Réinitialiser la recherche
Reis 2015-2016
  • Gordon Michelle

Reis 2015-2016

Une aventure de 314 jours par Gordon En savoir plus
+4
S’abonnerAperçuAperçuCalendrierCalendrierPartagerPartagerListe de choses à faire
Les plus récents en premier
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Voyageur

    'You can Taj Mahal'

    9 janvier 2016, Inde ⋅ 🌧 3 °C

    Na de dood in het kraambed van de heerser Akbar's derde vrouw (misschien moet je niet proberen 14 kinderen in 18 jaar te baren), wilde Akbar haar tot in de eeuwigheid eren. Hij gaf opdracht om een mausoleum te ontwerpen waar zowel de zon als de maan ontroerd door zouden raken. In de stijl van Akbar werden kosten noch moeite gespaard om te Taj Mahal te bouwen. Er werd 22 jaar gebouwd door gemiddeld 22.000 arbeiders en het heeft ongeveer één miljoen euro gekost - mind you: dat was het bedrag in 1653!! Het witte marmer werd van 400 km. verderop gehaald, maar de bijzondere steensoorten waarmee alle teksten en versieringen zijn ingelegd komen vanuit half Azië. Bij maanlicht schijnt het marmer door en kun je binnen de buitengewoon fraaie versieringen zien oplichten. Helaas mag je er na zonsondergang niet meer in. De plaatsing van de 83 meter hoge tombe in het midden van de symmetrisch aangelegde tuinen maakt het hele plaatje af. Oprecht indrukwekkend! Het project heeft Akbar wel de das omgedaan. Het verhaal gaat dat hij na afronding van de Taj Mahal aan de overkant van de rivier een gespiegelde identieke zwart marmeren tombe wilde bouwen voor zichzelf. Zijn zoon vond het echter wel welletjes met het smijten met geld en sloot hem op in Agra fort. 13 jaar later overleed Akbar in gevangenschap en werd hij 'slechts' bijgezet in de Taj Mahal. Van de zwarte Taj Mahal is alleen een klein stukje fundering aangelegd...En savoir plus

    Voir la traduction
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Voyageur

    Meals on Wheels

    10 janvier 2016, Inde ⋅ ⛅ 19 °C

    We gaan vandaag pas aan het eind van de dag weer in de trein naar Jaipur, dus we hebben alle tijd om onze trip weer verder handjes en voetjes te geven. We hebben tickets geboekt naar de Andaman eilanden op 29 januari en willen voor die tijd nog zoveel mogelijk steden in Rajasthan bekijken. Ondanks de haperende internetverbinding lukt het ons om een redelijk schema in elkaar te klussen. De volgorde zal zijn: Jaipur (de roze stad), Udaipur, Jodhpur (de blauwe stad), Jaisalmer, Delhi (tussenstop), Amritsar (gouden tempel) en nogmaals Delhi. Na het plannen lopen we nog even naar de rivieroever om vanaf daar de Taj Mahal nog eenmaal te bewonderen. We hebben zoals gebruikelijk eten en drinken ingeslagen voor de treinreis. We vertrekken om 17:40 uur dus we halen een lekker rijst maaltijd-to-go. Als we de rugzakken hebben opgehaald bij het hotel pakken we een motorriksja naar het station. Bij toeval komen we Steven (uit Varanasi) weer tegen bij de ingang van het station. Hij heeft helaas een andere trein. Omdat we niet hoeven te overnachten in de trein hebben we dit keer geen bedden, maar stoelen geboekt. Tot onze verbazing zijn het prima stoelen en zit het treinstel verre van afgeladen. De trein vertrekt op tijd wat ook fijn is; een paar uur vertraging komt regelmatig voor hier. Als snel krijgen we een snack uitgedeeld. Een bakje met een zoet mengsel wat nog het meeste lijkt op fijn zaagsel, maar lekker smaakt, een sandwich en een kopje thee. We besluiten ons meegebrachte hap nog even in de tas te laten. Niet veel later worden we voorzien van een soort soepstengels met boter en peper. Ook lekker. Als de geur door het treinstel heen trekt, beseffen we dat er ook daadwerkelijk een bekertje soep krijgen. We beginnen een bodempje te voelen. Terwijl we van de ondergaande zon zitten te genieten, wordt er nog een tray onder ons neus geduwd. Het blijkt de hoofdmaaltijd te zijn: rijst, spicy groentecurry, spicy bonensoep, (soort) crème fraîche, twee roti's en een zoet toetje. De heerlijke meegebrachte Rice Khasmiri wordt gebombardeerd tot ontbijt; we zitten vol :)En savoir plus

