gordijn van het stapelbed naar beneden tijdens een onhandige actie... Dit betekende dus een nacht zonder gordijn slapen en vroeg wakker worden door zonlicht juist wanneer we wel een goede nachtrust konden gebruiken.

    สวัสดี (sawasdee) 
    Tom & Veerle
    Baca selengkapnya

  • Chang Mai

    17 November 2024, Thailand ⋅ ☀️ 28 °C

    For men: สวัสดีครับ (sa-wah-dee krub) 
    For women: สวัสดีค่ะ (sa-wah-dee ka)  

    De volgende dag stonden we dus vroeg op om de tempels in de stad te verkennen. In een tempel hebben we nog een ceremonie met monniken mogen bijwonen.

    Na 3 uur de verschillende tempels lopend! bezocht te hebben kwamen we oververmoeid en oververhit terug in het hostel om na een korte pauze door te gaan naar een kookklas die in de middag op de planning stond.

    We begonnen de kookklas met een tour door een lokale markt om vervolgens door te gaan naar de kooklocatie. Het was een gloednieuwe onwerkelijk mooie locatie met allemaal buiten keuken midden in de natuur! We mochten per persoon in totaal 5 gerechten maken:

    Veerle:
    1. Loempia's
    2. Tom Yum Soep
    3. Pad Thai
    4. Green curry met kip
    5. Mango met sticky rice

    Tom:
    1. Loempia's
    2. Tom Yum Soep
    3. Pineapple Fried rice met garnaal
    4. Khao Soi
    5. Mango met sticky rice

    Zo nemen we zeker nog nieuwe recepten voor thuis mee!

    De dag hierna besloten we (met het inmiddels gerepareerde gordijn) uit te slapen. Terwijl Veerle voor haar nagels ging was het dan ook voor mij eindelijk tijd om naar de kapper te gaan, een vrij spannend moment. Gelukkig viel het mee en sprak de kapster goed Engels!

    In de avond bezochten we weer een food market. Na de zoveelste keer langs wat insecten gelopen te zijn, was ik toch overtuigd. Terwijl Veerle met afgrijzen toekeek bestelde ik een bakje insecten en at ze op. De smaak was het meest te vergelijken met popcorn, dus dat viel reuze mee.

    สวัสดี (sawasdee) 
    Tom & Veerle
    Baca selengkapnya

  • Chang Mai

    19 November 2024, Thailand ⋅ ☁️ 26 °C

    For men: สวัสดีครับ (sa-wah-dee krub) 
    For women: สวัสดีค่ะ (sa-wah-dee ka)  

    Op onze laatste dag in Chang Mai stond juist de activiteit waar ik het meest naar uitgekeken had op de planning: een bezoek aan een 'Elephant Sanctuary!

    We vertrokken vroeg in de ochtend met een busje naar de opvang. Hier kregen we uitleg over de olifanten die ze hadden. Het waren er 3 oma (Meh Buhn) moeder (Aurora) en dochter (Bella). We werden gewaarschuwd voor Bella, aangezien zij pas 1 maand (!) oud was, was ze nogal ondeugend en speels. Echt klein was Bella trouwens niet, ze woog al rond de 100 kilo.

    We mochten ze eerst wat te eten geven en tijdens het voeren kon je af en toe ook een kus van de olifant verwachten! Hierna gingen we een stukje met de olifanten wandelen door de jungle. We zagen ze hele bomen uit de grond trekken om hierna de blaadjes van op te eten.

    Ondertussen werd Bella steeds ondeugender. Ze wilde de hele tijd spelen, dit deed ze door tegen mensen aan te duwen. Een bezoeker werd volledig omgekegeld door haar. Nu probeerden de meeste haar dus te ontwijken, want 100 kilo is niet niks. Ik duwde echter terug waardoor ze keer op keer terug kwam naar mij om een beetje te stoeien. We kunnen niet omschrijven hoe het is om naast zulke geweldige beesten te staan van dichtbij.

    Hierna mochten we ze afspoelen met water. Toen moesten de olifanten dus poepen. Nou het ware grote drollen, maar niks vergeleken met die van Veerle 😮.

