Park County

Na het ontbijt een lange weg terug voor het bovenste deel van Yellowstone NP.
Tot aan Fishing bridge konden we doorrijden zonder noemenswaardig oponthoud, want de bezienswaardigheden hadden we gisteren gedaan.
Het was fris maar zonnig, 20° C, op deze hoogte is dat zeer goed weer. De eerste stop werd de Mud Volcano, Dit is eigenlijk hetzelfde natuurfenomeen als de geisers alleen door de ondergrond zijn het ondoorzichtige modderpoelen die pruttelen en borrelen. Vergis je niet zij zijn zeer giftig, neem een bad in Sour lake of in je batterij vloeistof het resultaat is hetzelfde. Acid houdend. Toch kunnen er micro organismen leven en die geven de soms mooie kleuren.
Na de hike, er waren 11 verschillende poelen, reden we verder.
Aan de upper and lower falls maakten we onze 2e stopplaats, de moeite, watervallen zijn altijd mooi al lijken ze op elkaar. Hier vlug een broodje gegeten en in één trek naar Mammoth Hot Springs. 33 mijl in 45’, een beetje te snel gereden maar de weg lag goed en Dirk is een goede chauffeur.
Het viel ons op dat mensen met een nummerplaat van Missouri of Mississippi niet gewoon zijn om in de bergen te rijden, ze remmen teveel met de remmen en niet op de motor. Als zij dit heel het park zo doen zijn hun remmen versleten.
Onderweg reden we voorbij Obsidian Cliff een zwarte rots waar de Shoshones schilfer afsloegen om pijlpunten te maken. Dit was Shoshone gebied!
We rijden geruime tijdspeen hoogte van 7500 Ft en de bergen van 10.000 Ft lijkt dan gewone heuvels.
Mammouth Hot Springs zijn warm waterbronnen die kalk afzetten. De witte gedeelten zijn nog actief, de bruine gedeelten zijn drooggevallen bronnen. In de 19e en begin 20e eeuw namen de mensen baden in deze bronnen. De grootste zijn hierdoor afgebroken en nu zijn het kleinere poelen. Pootjebaden is nu natuurlijk verboden! Deze rotsformaties zijn te vergelijken met Pamukale in Turkije, de poelen zijn kleiner maar ik denk dat de totale oppervlakte groter is.
Na bezoek aan de shop, waar we de T-shirts niet mooi vonden, dronken we een glas in het hotel en om 15,50u reden we verder. Bovenaan het park was het dor, de geel-grijze tinten overheersten. Nog even rondrijden voor een petrofied tree, een versteende boomstam en we verlieten Yellowstone.
Via de North East entrance reden we Montana binnen. In Silver Gate City stopten we voor een frisse cola en een pittoresk plaatje van blokhutten met snowscooters. We veel mooiere T-shirts dan in Yellowstone en veel goedkoper! De Chief Joseph Scenic Byway vooraf gegaan door de Beartooth Byway was onze terugweg naar Cody. Woorden ontbreken mij om deze mooie weg te beschrijven. Vooral de ‘dead Indian Pass’ in de avondzon…
Laten we de tragedie van de Nez-Percé indianen even in herinnering brengen. Deze plaats was hun laatste toevluchtsoord met 600 mannen en 2000 paarden alvorens zij afgeslacht werden.Okumaya devam et