    Voir la traduction
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Voyageur

    Stadswandeling Jaipur

    11 janvier 2016, Inde ⋅ 🌫 17 °C

    Jaipur wordt ook wel de roze stad genoemd. We gaan vandaag een stadswandeling maken door de "oude" stad. Om uiteindelijk bij het paleis aan te komen lopen we door drukke straten vol wandelaars, fietsers, tuktuks, autos, motoren (allen luid toeterend), eetkraapjes, sari-verkopers, vlieger-verkopers, juweliers, schoenenpoetsers, koeien, honden en bedelaars. Ondanks dat we wat gewend zijn, is het overweldigend. Gordon overweegt om voortaan met (festival)oordoppen rond te lopen.
    Het paleis is nog steeds in gebruik dus we kunnen maar een beperkt deel zien. Het bestaat uit een aantal binnenplaatsen, sommigen met mooie gebouwen, anderen met rijk versierde deurposten.
    We sluiten dit avontuur af met de Mac Maharaja; heerlijk!    En savoir plus

    Voir la traduction
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Voyageur

    Amber Fort

    12 janvier 2016, Inde ⋅ 🌫 18 °C

    Na wat gedoe met de motorriksja kunnen we na 13:00 uur op stap. We zijn al uitgecheckt bij het hotel, maar we hebben vanavond pas de trein van 23:00 uur. We kunnen dus nog een middagje rondkijken in Jaipur. Het duurt bijna een uur om van het hotel naar Amber Fort te komen door het hels toeterende verkeer. Onderweg komen we langs allerlei verschillende wijken van de stad. We zien de toeristenbazaars, de marktjes voor locals, tentenkampen, een wijk waar 'juwelen' worden geslepen, een wijk waar stoffen worden gemaakt en verwerkt en een wijk waar kleden worden geweven. Uiteindelijk komen we wat meer aan de rand van de stad en zien we iets dat lijkt op een stukje Chinese Muur. Het blijkt een klein stukje van de 27 km. lange verdedigingsmuur die door de heuvels kronkelt om het fort. Het enorme fort ligt zelf ook hoger op de heuvel. Er is door zeven Maharaja's aan gebouwd en dat heeft geresulteerd in een zeer complex geheel van kleine gangetjes, kamers, hofjes, overloopjes, trappen en torens. Het is toe aan een likje verf, maar het is een bijzonder gebouw. Onze zwerftocht door het fort maken we af met een bakkie koffie op een van de vele plateaus in het fort. Op de terugweg van het fort stoppen we nog even bij the Water Palace. Toepasselijke naam aangezien het een vierkant paleis midden in een meer is, zonder toegangsweg. Daarna kunnen we even kijken bij een juwelenshop waar ze nog zelf slijpen. De werkruimte is echter miniem en al snel staan we in de winkel... We willen niets kopen omdat we geen idee hebben of het echte stenen zijn of niet. Aan een ter plaatse geschreven certificaat of 'niet goed, geld terug' heb je niets als je in NL terug bent. Nu echt terug naar het hotel. Aan de overkant zit een restaurant op het dak waar we heerlijk (misschien wel het beste tot nu toe) Indiaas eten.En savoir plus

    Voir la traduction
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Voyageur

    Udaipur

    13 janvier 2016, Inde ⋅ ☀️ 23 °C

    Met een vertraging van een uur - altijd lekker als de oorspronkelijke vertrektijd 23:00 uur is - en een lichte teleurstelling over de 1e klasse coupé, nestelen we ons in onze bedjes voor de nacht op het spoor. Het voordeel van de vertraging is in dit geval dat we in plaats van 06:20 uur, om 07:30 uur aankomen; betere tijd om op zoek te gaan naar een hotel. Als de riksja het begeeft staan we gelukkig om de hoek van een aangeraden hotel. We besluiten hier te blijven. De kamer is basic maar heeft mooi uitzicht over het meer. Na nog een bijkomtukje gaan we lunchen aan het water. Udaipur is een charmant stadje gebouwd rond een meer dat werd aangelegd door een Maharaja waarvan het paleis op de oever staat. Het dorpje wat er lag is kopje onder gegaan bij de aanleg van het meer; alleen de naam leeft voort in de naam van het meer: Lake Pichola.En savoir plus