    Hierna namen we met pijn in ons hart afscheid van de olifanten. In de namiddag moesten we namelijk de 14 uur durende nachtttrein naar Bangkok halen. Wat volgens Veerle een ervaring is die je minstens een keer moet meemaken als je in Thailand bent.

    De trein vertrok om 15:30 en zou om 05:20 aankomen. De bedden worden pas laat in de avond gemaakt, zo hoef je dus gelukkig niet de hele tijd te liggen. Wel was het goed dat we beide geen hoge nood hadden want de wc aan boord wens je je ergste vijand nog niet toe.

    We hadden allebei het bovenste bed, deze waren aanzienlijk kleiner dan de onderste, en niet gemaakt voor Europese lengte (gelukkig is Veerle formaat dwerg dus die had wel ruimte genoeg). Ook voelde je de bewegingen van de trein veel beter dan in het onderste bed. Dus na enkele uren door elkaar geschud te zijn als de rammelaar van een baby moesten we om 04:20 opstaan want de bedden moesten weer ingeklapt worden. Veel nachtrust zat er niet in.

    Op het treinstation hebben we snel een Grab (taxi) besteld om naar het hotel te gaan. Helaas was de check-in pas om 14:00 dus zijn we direct op pad gegaan in Bangkok op de vroege ochtend na 0 slaap. 😅

    สวัสดี (sawasdee) 
    Tom & Veerle
    Baca selengkapnya

  • Bangkok

    20 November 2024, Thailand ⋅ ☀️ 26 °C

    For men: สวัสดีครับ (sa-wah-dee krub) 
    For women: สวัสดีค่ะ (sa-wah-dee ka)  

    We besloten als eerste de drukte van Bangkok te ontsnappen in het Lumpini park. Een rustige groene oase in de drukke stad. In het park zitten heel veel varanen. Deze gingen soms zo goed op in het groen van het park dat je ze niet zag totdat ze bijna voor je stonden!

    Hierna besloot Veerle alvast de koelte van een cafe op te zoeken voor een lekkere ijskoffie terwijl Tom ‘the grand palace’ bezocht. Dit leek een goed idee want het was nog vroeg op de dag, dan zou het vast nog rustig zijn, niet dus. Het wemelde er van de grotendeels Aziatische toeristen. Ze liepen als kuddes schapen achter een gids aan en schreeuwden veelvuldig. Omdat het inmiddels ook vrij warm was geworden (rond de 33 graden), leek het net alsof sommige van hen zouden smelten als ze in de zon zouden komen. Ze smeerden zich met dikke lagen zonnebrand in, schuifelden van schaduw naar schaduw, en liepen allemaal met paraplu’s. Ik moet toegeven dat het vermakelijk was om naar te kijken.

    In de middag besloten we nog even wat bij te slapen zodat we in de avond weer fit zouden zijn. In de avond gingen we als vanouds weer lekker aan de cocktails!

    De volgende dag hadden we een dagtrip naar Ayutthaya. De oude hoofdstad van Thailand. Hier bezochten we 4 tempels, maar het eerlijke verhaal is dat deze tempels toch niet zoveel voorstelden in vergelijking met eerdere tempels die wij gezien hebben deze reis (denk aan: Angkor Wat). Als je nog niet zoveel hebt gezien als wij hebben gedaan de laatste tijd, zijn ze echter zeker het bezoeken waard.

    We kwamen pas rond 20:00 terug in de stad door de enorme files in het centrum. Veerle wilde heel graag bij een Taiwanese keten ( Din Tai Fung) eten en aangezien deze keten in Japan erg goed smaakte besloten we dat te doen.

    Toen we aankwamen bleek dat de prijzen hier een stuk duurder waren in Japan, ook bepaalde gerechten waren niet beschikbaar maar omdat we uitgehongerd waren besloten we toch te gaan zitten.

    Het eten viel tegen in vergelijking met Japan en als klap op de vuurpijl kwam er 17% bij voor belasting en ‘service’. Dit betekende dat dit verreweg het duurste eten zou worden sinds Japan (1,5 maand geleden!). Het was het niet waard helaas.

