• День 341

    Pampas tour dag 3

    10 апреля 2010 г., Боливия

    Vanmorgen al vroeg uit de veren.....wij waren vandaag aan de beurt om om 6 uur te vertrekken. Iedereen was nog slaperig aan boord en het stikte van de muggen op het water.....en niets hielp!! We gingen een stuk de andere kant op om in een bocht te genieten van de opkomende zon....en van de stilte...en alle wakker wordende dieren.
    Daarna hadden we ontbijt in de lodge. Met zwemkleding gingen we op pad om Piranha´s te gaan vissen en vervolgens dolfijnen te zoeken. In een watertje naast de rivier werden de ¨hengels¨ uitgegooid en werd er met vlees gevist...en er werd flink gebeten. In een klein half uurtje hadden we vijf vissen gevangen....en natuurlijk weer teruggegooid. Lastig soms wel om ze van de haak te krijgen....met die tandjes!!
    Daarna zijn we op zoek gegaan naar dolfijnen....maar helaas....we waren niet de enigen....en de dolfijnen lieten zich niet meer zien.....jammer!!
    We hadden een vroege lunch op de lodge en pakten daarna onze spullen in voor de terugtocht over het water. In iets meer dan een uur waren we terug bij de trucks en werden onze rugzakken op het dak geladen. Na iets meer dan drie uur....een lekke band....stoppen voor een slot in de boom en om kaas te kopen waren we weer terug in Rurrenabaque en zat de tour er op!
    We kregen een koud glas cola en vulden onze formulieren in. Daarna pakten we onze rugzakken en liepen naar Hotel Oriëntal.....tijd voor een douche.....en daarna foto´s kijken met een biertje...
    Читать далее

  • День 340

    Pampas tour dag 2

    9 апреля 2010 г., Боливия

    Vanmorgen konden we uitslapen...tenminste....er waren andere groepen die er om 5 uur uitgingen en om 6 vetrokken met ronkende motoren. Onze privat cabin ligt precies aan het water....en in de loop naar de dorms en de baños.....dus we waren al vroeg wakker!
    Om 7.30 ging onze wekker....en om 8 uur waren we klaar met het uitgebreide ontbijt. Op het programma voor de ochtend stond een wandeling van een paar uur...op zoek naar annaconda´s in de pampas. Gewapend met laarzen en veel zonnesmuk gingen we op pad. Onderweg werd er regelmatig gestopt voor allerlei andere dieren. Eenmaal in de pampus verlieten we de boot en gingen te voet verder....door het natte water....en soms liepen de laarzen vol. Helaas hebben we geen annaconda gezien....het is niet helemaal de tijd van het jaar....er is nog teveel water....ze kunnen zich goed verschuilen. De lunch werd geserveerd op de lodge en daarna was het siësta tot een uur of drie. Omgekleed in badkleding en gewapend met camera´s gingen we op zoek naar roze dolfijnen. Op een open water werd rondjes gevaren...toeren gemaakt met de motor van de boot (vinden de dolfijnen leuk)...op de houten boot getikt.....en hingen we met de voeten in het water. En ja hoor....Heleen had beet!! Ze werd zachtje gebeten....en nat gespetterd. Ze was ook de eerste te water en had al snel vrienden. De Franse ging ook te water maar had minder sjans....goh, jammer! Ash bleef aan boord omdat ze niet goed kon zwemmen....en de mannen stonden foto´s en filmpjes te maken.....al was het erg lastig want ze laten zich niet echt goed zien. Er werd besloten om te wisselen.....maar toen de mannen te water gingen waren de dolfijnen nergens meer te bekennen. Volgens Oscar waren het mannetjes.....en hielden ze van Heleen....jaja!! Morgen gaan we het weer proberen....en Dan en ik besloten om in bikini te gaan!
    Op weg naar de lodge keek iedereen nog om zich heen....maar er werden geen dolfijnen meer gevonden. China had weer lekker voor ons gekookt...en er werd zelfs een fles wijn open getrokken bij het eten. Daarna gingen we aan boord...op weg naar het volleybal-en voetbalveldje...waar de locals tegen de gringo´s speelden....een biertje gedronken werd.....en genoten werd van de ondergaande zon.
    Was weer een mooie dag.....en vroeg naar bed....de buitenlucht maakt moe!
    Читать далее

