Portugal
Setúbal

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Travelers at this place
    • Day 40

      Strandleben in Lissabon

      October 13, 2023 in Portugal ⋅ ☁️ 23 °C

      Da wir einen Campingplatz südlich von Lissabon - mit der Fähre über den Tejo - ausgewählt haben, was für uns ideal ist, legen wir zwischen den anstrengenden Stadttagen auch immer wieder Strandtage ein. Man(n) und Frau muss sich ja immer wieder erholen. 😊
      Die Strände hier, mit Aussicht auf Lissabon im Hintergrund, sind vom Campingplatz aus einen kleinen Spaziergang durch einen Park entfernt und bei einem netten Spaziergang kann man den vielen Surfschülern zusehen. 😎
      Außerdem gibt es am Fährhafen einige kleine Lokale, wo man super Fisch essen kann. 😋😋
      Read more

    • Day 65

      Setúbal

      November 13 in Portugal ⋅ 🌙 14 °C

      Setúbal – Eine Reise über den Tejo

      Gestern machten wir uns von Gafanha aus auf den Weg Richtung Setúbal, mit dem ursprünglichen Plan, die römische Siedlung in Óbidos zu besichtigen. Der historische Ort hatte mich schon lange interessiert, aber da meine Batterien noch nicht ausreichend geladen waren und Óbidos recht nahe an unserem letzten Stellplatz lag, entschied ich, weiterzufahren. Auch das Navigationssystem hatte seine eigene Meinung über die Route und schickte uns zweimal in die falsche Richtung, was die Fahrt ein wenig verlängerte.

      Unsere Reise führte uns über die beeindruckende Tejo-Brücke, die Lissabon mit dem südlichen Ufer verbindet. Die Brücke, obwohl sie mir keine vollen 17 Kilometer lang vorkam, ist dennoch beeindruckend und bietet einen weiten Blick auf den Fluss und die umliegende Landschaft. Der Tejo, der längste Fluss auf der iberischen Halbinsel, hat eine große historische und wirtschaftliche Bedeutung, denn er verbindet das Binnenland mit dem Atlantik und spielte eine zentrale Rolle für die Schifffahrt und den Handel Portugals. Beim Überqueren der Brücke hatte ich jedoch einen Moment des Innehaltens, da ich aufgrund von Berichten über Brückeneinstürze in Europa eine kleine Angst verspürte. Natürlich war die Fahrt vollkommen sicher, und bald hatten wir Lissabon im Rückspiegel.

      Der Blick auf Lissabon von der Autobahn aus ist durchaus beeindruckend, doch die Stadt wirkte für mich nicht so reizvoll wie Porto, das mit seinen farbenfrohen Häuserfassaden und steilen Gassen sehr charmant aussieht. Ich plane, Porto eines Tages genauer zu erkunden, aber auf dieser ersten Wohnmobilreise durch Portugal möchte ich zunächst einen guten Überblick über das Land gewinnen. Beruflich hatte ich bereits einige Male Lissabon und Cascais besucht, wo sich eine der NATO-Stützpunkte befindet, die vermutlich von den politischen Umwälzungen und neuen Entscheidungen in den nächsten Jahren beeinflusst wird.

      Schließlich erreichten wir Setúbal am frühen Abend. Die Stadt, die in einer großen Bucht am Südufer des Tejo liegt, hat eine lange Geschichte und war einst ein bedeutendes Zentrum für die Fischerei und den Export von Salz. Heute ist Setúbal für seine Fischereiwirtschaft und den Handel bekannt, und seine Lage am Rande des Naturschutzgebietes Serra da Arrábida verleiht ihm eine besondere Schönheit. Um zu unserem Campingplatz zu gelangen, mussten wir eine kurvige Bergstraße entlangfahren, was die Aussicht auf die Küste und die Bucht spektakulär machte. Obwohl der Campingplatz nur etwa vier Kilometer außerhalb der Stadt liegt, fühlt er sich durch die ruhige und natürliche Umgebung wie eine kleine Oase an.

      Wir verbrachten eine ruhige Nacht auf dem Campingplatz, und heute Morgen genossen wir den herrlichen Sonnenaufgang durch die Frontscheibe unseres Wohnmobils. Die Aussicht auf die Bucht ist fantastisch, auch wenn wir nicht den versprochenen Platz in der ersten Reihe bekommen haben – jemand war schneller. Dennoch hatten wir einen freien Blick auf das Wasser, und am Abend konnten wir beobachten, wie Angler vor dem Zaun mit ihren Ruten umhergingen und fischten. Auch heute Morgen war der Anblick ähnlich: kleine Boote mit Männern, die konzentriert angeln und das ruhige Wasser durchziehen.

