Río Challa Jahuira

Onze eerste uitstap vanuit La Paz gaat naar Tiwanaku. Op een open vlakte net buiten dit dorp staan nog slechts enkele ruïnes van wat vroeger het middelpunt van de Tiwanaku beschaving was. Dit volk leefde volgens onze gids van 1500 vC tot 1200 nC. Al wordt de begindatum door sommige onderzoekers in twijfel getrokken. Maar ze leefden alleszins vóór de Inca’s. Plots is de beschaving verdwenen en tot op heden weet niemand hoe dat gebeurd is. Een van de mogelijke verklaringen is een langdurige droogte in de regio waardoor de Tiwanaku weg trokken.

En zo zijn er nog veel meer onopgeloste vragen. Hoe kregen ze de zware stenen (sommige wogen meer dan honderd ton) naar hier om hun bouwwerken te maken? Hoe werden ze op elkaar gestapeld? Hoe konden ze die voorzien van perfecte hoeken van 90 graden? Onze gids Leo beweert dat er al allerlei vormen van moderne technologie geprobeerd zijn maar dat niemand deze perfecte hoeken kan namaken. Dat vind ik wel een beetje vreemd. We kunnen tegenwoordig al zo veel, je maakt mij niet wijs dat er op geen enkele manier hetzelfde effect kan bekomen worden.

Tijdens de uitleg van onze gids begint Vé zich wat misselijk en draaierig te voelen dus beslissen we terug te keren naar de wc’s in het museum. Geen idee of het van de hoogte is, of van iets verkeerd te eten… maar plezant is anders. Op de terugweg krijgt Vé een knuffel van een hond die er rond loopt en dat maakt het plots een stuk beter.

In het aanpalende museum leren we over de heilige dieren van de Tiwanaku (condor, puma en slang) en over enkele vreemde gewoontes. Zo koos men kinderen die geboren werden met 6 vingers per hand of met een speciale vorm van schedel als sjamaan. De “afwijkingen” waren voor de Tiwanaku een teken dat ze specialer waren dan andere mensen. Hun schedel werd daarop nog verder uitgerekt of platgeduwd door er platen of stokken rond te binden.

Enkele dagen later pikt gids Erica ons op voor een tour naar de berg Chacaltaya. Na anderhalf uur bergop rijden komen we aan op 5300 meter. Vroeger was dit een populair skiresort, tot de gletsjer volledig gesmolten is. Nu valt er af en toe nog wat sneeuw maar niet genoeg om op de latten te gaan staan. In de verte kleuren de ontelbare huizen van La Paz en El Alto de omgeving rood.

Een korte maar pittige wandeling moet ons naar de top op 5400 meter brengen. Vé begint zich al snel draaierig, kortademig en misselijk te voelen. Ze had nooit eerder last van hoogteziekte, maar nu is het van dat. Na een kwartier besluit ze wijselijk om terug te keren naar de refuge. Enkele minuten later haken ook de 2 Britse meisjes met hoofdpijn af. Ik heb geluk want ik voel bijna niks van de hoogte.

Erica, Lucille, een Canadese vrouw en ik stappen nog een halfuur verder met vele rustpauzes. Met ons viertjes bereiken we de licht besneeuwde top. Het is er fris, maar niet zo koud als ik gedacht had. Langs de noordkant is het bewolkt en hebben we een beperkt zicht. In de andere richtingen liggen enkele mooie meren in verschillende kleuren. Blauw, groen, oranje en zelfs paars. Prachtig. Ondertussen luisteren we naar de stilte. Dat stukje afzien om tot hier te komen was meer dan de moeite waard.

Het afdalen gaat een stuk vlotter en op de middag zijn we terug aan de refuge. Vé haar hoofdpijn is jammer genoeg nog niet veel verminderd. Gelukkig betert het wel wanneer we met de auto terug naar La Paz rijden.

We steken opnieuw het drukke centrum door en belanden een half uur later aan Valle de la luna (de maanvallei). In San Pedro de Atacama bezochten we ook al een plek met dezelfde naam, maar deze ziet er helemaal anders uit. De bergen hier zijn gemaakt van klei. Door erosie van wind en water zijn er allemaal hoge fijne pieken gevormd met daartussen diepe kloven. Het doet ons denken aan de Omarama clay cliffs die we zagen in Nieuw-Zeeland enkele jaren geleden.

We wandelen er ongeveer 45 minuten rond in de felle hitte. Mooie, eigenaardige structuren maar bijlange niet zo indrukwekkend als de top van de Chacaltaya deze ochtend. Na een ijsje stappen we weer in de minibus en voor we het weten staan we in La Paz centrum.

De beelden van deze uitstapjes: https://photos.app.goo.gl/TWiQ8cUSTZA815MV6Read more