Carmel Highlands

Reuze goed hotel! Geen lawaai, geen licht, stil toilet met juist genoeg licht om het elektrische licht uit te laten, super!
We gaan een goed ontbijt eten; one egg, fried potato, bacon en toasts. Koffie en a bowl of fresh fruit. Je kon ook steak nemen en beans en Brown bagel keuze genoeg maar geen kaas, dat is niet echt hun ding, wij kochten onderweg een jack cheese en dat stuk koste het dubbel van bij ons, en slechts keuze uit 2 (Amerikaanse) soorten.
Inpakken en wegwezen en om tien uur waren we al op weg naar piedres blanca's een zeeleeuwenkolonie langs de kust, geen commerciële dierentuin of zo maar gewoon ontelbare zeeleeuwen die op het strand liggen, het is wel afgemaakt met draad omdat ze gevaarlijk kunnen zijn. Spectaculair!
Nog een foto van een oude vuurtoren maar daar was geen beweging dus reden we verder. Tot we aan de grens van Monterey county in een opstopping terechtkwamen omdat de werkmannen gevallen stenen aan het ruimen waren. We zaten heel hoog, met waarschijnlijk mooie uitzichten maar helemaal in de mist. Wel bochtig en met vele waarschuwingsborden, we mochten soms 25 mijl rijden soms ook maar 20.
We maakten veel stops om foto's te nemen en toen we gingen hiken (=stappen) naar de waterval in het Julia Pfeiffer Burns SP kwam de zon erdoor en werd het 25°. We wandelden tussen de eerste sequoia's. De waterval was maar klein maar de enige die rechtstreeks in zee uitkwam aan deze westkust, allé volgens de reisgids. Maar the vieuw of the sea was spectaculair.
En we reden verder langs de Big Sur, zoals de Hwy 1 hier genoemd word, met de nodige fotostops. In de reisgids las ik dat er vóór Carmel nog een State Park was 'Pointe Lobos' waar je in de baaien, zeeleeuwen, zeeotters, aalscholvers en pelikanen kan spotten en zelfs walvissen. We besloten er even te stoppen, we betaalden 9 $ senioren prijs voor de wagen en reden tot aan de eerste parking. Aan de ranger die daar stond vroegen we wat uitleg en deze was zo aantrekkelijk dat we een plannetje kochten en meer dan 3u rondwandelden. Soms leek het Zuid Afrika soms Canada maar het was, ik durf het woord niet meer gebruiken, spectaculair! Jammer dat we na dit bezoek midden in het spitsuur van Carmel terecht kwamen, onze voorziene stop in Monterey hebben we dan maar gecanceld. We reden rechtstreeks naar Watsonville waar ons volgend motel was.
Toen we bijna ter plaatse waren zagen we geïmproviseerde kramen, het bleek een Farmers Market te zijn op vrijdagmiddag. Vlug alles op de kamer gezet en terug tevoet naar dat marktje. Midden downtown Watsonville, laat ons zeggen historisch Watsonville, de gebouwen uit +/- 1880 waren mooi gerestaureerd en in gebruik voor heel andere zaken dan waarvoor zij opgebouwd waren, een bank was nu een goedkope interieurzaak. De bank was waarschijnlijk in de jaren 1930 failliet gegaan, dan lang leeg en nu terug opgeknapt door de staat. De farmers Market was gezellig druk met allemaal latin people, of Indiaanse nakomelingen ik durf het niet meer op eerste zicht zeggen.
Hetgeen te eten was waren Mexicaans burritos, taco's en andere straffe dingen, we besloten dan maar naar de Chinees te gaan. Het was eetbaar maar lekker zou ik het niet noemen. De casierster vroeg wat we voor de gekochte kersen betaald hadden (5$) en zei dat ze in de supermercado maar 2$ kosten toen ze mijn gezicht zag betrekken zie ze vergoedelijkend ; maar deze zullen waarschijnlijk verser zijn. (;-)Terug gewandeld naar onze kamer en de chaufage/airco opgezet en een streepje muziek uit de IPod. We zullen in ieder geval goed slapen, het lijkt hier rustig.Okumaya devam et