    Voir la traduction
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Voyageur

    Tijdelijke upgrade

    14 janvier 2016, Inde ⋅ ☀️ 19 °C

    We zijn een half jaar op pad! Om dit te vieren zijn we verhuisd naar een lekker luxe hotel en hebben we onszelf een dagje 'vrij' gegeven. Na een heerlijk etentje aan het water hebben we de avond afgesloten met de James Bond klassieker Octopussy. Deze film is deels opgenomen in Udaipur, dus als we naar rechts keken zagen we de filmset liggen; bijzonder :)En savoir plus

    Voir la traduction
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Voyageur

    Paleis

    15 janvier 2016, Inde ⋅ ⛅ 8 °C

    Vandaag toch maar weer wat verder kijken dan ons hotel lang is. Ook Udaipur is de hoofdstad van een koninkrijk. De lokale heersers werden hier geen Maharaja maar Maharana genoemd. Uiteraard hebben ze zich hier ook een paleisje aangemeten. Elke opvolgende koning heeft het paleis op zijn manier uitgebreid. Het is inmiddels een behoorlijk groot paleis aan het worden. Het is ook nog in gebruik bij de huidige koning, maar omdat het tegenwoordig niet meer geaccepteerd is om aan je centen te komen door je buren te beroven, is er wat achterstallig onderhoud. Om de kosten te drukken worden de bezoekers gevraagd hun portemonnee te trekken. Als wij er zijn is het bijzonder druk met groepen waaronder een grote groep schoolkinderen (keurig in uniform). Iedere keer als we de kinderen tegenkomen lijkt het meer alsof wij de attractie zijn. Na het bezoek aan het paleis gaan we nog even de zonsondergang op de gath bekijken. Een dronken man wil graag een praatje maken, maar spreekt geen Engels. Een jonge knul komt erbij om ons te 'redden'. Hij spreekt wel Engels en tijdens het gesprek blijkt hij (waarschijnlijk verre) familie van de koning te zijn. Zo maak je nog eens goeie Facebook vrienden ;)En savoir plus

    Voir la traduction
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Voyageur

    Jagmandir palace island

    16 janvier 2016, Inde ⋅ ⛅ 2 °C

    In de 17e eeuw heeft een Marahana als annex bij het paleis, een klein paleisje midden in het meer laten bouwen - gewoon omdat het kon. Tegenwoordig doet het dienst als exclusief resort (slechts 7 suites) met luxe restaurant en spa. Ook kun je het eiland afhuren om te gebruiken als trouwlocatie of voor evenementen. Het klootjesvolk - that would be us - mag het eiland slechts bezoeken om er een bakkie koffie te doen... En dat hebben we dus maar gedaan. Anders dan James Bond hebben we maar het bootje genomen en zijn we niet vermomd als krokodil naar het eiland gezwommen.En savoir plus

    Voir la traduction
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Voyageur

    Jodhpur

    17 janvier 2016, Inde ⋅ ☀️ 20 °C

    Time to move on again. Zeer geroutineerd staan we binnen 20 minuten na het afgaan van de wekker met de tassen buiten. Uiteraard is het hotel al afgetikt en de riksja staat zowaar - te vroeg - voor de deur te wachten. Veel te vroeg staan we dus bij het busstation. De bus bestaat uit een combinatie van gewone stoelen en slaapcabines. Wij hebben gewone stoelen en die voldoen prima voor een dagrit. Bussen in het buitenland blijven een van de goedkoopste manieren om je te verplaatsen. Ook dit keer betalen we slechts EUR 2,98 per persoon om ruim 300 km. af te leggen. Vergeleken met sommige ritten verloopt deze rustig. Ondanks het feit dat de bus lekker doorrijdt, komen we alsnog een uur later dan gepland aan. Rond 15:00 uur staan we in de kamer van ons hotel (wederom een gouden tip van onze Franse vrienden Mae en Damian). Op het dakterras komen we bij van de rit (blijft elke keer toch vermoeiend) en nemen we een late lunch in het zonnetje. De locatie is perfect. Op steenworp afstand (met een blijde: Google maar even) ligt het fort en aan de andere kant van de stad zien we het paleis liggen. We besluiten de dag de dag te laten en op het dakterras te blijven chillen tot we naar bed gaan.En savoir plus