    Na de avondmaaltijd hebben wij nog even door het winkelcentrum gelopen waar dit restaurant in lag. Overal hing al de kerstversiering op. Echter voelt dit toch wel raar als je met 30+ graden rondloopt en alleen maar kerstverlichting ziet hangen.

    Ook had Veerle op TikTok een evenement gespot wat later op de avond zou plaatsvinden bij de Memorial bridge, er zou een licht en vuurwerkshow zijn. Volgens de Thaise media zou dit voornamelijk zijn om meer toeristen te trekken, de shows zouden zowat elk weekend in november en december plaatsvinden. Voor ons leek het meer alsof de toerisme-afdeling van Bangkok nog wat budget over had en het besloot te verspillen aan gigantische vuurwerkshows. Dat maakte het voor ons niet minder leuk, het vuurwerk was namelijk fantastisch!

    สวัสดี (sawasdee) 
    Tom & Veerle
    Baca selengkapnya

  • Bangkok en Khao Sok

    22 November 2024, Thailand ⋅ ☁️ 32 °C

    For men: สวัสดีครับ (sa-wah-dee krub) 
    For women: สวัสดีค่ะ (sa-wah-dee ka)  

    Op onze laatste volle dag in Bangkok besloot Veerle te gaan shoppen voor nieuwe slippers, haar oude waren namelijk na Ayutthaya dringend aan vervanging toe (zie foto). Toen ze eindelijk een paartje gevonden had en vroeg om ze meteen aan te doen in de winkel werd er met veel verbazing naar de oude slippers van de Primark gekregen. Een moment stilte voor de gevallen kameraden.

    R.I.P 9€ Primark slippers: 3 oktober 2024 - 22 november 2024.

    Terwijl Veerle rondkeek in het Terminal 21 winkelcentrum, een winkelcentrum waarbij elke verdieping nagemaakt is zoals een vliegveld met allemaal steden als vertrekhallen, had ik zelfs na Ayutthaya nog niet genoeg gehad van alle tempels en besloot ik naar de Wat Arun en Wat Pho tempel te gaan. Op het einde van middag bezochten we nog het op 2 na grootste winkelcentrum van Azie. De ICONSIAM had 8 verdiepingen, een waterval, een drijvende foodmarket en de duurste modewerken. Elke keer vragen we ons af wie hier toch zijn geld uitgeeft.

    Op onze laatste avond bezochten we Khoasan road. De feesttraat van Bangkok. Hier kun je kleren kopen, eten halen bij de eetkraampjes of goed dronken worden bij een van de vele bars. De ervaring bij de bar waar wij zaten laat zich moeilijk omschrijven, als we dan toch moeten proberen zouden we gaan voor: Totale escalatie. Er werd op tafel gedanst door een man in bikini en de bezoekers gingen helemaal los. Ohja, er liep ook nog een vrouwelijke (nep) politieagente door de bar rond die je zowat aanrandde. Veerle was van ons 2 de (on)gelukkige. De politieagente ging op tafel zitten en kreunde luidruchtig in haar oor.

    De dag hierna vertrokken we met het vliegtuig naar Surat Thani om vervolgens de bus te pakken naar Khao Sok. De busrit zou ongeveer 2 uur duren maar we stopten steeds om de vrienden van de busschauffeur mee te nemen en af te zetten voor kleine stukjes. Dat kan hier dus gewoon. Na 3 uur kwamen we alsnog aan in Khao Sok. De volgende dag stond een overnachting op het Khao sok meer op de planning!

    สวัสดี (sawasdee) 
    Tom & Veerle
    Baca selengkapnya

  • Khao Sok

    24 November 2024, Thailand ⋅ ☁️ 27 °C

    For men: สวัสดีครับ (sa-wah-dee krub) 
    For women: สวัสดีค่ะ (sa-wah-dee ka)  

    In de ochtend werden we door een busje opgehaald en naar de pier gebracht waarvan we naar de hutjes op het Khao Sok meer zouden vertrekken. Op de pier bleken er massa’s toeristen te zijn die stuk voor stuk met bootjes afgevoerd werden als varkens naar de slacht. Dit was veel te toeristisch voor ons.

