Idaho

Vandaag blijven we in hetzelfde hotel en hebben daarom een tocht met de auto in de omgeving gemaakt. We zijn naar het Harriman State Park geweest, Ruim 70 km hier vandaan.
We hebben al ruim 700 km gereden, maar vandaag hebben we voor het eerst bossen gezien. Ook hier is het een vulkanisch gebied, het park is gelegen op de bodem van een krater. Het park was vroeger een ranch. Het gebied lag strategisch. Zowel vanuit het oosten als vanuit het westen was men begonnen met de aanleg van een spoorlijn, de plaats waar deze beide lijnen elkaar naderden was in de omstreken van de ranch. Welgestelde Amerikanen kochten de ranch. Het was namelijk een geweldig mooie plek; ideaal voor vakantie en de spoorlijn zorgde voor bereikbaarheid. Er ligt een prachtig meer genaamd Silver Lake. De familie Jones en Harriman waren eigenaar. De Harrimans schonken de ranch aan de staat, onder strenge voorwaarden. Er mocht niets veranderen. De recreatie-verblijven staan er nog. In de zomer is het hier prachtig. In de winter kan het flink koud worden. Er stroomt een rivier door het park: Henry Fork. De rivier is ondiep, altijd doorwaadbaar. Het water is nooit koud (ook niet in de winter) omdat deze gevoed wordt door hot springs. De rivier is een ideale omgeving voor vissen.
We werden in het park rondgeleid door een enthousiaste gids die ons uitgebreid vertelde over de vroegere bewoners. Op de foto heb ik een wandelstok vast met een bel en deksels. Bij het lopen maakt dit een geluid met de bedoeling de beren te verjagen.Baca lagi