    Voir la traduction
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Voyageur

    Mehrangarh Fort

    18 janvier 2016, Inde ⋅ ☀️ 20 °C

    Al sinds de middeleeuwen prijkt dit bastion onaantastbaar op de heuvel naast Jodhpur. Voornamelijk opgetrokken uit steen van de heuvel zelf, steekt het imposant af tegen de blauwe hemel. Dit is niet het eerste fort waar we een kijkje nemen, maar het is wel een van de mooiste. Het is - net als het fort in Agra - een combinatie tussen militair bolwerk en koninklijk paleis. Man noch olifant is er ooit in geslaagd om een poort te forceren en het fort is daarom nooit door vijanden ingenomen. Dat men het wel geprobeerd heeft, blijkt uit de butsen in de stenen muur bij een poort waar de kanonskogels zijn ingeslagen tijdens een beleg. De verschillende rijkelijk versierde zalen, binnenplaatsen en galerijen en de collectie wapens, schilderijen, meubelen, ect. houdt ons een paar uur binnen de muren. Tenslotte nemen we een kijkje op de muur van het fort en kunnen we zien waarom Jodhpur de 'blauwe stad' genoemd wordt; van grote hoogte kijken we neer op een wirwar van straten met allerlei blauw geverfde huisjes. In vroeger tijden mochten alleen de Brahmanen (priesters van de hoogste kaste) hun huis blauw verven, nu mag iedereen het doen. De blauwe kleur zou helpen tegen de hitte tijdens de zomer en zou het insecten moeten afweren; wij vinden het vooral een mooi uitzicht opleveren vanaf het fort :)En savoir plus

    Voir la traduction
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Voyageur

    Ff de stad in

    19 janvier 2016, Inde ⋅ ☀️ 17 °C

    In het kader van 'rustig aan', hebben we vandaag niets meer op het programma staan dan een beetje door de oude stad wandelen. Het is al in de middag als we onze wandeling beginnen. Jodhpur heeft een oud deel dat dicht bij het fort ligt. Het wordt gekenmerkt door talloze smalle slingerende straatjes. Op het centrale plein staat de klokkentoren. Op het plein komen verschillende grotere straten uit. Het is warm vandaag en het is druk op straat. Vanaf het plein gaan we de drukke winkelstraatjes in. De warmte, de drukte, de geuren, de kleuren, de mensen, het verkeer en vooral het eeuwige getoeter leveren een kakofonie van indrukken op waar je snel moe van wordt. Het wordt geen lange wandeling. Na een uurtje vluchten we een dakterras op om een drankje te doen. Het is een chique terras met een mooi uitzicht op de drukke straten waar we net vandaan kwamen. We besluiten om een wijntje te nemen. Na anderhalf glas zijn we beide teut; we zijn de alcohol behoorlijk ontwend.En savoir plus

    Voir la traduction
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Voyageur

    Zip-linen en yoga

    20 janvier 2016, Inde ⋅ ☀️ 21 °C

    Achter het fort is een zip-line parcours uitgezet met zes kabels. We hebben geboekt voor 11:00 uur, maar we hadden ook gewoon binnen kunnen lopen; volledig uitgestorven ;) Na het tekenen van de gebruikelijke aansprakelijkheids 'waivers' worden we in onze harnassen gehesen. De veiligheidsinstructies zijn kort maar helder. In no time zoeven we heen en weer vanaf fortmuur over de waterpartijen en tuinen van het fort. Tussen de 'vluchten' door vertelt de instructeur allerhande feitjes over het fort. Onder andere dat er een stukje uit de derde Batman film is opgenomen; tweede filmset, check :) Al met al heel leuk! Na een uurtje is het helaas alweer afgelopen. Als we een bakkie willen gaan doen lopen we iemand met yogamatjes onder z'n arm tegen het lijf. Het blijkt de yogaleraar van de Maharaja te zijn. Na een korte gratis meditatiesessie, besluiten we om later op de dag een yogasessie bij hem te boeken. De locatie van de yogasessie blijkt niets minder dan de officiële witte tempel van de Maharaja te zijn. Bij deze tempel ligt een prachtig aangelegde tuin met uitzicht op Jodhpur. Hier worden enkel koningen gecremeerd (gelukkig niet vandaag). In een afgelegen stukje van de tuin krijgen we de les. Voor Gordon de eerste keer en heeft daarom wat moeite met het stretchen ;) De yogi vindt het blijkbaar ook wel gezellig, want na de les zitten we al snel met z'n drieën op zijn motor op weg naar een dakterras voor een bakkie thee. Hij kwebbelt lekker weg over zijn lokale bekendheid, zijn vooraanstaande clientèle en zijn leven. Onze wegen scheiden uiteindelijk met een uitnodiging om de volgende keer dat we in Jodhpur zijn, bij hem te komen logeren. Wat een dag :)En savoir plus