      Nach dem Sonnenaufgang änderte sich das Wetter jedoch, und ein leichter Nieselregen setzte ein, begleitet von kühlerem Wind. Die Temperatur liegt bei etwa 20 Grad, fühlt sich durch den kalten Wind vom Atlantik jedoch eher wie 15 Grad an. Der Campingplatz selbst liegt sehr malerisch, und für elf Euro die Nacht kann man sich wirklich nicht beschweren, auch wenn es ohne Strom ist. Dennoch wirkt der Ort wegen der Nebensaison recht leer; außer uns sind nur noch zwei weitere Wohnmobile auf dem großen Gelände. Das verleiht dem Platz zwar Ruhe, aber irgendwie auch eine gewisse Kühle und Einsamkeit.

      Nach einer letzten Gassirunde mit Bryan werde ich die Fahrt fortsetzen. Ein Supermarktbesuch steht ebenfalls auf der Liste, auch wenn viele Märkte Barrieren für Fahrzeuge über zwei Meter Höhe installiert haben und Wohnmobilen so den Zugang verwehren. Schade, denn eigentlich fahren wir mit unserem ganzen Haushalt vor und könnten reichlich einkaufen.

      Der Tag wird spannend, und ich bin gespannt, wohin die Reise uns als nächstes führen wird.

      Français:

      Französische Übersetzung :

      Hier ist la version en français :

      Setúbal – Un voyage à travers le Tage

      Hier, nous avons quitté Gafanha en direction de Setúbal, avec l’intention initiale de visiter le site romain d’Óbidos. Ce site historique m’intéressait depuis longtemps, mais comme mes batteries n’étaient pas suffisamment chargées et qu’Óbidos était assez proche de notre dernier emplacement, j’ai décidé de continuer notre route. En plus, notre système de navigation avait sa propre idée de l’itinéraire, nous envoyant deux fois dans la mauvaise direction, ce qui a prolongé un peu le trajet.

      Notre voyage nous a conduits sur l’impressionnant pont du Tage, qui relie Lisbonne à la rive sud. Le pont, bien que ne m’ayant pas paru faire les 17 kilomètres annoncés, reste impressionnant et offre une vue dégagée sur le fleuve et les environs. Le Tage, le plus long fleuve de la péninsule ibérique, a une grande importance historique et économique car il relie l’intérieur des terres à l’Atlantique et a joué un rôle central dans la navigation et le commerce au Portugal. En traversant le pont, j’ai cependant eu un moment d’appréhension, en raison des récents effondrements de ponts en Europe. Évidemment, le trajet s’est déroulé en toute sécurité et nous avons bientôt laissé Lisbonne derrière nous.

      La vue de Lisbonne depuis l’autoroute est assez impressionnante, mais la ville ne m’a pas semblé aussi attrayante que Porto, avec ses façades colorées et ses rues escarpées qui ont un charme indéniable. Je prévois de visiter Porto un jour, mais pour ce premier voyage en camping-car au Portugal, je souhaite avant tout avoir une bonne vue d’ensemble du pays. J’avais déjà visité Lisbonne et Cascais plusieurs fois pour le travail, où se trouve l’une des bases de l’OTAN, une installation qui pourrait être influencée par les changements politiques et les nouvelles décisions à venir.

      Nous sommes finalement arrivés à Setúbal en début de soirée. La ville, située dans une grande baie sur la rive sud du Tage, a une longue histoire et était autrefois un centre important pour la pêche et l’exportation de sel. Aujourd’hui, Setúbal est connue pour son industrie de la pêche et son commerce, et sa position en bordure du parc naturel de la Serra da Arrábida lui confère une beauté particulière. Pour atteindre notre camping, nous avons emprunté une route de montagne sinueuse, offrant une vue spectaculaire sur la côte et la baie. Bien que le camping ne soit qu’à environ quatre kilomètres de la ville, il dégage une atmosphère paisible et naturelle, un véritable havre de paix.

