Mongolia
Hövsgöl Aymag

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Top 10 Travel Destinations Hövsgöl Aymag
Show all
Travelers at this place
    • Day 25

      Lac Khövsgöl 1

      August 29, 2019 in Mongolia ⋅ ⛅ 16 °C

      Depuis Mörön, nous tentons de nous rendre au lac Khövsgöl sans se faire arnaquer : mission impossible! Dans ce coin plus touristique du pays, c'est la course au pigeon au royaume de la gratte. Mais une fois arrivés vers la fin des camps touristiques, ça va mieux.

      On arrive à s'éloigner grâce à un chauffeur qui nous avance gentiment de quelques km avec son van russe. Puis on tombe sur un type rigolo qui accepte de nous faire monter dans une sorte de triporteur déglingué, on doit juste attendre ses copains qui boivent de la vodka au bord de la route. Et là, ca part en distribil. Après quelques kilomètres la chariotte tombe en panne. Une gamine qui a l'air d'être la plus sérieuse du groupe part chercher de l'essence, pendant que les autres nous invitent à finir les bouteilles de vodka. Après un petit épisode oecumenique "Yesüs good, Allah good, Buddha good..." nous repartons. Quelques autres petites réparations et poussées plus tard, nous arrivons au campement du joyeux groupe.

      La nuit tombe, donc nous décidons de planter la tente à côté de leur cabane. Nous repartons le lendemain matin pour deux journées de marche au bord du lac sous un beau soleil.
      Read more

    • Day 103

      Ab in den Norden

      May 26, 2018 in Mongolia

      Zurück in Ulaanbaatar wurde erstmal ordentlich geduscht, Kenny´s Wassertank´s & Kühlschrank gefüllt und natürlich Käsekrainer gegessen.

      Am nächsten Tag brachen wir auf in Richtung Westen.
      Ganze 27km fuhren wir, ehe uns bei einem Überholvorgang eine Buchse vom Schaltgestänge zerbrach und wir nicht mehr schalten konnten.
      Wir versuchten den Schaden notdürftig zu reparieren, aber die zündende Idee blieb leider aus.

      Die Werkzeuge waren wieder alle verstaut und wir waren zur Abfahrt bereit, ein Mann hielt neben uns an - Er konnte Englisch und sagte, er arbeitet bei VW in Ulaanbaatar (es gibt in der ganzen Mongolei eine VW-Werkstatt…)
      Er meinte wir sollen ihm folgen, er bringe uns hin.
      Nach 5min fahren sprang uns wieder das Schaltgestänge raus und so musste Chris die komplette Strecke (mit Kreuzungen und Ampeln) im 3. Gang zur Werkstatt fahren.

      So kamen wir an einem Sonntag Nachmittag an der VW Werkstatt an und durften die Nacht auf dem Parkplatz bleiben.

      Kenny war das erste Auto am Montag Morgen das in die Werkstatt fuhr.
      Nach nur 3h und 23,50€ war Kenny auch schon wieder startklar.
      Wieder mal Glück gehabt!

      Zeitbedingt planten wir nochmal um und beschlossen in den Norden zum Khuvsgul See zu fahren. Auf dem Weg in den Norden fing es plötzlich an zu schneien und die Berge wurden weiß.
      An diesem Tag hatten wir eine Temperaturschwankung von 29C - angeblich normal hier - für uns doch sehr gewöhnungsbedürftig.

      Knapp 900km später waren wir dann am See, die Sonne schien und wir suchten uns einen geeigneten Schlafplatz für die nächsten 2 Tage.

      Der See war klar wie Leitungswasser und man konnte direkt daraus trinken.
      Zum Baden aber noch etwas zu kalt, denn er war zum Großteil noch gefroren…
      Read more

    • Day 105

      Zermürbende Strassen aber die Natur

      June 13, 2023 in Mongolia ⋅ ☁️ 15 °C

      Es ging dann also die holprige strecke zurück nach Mörön wo ich auch an einer Tankstelle ATF Öl für die Servo bekommen habe, ich reinige alles ein wenig um endlich mal herauszufinden wo das leck ist.
      Direkt hinter der Stadt war dann schon wieder ende der Teerstraße und es ging wieder Offroad weiter, meine Befürchtung das es bis zum Uws Nuur genau so weiter gehen wird.
      Ich schaffe es noch bis Bürentogtokh wo ich für die Nacht in der herrlichen ebene stehen bleibe.
      Read more

