the great unknown

September 2016 - August 2017
A 337-day adventure by Madame Voyage Read more
  • 90footprints
  • 8countries
  • 337days
  • 358photos
  • 0videos
  • 61.3kkilometers
  • 47.5kkilometers
  • Day 48

    san jose del pacifico

    October 22, 2016 in Mexico ⋅ ⛅ 24 °C

    Na een week niets doen in mazunte was het weer tijd voor iets anders. ik ging samen met een duits meisje Lydia naar San Jose, een dorpje in de bergen waar het beduidend koeler is dan het klamme mazunte. Voor mij deed het deugd om ergens te vertoeven waar het kouder was. Wat de mensen vertellen over dit dorpje is waar. Het is alsof je boven de wolken zweeft.Read more

  • Day 63

    dia de los muertos oaxaca

    November 6, 2016 in Mexico ⋅ ⛅ 25 °C

    Ik ben verliefd op oaxaca city. Het is de eerste stad waar ik me thuis voel. Op korte tijd leer ik weer een heleboel mensen kennen. We hebben allemaal 1 gemeenschappelijke interesse en dat is dias de los muertos.
    Dit festival interesseert me al een paar jaar. Het fascineert me hoe ze spotten met de dood en hoe ze de overledenen herdenken.
    Een week op voorhand bouwt iedere familie voor zich een altaar en versiert dit met zeer mooie bloemen en slingers. Alles wat hen doet herinneren aan de persoon die overleden is leggen ze op het altaar. Dit kan gaan van favoriet eten tot 1 van zijn mooiste kledingstukken. Heel het festival door zit de familie rond het graf en herinneren ze de overledenen door zich te amuzeren. Ze dansen, lachen, drinken mezcal, ... Natuurlijk wordt het ook aanvaard dat iemand weent. Alle emoties worden toegelaten.

    Ik kreeg een cultuurshock toen ik het hoho cemetery binnen wandelde. De graven waren stuk voor stuk zeer mooi versierd. De kaarsjes lichtten heel het terrein op en de muzikanten gingen van graf tot graf om liedjes te spelen waarop de familie begon te dansen.
    Ik voelde me niet thuis omdat dit in onze westerse cultuur een zeer intiem gebeuren is. Het voelde aan alsof ik hun persoonlijke zone aan het betreden was en dit letterlijk want we waren tussen de graven aan het lopen.
    Dit ongemakkelijk gevoel stopte toen een oud vrouwtje ons uitnodigde om bij hen aan het graf te komen zitten. Ze was enorm genereus. Tussen haar benen stond een 5 liter kan mezcal met op de bodem schijfjes mandarine die ze met groot plezier deelde met ons. We kregen koffie en sandwiches en iedereen was blij dat we erbij zaten.
    Wanneer ik naar het oude vrouwtje kijk voel ik een gigantische interesse opborrelen en ga ik me subtiel naast haar zetten. We beginnen te praten en na enige tijd vertelt ze me over haar zoon die 8 jaar geleden vermoord is. Terwijl ze dit vertelt staan zijn 2 prachtige jonge kinderen rond mij mee te luisteren. Ze zegt hoe goed ze op hem lijken en ik beaam hoe mooi ze zijn.
    De kinderen waren niet aan het wenen. Er was eerder een grote glimlach op hun gezicht te zien. Verschillende vragen vuurden ze op mij af en omdat mijn spaanse grammatica ver was opgebruikt en er net een nieuw liedje begon, sleur ik de grootmoeder recht en begin ik met haar te dansen.

    Ik zal deze 3 magische dagen nooit vergeten. Het was een belevenis boven al mijn verwachtingen in.
    Read more

  • Day 63

    san cristobal

    November 6, 2016 in Mexico ⋅ ⛅ 19 °C

    Vreemd, Ik vind geen foto's terug over San Cristobal. Waarschijnlijk heb ik er geen getrokken.
    Wat ik nog weet is dat ik zeer moe was van dias de los muertos en dat het me een beetje pijn deed om Oaxaca te verlaten. Ondanks ik uitgeput was ben ik weer in een party hostel terecht gekomen en zat er weer niet veel rusten in. Toen ik 's morgens toekwam van een lange rit met de nachtbus waren er nogaltijd mensen wakker die de dag ervoor gefeest hadden.

    Op 9 november, de dag van de presidentsverkiezing, was er ook een feestje in de hostel. Er waren jonge amerikanen aan het meekijken en ze vonden het verschrikkelijk hoe Donald Trump zoveel stemmen kon halen en dan uiteindelijk gewonnen was.
    We zullen zien wat de toekomst brengt. Ik geloof dat als er iets slecht gebeurt er achteraf ook iets ongeloofelijk goed zal gebeuren.
    Read more

  • Day 70

    antigua

    November 13, 2016 in Guatemala ⋅ ⛅ 17 °C

    Mijn eerste impulsieve beslissing was om naar Guatemala te gaan. Vanuit San Christobal, Mexico ben ik halsoverkop vertrokken zonder goed na te denken wat mijn motief daar is.
    Ik had mijn vader ingelicht over mijn wilde plannen en hij was er toch niet zo blij mee. Hij had zich geinformeerd op het internet en kon enkel slechte dingen lezen over hoe gevaarlijk het er wel niet is.
    Zijn bezorgdheid maakte me ook een ongerust en op de een of andere manier was Guatemala niet mijn topbestemming. De 10 dagen dat ik er heb gespendeerd ben ik veel negatieve en onrespectvolle mensen tegen het lijf gekomen. Ik heb het dan niet over de locals, maar over touristen of immigranten. Misschien voelden zij mijn onzekerheid aan en wouden ze er gebruik van maken. 1 ding wist ik zeker: ik wou zo snel mogelijk weer naar Mexico.

