Remedio

Na ruim 7,5 uur luxe bussen kwamen we aan bij de grens van Argentinië met Bolivia in het plaatsje La Quiaca. We werden er bij de busterminal uitgezet en moesten volgens de Planet nog 10 minuutjes lopen....navraag leverde op dat we maar beter een taxi konden nemen. Ook moesten we aan de Argentijnse kant van de grens informeren voor een busreis naar Tarija....onze bestemming....want de bussen vanuit Argentinië waren beter...op tijd....enz,enz. Nou...er ging geen één bus de grens over of Bolivia in. Rest ons niets dan een taxi te nemen naar de grens en daarna verder te zien wat de mogelijkheden zouden zijn. De grensovergang was super relaxed....allereerst liepen we de uitcheck van Argentinië voorbij en moesten we terug naar een soort kioskje waar we op het raam moesten kloppen. Er werd snel een stempel in ons paspoort geramd en zelfs de toeristenkaart werd niet ingenomen. Aan de kant van Bolivia was het nog minder. Eénmaal de brug over werden we een hok in verwezen waar drie raampjes waren. We begonnen bij raampje één waar we een formulier kregen om in te vullen. Aan een tafel lagen pennen aan een touw en was een behulpzame mijnheer voor vragen. Hij vulde tevens voor eigen landgenoten die niet konden schrijven het hele formulier in. Nadat alles ingevuld was kregen we bij balie 2 een prachtige stempel en een 90 dagen visum....zo gepiept! Een paar meter verder dan de douane liepen we de mercado op en wisselden we onze laatste pesos voor Bolivianos. De eerste taxi die we te pakken kregen bracht ons naar de enige geldautomaat van het dorp.....echter was er geen geld uit te krijgen!! Nadat we nog wat reserve dollars gewisseld hadden zijn we afgezet bij de busterminal. In de chaos van rennende mensen en diesel vonden we de verkooppunten van kaartjes naar Tarija....echter zat alles vol voor vandaag...morgen weer! Wat nu....na kort overleg besloten we ons plan aan te passen en eerst naar Tupiza te gaan en daarna nog naar Tarija af te zakken.....er vanuit gaande dat er in Tupiza een geldautomaat zal zijn. Tupiza is zeer toeristisch....hier vandaan vertrekken veel tours naar Uyuni...
Dus kochten we een kaartje naar Tupiza en de bus vertrok direct. De rugtassen mee boven in de bus....en helaas was er geen tijd meer om koek en zopie te kopen. Gelukkig hadden we nog een zak coca blaadjes waarmee de honger snel verdwenen was. Een ander voordeel was dat de klok weer een uur teruggezet kon worden en dat we wellicht nog iets konden eten bij aankomst rond een uur of 21.30.
We gingen op pad....met de raampjes open omdat de bus geen airco heeft....gelukkig zonder film...maar ook zonder licht in de bus, en het werd snel donker.....en zonder asvalt!! In Bolivia is weinig asvalt....dus gingen we over zandwegen met hobbels en diepe kuilen....weer eens wat anders. De hemelsbreed kleine afstand zou toch nog 3,5 uur duren.
Bij aankomst hadden we snel een zeer goedkope (6 euro) kamer gevonden met goede matrassen en zelfs een TV. We hebben onze rugzakken gedropt en zijn eerst een heerlijk pizza gaan eten...en een lekker koud biertje. Bolivia is echt het goedkoopste land tot nog toe....nog geen 7 euro voor uit eten! Daarna liepen we door de stralende regen terug naar ons hostal en zijn we ons bedje ingekropen.

Vanmorgen bleek er echter geen geldautomaat aanwezig in Tupiza....en kun je alleen geld opnemen met een visa of mastercard tegen hoge kosten. Laat die nou net in Holland in de kluis liggen.....ook met paypall waren geen mogelijkheden om digitaal geld over te maken. Rest ons niet anders dan een buskaartje te kopen voor Tarija voor morgenavond, wat extra dollars te wisselen voor de time beeing, en vast informatie in te winnen bij de touroperators voor een tour als we hier weer terugkomen.

Beetje vreemd dat er in zo´n toeristisch dorp in vier jaar nog steeds geen geldautomaat is.....maar je, soms zit het mee en soms zit het tegen. We gaan eerst naar de wijnstreek....ook niet vervelend!

Gelukkig had ik wel de mogelijkheid om deze blog te schrijven....internet schijnt hier helemaal een ramp te zijn!Read more