    Voir la traduction
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Voyageur

    Kamelensafari

    21 janvier 2016, Inde ⋅ ⛅ 21 °C

    Als de trein rond middernacht vertrekt duurt het niet lang voordat iedereen op zijn bedje ligt. We waren redelijk vroeg bij de trein en zodoende hadden we al ruim voor vertrek kennis kunnen maken met onze coupégenoten. De trein is al veel rustiger dan de vorige keer, maar toch blijven het onrustige nachten. Gelukkig komen we weer een uur later aan dan gepland dus kunnen we een uurtje extra tukken. Zoals gevraagd, worden we opgehaald van de trein door iemand van het hotel. Grappig genoeg delen we ook het hotel met onze coupégenoten. Als we aankomen duiken we nog even lekker ons bed in. Bij ons ontbijt (lees: lunch) worden we verwelkomd door Asraf, de eigenaar van het hotel. Hij vertelt ons dat er in de middag een groep op kamelensafari zal gaan; we besluiten om mee te gaan. Na een turbo douche-/omkleed sessie zitten we een kwartier later in de jeep. Onderweg stoppen we bij wat bezienswaardigheden, waaronder een oase en een compleet spookdorp. Eenmaal bij de kamelen krijgt Gordon, Mr. Lucky en Michelle, Mr. India toebedeeld. Op deze heren schommelen we door de zandduinen van de Thar woestijn op zo'n 20 km. van de grens met Pakistan. Na anderhalf uur komen we aan in het kamp. Daar kletsen we met onze medereizigers onder het genot van een kop chai en wat knabbels. Als de zon achter de kim is verdwenen, verzamelen we rond het kampvuur. Als de bordjes zijn leeggegeten, is het tijd voor muziek en zang. De groep is niet bijzonder zoetgevooisd (redactie: dat taalgebruik krijg je als je in 1874 geboren bent) maar we vermaken ons prima. Inmiddels zijn onze bedden opgemaakt in de duinpan. We trekken de dubbele dekens over ons heen en genieten nog even van de door de heldere maan verlichte hemel. Als Gordon dan nog de laatste blaffende hond heeft weggejaagd, kunnen we gaan slapen. Zo kom je uit een trein, zo lig je onder de blote hemel in de woestijn :)En savoir plus

    Voir la traduction
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Voyageur

    Mystic Jaisalmer

    22 janvier 2016, Inde ⋅ ☀️ 29 °C

    Een mooi aspect van reizen is het ontmoeten van interessante mensen. Een van hen is Ashraf, de eigenaar van ons hotel Mystic Jaisalmer, welgelegen in Jaisalmer, een woestijnstadje in het westen van India. Zelf reist hij in het laagseizoen de wereld over, couch-surfend bij reizigers die hij heeft geaccommodeerd. Deze charmante man doneert ook 10% van zijn winst aan een school en bevordert reizigers daar (enige vorm) van vrijwilligerswerk te doen. Een chille vibe en schone kamer met hete douche maken dit hotel een perfecte spot om de "mystiek" van Jaisalmer te ervaren. Dat is dan ook precies wat we doen. Vanaf een hangmat op het dakterras kijken wij uit op een fort dat toch wel erg op een zandkasteel lijkt. Compleet met ronde torens en inkepingen in het dak. Doordat het fort geheel is vervaardigd uit zandsteen heeft het een gouden gloed; het heet dan ook wel het Gouden Fort. Wat het fort verder bijzonder maakt is dat het nog bewoond wordt. Het is een van de laatste levende forten', met een bevolking van 3000 man binnen de muren.En savoir plus