    Nu ik weer nuchter op Antigua terug kijk is het een zeer leuk dorpje waar ik misschien ooit nog eens naartoe ga. Er is veel te doen en de kronkelende keien straten met mooi gekleurde huizen hebben iets romantisch.
    Read more

  • Day 70

    rio dulce

    November 13, 2016 in Guatemala ⋅ 🌙 25 °C

    Ik zoek mijn toevlucht naar de jungle en ik hoop daar tot rust te komen. Je moet de boot nemen naar de resorts dat aan het water liggen want je kan er niet naartoe rijden. Als de boot stopt bij mijn bestemming kom ik toe in een aards paradijs. Het resort waar ik ging verblijven was tip top in orde en had een female touch die ik enorm apprecieer. Elke avond zaten alle gasten en de gastvrouw samen om te eten wat voor een leuke sfeer zorgde.
    De gastvrouw had enorm veel stress en dit kon je zien in alles dat ze deed. ze heeft enorm lelijk tegen me gedaan, maar gelukkig werd ik gesteund door andere gasten.
    De volgende dag ging ik vertrekken. Elke stap dichter bij Mexico is beter.
    Read more

  • Day 74

    flores

    November 17, 2016 in Guatemala ⋅ 🌙 21 °C

    Het is magisch om eindeloos de jungle te zien met Maya temples die er bovenuit steken. Ver weg hoor je de apen krijsen en de lucht verandert continue door de zonsondergang.
    Ik vraag me af waar de jaguars zijn op dit moment.
    Is dit een droom?
    Read more

  • Day 78

    bacalar

    November 21, 2016 in Mexico ⋅ ☁️ 25 °C

    Het moment dat ik weer de grens overstak richting Mexico begon mijn hart te razen. Ik voelde me zo gelukkig en er was een continue grote glimlach op mijn gezicht aanwezig.
    Toen we de grens moesten oversteken heb ik 2 jongens van Brussel uit de nood geholpen omdat ze niet genoeg geld hadden om hun visa te betalen. Zonder mij mochten ze Mexico niet binnen dus moest ik hier niet over twijfelen om hen het nodige geld toe te steken.
    's avonds laat kwam ik toe in mijn hostel en pas als ik de volgende dag de buurt ga verkennen zie ik hoe wonderlijk mooi het wel niet is. Bewust vermijd ik andere backpackers omdat ik even tijd nodig heb om het een en het ander op een rijtje te zetten. Ik voel dat ik moet bekomen van de negativiteit dat ik in Guatemala heb meegemaakt en vind het jammer dat het zo is verlopen want de locals zijn er zeer warm en hartelijk.Vermoedelijk was ik er op de verkeerde moment op de verkeerde plaats.

    Om me goed te verwennen ging ik die avond naar het beste vegetarische restaurant volgens tripadviser in Bacalar. Van zodra ik toekwam in mango y chile had ik een goed gevoel. Het is een hip restaurantje met leuke muziek en een zeer envoudige menukaart, namelijk vegan burgers. Ik bestel er de maya burger en ben overdonderd van hoe goed het wel niet is. Bij het woord vegan had ik allesinds geen smaakvol eten verwacht. Het tegendeel is nu wel goed bewezen. De volgende dag beslis ik om terug te gaan omdat ik ook de chocolate milkshake wou uitproberen. Toen was het druk en ik zag de eigenaars ploeteren van het werk. Toen mijn milkshake op was stond Gsus buiten en ik maakte een praatje met hem over hoe druk het wel niet was in hun restaurant. Hij zei dat ze eigenlijk iemand nodig hadden om hen even te ondersteunen tot wanneer ze een vaste opdienster hadden gevonden en voila mijn eerste job is een feit.
    Ik werd als een dochter opgevangen door hun familie en voelde me er enorm geliefd. Heel de week heb ik vegan gegeten en ben ik enorm veel te weten gekomen over veganisme, klimaatopwarming, ... Ik kon niet geloven dat ik daarvoor zo hard mijn oogkleppen ophield en ben enorm dankbaar voor deze leervolle week. We hebben zeer veel gelachen en plezier gemaakt. Hopelijk zie ik mijn mexicaanse familie ooit nog eens terug

    boek: Kurt Vonnegut - welcome to the monkey house
    Read more

  • Day 88

    tulum

    December 1, 2016 in Mexico ⋅ 🌧 1 °C

    Op de bus naar Tulum had ik gezelschap van Leila, een meisje vanuit Brussel die ik heb leren kennen wanneer Gsus en Dani me hebben getrackteerd op een dagje zeilen.
    Tulum is een droom. Het strand heeft iets betoverend en het eten is overheerlijk. In de hostel leer ik zalige mensen kennen waarmee ik me uitstekend amuzeer. Ik zit in een liefdevolle en kalme flow die ik van in Bacalar heb meegekregen.Read more

  • Day 91

    cancun

    December 4, 2016 in Mexico ⋅ 🌧 25 °C

    In Cancun zie ik Kundry voor het eerst sinds dia de los meurtos. Ze is van Brugge, maar heeft een paar jaar geleden met haar man besloten om naar Cancun te verhuizen. Ik heb zoveel plezier met haar gehad en ik vond het supper tof om haar weer te zien.
    Als we elkaar weer zien wordt er gelachen en bijgekletst. Ze verwent me met lekkere Belgische kost en een flesje wijn en geeft me de lonely planet van Cuba.
    Ik weet het toen nog niet, maar dit boekje heeft in Cuba mijn leven gered.
    Read more