Rurrenabaque

De volgende ochtend gaan we weer de jungle in, deze keer met zijn vijven. De vorige avond hebben Femke en Jeroen uit Brugge zich bij ons gevoegd, gezellig! We zien weer prachtige vlinders (sommige nog onontdekt volgens de gids), heel veel insecten (Nilo kan ze ruiken zegt hij, not kidding), indrukwekkende bomen en planten en vragen Nilo het hemd van het lijf over hoe het leven in de jungle nu en vroeger. Wel goed voor ons Spaans trouwens, want Nilo spreekt geen Engels.. Maar goed dat we dat niet van tevoren wisten 😉.

Als we een paar uur hebben gelopen begint het hard te waaien en te donderen.. Ja hoor, regen! Nilo had het de vorige avond al voorspeld omdat er krabbetjes uit de rivier op land te zien waren, een teken dat het gaat regenen. Eigenlijk vinden we de regen niet zo erg. Het is verschrikkelijk warm en vochtig in het regenwoud, enorm zweten dus. Op het moment dat de eerste druppels vallen komen we uit bij een waterval en we springen meteen in het koele water, heerlijk! Echt genieten zo'n tropische douche, eens te meer omdat het voorlopig onze enige douche is ☺️. Veel zin heeft het niet want een paar minuten later zweten we alweer flink, ach ja.. Die middag zien we nog een slang die een grote kikker opeet. Geen prettig gezicht, maar tegelijkertijd fascinerend om te zien. Bijzonder trouwens hoe weinig je nodig hebt hier. Op de eerste dag in de jungle pakte ik nog mijn e-reader erbij tijdens verloren uurtjes, maar nu geniet ik simpelweg van het nietsdoen. Ik zit op een stoel en kijk naar de kippen, eenden, honden en katten. Ik verveel me niet, er is zo veel te zien! De agressieve haan die keer op keer achter de kippen aan gaat (zonder succes), kleine eendjes en kuikentjes die hun moeder overal volgen en ieder moment van de dag op zoek zijn naar eten (dat is er hier overal!), de honden die alleen maar lijken te luieren.. Thomas heeft precies hetzelfde. Heerlijk om even niets te doen en gewoon te genieten van alles wat er om je heen gebeurt.

Als het donker wordt gaan we nog even de rivier op voor de zonsondergang. De river Beni is zó mooi! Geen enkel teken van bewoning aan de oevers, alleen dichte groene heuvels die een canyon vormen waar we doorheen varen. Het is donker en dat betekent hier totale duisternis. Een duisternis zoals deze hebben we maar zelden gezien.. De sterrenhemel is ongelofelijk helder en we genieten van de milky way vanuit ons krakkemikkige bootje. Speciaal moment dit! 

Na het diner, als we denken dat het toch echt bedtijd is, worden we gesommeerd onze regenlaarzen aan te trekken. Tijd voor een night hike. Gewapend met onze hoofdlampjes lopen we de jungle in. Wat. Is. Dit. Spannend. Je zintuigen staan meteen op scherp, ieder geluidje komt extra hard binnen.. Nilo waarschuwt ons dat we heel goed met onze lichtjes moeten schijnen voor we onze voeten neerzetten. Hij ruikt namelijk slangen (hij liep al een minuut te snuffelen, ik vond het al raar!). Raak! Naast ons een black mamba. Het is een baby'tje, zo klein dat hij bijna schattig is, ook al is dit een giftige slang. De moeder moet dicht in de buurt zijn en dus gaan we op zoek. Na een minuut zoeken geeft onze gids het op en loopt hij lachend verder. Ik kan alleen maar denken aan het verhaal dat hij die middag vertelde over zijn vriend die op dat moment voor zijn leven aan het vechten is na een beet van een black mamba.. Waaaaar zit in vredesnaam die slang?! Brrr, het voelt niet echt lekker om in het donker door de jungle te lopen in de wetenschap dat er dichtbij zo'n gevaarlijke slang zit.. Ik weet dat ik dit achteraf heel gaaf ga vinden, nu alleen even niet 😉. We lopen steeds dieper de jungle in. Als we bij de rivier komen zien we verse pootafdrukken. Nilo is helemaal enthousiast en rent langs de rivier af op zoek naar het dier, kom op, kom op! Ik moet denken aan zijn verhaal van die middag over jaguars. Eten ze weleens mensen? Alleen als ze al drie dagen niet gegeten hebben. Daarnaast zijn het natuurlijk nachtdieren dus niet gevaarlijk, had Nilo geantwoord, gevolgd door een uitgebreide en expliciete beschrijving van hoe een jaguar precies zijn prooi doodt.. Ik voel me niet helemaal op mijn gemak. Het is nacht. En die pootafdrukken.. Die zullen toch niet van een jaguar zijn? Veel keus hebben we niet. Alleen in de jungle achterblijven is geen optie en dus rennen we achter onze gids aan op zoek naar het dier. Dan zien we iets kleins de struiken inschieten. Het was maar een opossum! 😅 Gelukkig! We zien tijdens de wandeling geen slangen meer. Wel spinnen die onder water kunnen lopen en grote giftige kikkers. Na anderhalf uur lopen heeft de groep er wel genoeg van. Het is zo spannend! Onze gids heeft er alleen nog lang geen genoeg van.. Hij is wild met zijn machete in het water om zich heen aan het slaan. Wat hij aan het doen is? Aan het vissen natuurlijk, duh! 😆 Wij staan er met z'n vieren hoofdschuddend bij.. Zei ik al dat onze gids een beetje een apart figuur is? Tot hij triomfantelijk zijn hand opent: Hij heeft met één slag met zijn machete twee sardientjes gedood!! Niet normaal!! Na dit machtsvertoon lopen we terug naar het kamp, het is immers al bijna elf uur. Ik kan het niet helpen. Ik ben stiekem enorm opgelucht veilig en wel in mijn bed te liggen.. Wat een avontuur!

De volgende ochtend vertrekken we heel vroeg. Nilo komt ons wakker maken met twee joekels van vissen in de hand.. Hij is om vier uur opgestaan om te gaan vissen met de twee sardientjes van gisteren als aas. Wel ja joh! Waarom ook niet? Haha! We stappen de boot in, terug naar Rurrenabaque. Tijd voor deel 2 van ons jungle avontuur: de pampas!Read more