  • День 339

    Pampas tour dag 1

    8 апреля 2010 г., Боливия ⋅ ⛅ 30 °C

    Vandaag gaan we op pampas tour! Om 9 uur stonden we bij de touroperator met onze rugzakken en twee kleine rugzakje met goed voor twee dagen. De grote werden in het kantoor opgeborgen...en de kleine gingen op het dak van de jeep. We maakten kennis met onze reisgenoten....Dan en Ash, eem leuk jong Iers stel met humor (alleen soms wel erg slecht te volgen), en Emma en Jerome...Fransen...en zij een enorme zuurpruim en centenneuker welke de hele tour heeft zitten jammeren en neuzelen over van alles en nog wat. Over de Fransen ga ik het ook maar niet meer hebben. We vertrokken met het oude barrel voor een tocht van 110 km het national park Madidi in.....over één lange stofweg!
    Bij aankomst moesten we de fee betalen voor de toegang naar het park...en stopten we bij een restaurant voor de lunch. Na lekker uitgebreid gepummeld te hebben reden we door naar het startpunt van de boten...en begon onze tocht van drie uur door de pampas naar de lodge van Dolphins. Het maakt eigenlijk niet zoveel uit waar je de tour boekt in Rurrenabaque...tenzij je kiest voor de grotere operators als Dolphins, Indigena, Inca tours, Fluvia en Flecha (werken voornamelijk in Israeliërs). Boek je bij een kleinere operator dan kom je uiteindelijk bij één van de grote terecht. En soms is dat anders dan dat je geboekt hebt.....
    Zo kun je geboekt hebben bij een eco vriendelijke organisatie en terecht komen bij een lodge waar dieren aangeraakt of gevoerd worden.....
    Wij hebben het getroffen met Oscar onze gids.....rustig varen....altijd stoppen om foto´s te kunnen maken....relaxed....veel kennis van de omgeving...en gewoon een leuke vent!
    We deden het ook rustig aan op weg naar het kamp....en hebben onderweg veel dieren gezien! De neus van de boot werd de struiken ingevaren...en voor we het wisten werden we belaagd door kleine brutale apen....die onze vlag wilde stelen. We keken onze ogen uit onderweg!!
    Bij aankomst bleek onze privat cabin met comfort, rust, en luxe gewoon een hok te zijn wat niet anders was dan de dorms.....en zelfs ook nog heel ongunstig lag. We kunnen in ieder geval slapen...en hebben een eigen af te sluiten ruimte!
    ´s Avonds werd er lekker voor ons gekookt en daarna gingen we bij de buren een biertje drinken en genieten van de ondergaande zon.
    Niet snel erna zijn we gaan slapen....
    Читать далее

  • День 338

    Feest!

    7 апреля 2010 г., Боливия ⋅ ☀️ 28 °C

    Rurrenabaque is leuk! De vegetatie is hier weer compleet anders dan in Coroico. Het plaatsje is relaxed en de straten zijn heel breed. Het belangrijkste vervoersmiddel hier is de brommer taxi...doet een beetje oosters aan. We zijn hier precies op het goede moment.....het regenseizoen is voorbij...de vegetatie is prachtig.....geen muggen en sandfly�s (in Coroico zijn we beide werkelijk lek geprikt) maar wel weer knalblauwe vlinders (die zich helaas niet laten fotograferen)....en de temperatuur is heerlijk. We werden gewaarschuwd voor hoge luchtvochtigheid en meer dan 32 graden....maar in Rurrenabaque is het koeler.
    Hotel Oriëntal ligt aan het centrale park....maar is heerlijk rustig. We hebben een typische tropenkamer....geen ramen maar gaas....en geen dekens maar een dun lakentje....in La Paz lagen we nog onder drie dekens. Het is hier ook iets lager....zaten we in La Paz nog tegen de 4000 meter...zitten we in Rurrenabaque op 230.

    Vandaag is het feest....Heleen is jarig! We hebben unaniem besloten dat we beide dit jaar niets aan onze verjaardagen doen, en het volgend jaar pas vieren! Ondanks dat hebben we onszelf gisteravond wel getrakteerd op een borreltje en gaan we vanavond ergens lekker eten. We zullen het niet te laat maken want morgen ochtend gaan we de pampas in. Vanavond nog even een kleine rugzak inpakken met wat spullen voor drie dagen. We zijn benieuwd....o.a.zwemmen met roze dolfijnen en piranha�s vissen...