    • Day 105

      Chöwsgöl See zum verlieben

      June 13, 2023 in Mongolia ⋅ ☁️ 13 °C

      Hier ist es recht touristisch mit vielen Jurten und Camps, ich finde dazwischen aber auch einen Campingplatz wo außer mir noch 3 Jugendliche in einem Zelt Campen, ich komme mit ihnen ins Gespräch und es wird noch ein Feuchtfröhlicher Abend, Später sitzen wir wegen einem starken Regen im Wohnmobil und trinken weiter, nach so einem Abend stehe ich erst später auf die 3 sind schon weg und ich genieße noch ein wenig die Zeit hier, bevor ich von dem Platz weg fahre helfe ich noch einheimischen und gebe Starthilfe und leihe ihnen mein Kompressor da ein Reifen Luft verloren hat, als Dankeschön schenken sie mir eine kleine Jurte ich freue mich riesig darüber.
      Auf dem Rückweg halte ich hier und da für Fotos Teils ist der See heute Eisfrei und Zeigt seine schöne Farbe noch deutlicher.
      Read more

    • Day 104

      Wie KRASS ist das bitte

      June 12, 2023 in Mongolia ⋅ ☁️ 22 °C

      Ich mach mich erstmal auf den Weg zum Chöwsgöl Nuur was mich freut ist das die Straße geteert ist allerdings wird vor Bodenwellen gewarnt recht schnell weiß ich auch warum, diese sind so heftig das man bei schnelleren Fahren abheben würde manchmal ist 30Km/h schon fast zu viel.
      Je weiter ich nach oben komme um so kälter wird es kurz vor dem See sieht man am Egiin Gol Fluss der dem See entspringt noch einiges an Schnee was mich verwundet da es ja Tagsüber immer so heiß ist (über 30°).
      Für 3000Tugrik nicht mal ganz 1€ kann man dann den Nationalpark und See besuchen, hier endet die Teerstraße und es sieht so aus als würden sie hier gerade eine Straße bauen ich folge der groben Schotterpiste ca. 20km die erstmal weg vom Ses führt, dann geht es nach oben und als ich über den Hügel komme sehe ich unten nur Nebel was mich schon wieder verwundert erst als ich unten am See ankomme verstehe ich endlich warum das so ist. Der See ist zwar nicht mehr zugefroren aber eisbedeckt, welches sich am Rand auftürmt.
      Read more

    • Day 104

      Flacher See

      June 12, 2023 in Mongolia ⋅ ☀️ 23 °C

      Nach Tagelanger Offroad fahrt kommt auch kurz hinter der Brücke endlich wieder eine Teerstraße, an diesem kleinen See mache ich eine kurze Verschnaufpause zum baden ist er leider nicht geeignet sehr Flach und etwas schlammig lehmig.
      In Mörön kann ich wieder tanken und ein wenig Lenkgetriebeöl bräuchte ich auch mal wieder der Verlust wird immer schlimmer auf den holprigen Pisten und mein Vorrat geht zur neige finde aber nix auf die schnelle
      Read more

    • Day 103

      Direkt an der Hauptstrasse

      June 11, 2023 in Mongolia ⋅ ⛅ 22 °C

      Je näher ich dem Fluss komme um so Sandiger wird der Boden ich hab ein wenig angst hier steckenzubleiben der Weg ist kaum noch erkennbar, Plötzlich fährt neben mir eine Familie auf dem Moped und Winkt das ich stoppen soll. Mit Händen und Füßen erklären sie mir das die Brücke welche ich nehmen wollte zerstört ist das bedeutet 38Km zurück nach Rashaant.
      Es kommt noch jemand mit einem Moped dazu und wir unterhalten uns eine weile so gut es geht auch die Wohnmobil Besichtigung darf nicht fehlen die Einladung mit zum Essen zu kommen lehne ich ab sie erklären mir noch wo ich dann morgen lang fahren muss und sie Lotzen mich aus dieser Riesen Sandkiste wieder auf die Hauptwege, kurz vor Rashaant bleibe ich zum übernachten an der Seite stehen mittlerweile ist es Stockfinster.
      Read more

    • Day 104

      Endlich die Brücke

      June 12, 2023 in Mongolia ⋅ ☀️ 27 °C

      Irgendwann komme ich wieder in die Nähe des Flusses Selenga, ich hoffe hier gibt es wie versprochen eine Brücke, aber als erstes fasziniert mich der Anblick auf das fruchtbare Fluss Thal.
      Und tatsächlich hier gibt es eine Brücke für die eine kleine Maut von 2000 etwas über 50 Cent erhoben wird aber unendlich glücklich das ich über den Fluss gekommen bin.Read more