    Ook bleven wij als laatste op de pier staan, zonder boot. Een andere groep bleek onze boot gestolen hebben. Zij moesten omdraaien en vervolgens konden we alsnog vertrekken.

    De hutjes lagen op het water en waren , zoals was aangekondigd, erg primitief. Geen licht, airco, ventilator, wifi. Het was echt back to basics. Ook leken we wel in Nederland te zijn, van onze groep was zeker 60% Nederlands!

    We mochten zwemmen in het meer en vervolgens was er tijd voor een jungle hike. Terwijl we vertrokken begon het keihard te regenen, zo hard dat je niks meer kon zien. Dit was wel spannend omdat de bootjes niet super stevig waren en de dag ervoor nog een man vermist was geraakt nadat een boot was gekapseisd. We kwamen aan in de jungle en in de stromende regen beklommen we een waterval (geen foto’s want we waren te druk met het focussen om niet te vallen). Voor de hike had ik nog waterschoenen gehuurd. Deze waren alleen veels te groot waardoor bij elke stap ik zoveel water meenam in mijn schoen dat het wonder was dat er geen vis in zat.

    In de avond werden er spelletjes gedaan met elkaar en het was leuk om in een setting te zitten zonder internet en mobiele telefoons. Zo werd je wel gedwongen om nieuwe mensen te leren kennen! We hebben ook nog een nieuw leuk kaartspel (gebaamd Baboon) geleerd van een Belgisch koppel. Dit leek een beetje op beverbende.

    In de avond was het toch afzien in het warme hutje, we sliepen in lange broek en t-shirt tegen de hoeveelheid muggen. Helaas vinden ze dan altijd alsnog de plekken die niet bedekt zijn.

    Het was vroeg opstaan de volgende dag (06:00) , in de vroege ochtend was er namelijk meer kans dieren te spotten. Deze hebben we ook daadwerkelijk gespot: 3 verschillende soorten aapjes hebben we zien swingen in de bomen.

    Na het ontbijt stond er ook nog een bezoek aan een grot op de planning. Hierna vertrokken we weer van het meer. De primitieve ervaring was een aanrader mede dankzij de prachtige natuur! Alleen toch de hoeveelheid (Nederlandse) toeristen deed iets af van de charme.

    สวัสดี (sawasdee) 
    Tom & Veerle
    Baca selengkapnya

  • Koh Samui

    26 November 2024, Thailand ⋅ ☁️ 29 °C

    For men: สวัสดีครับ (sa-wah-dee krub) 
    For women: สวัสดีค่ะ (sa-wah-dee ka)  

    Na enkele drukke weken in Thailand besloten we op het eiland van Koh Samui te relaxen. Na alle hostels en het primitieve hutje op het meer waren we toe aan wat meer luxe. We boekten een prive villa op een berg met een eigen zwembad met meerdere slaapkamers en badkamers. Het is waarschijnlijk de mooiste plek waar we hebben overnacht! Het uitzicht vanaf de berg over het eiland was prachtig en heerlijk wakker worden! Om de villa te bereiken moest je dus wel een berg beklimmen. Het was een enorm steile berg waar de Oliemolen U tegen zegt. We hebben in die dagen dan ook geen dag de villa verlaten hebben genoten van de luxe en ons eigen zwembad.

    Na 3 dagen gingen we naar een andere plek op Koh Samui, we hebben immers een budget om ons aan te houden! Op deze drukkere plek op Koh Samui was er genoeg te doen. Op een bewolkte dag zijn we naar de bioscoop gegaan (Gladiator 2), voor de film kregen we nog wat Thaise propaganda te zien, er was zelfs een moment dat je moest opstaan voor je respect aan de koning te laten zien! Ook hebben we de zoveelste streetfoodmarket en vuurwerkshow bezocht en zijn we naar een Ladyboyshow geweest.