      Nous avons passé une nuit tranquille au camping, et ce matin, nous avons apprécié le magnifique lever du soleil à travers le pare-brise de notre camping-car. La vue sur la baie est fantastique, même si nous n’avons pas obtenu la place de première rangée promise – quelqu’un nous a devancés. Néanmoins, nous avions une vue dégagée sur l’eau, et le soir, nous avons pu observer des pêcheurs près de la clôture avec leurs cannes à pêche. Ce matin encore, le spectacle était similaire : de petits bateaux avec des hommes concentrés sur leur pêche sillonnaient les eaux calmes.

      Après le lever du soleil, le temps a cependant changé, et une légère bruine a commencé, accompagnée d’un vent plus frais. La température est d’environ 20 degrés, mais en raison du vent froid de l’Atlantique, elle se ressent plutôt comme 15 degrés. Le camping lui-même est très pittoresque, et pour onze euros la nuit, on ne peut vraiment pas se plaindre, même sans électricité. Néanmoins, l’endroit semble assez vide en raison de la basse saison ; en dehors de nous, il n’y a que deux autres camping-cars sur le vaste terrain. Cela confère au lieu une certaine tranquillité, mais également une atmosphère un peu froide et solitaire.

      Après une dernière promenade avec Bryan, je reprendrai la route. Une visite au supermarché est également au programme, même si beaucoup d’entre eux ont installé des barrières pour les véhicules de plus de deux mètres, interdisant ainsi l’accès aux camping-cars. C’est dommage, car en général, nous arrivons avec tout notre “foyer sur roues” et avons de quoi faire de gros achats.

      La journée promet d’être intéressante, et je suis impatiente de voir où notre voyage nous mènera ensuite.

      English:

      Englische Übersetzung:

      Setúbal – A Journey Across the Tagus

      Yesterday, we left Gafanha and headed toward Setúbal, with the initial plan of visiting the Roman settlement in Óbidos. The historic site had long intrigued me, but since my batteries weren’t fully charged and Óbidos was quite close to our last stop, I decided to keep driving. The navigation system also had its own ideas about the route and sent us the wrong way twice, which extended our journey a little.

      Our route took us over the impressive Tagus Bridge, which connects Lisbon with the southern bank. The bridge, though it didn’t seem a full 17 kilometers long, is still impressive and offers a wide view of the river and surrounding landscape. The Tagus, the longest river on the Iberian Peninsula, has great historical and economic significance as it links the inland to the Atlantic, playing a central role in Portugal’s shipping and trade. Crossing the bridge, however, gave me a moment’s pause, as recent reports of bridge collapses in Europe caused a brief flicker of fear. Of course, the drive was completely safe, and soon Lisbon was behind us.

      The view of Lisbon from the highway is quite striking, but the city didn’t seem as charming to me as Porto, with its colorful facades and steep alleys that have a certain allure. I plan to explore Porto in more detail one day, but for this first motorhome journey through Portugal, I wanted a good overview of the country. Professionally, I had already visited Lisbon and Cascais a few times, where one of NATO’s bases is located, likely to be influenced by political shifts and new decisions in the coming years.

      Finally, we arrived in Setúbal in the early evening. The city, situated in a large bay on the southern bank of the Tagus, has a long history and was once a significant center for fishing and salt export. Today, Setúbal is known for its fishing industry and trade, and its location on the edge of the Serra da Arrábida Nature Park adds to its scenic beauty. To reach our campsite, we had to navigate a winding mountain road, which offered spectacular views of the coast and bay. Although the campsite is only about four kilometers outside the city, its quiet and natural surroundings make it feel like a small oasis.

      We spent a peaceful night at the campsite, and this morning, we enjoyed the beautiful sunrise through the front windshield of our motorhome. The view of the bay is fantastic, even though we didn’t get the promised spot in the front row—someone beat us to it. Nonetheless, we had an unobstructed view of the water, and in the evening, we could watch fishermen casting their rods by the fence. This morning, the scene was similar: small boats with men focused on fishing, gliding quietly across the water.

      After the sunrise, however, the weather changed, and a light drizzle began, accompanied by a cooler wind. The temperature is around 20 degrees but feels more like 15 due to the cold wind blowing in from the Atlantic. The campsite itself is very picturesque, and at eleven euros per night, it’s hard to complain, even without electricity. However, due to the off-season, the place feels quite empty; besides us, there are only two other motorhomes on the vast grounds. This lends the spot a certain tranquility, but also a sense of coolness and isolation.