    Eerst nog even lekker ontbijten morgenvroeg....altijd weer een leuk begin van de dag in hotel Oriëntal.
    Читать далее

  • День 337

    Valt mee!

    6 апреля 2010 г., Боливия ⋅ ⛅ 25 °C

    We zijn twee dagen langer gebleven in Coroico. Zondag waren er verkiezingen in Bolivia en het was pasen...er reden beperkt bussen....en het zou lastig kunnen zijn om accommodatie te vinden. We hebben ons ticket voor, volgens de Lonely Planet, één van de vervelendste wegen van Bolivia twee dagen uitgesteld en hebben we twee dagen langer aan het zwembad gelegen.
    Gisteren waren we er helemaal klaar voor....laat maar komen die weg!!
    De datum van ons kaartje werd veranderd van een 3 naar een 5...en volgens zeggen bij de balie waren de afspraken hetzelfde....een plaats vóór in de bus!
    Zoals afgesproken stonden we om 12.30 uur op het plein vóór de kerk...niet alleen, twee Hollandse meiden en een Duitse stonden ook te wachten.....er gebeurde niets! Om 12.30 uur Boliviaanse tijd kwam de dame van het verkooppunt op ons af met de mededeling dat we twee blokken verder moesten zijn....inpakken en wegwezen dan maar. Ze liep met ons mee en gaf ons ieder een geel papiertje van de busmaatschappij met de naam van de buschauffeur en onze stoelnummers voor de bus waarvoor we in een ander dorp moesten opstappen.......stoelnummers 25 en 26....da´s volgens ons niet voorin! Ze had ons moeten omboeken naar een andere maatschappij....jammer dan!
    Twee blokken verder ging de dame terug naar haar kantoortje en liet ons achter met de mededeling dat er over tien minuten een taxi zou komen om ons naar het andere dorp te brengen waar rond 14.00 / 14.30 uur de bus langskomt. Na een Boliviaans kwartier stopte er een barrel voor ons neus waar we met vijf ¨man¨ plus bagage in gepropt werden.....en gingen op pad. Aangekomen bij de opstapplaats probeerde de chauffeur nog extra geld te vragen...maar daar trapten we niet in.
    Het was druk.....veel bussen kwamen voorbij....veel taxi´s, busjes, en ook redelijk wat backpackers...allemaal afgezet op deze plek met hetzelfde doel. En bij iedere bus die de richting van Rurrenabaque op ging moesten we vragen of we op de lijst stonden. Nee, jullie bus is kleiner en komt over 15 Minuten, en hij is is blauw met geel....Nee, de Turbus is groot en komt over een half uurtje en hij is blauw met zilver. We hebben alle bussen gevraagd. Ondertussen vertrokken alle ander backpackers mer redelijke luxe ¨cama¨ bussen...en bleven we met de twee Hollandse meiden over....tot iets over vijven!! Daar kwam ie aan....klein....een oud barrel....en drie uur later dan gepland. En de chauffeur had haast....inpakken en wegwezen!! Jammer....er waren wat stoelen dubbel geboekt...en het was nog even passen en meten, maar toen zat iedereen....klaar voor de ¨zware tocht van een uur of zestien¨. Het eerste gedeelte was over verharde (niet geasfalteerde) wegen waar goed te rijden viel. Opvallend in Bolivia is dat bij het inhalen in de bergen de andere weghelft gekozen wordt...in het begin even schrikken, maar als iedereen het blijkt te doen werkt het prima!! Om 19.00 uur werd er gestopt voor 20 minuten diner bij een groot restaurant. Daarna gingen we de nacht in....werd alles nat van de regen....werden de wegen wat slechter en werden de kuilen naar mate we Rurrenabaque naderden hier en daar groter. Dan weer even langzaam...of door het water of de modder.....maar geen zieken, iedereen lag lekker te suffen of muziek te luisteren.....en we waren twee uur eerder dan gepland op de plaats van bestemming!! Nou ja!! We hebben weinig geslapen....maar dat wisten we van tevoren.....maar het viel ons echt erg mee!! De weg van Tupiza naar Tarija.....die was pas erg.....daar is dit een peuleschilletje bij!!