    We gingen op de eerste rij zitten, Veerle hoopte zo dat ik gekozen zou worden om op het podium te komen. Maar behalve een paar knipogen en wat veren in mijn gezicht kwam ik er goed vanaf. In de show werd er gedanst en geplaybackt (de een beter dan de ander) in de meest felle en opvallende pakjes, zowel letterlijk als figuurlijk: paradijsvogels.

    “Helemaal geïnspireerd door de paradijsvogels” 😜 besloot Veerle dan eindelijk de tattoo te zetten die ze al jarenlang wilde: een vlinder op haar arm. Het eindresultaat is echt prachtig!

    Na bijna een week verlieten we Koh Samui en stonden enkele reisdagen weer op planning. Na een tocht van 8 uur met de boot en de bus kwamen we aan in Phuket. Vanaf Phuket vliegen we naar de Filipijnen, met 1 hele leuke tussenstop, namelijk: 1 dag in Singapore!

    สวัสดี (sawasdee) 
    Tom & Veerle
    Baca selengkapnya

  • Phuket & Singapore

    3 Desember 2024, Singapura ⋅ 🌩️ 27 °C

    For men: สวัสดีครับ (sa-wah-dee krub) 
    For women: สวัสดีค่ะ (sa-wah-dee ka)  

    In de ochtend namen we afscheid van Thailand. Dit betekende ook een afscheid van de 7-11. Deze 24-uurswinkel is niet zomaar een winkel maar echt onderdeel van de Thaise cultuur. Letterlijk op elke hoek van de straat ligt er een. Je kunt er alles krijgen: van chips tot haarproducten. Vrijwel dagelijks (en vaak een paar keer per dag) hebben we de winkel bezocht om goedkoop wat drinken of een tosti te kopen. De tosti’s warmen ze ook nog voor je op in een tosti-apparaat. Wanneer we naar een nieuwe plek gingen was de eerste stap het zoeken van de locatie van de dichtstbijzijnde 7-11. Om enkel te zeggen dat we de winkel gaan missen zou een understatement zijn.

    Van Phuket vlogen we met een tussenstop van 1 dag in Singapore naar de Filipijnen. Op het vliegveld zelf was al de eerste bezienswaardigheid te zien. Een gigantische waterval in een ruimte vol met groene planten. Waarom dit thuishoort in een vliegveld is voor ons een raadsel, maar het was wel erg mooi!

    Eenmaal in het centrum was het voor ons even wennen en toch wel verfrissend om weer in een nette, moderne stad te zijn. We bezochten Chinatown en gingen vervolgens naar de haven. De haven en handel is de reden van de grote welvaart van Singapore. In het vliegtuig zagen we tientallen gigantische vrachtschepen onderweg naar Singapore.

    We bezochten de Marina Bay Sands, een hypermodern uit de grond gestampt gedeelte van Singapore met winkelcentra, uitkijkpunten, bezienswaardigheden en natuurlijk het hotel met infinitypool. In de avond gingen we naar de lichtshow kijken bij de Gardens by the Bay. Een park met daarin gigantische bomen die omring zijn met allemaal lichtjes. Vanwege de tijd van het jaar was er een kerstevent. Dit zorgde ervoor dat we het meeste kerstgevoel kregen tot nu toe. De show eindigde met nepsneeuw die naar beneden viel. Sommige mensen keken helemaal verwonderd, maar toen beseften we dat zij waarschijnlijk nog nooit sneeuw hebben gezien in hun hele leven.

    Na nog even gezwaaid te hebben naar de kerstman vertrokken we naar ons hostel. Onze bedden kwamen rechtstreeks uit een science-fiction ruimtefilm. Toen we wakker werden bleken we nog steeds op de planeet aarde te zijn, toch wel een kleine teleurstelling. Maar dat mocht de pret niet drukken, we vertrokken vroeg in de ochtend naar onze bestemming. Zoals de astronaut Buzz Lightyear dan zou zeggen: “op naar de sterren, en daar voorbij!” of voor ons: “op naar de sterren, en naar de Filipijnen!”.

    Byebye,
    Tom & Veerle
    Baca selengkapnya