    Voir la traduction
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Voyageur

    Riding the rails

    24 janvier 2016, Inde ⋅ 🌫 12 °C

    Het beeld van overvolle treinen met mensen op het dak a la slumdog millionair is niet langer correct, maar proppen kunnen ze in India nog steeds al te goed. Om dit te vermijden kopen we meestal "3AC" bedden. Deze geven in beginsel recht op een eigen bed. In beginsel, want wat blijkt als we willen vertrekken uit Jaisalmer? Michelle (lees: dus Gordon) moet haar bed delen met een Indiase jongen. De jongen blijkt rond 23:00 uur verdwenen te zijn. Gordon besluit languit te gaan slapen, maar wordt even later wakker doordat iemand op zijn bed komt zitten. Het blijkt de Indiase jongen die probeert bij hem in bed te kruipen en zelfs met z'n hoofd op Gordons voeten gaat liggen! We zijn al even op reis en niet al te moeilijk, maar er zijn grenzen. Wanneer het de jongen duidelijk wordt dat dit bed niet te delen is gaat hij zijn geluk elders beproeven. Het Indiase leven staat echter nooit stil en de nacht wordt onderbroken door huilende kinderen, snurkende opa, rochelende mannen en hardop pratende families. 's Morgens om half 7 gaan er mensen uitgebreid films en muziek afspelen op smartphones, zonder oordoppen. Indiase mensen zijn het meest asociale volk dat we tot nu toe zijn tegengekomen.
    Gebroken van deze rit komen we aan in Delhi. We duiken direct de stations MacDonalds in om even tot rust te komen voordat we ons door de gekte van Delhi wagen.    En savoir plus

    Voir la traduction
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Voyageur

    Amritsar - Golden Temple

    25 janvier 2016, Inde ⋅ 🌫 6 °C

    Vanuit een bed met uitzicht op de weilanden in een zacht wiegende trein schrijven we dit keer onze blog. Voor een rit naar Amritsar (6,5 uur heen en 7 uur terug) om een tempel te bekijken draaien we ons hand niet meer om.
    De Gouden Tempel maakt onderdeel uit van een veel groter wit marmeren complex. Het is echter niet het goud of marmer dat deze plek zo belangrijk maakt voor de Sikhs, maar de grote vijver die de Gouden Tempel omringd. Voordat wij naar binnen mogen moeten we onze schoenen inleveren en onze voeten wassen. Hierop wordt streng toegezien door de boomlange wachters die zijn uitgerust met vlijmscherpe speren. Met koude voeten (het is ongeveer 7°C) lopen een rondje om het water. Nadat we de zon hebben zien ondergaan achter het marmeren complex nemen we een kijkje bij de gaarkeuken. Hier worden dagelijks tussen de 60.000 en 80.000 mensen voorzien van een thali; rijst, curry, linzensoep en chapati. Gordon bedankt vriendelijk, maar Michelle schuift aan in de enorme mess. De thali smaakt prima, maar vooral het gevoel tussen zwervers en millionairs te eten geeft een bijzonder gevoel.    En savoir plus

    Voir la traduction
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Voyageur

    Delhi Tempel + Red Fort

    28 janvier 2016, Inde ⋅ 🌫 19 °C

    Na een ontbijt op bed gaan we op weg naar de grootste hindoe tempel in Delhi. We pakken de metro er naartoe. Een kaartje kopen is even lastig, maar de metro zelf is nieuw en gaat supersnel. Bij aankomt blijkt er een zeer strenge beveiliging te zijn. Alle tassen moeten in lockers en zelfs telefoons mogen niet mee naar binnen (iets met batterij ontploffen). We worden grondig gefouilleerd.
    Eenmaal binnen blijkt het een nieuw en verzorgd complex. Het voelt een beetje als een Disney attractie. De beelden zijn gedetailleerd uitgehakt en vormen naast Olifanten ook mooie bloemen zeeën op het plafond. Ook is er een muziek en lichtshow bij de fontein en kan er met bootjes door de geschiedenis van het hindoeïsme worden gevaren. Dat slaan we even over.
    We besluiten ook nog een kijkje te nemen bij het Rode Fort. We pakken de metro naar de dichtbij zijnde halte en worstelen ons door de drukte. Er blijken allemaal festiviteiten te zijn voor de nationale feestdag (die twee dagen daarvoor was). Het fort is dicht, maar we worden getrakteerd op dans- en muziekvoorstellingen van alle provinciën van India.    En savoir plus

    Voir la traduction
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Voyageur

    Eindelijk vakantie!