      After one last walk with Bryan, I’ll continue our journey. A supermarket visit is also on the agenda, although many stores have installed barriers for vehicles over two meters high, preventing motorhomes from entering. It’s a shame, as we generally arrive with our entire household on wheels and could do plenty of shopping.

      The day promises to be interesting, and I’m looking forward to seeing where the road will take us next.
      Read more

    • Day 29

      Porto en naar het zuiden

      November 19 in Portugal ⋅ ☀️ 20 °C

      Dinsdag 19 november
      Zoals gewoonlijk alweer vroeg wakker en de route bekeken die ik zou rijden vandaag naar de plek waar ik André weer zou ontmoeten. Ik zag dat deze route min of meer door Porto ging dus toen besloot ik om meteen te vertrekken en toch nog Porto in te rijden zodat ik er toch nog wat van zou zien. Ik was hier nu en Porto schijnt mooi te zijn dus zo gedacht zo gedaan.
      Ik had op google maps een parkeerplaats uitgezocht bij een Lidl en in de buurt van het centrum. Althans dat dacht ik. Toen ik aankwam bleek dat ik nog steeds in een buitenwijk zat en dus nog lang niet bij het centrum. Ik ben vervolgens steeds naar een volgende parkeerplek gehopt tot ik echt in de buurt van het centrum kwam en hiep hiep hoera daar kwam ik zomaar een parkeerplekje tegen dat gratis was en nog maar 20 min lopen van het centrum. Er was een vrouw die haar hond uitliet en zij vertelde mij waar ik heen kon lopen en waar het leuk was. Rond 12.15 uur liep ik weg bij mijn auto, steeds maar bergaf naar het centrum. Porto viel me tegen eerlijk gezegd. Misschien was het het weer (somber en bewolkt) of misschien het feit dat overal gewerkt werd aan de straat of aan de gebouwen. Er was daadoor veel lawaai overal en om mij heen was er steeds kruip door sluip door verkeer. Of misschien is een stad toch niet mijn ding. Of misschien was ik nog niet helemaal geland na mijn 3 dagen alleen. Anyway, ik vond er niet zo veel aan. Op internet had ik mooie plaatjes gezien van gekleurde huisjes maar die kon ik niet vinden. Ik was wel in de goede wijk (Ribeira) en zag wel wat gekleurde huisjes maar die waren lang niet zo mooi als wat je op de ansichtkaarten en internet ziet. Zo zonder zon kwamen die kleuren niet zo tot hun recht denk ik? En misschien zou je dat allemaal beter kunnen zien vanaf de overkant. Anyway, toen ik eenmaal bij de rivier aankwam was daar een boulevard met terrasjes en straatmuzikanten en dat zag er op zich wel gezellig uit. Maar de overkant zag er rommelig uit met hijskranen en lelijke gebouwen. En vlakbij zag ik een lelijke stalen brug. Ik snapte niet waarom iedereen er foto’s van maakte en ik dacht nog: “echt balen, zit je hier lekker op een terrasje, kijk je tegen die lelijke brug aan.” Later kwam ik er achter dat dit de beroemde Ponte Dom Louis I is. Dat is een ‘must see’ in Porto. Het bijzondere er aan is dat de brug bestaat uit twee wegdekken die 44 meter boven elkaar liggen. Het bovenste dek is voor de metro en voetgangers, het onderste voor de auto’s. Dus toen heb ik er ook maar een foto van gemaakt haha. Later heb ik ergens ook even wat gegeten op een terrasje bij een straatmuzikant. Deze kreeg, als collega’s onder elkaar, natuurlijk wat geld van mij :)
      Maar al met al was Porto te groot / te massaal voor mij denk ik, ik voelde me er verloren en wilde weer weg. Heb nog wel wat winkeltjes bekeken en zo maar ben toen toch maar teruggelopen naar de auto. Dat was een hele klim naar boven weer. Deels ook door saaie straten dus ik had Yvonne gebeld om lekker te kletsen onderweg.
      Bij de auto even snel wat gedronken en toen doorgereden naar de plek in de buurt van Valongo waar ik me weer bij André voegde. Het was niet bijzonder mooi daar maar wel lekker afgelegen en lekker stil en dat was fijn.