    • Day 11

      De marmot en de pijnlijke schouder

      September 23, 2018 in Mongolia ⋅ ⛅ 5 °C

      De marmot en de pijnlijke schouder
      Er volgt een dag zonder rijden, gelukkig. We wandelen over een groot zwart veld van lavarotsen naar de Khorgo vulkaan, 5km verder. Wanneer we terug beneden komen, staan Maria en Max te wachten met een heerlijke lunch: zelfgemaakte gefrituurde dumplings. Alweer hoedje af voor Maria. ’s Avonds krijgen we nog een verrassing na het avondeten. Max heeft vandaag een marmot geschoten en klaargemaakt dus eten we samen het vlees op. Superlekker, een beetje zoals konijn. Heel mals en vol smaak. Zelfs Vé schuift haar principes van vegetariër even opzij en geniet er ook van. Het is blijkbaar een eer om marmot te eten te krijgen, wellicht komt dat deels doordat het illegaal is om marmotten te schieten...

      Vandaag genieten we in de Tsenkher hot springs. Een echte luxe voor ons, want we kunnen douchen, onze kleren laten wassen en uiteraard een baddeke nemen in de hot springs. Het zijn eigenlijk 4 zwembaden waar het 90 graden warme ondergrondse water gemengd wordt met koud water tot een lekkere temperatuur. Al zijn sommige van de zwembaden echt te warm om lang in te blijven. Aan het resort staan ook enkele jeeps met het opschrift van Mongolia’s next top model. Later zien we effectief enkele dames een fotoshoot doen met yaks en paarden op de achtergrond. Grappig om te zien, het lijkt eerder een scène uit Boer zkt vrouw. ’s Avonds sorteren de mannen wat foto’s en filmpjes in het restaurant terwijl de vrouwtjes nog eens in de hot pools springen.

      De volgende ochtend rijden we richting Orchon waterval waar we bij een familie in een ger verblijven. ’s Avonds is er een kampvuur en daar ontmoeten we een andere groep van 6 toeristen die de komende dagen hetzelfde programma als wij afwerken: wandelen naar de Eight Lakes, de dag erna paardrijden en de 3e dag terugkeren naar deze ger. Na de gebruikelijke shots vodka uit onze eerder gekochte yak beker (gemaakt van yak hoorn) kruipen we onder de wol.

      Niet voor lang helaas, want om 2u worden we gewekt door een luid roepende Max. “Guys please help, Maria is in pain!”. Max ziet er ferm dronken uit, we weten dus niet goed hoe ernstig we hem moeten nemen. Baatar is dokter, dus hij gaat als eerste een kijkje nemen en komt even later de ger binnen met Maria. Ze is op een of andere manier op haar schouder gevallen en die staat erg gezwollen. Ook zij klinkt nogal dronken en jammert van de pijn. Baatar slaagt erin om haar wat te kalmeren en haar neer te leggen in een van de bedden. Donduk Todlum is fysiotherapeute en schiet ook te hulp door een soort verband te maken waar Maria haar arm in kan laten rusten. Ze denken allebei dat haar ligamenten gescheurd zijn. Dat betekent dus waarschijnlijk het einde van de reis voor haar.

      We proberen haar en Max verder te kalmeren en uiteindelijk vallen ze beiden in slaap in onze ger. ’s Morgens heeft Maria nog steeds veel pijn dus ze moet terug naar Ulaanbatar geraken voor een foto van haar schouder en mogelijks zelfs een operatie. De familie vindt een chauffeur die haar mee wil nemen, maar het wordt ongetwijfeld een pijnlijke rit voor haar. 10 uur in een auto op hobbelige baantjes, ocharme. Baatar geeft haar wat pijnstillers mee en we nemen afscheid. Ze excuseert zich voor wat er gebeurd is maar we stellen haar gerust dat ze er niks aan kan doen.

      We moeten ook allemaal even bekomen van de situatie en besluiten om te wachten tot na de lunch om te vertrekken op onze wandeltocht. Max gaat mee als onze gids en als we binnen 2 dagen terugkomen dan zal er een nieuwe gidse komen voor de rest van onze tour.