    29 janvier 2016, Inde ⋅ ☀️ 36 °C

    Na al het rondreizen trakteren we onszelf op een strand vakantie. Dit moet natuurlijk wel in globetrotter stijl dus vliegen we naar de Andaman eilanden. Een groep eilanden in the middle of nowhere tussen India en Myanmar in. Officieel is het India, maar de eilanden liggen dichter bij de andere kant. Na geland te zijn op het mini luchthaventje van Port Blair gaan we op jacht naar boot tickets. In een tuktuk - met Destiny Child's Survivor uit de enorme basboxen - scheuren we het eiland rond. Heerlijk om de verkoelende zeewind te voelen. Vakantie gevoel; check!
    Nadat we de tickets hebben gekocht bij een privé operator (lees: duur) omdat de overheidsboot al voor drie dagen vol zit, checken we in bij een gloednieuwe bed & breakfast. Diner bestaat uit een garnalencurry en chapatti, het blijft India ;).    En savoir plus

    Voir la traduction
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Voyageur

    We found heaven: Havelock!

    30 janvier 2016, Inde ⋅ 🌫 6 °C

    Om 13.30 uur vertrekt de boot vanuit de haven van Port Blair naar Havelock. Een klein eilandje op twee uur varen van Port Blair. Vanaf het moment dat we de boot afstappen weten we het; paradise!
    We stappen weer in een tuktuk en crossen het eiland over om een hotel te zoeken. We vinden een huisje tussen de palmbomen met uitzicht op het turquoise water. Wat is het strand wit! Het water mooi blauw! Yeeaah!
    Het enige nadeel is dat er wat feestende Israëliërs in de huisjes naast ons zitten. Als Gordon om 01.00 gaat vragen of het zachter mag wordt er positief gereageerd. Helaas moet hij het verzoek om 02.15 nog een keer herhalen. Wel heel jammer dat mensen zo asociaal kunnen zijn.    En savoir plus

    Voir la traduction
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Voyageur

    We zijn er even tussenuit! :)

    31 janvier 2016, Inde ⋅ ☀️ 36 °C

    Er is op de eilanden weinig internet verkrijgbaar... We zijn over een week of twee weer back on track, maar voor nu hebben we vakantie :)))

    Voir la traduction
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Voyageur

    Andaman bubbles

    7 février 2016, Inde ⋅ ☀️ 26 °C

    De Andaman eilanden staan bekend om de mooie duikspots. De perfecte plek voor Michelle om de "Open water" cursus te doen! Met een Française en twee Duitsers moeten we allerlei oefeningen doen voordat we echt mogen gaan duiken. Duikbril af en op zetten, mondstuk uit en weer in doen en zelfs het hele vest (met luchttank) uit en aan doen, dit alles onder water. Wanneer we echt mogen gaan duiken en we afdalen naar 8 meter zien we de eerste clown vissen (Nemo). Het koraal is kleurrijk en er zwemmen eindeloos veel vissen. De volgende dag gaan we van boord door een koprol achterover te maken. Middels een lijn dalen we af naar 15 meter en vervolgens 18 meter. Daar zien we ook weer enorm veel mooie missen (waarvan ik de naam alweer vergeten ben). Moe en hongerig komen we weer terug aan boord. Als snack krijgen we samosa's en bananen.
    De laatste dag varen we naar het noordelijke puntje van het eiland om bij de vuurtoren te duiken. Onderweg zwemt er een schildpad een stukje mee. Dit keer moeten we vanaf het dek het water in stappen. We dalen weer af naar 18 meter en zien zeesterren, kreeften, aal, een gigantische papagaaivis en andere mooi gekleurde vissen.
    Na de laatste duik moet er nog een examen gedaan worden. Gelukkig is het multiple choise en met maar 4 fout (van de 50) heb ik m'n certificaat ruim gehaald.    En savoir plus

    Voir la traduction
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Voyageur

    Just chillin'

    7 février 2016, Inde ⋅ ☀️ 26 °C

    Op Havelock gaat het leven een tandje rustiger. Er is amper internet en wil men met de boot naar een ander eiland dan moet dat vier dagen van tevoren geregeld worden. Wij doen het dus ook tempo doeloe. Ontbijt of lunch bestaat meestal uit bananen- en kokospannenkoek. De dagbesteding is 5 meter sjokken naar het strand en nestelen in een hangmat met een goed boek, afgewisseld met wat baantjes trekken in de zee. Dit is echter slechts mogelijk bij vloed. Bij eb moet er nog door 500 meter kniehoog water gelopen worden. 's Avonds eten we red snapper, tonijn of een andere heerlijke verse vis bij een van de vele restaurants.
    Het enige wat de boel opschrikt zijn de vallende kokosnoten die met een harde klap landen op de huisjes en de Israëli die maar blijven trommelen en vals zingen. Ach.. Je kan niet alles hebben voor maar € 16,- per nacht.    En savoir plus