      Woensdag 20 november
      Hier ten oosten van Porto is er een hangbrug over de Paiva kloof. Het is de Ponte 516 Arouca. Zoals aan de naam te zien is, is hij 516 meter lang en daarmee is dit de langste wandelhangbrug ter wereld.. Er zijn langere bruggen te vinden maar die zijn dan niet specifiek alleen voor voetgangers maar ook voor ander verkeer.
      Deze brug wilde ik graag ‘belopen’ want in het midden, dus daar waar de kloof het diepste is, ben je 175 meter boven de grond en dat zou dan eng zijn omdat je loopt op stalen roosters waar je doorheen kunt kijken.
      De weg er heen was mooi. Veel groen, mooie hellingen met terrassen en mooie huizen en tuinen.
      Op een zonnige dag zou dit allemaal nog beter tot zijn recht komen. Wij reden echter steeds in de wolken en mist en motregen.
      Rond 13.00 uur waren we in het dorpje valk bij de hangbrug en intussen hadden we uitgevogeld dat je online een kaartje moest kopen om er op te mogen. We hebben eerst wat gegeten en zijn toen naar de brug gelopen om daar dan online een kaartje te kopen als we het echt de moeite waard zouden vinden.
      Na 20 minuten lopen in de motregen zagen we de brug. We konden de overkant niet zien door de dikke wolk die er hing. Ik toch wel graag dit doen, ook al was het zicht slecht door de mist. André haakte af en heeft op me gewacht onder een afdakje. Je zou denken dat er dan een restaurantje is of zo maar nee, er was helemaal niets, gewoon een zandpad er heen en dan een klein wachters huisje voor de 3 mannen die daar dan de hele dag zitten om kaartjes te scannen en mee te lopen heen en weer over de brug. Beetje raar wel.
      Maar los daarvan was het best leuk. De gids die mee liep heeft foto’s van mij gemaakt en hij vertelde ook hoe de brug is gebouwd. Ze hebben er 2 jaar over gedaan en in den beginne eerst de 2 pijlers aan beide oevers gebouwd en toen een touw aan de ene kant vastgemaakt en dit door het dal heen aan de andere kant omhoog gebracht. Er loopt niet een paadje of zo dus dat hebben ze met hulp van alpinisten gedaan. En met dit touw hebben ze een soort transportweg gemaakt waarmee ze alle kabels waar de brug aan hangt naar de overkant konden trekken.
      Vanaf de brug was ook een deel van de Paiva Walkways te zien. Mooie houten paden/bruggen langs de hellingen van deze kloof. Maar de gids vertelde mij dat er bosbranden waren geweest 2 maanden geleden en dat ook een deel van deze houten wandelweg was afgebrand en dat je nu dus maar de helft kan lopen. Je kon de verbrande stukken ook zien hangen. Zag er triest uit. Ze gaan het binnenkort renoveren en vanaf maart volgend jaar zou het weer helemaal hersteld moeten zijn.

      Na de brug was het alweer 16.00 uur en het zou binnenkort gaan schemeren dus hebben we niet zo heel veel verderop geslapen bij een kapelletje. Het was sowieso al somber vanwege de regen en we haalden het niet om voor het donker daar te zijn dus het laatste stuk was best lastig rijden op de kronkelige en onverlichte wegen hier. Bij het kapelletje was ook geen licht dus we hebben onze campers op de gok een plekje gegeven, op hoop van zege dat we een beetje netjes stonden in case er een andere auto ook langs zou rijden.

      Donderdag 21 november
      Nog steeds slecht weer dus verder richting het zuiden. We kwamen uit bij een plekje bij particulieren. Ten oosten van Penela. Het was een gezin uit NL die daar sinds maart dit jaar wonen. Ze hebben er een klein huisje gekocht met een stukje grond er bij. Het huisje is nog niet bewoonbaar en zijn ze aan het verbouwen. Tot die tijd wonen ze met hun 3 kinderen in een grote camper. Echt dapper om zo lang boven op elkaar te gaan wonen. Ik begreep van hen dat het dan ook af en toe wat aanpassingsvermogen vraagt.
      Het fijnste daar was hun DOUCHE !!! Ik heb geen douche gezien sinds we vertrokken op 22 oktober. Dus na alle natte washandjes, koude watervalletjes, en dunnen straaltjes water uit de campingdouchezak ,was deze douche een paradijs op aarde. Hij hing in een oude kapotte schuur, overal rommel om me heen, geen vloer dus gewoon zand en steentjes, maar de douchebak was nieuw en schoon en het water was heerlijk warm dus who cares dat je daarna wat zand aan je voeten hebt.