    We hebben ons af laten zetten bij Hotel Oriëntal.....en nadat we ontbeten hadden en ieder een heerlijk zoete halve grapefruit uitgelepeld hadden...en vers carambola sap uit eigen tuin hadden gehad zijn we een paar uurtjes gaan liggen. Ik ga Heleen wakker maken.....het is 12.30.....we gaan het dorp verkennen....en ons laten informeren over de Pampas!
    Читать далее

  • День 332

    Corroico

    1 апреля 2010 г., Боливия

    We zijn verkast van La Paz naar Coroico…richting de Amazone. Rond twaalf uur hebben we ons hostal verlaten met een extra tas met een hoop nieuwe aankopen. We gaan deze middag 3000 kilometer zakken…en zijn op weg met de taxi naar het vertrekpunt van de microbusjes. Bij aankomst werd er al weer flink aan onze jasjes getrokken ….een zelfde situatie als toen we naar Sucre gingen vanuit Potosi. We kunnen met een taxi mee...kost 50 BS, en als we meteen willen vetrekken komt er nog eens 50 BS bij...en de taxi doet er twee uur over...wel opgepropt op elkaar zitten...en we moeten wachten op nog twee andere passagiers.....nee laat maar!!

    Met een ander kunnen we nog mee in een reeds afgeladen micro busje...voor 15 BS p.p....en de bagage kan achterin op de achterbank....laten we dat maar doen! Nog even vier appels halen en wat koek en zopie voor onderweg, want het gaat zeker drie uur duren. Het was nog even lastig om een redelijke plek met beenruimte te bemachtigen....maar met bijbetaling van nog eens 15 BS konden we vertrekken voor een mooie tocht door de hoge bergen...en over voornamelijk strak asfalt! Onderweg moest er een paar keer gestopt worden om belasting te betalen....en één keer moesten we de drugscontrole passeren. Grappig....iedereen zit met dikke coca wangen in de bus...en we worden gecontroleerd op drugs door militairen met bolle wangen, sommigen zelfs met twee....hahahahaha. En natuurlijk mochten we gewoon doorrrijden!!

    Na een aantal stops onderweg waarbij bagage van het dak geladen moest worden...en het restant weer opnieuw vastgebonden...kwamen we aan in het mooie berg doprje Coroico. Met een taxi werden we doorgereden naar Sol y Luna....een door Duitsers gebouwde en in het verleden beheerde hostal. Het deed ons een beetje denken aan die hostal met die moeilijke naam in Vilcabamba. We werden ontvangen door Maria...een localo en minder vriendelijk....en er bleek nog een kamer voor ons beschikbaar genaamd Saya...voor 140 BS per nacht. Een leuke kamer, een leuk complex met zwembaden, privé cabañas, massage ruimten en een restaurant. En met mooi uitzicht op de bergen!

    Bij aankomst vroeg Maria wat onze plannen waren....hoezo? Nou...het is Semana Santa....en zondag rijden er geen bussen. We zijn als eerste naar de terminal gelopen en hebben buskaartjes gekocht voor de bus van Zaterdag....om 12.30 uur bij de kerk op het plein...dan met een klein busje naar het opstappunt in het volgende plaatsje....en hopelijk hebben we plaatsen voorin, zoals ons beloofd bij het boeken, want anders zitten we 16 uur in een stuiterbus, zonder wc, zonder airco, zonder iets!! We gaan het wel zien.....we gaan in ieder geval op weg naar Rurrenabaque...richting Amazone!!
    Читать далее

  • День 329

    La Paz II

    29 марта 2010 г., Боливия ⋅ ⛅ 11 °C

    Wat hebben we o.a. gedaan in La Paz de afgelopen dagen....

    Het coca museum bezocht.
    Enkele weetjes over coca:
    *De Inca´s gebruikten eeuwen terug al Coca als verdovingsmiddel. Bijvoorbeeld bij operaties waarbij een gaatje in de schedel geboord werd om hersentumoren te verwijderen.
    *Op het platteland kauwt 95% van de mannen en 86% procent van de vrouwen coca.
    *Coca heeft genoeg voedingswaarde om op te overleven. In de koloniale tijd aten veel mijnwerkers niets anders dan coca...
    *In het begin van de koloniale tijd verbood de kerk coca omdat het duivels zou zijn...totdat bleek dat de indigenous harder werkten met coca...het verbod werd ingetrokken.
    *Amerika neemt jaarlijks 207 ton coca af voor de productie van Coca Cola, maar verwoest alle cocavelden die niet leveren aan de Coca Cola fabriek (omdat hier eventueel cocaïne gemaakt van kan worden). Ze vinden zelf dat ze hiermee "het probleem bij de wortel aanpakken" maar wat ze doen is vaak onschuldig cocaboeren de armoede in helpen terwijl de genen die daadwerkelijk cocaïne van Coca maken en de dealers vrij-uit gaan...Tevens woont in Amerika 5% van de totale wereldbevolking en gebruikt men 50% van alle cocaïne.