      We nemen enkel het hoogst noodzakelijke mee. Vooral veel kleren, want het belooft koud te worden de komende dagen. Eerst brengt Max ons 15km verder met de auto en van daar beginnen we aan de wandeltocht. Het is al 15u dus hopelijk is het niet té ver zodat we voor het donker aankomen.

      Het eerste uur gaat het vrij steil omhoog door een naaldbos. Op de top van de hoogste helling stoppen we even voor foto’s en hebben we een mooi uitzicht op de omringende vlaktes en bergen. Vanaf hier gaat het even bergaf en daarna steken we een open vlakte over. Het wordt ferm drassig, gelukkig hebben we goeie schoenen aan. Behalve Donduk Totlum, die op haar sportschoenen al snel natte voeten heeft.

      In de verte doemen donkere wolken op, hopelijk zijn we bijna aan de ger waar we slapen. Het blijkt uiteindelijk nog een uur te zijn op drassige paden maar we blijven gelukkig gespaard van regen of sneeuw. Nog een stukje door het bos en dan een laatste klim, en dan bereiken we de gers. 3u30 gestapt, dat was toch een flinke wandeling. Vlak achter de gers ligt Bellybutton Lake, een van de Eight lakes.

      We worden door de nomadenfamilie uitgenodigd voor thee. Een klein jongentje ligt te slapen op het bed terwijl de televisie een reportage toont van hoe je een gebroken schouder moet ondersteunen. Als dat geen toeval is. We krijgen een ger toegewezen, smullen van het avondeten dat de moeder van de familie voor ons maakt, en kruipen dan ons bedje in.
      Read more

    • Day 7

      Khuvsgul lake en onze nieuwe familie

      September 19, 2018 in Mongolia ⋅ ⛅ 7 °C

      Terug bij de paardenfamilie staat Vé me al op te wachten en we delen onze verhalen van de afgelopen 2 dagen. Tijdens de “teatime” ontmoeten we de 2 Fransen die ik gisteren te paard gepasseerd ben. Zij slapen hier ook vanavond en rijden morgen met ons mee naar het Khuvsgul meer.
      Die rit is lang en het landschap is wit. Blijkbaar heeft het gisteren ferm gesneeuwd. De temperatuur gaat onder nul, we kunnen onze laagjes kledij goed gebruiken! Na 7 uur hobbelen bereiken we eindelijk een asfaltweg waarop we de laatste 100km naar het Khuvsgul meer afleggen.

      We stappen uit aan het Ar Tsaram tourist camp en worden direct heel warm ontvangen door Charlotte, een Engels meisje. We ontmoeten er ook Tsutle, onze gidse voor de rest van onze tour door Mongolië. Een hele lieve, interessante vrouw die goed Engels praat. Ze neemt ons mee naar het huis van Sofia, een 70-jarige vrouw die hier helemaal alleen woont. Sofia is niet haar echte naam, de andere toeristen in onze groep hebben een leuke traditie gestart om de Mongolen een Europese naam te geven nadat zij zelf een Mongoolse naam kregen. Zo wordt onze gidse Tsutle eigenlijk Maria genoemd en is Charlotte haar nieuwe naam Anouka.

      Binnen treffen we nog wat nieuwe gezichten aan. Dennis (aka Baatar) is de Duitse man van Anouka, de Oostenrijkse Robert (aka Sanchar) en zijn vriendin Isabella (aka Piemba) en chauffeur Sanka (aka Max). Tijdens het avondeten leren we elkaar wat kennen en ik voel direct dat we in een toffe groep terecht gekomen zijn. Maria en Max vertellen en lachen graag en ook de andere toeristen zijn heel open en aangenaam. Terwijl de vodka vrolijk rond gaat zoeken ze voor ons ook een Mongoolse naam. Vé wordt Dalai, moedermeer. Max vindt dat ik op een Russische komiek lijk die Shurik heet dus dat wordt vanaf nu mijn roepnaam.

      Na het eten krijgen we een plaatsje in de ger bij de andere 4 toeristen. Daar leren we al snel dat er heel wat speciale regels in een ger zijn. Je loopt niet tussen de 2 steunpalen, die symbool staan voor vader en moeder. Je loopt steeds in wijzerzin in de ger. Je richt je voetzolen nooit naar iemand anders. Je fluit niet in een ger. Je stapt niet op de houten drempel aan de deuropening. Je slaapt steeds met je voeten zo goed mogelijk naar de deur gericht. En ga zo maar door! Allemaal zaken die ongeluk zouden veroorzaken als je ze niet volgt.