      Vrijdag 22 november
      Ook hier is er nog veel motregen en mist. Ik ben moe en hoef na Porto effe niet naar Lissabon. En bij Nazare waren deze komende 2 weken geen hoge golven dus we besloten even een flink stuk zuidelijker te gaan.
      In de loop van de dag werd het gelukkig wat lichter en kwamen we net voorbij Lissabon op een plek bij het stadje Alcacer do sal. Er ligt hier een stuwdam met een aangelegd meer er bij. Het ziet er wat gecultiveerd uit maar wel prachtig wijds en stil hier. Er staan meer campers maar er is plek genoeg. Het is te koud om er in te gaan zwemmen maar we blijven wel een dagje hier want morgen wordt het 22 graden en daarna slaat ook hier het weer om dus beter genieten we daar even van.

      Zaterdag 23 november
      Vanochtend na het ontbijt onze campers een stukje verplaatst naar een plek dichter bij het water. Op de parkeerplaats boven, die op zich best mooi was, kwamen steeds meer campers er bij staan dus hebben we hier beneden onze rust opgezocht.
      Het waait overal flink hier maar achter de auto zitten we redelijk uit de wind. Het was een heerlijk dagje. Lekker even opgeruimd in de camper en mijn bed gelucht en om 14.00 uur zijn we naar een klein restaurantje gelopen hier vlakbij en hebben we heerlijk gegeten. Eerst allebei een gebonden groentesoepje en voor mij hadden ze daarna een pasta met groentes gemaakt als hoofdgerecht. Superlekker. Glaasje wijn er bij, vond ik wel passen voor een keertje haha. Daarna nog een stukje taart met thee. Echt een verwennerij. Er waren ook Portugezen en een man sprak ons aan in het engels en vertelde dat hij hier vrienden kwam ontmoeten om wat te drinken. Leuk om te zien hoe ze het echt gezellig hadden met elkaar. Tussendoor kwam hij steeds terug bij ons tafeltje om weer even te kletsen. Uiteindelijk kwam het gesprek ook op de bijenkasten die een stukje verderop stonden. Hij kende de imker en was heel trots op de honing en even later kregen we zomaar een potje aangeboden. Dit soort spontane ontmoetingen vind ik echt leuk.
      Rond 16.00 uur waren we weer bij de campers en er ligt hier overal dor hout dus hebben we dat verzameld zodat we later een kampvuur konden maken. Het was heerlijk om in het zonnetje en met al die wind lekker rond te sjouwen en hout naar de campers te slepen. Ik voelde me helemaal in mijn Happy Place. Toen we genoeg hout hadden verzameld begon het al te schemeren dus besloten we het vuur aan te maken. Met wat papiertjes die we hadden bewaard en wat kleine droge takjes had ik het vuur snel aan en gingen we er lekker bij zitten. De hele verdere middag en avond hebben we daarvan genoten. Ik vind het heerlijk om er steeds nieuw hout op te gooien en kan uren kijken in die vlammen terwijl je dan aan alles en niets denkt. Vluchtige gedachten die voorbij opkomen in mijn hoofd en weer vervagen. We stonden hier beneden ver van alle anderen dus niemand had last van ons. Muziekje er bij. Dansen als we zin hadden. En samen veel gepraat over het leven in het algemeen en ons leven in het bijzonder. Deze dag behoorde echt bij de top 10 tot nog toe en ik voelde me voor het eerst sinds mijn “3-daagse” weer helemaal uitgerust en bijgetankt.
      Morgen gaan we weer verder en hopelijk blijft het even droog. Ik hoef geen 25 graden, maar
      in NL is het altijd somber en nat rondom mijn verjaardag en ik hoop het dit jaar eens een keer met wat zon te mogen vieren.
      Read more

    • Day 34

      Jarig!

