Obelisk

Op de luchthaven van Christchurch eten we nog snel iets en ondertussen boeken we online een vlucht van Argentinië naar Bolivia. Waarom? Omdat we gelezen hebben dat sommige luchtvaartmaatschappijen je durven weigeren om mee te vliegen als ze merken dat je enkel een inwaartse vlucht hebt naar een bepaald land, en geen uitwaartse. Via Expedia kan je een geboekte vlucht binnen de 24u volledig gratis annuleren, dus dat lijkt ons de gemakkelijkste optie. Wellicht kan je ook een busreis boeken die je over de grens brengt, maar dat zou ons nog extra opzoekwerk kosten om een maatschappij te vinden.

We gaan inchecken voor onze vlucht naar Buenos Aires en de man aan de balie vraagt direct of we bewijs kunnen tonen dat we Argentinië gaan verlaten. Onze move van daarjuist blijkt dus niet overbodig geweest. Na een korte vlucht naar Auckland (1 uur) stappen we over om nog 12u verder te vliegen naar Buenos Aires. Alles verloopt vlot en voor de eerst keer (ooit) kan ik zelfs deftig slapen op een vliegtuig. Zo’n 5 uur lang, dat doet deugd. Vé blijft wat langer naar haar tv-schermpje kijken en doet maar een uur of 2 haar ogen dicht.

We zetten allebei voor het eerst voet op het Zuid-Amerikaanse continent. Spannend! Vanaf nu is alles in het Spaans te doen. We zullen rap zien of ons jaartje Spaanse les zijn vruchten afwerpt. Met de douaneambtenaar, een zeer sympathieke man, slaan we direct een praatje. Hij ziet in Vé haar paspoort dat we naar Mongolië geweest zijn en is geïnteresseerd. We grijpen toch vooral terug naar het Engels… tot zover onze eerste poging.

We kopen een simkaart op de luchthaven en proberen dan geld af te halen. Helaas, 3 automaten geprobeerd, 3 keer mislukt. Later als we in de stad zijn, zouden we Googleman raadplegen en ontdekken wat het probleem was op de luchthaven. De bedragen die we probeerden afhalen, waren telkens te groot. We waren bij onze laatste poging nochtans gezakt naar 5000 pesos, wat amper €125 is.

Maar blijkbaar is de limiet overal in Argentinië 4000 pesos (€100). En dat terwijl veel restaurants en winkels geen creditcards accepteren. Gevolg: iedereen moet regelmatig cash afhalen, dus lange rijen aan de bankautomaten en regelmatig ook lege bankautomaten. Daarbij komt nog dat je, per keer dat je geld afhaalt, 10 dollar (€9) transactiekosten moeten betalen. Absurd veel! En dan rekent je eigen bank je ook nog eens transactiekosten aan… Dat was toch wel even schrikken hier, hopelijk kunnen we ons aantal afhaalbeurten ferm beperken.

Soit, terug naar de luchthaven. Waar we gelukkig met de creditcard kunnen betalen om een taxi te boeken naar onze eerste hostel. Eerst doen we een stukje snelweg en dan belanden we in het schaakbordpatroon van de hoofdstad. Het verkeer stropt overal in de straten die allemaal mooi haaks op elkaar aangelegd zijn. De veelal oude, hoge gebouwen zorgen ervoor dat alles heel compact lijkt en dat we slechts een klein stukje van de lucht kunnen zien. Het is bewolkt, maar wel doef. Ik schat zo’n 25 graden. Hier in Buenos Aires zullen we geen kou lijden!

We worden gedropt aan het Reina Madre Hostel. Terwijl we wachten om in te checken doen we een babbeltje met een Duitse toerist die ook net gearriveerd is. Vé maakt ook kennis met Sac, de humeurige kat. Nadat we onze kamer gekregen hebben, zoeken we restaurant in de buurt. Het wordt Indisch, bij Tandoor. We proberen nog eens om alles in het Spaans te doen, maar af en toe hebben we toch een Engelse vertaling nodig. Niet zozeer omdat ze te snel spreken (dat valt precies beter mee dan in Spanje), maar omdat we bepaalde woorden niet begrijpen. Geen schande uiteraard, we blijven oefenen! Daarna kruipen we snel ons bed in, want het uurverschil speelt ons parten.Read more