      De volgende dag blijven we aan het meer. Daar profiteren we van door een mooie wandeling te doen naar de top van een berg in de buurt. In de namiddag zien Sanchar, Baatar en ik het zitten om een zwemmetje te doen in het meer. Het water is verdomd koud en we schreeuwen het dan ook uit. De vrouwen en Max lachen eens goed met ons, maar het doet toch deugd als we eruit komen. Zeker na een shotje vodka om ons langs binnen terug op te warmen.

      Wat later vervoegen nog 2 nieuwe toeristen onze groep. Hiroyuki Kuma uit Japan (nieuwe naam Donduk) en Linda (of Donduk Tudlum) uit Australië. Hun chauffeur is de oude en grappige Gamba, die we al snel de naam Willy geven. Na het avondeten leren de anderen ons de “Mongolian dance”, een eigen creatie. In een grote kring schudden we de schouders en de benen los, daarna kiezen we elk om beurt een typische Mongoolse activiteit en beeldt iedereen die samen uit. We zijn hier duidelijk in een grappige en creatieve groep terecht gekomen!

      De dag erop verdeelt onze bende zich over de 3 auto’s van Max, Willy en Nema. We lunchen in Moron in het Baigal guesthouse waar we na onze eerste busrit al een nachtje verbleven. En dan is het tijd voor onze eerste douche in 9 dagen, zalig! In de supermarkt vullen we onze voorraad snoep en drank weer bij en dan vertrekken we voor een uur of 3 rijden op bumpy roads. We stoppen net voor zonsondergang in de middle of nowhere om te kamperen. Het is ferm koud en winderig dus sprokkelen we hout voor een kampvuur in het nabijgelegen bos. Max start het vuur terwijl Maria het avondeten kookt in de koffer van Willy’s Russische busje. Een heerlijk avondmaal, straf hoe ze met zulke beperkte grondstoffen en plaats zo lekkere dingen op tafel kan toveren. Rond het vuur is het lekker warm en we amuseren ons met vodka, de Mongolian dance en wat vuurspringen.

      ’s Morgens is het ijskoud, ik doe al mijn laagjes kleren aan en ga direct wat hout sprokkelen om op te warmen. Max steekt het kampvuur weer aan zodat we tijdens het ontbijt warm blijven. Onder de blauwe hemel breken we de tenten af en laden we alles in de auto om verder te rijden. Vandaag zijn het wel heel hobbelige wegen, ik krijg het lastig om vol te houden. Na amper een uur rijden raakt Max met zijn bumper de grond in een diepe geul, dat klinkt niet goed. We stappen uit en de bumper hangt inderdaad los. Geen probleem, wij hebben goeie tape bij en na enkele minuten hangt alles weer stevig vast.

      In de auto bij Willy is het telkens vrij stil omdat hij niet zo goed Engels spreekt. Bij Max en Maria daarentegen wordt er continu getetterd. Ze leren ons ook heel wat Mongoolse woorden en wij leren hen ook tot 10 tellen in het Nederlands. Max houdt van alle soorten muziek dus we horen zowel traditionele Mongoolse liedjes als Mongoolse rapnummers en Engelse eighties klassiekers. Onze chauffeur en gidse zijn ook uitstekende zangers, we amuseren ons prima in de auto!

      We stoppen aan de rivier Itr voor de lunch. Het is mooi weer dus we halen de tafel en klapstoeltjes uit en genieten even van de zon. We helpen Maria wat met het snijden van de groentjes en daarna ga ik met Donduk wat water halen. Ondertussen is Max aan het vissen in de rivier en op nog geen 10 minuten tijd heeft hij er al 2 uit het water gehaald. Hij kuist ze op en we nemen ze mee om te verwerken in het avondeten.
      We rijden nog 3 uur verder op de hobbelige baantjes en nu begint het mij echt wel tegen te steken. Ik probeer wat te slapen terwijl ik het handvat boven de deur vast houd maar mijn hoofd schud constant van links naar rechts. Gelukkig zien we Tsagaan Nuur verschijnen, het Witte Meer, waar we overnachten. Opnieuw krijgen we een extra toerist in de groep. Het is Marlon, een Nederlands meisje dat vanaf nu Aruna genoemd wordt.

      Nog een filmpje: https://photos.app.goo.gl/qn5Dki9Ag6sC6bcz8
      Read more

    You might also know this place by the following names:

    Hövsgöl Aymag, Hovsgol Aymag, Khubsugul’skiy Aymak

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android