      November 24 in Portugal ⋅ 🌬 24 °C

      Zondag 24 november
      Het beloofde een mooie dag te worden vandaag maar komende nacht zou het weer omslaan en het weggetje hier naar beneden was erg hobbelig en zanderig dus na een flinke regenbui hier weer omhoog rijden zou een grote uitdaging worden.
      Daarnaast moesten we boodschappen doen dus toen besloten we om toch maar te verhuizen, gewoon een klein stukje verderop.
      Dus de boel rijklaar gemaakt en op naar de Lidl. Heerlijk zo’n bekende winkel om boodschappen te doen, veel vegan producten ook en lekker brood. En niet te vergeten: er is ook altijd een wc, netjes en schoon, dus heerlijk om even op te vertoeven ;)

      Na de boodschappen een plekje verderop gevonden vlak bij het plaatsje Grandola naast een kapel ergens hoog op een heuvel.
      Een lekker stil plekje tussen hellingen vol kurkeiken. Daar vertel ik in een volgend blog meer over.

      Maandag 25 november
      JARIG!
      Gister avond met Yvonne gebeld met beeld en ze heeft, traditiegetrouw, op de gitaar Lang Zal Ze Leven voor me gezongen om mijn verjaardag in te luiden. Daarna ben ik nog lang opgebleven en heb heerlijk naar muziek geluisterd met de schuifdeur open, uitkijkend over de donkere heuvels. Ik keek terug op een fijn jaar. Het was wel even roerig toen we hadden besloten hadden om te stoppen met Mareef Film, en ik heb me heus wel benauwd gevoeld toen over mijn financiën. Maar het is allemaal goedgekomen met het werken in de thuiszorg. En dan nu dit levensjaar af te mogen sluiten in Portugal, is wel heel bijzonder.
      Uiteindelijk om 01.00 de schuifdeur toch maar dichtgedaan en gaan slapen.
      Niet veel later ging het heel hard regenen en er was ook ineens 1 felle bliksem met meteen een keiharde klap er achteraan. Ik zat meteen rechtop in bed haha. Maar gelukkig bleef het bij die ene want ik ben niet zo’n held met onweer. Het waaide ook steeds heel hard. Truus stond er van te schudden maar ze heeft stand gehouden en me goed beschermd.
      Ik dacht oke dus toch weer slecht weer op mijn verjaardag, het zij zo, maar niets was minder waar.
      Die ochtend verdwenen de wolken en ging de zon schijnen. Vanuit mijn bed had ik een prachtig uitzicht over de nog wat mistige heuvels waar de zon duidelijk zijn best deed voor mij. En nadat André voor mij had gezongen hebben we in het zonnetje ontbeten.
      Daarna ben ik een poosje bezig geweest om mijn kampmes te slijpen met een slijpsteen en slijp olie.
      Had dat nog nooit gedaan maar had snel even de basisprincipes opgezocht op YouTube. Het is een tijdrovend karweitje maar je hoofd wordt er heerlijk leeg van.
      Ik wordt steeds leger, nog even en dan zak ik als een plastic zakje in elkaar :)
      Het mes is niet echt scherp geworden maar een beetje resultaat had ik wel. Gewoon een ander keertje verder gaan. En André kent nog iemand die we hier misschien tegen gaan komen en die is er goed in dus die kan mij dan wellicht wat aanwijzingen geven nog.

      Rond 14.00 uur zijn we met mijn camper op ons gemak naar het dorpje Grandola gereden. André nam mij als cadeautje gezellig mee uit eten. Grandola is een stadje met alleen witte en gekleurde huizen. Op zich mooi maar niet erg sfeervol. Voorlopig bijft Pote de Lima waar ik handpan heb gespeeld voor mij op nr 1 staan.
      Maar er was genoeg keus qua restaurantjes en we vonden op een pleintje een soort tapas restaurantje waar we lekker hebben kunnen eten. Ik had vegan groentesoep en een vegan romige aardappelschotel met champignons.
      Na het eten hebben we even een rondje gelopen nog. Ik zag hier wonderbaarlijk veel winkeltjes met wol en en touw. En er was ook een soort Winkel van Sinkel waar ze van alles hadden: keukenspullen, kussentjes voor op de bank, dingen voor de badkamer, kleding, kerstversiering, boeddha beeldjes, wierook en…... ook knooptouwtjes. Een heel rek vol met allerlei kleurtjes, dunner dan wat ik al bij me heb maar dat lijkt me leuk om eens te proberen want de armbandjes zullen dan dus ook wat dunner en subtieler worden denk ik. Dus ik heb mijzelf 10 van die bolletjes en wat wierook cadeau gedaan. En ook een slingertje gekleurde led lampjes en een pet. Eindelijk een pet gevonden die mij staat!