    Voir la traduction
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Voyageur

    The blue lagoon

    10 février 2016, Inde ⋅ ⛅ 28 °C

    In ons restaurant ontmoeten we een Nederlands\Israëlisch koppel dat al vier jaar lang de wereld over reist door her en der te werken. Het mooie van het ontmoeten van andere reizigers is het enthousiasme dat anderen voor een land kunnen hebben. Het maakt onze bucket-list steeds langer en langer.
    We raken geïnspireerd door de verhalen over Nieuw-Zeeland en Australië... Misschien toch maar die kant op?
    We huren een scooter en rijden samen naar de andere kant van het eiland (Beach 7). Daar lunchen we met een kokosnoot; we drinken het water en eten het vruchtvlees. Vervolgens rijden we nog een stuk door het bos om uit te komen bij een kleine baai met helder turquoise water en wit poederig zand. Het decor voor dit stukje paradijs is een dik tropisch bos dat voor de nodige schaduw zorgt. Door de lokale bevolking wordt dit the blue lagoon genoemd. Sailant detail is dat hier zoutwaterkrokodillen zitten, een van de weinige diersoorten die mensen als prooi zien. Twee jaar geleden is er een snokelende toerist op het menu beland. Wij gaan dus niet al te diep het water in.
    Met een ondergaande zon als achtergrond tegen het tropische bos rijden we weer terug naar ons hotel. We verwennen onszelf met een mezze van vis, hummus, tsasiki, knoflook champignons, geroosterde groenten, rode biet salade en knoflook naanbrood bij het Full moon café. Wat een leven!    En savoir plus

    Voir la traduction
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Voyageur

    Certified bad ass diver

    12 février 2016, Inde ⋅ ⛅ 28 °C

    De beste duikspots van de Andamans zijn iets dieper dan 18 meter. Met ons 'open water' certificaat mogen we daar nog niet duiken dus doen we de 'advanced' cursus.
    Op het program staat: navigation, deep dive, wreck dive, boyancy en fish identification.
    Op 15 meter diepte krijgen we de opdracht om een perfect vierkant te zwemmen. Michelle als navigator en Gordon telt de zwemvliestrappen en daarna omgedraaid. Appeltje-eitje.
    De volgende duik dalen we af naar 30 meter waar we een eitje stuk slaan en (door de druk) kunnen pingpongen met de dooier. Ook moeten we wat 'wiskunde' doen om te checken of we geen last hebben van narcosis; de sommen komen niet verder dan 10 - 3 = ?. Hierna zwemmen langs een rechte muur (The Wall) van 65 meter diep met een kleurrijk palet aan vissen.
    Wanneer we voor de derde duik naar de bodem zinken zien we het wrak langzaam voor ons op doemen. Onder het deels ingestorte dek houden scholen vissen zich schuil. We zwemmen om het wrak heen en vervolgens over het ingestorte deel. In het zand ligt - deels bedekt door koraal - een stormlicht. Wat gaaf om dit te zien!
    De tweede dag van de cursus gaan we naar Dixons. Deze divesite is de mooiste van het eiland vanwege het koraal. Langs de wand van het rif groeien enorme kelken, anamonen en waaiervormig koraal, waarin kleine visjes zich verstoppen voor de enorme barracudas, tonijnen en andere grote vissen. Hier doen we de fish identification.
    Vooral het teken voor een (A)dolfijn is zeer merkwaardig. Onze instructeur is zich van geen kwaad bewust als hij een Hitlergroet compleet met snor doet... Erg grappig.
    Bij terugkomst krijgen we ons t-shirt: certified bad ass diver :)
    's Avonds eten we respectievelijk tonijn- en zwaardvissteak (de fish identification fungeert goed als menukaart) en kletsen bij met onze Amit en Corine (Nederlands\Israëlische vrienden). Daarna proosten we op onze prestatie bij Cicade.    En savoir plus

    Voir la traduction