    Museo ¨Plaza¨ de arte contemperaneo.
    Mooi pand en vooral de tijdelijke tentoonstelling van de schilder Fernande Antezana was erg mooi. Zijn onderwerp is het straatleven van Boliviaanse steden..zie foto s

    De "Heksenmarkt"
    Kraampje na kraampje met heel bijzonder koopwaar; kruiden, drankjes en olie met de meest uiteenlopende functies; het verlichten van gezondheidsklachten, het aan je binden van die ene man of vrouw, haat zaaien, kinderen krijgen, mensen aan je onderwerpen; alles kan.
    Maar ook bijvoorbeeld gedroogde padden en foetussen van lama s (zie foto) zijn er te koop.De gedroogde padden vergroten je kans om rijk te worden en de lama foetussen koop je om onder de funderingen van je (nieuwe) huis te begraven om geluk af te dwingen.
    De dames de deze stalletjes runnen kunnen ook je toekomst lezen in de cocabladeren...

    Gisteravond zijn we weer eens gezellig naar de bioscoop geweest. Het was nog vroeg in de middag...en dus besloten we te voet naar de bioscoop te gaan aan de andere kant van de stad. De cine van La Paz is gevestigd in een super nieuw, groot, modern pand met allerlei vreetschuurtjes van de bekende merken...en luxe winkels met D&G, en Cucci zooi. Het pand steekt wel enorm af tegen de andere pandjes in de straat.
    We hebben kaartjes gekocht voor Alice in wonderland...de 3D versie...al met al nog 90 Bolivianos....en helaas alleen in het Spaans vandaag. Na een klein uurtje wachten en chemische popcorn eten mochten we de zaal in....met bril!!
    And guess what....de film was in het Engels en Spaans ondertiteld. Hebben wij mazzel!! Ja...jammer, na ongeveer 20 minuten op weg te zijn werd ons gemeld dat de film gewisseld zou worden naar de Spaans gesproken versie.....10 minuten later werd na aanhoudend fluiten van de volle zaal Michael Jackson hard opgezet....nog tien minuten later ging het licht aan....weer tien minuten later begon men gratis popcorn uit te delen....en weer tien minuten later bleek de machine kapot te zijn en kwam er helemaal geen film meer. Een uur later hadden we ons geld terug na een lange rij bij de kassa...en gingen we de stromende regen in op zoek naar een taxi.
    Читать далее

  • День 327

    Marching Powder II

    27 марта 2010 г., Боливия ⋅ ⛅ 14 °C

    Vanmorgen stonden we er al op tijd....al voor tienen. De vijf meiden die er gisteren ook waren toen we met José Luis zaken deden waren ook op tijd. Alleen was José Luis in geen velden of wegen te bekennen. We hebben nog tot na elf uur zitten wachten....maar helaas!
    We hadden al zo´n vermoeden....maar het was het proberen waard!

    Jammer! We hadden het graag willen zien! Wel hebben we in La Paz de Engelse versie van Marching Powder (het boek) kunnen bemachtigen en is Heleen al over de helft. We wachten wel tot de film op de markt is!

    Tip voor Globetrotters welke hetzelfde idee hebben......wees je beust van het feit dat het sinds augustus 2009 (het moment dat een bezoeker het leuk vond om een filmpje van de gevangenis op You tube te plaatsen) veel moeilijker is geworden om de gevangenis te bezoeken. De bewakers hebben nu een nieuwe bron van inkomsten gevonden samen met figuren als José Luis....zonder dat daar enige service voor geboden wordt. Vandaag een gedeelte betalen ( ook al is dat maar tien euro) en morgen de gevangenis bezoeken werkt niet!
    Читать далее

Присоединяйтесь к нам:

FindPenguins для iOSFindPenguins для Android