      Vervolgens hebben we ergens anders nog thee en koffie gedronken met wat lekkers er bij.
      We hebben zo lang over al het eten gedaan dat we vanavond niets meer hoeven. Lekker makkelijk.
      Zodoende konden we rustig naar een film kijken samen en toen André ging slapen heb ik nog heerlijk naar muziek liggen luisteren. Al met al een fijne en bijzondere verjaardag zo.

      Dinsdag 26 november
      Het wordt lekker weer vandaag en we staan hier prima en we hebben geen haast en er is nog genoeg eten in onze kastjes en water in onze jerrycans, dus zijn we lekker nog een dagje blijven staan. De hele dag buiten in het zonnetje gezeten, niet superwarm maar wel even de korte broek aan kunnen trekken. Helaas waren er ook vervelende vliegen die ook beten in je been als je in de zon zat. Maar ja, het kan niet allemaal rozengeur en maneschijn zijn :) Als je in beweging was waren ze minder vervelend dus hebben we wat gewandeld over de heuvels hier.
      Zo’n extra dagje gaf mij de rust om ook weer eens te kunnen schilderen. Had op YouTube een filmpje opgezocht ter inspiratie en ik was niet ontevreden over het eindresultaat.
      Read more

    • Day 40

      Outlaws 😎😏

      December 2 in Portugal ⋅ ☀️ 19 °C

      Da wir keine Lust hatten, auf dem Parkplatz am Meer für immer zu stehen, haben wir all unseren Mut zusammen genommen und sind unerlaubterweise aus dem Ort gefahren 😆😅
      Unser jetziger Platz ist auch wieder für erholsame Tage geeignetRead more

    • Day 9

      Das Pech hat uns wieder eingeholt

      September 29, 2019 in Portugal ⋅ ☀️ 22 °C

      Wie soll es anders sein...
      Auto an die Straße hinter weitere gestellt, zum Strand gelaufen, wieder gekommen und die Scheibe lag im Auto.
      Polizei gesucht, die typischen Verständigungsschwierigkeiten irgendwie überwunden, Auto halbwegs von den Glasscherben befreit und irgendwie weitergefahren...Read more

    • Day 14

      Probe-Camino zum Zweiten

      November 13, 2019 in Portugal ⋅ ⛅ 19 °C

      Heute gab es einen zweiten Probelauf (diesmal mit Rucksack für Piuma und mich). Es war ein sehr schöner Weg und das Wetter war perfekt für eine kleine Wanderung. Danach ging es weiter nach Porto Covo auf den Camingplatz... dort hat Piuma bereits kleine Freunde gefunden.Read more

    • Day 43

      Über dem Nebel von Sesimbra bei Lisbao

      November 25, 2019 in Portugal ⋅ ⛅ 16 °C

      Endlich hat der Wind auf Südwest gedreht. Nun stellt sich hoffentlich eine normale Wetterlage ein. Geniales fliegen über Sesimbra mit Aussicht auf den Strand und die Burg. Toplanden ist sehr eng aber am Strand landen ist kein Problem. Ich wollte schon immer mal nach California fliegen und hab das heute geschafft. Der Landeplatz ist an der Praya da San California. Zu Fuß ca. 180 Höhenmeter wieder vom Strand zum Startplatz.Read more

    • Day 5

      "Du schmeißt mit Schei...!"

      February 18, 2020 in Portugal ⋅ ☀️ 15 °C

      Nachdem wir gestern noch die Pizza unseres Lebens gegessen haben ging es heute wieder auf dem ACT weiter. Wir hatten alles breite Feldwege, Singeltrails, Schafswiesen (hierher stammt der Spruch: Du schmeißt mit Schei...)und sogar sandige Passsagen. Bei uns wenn wir das täten würden uns die Bauern steinigen, hier wird noch freundlich gegrüßt 👐und gewunken👋. Abends sind wir am Strand ⛱in ein Bungalow eingeckeckt.Read more

    • Day 2

      Ohne Worte

      March 7, 2020 in Portugal ⋅ 🌙 13 °C

      Heute ging es erst zur LX Factory, das ist ein Viertel mit sehr viel streetart. Einfach beeindruckend und für Kunst Liebhaber echt ein Paradies. Am Abend ging es noch mit dem Schiff über den Fluss um sich einen schönen Sonnenuntergang anzuschauen.Read more

    You might also know this place by the following names:

    Distrito de Setúbal, Distrito de Setubal, Setúbal

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android