Zoeken resetten
Reis 2015-2016
  • Gordon Michelle

Reis 2015-2016

Een 314-daags avontuur van Gordon Meer informatie
+4
VolgenOverzichtOverzichtKalenderKalenderDelenDelenBucketlist
Nieuwste eerst
  • Gordon MichelleReis 2015-2016Reiziger

    Chengdu

    16 oktober 2015, China ⋅ ☀️ 24 °C

    We worden laat wakker, maar we hebben vandaag weinig op het schema staan dus we nemen het er even van. Het hostel in Chengdu is mede uitgezocht op de Engels sprekende medewerkers en het feit dat ze een travel desk hebben. We hoeven dus eigenlijk de deur niet uit. Daarnaast zien we Chengdu nog een paar keer voordat we China verlaten. Geen haast dus. We regelen de bus tickets naar Songpan. Daar willen we een driedaagse tocht te paard gaan maken. Ook daar helpt het hostel bij het reserveren. Aan het eind van de middag lopen we toch nog even de poort uit om wat proviand in te slaan voor de 7,5 uur durende bustocht naar Songpan. De omgeving doet ons denken aan Rotterdam, veel nieuwbouw midden in de stad en een 'koopgoot'. Na wat te hebben gegeten komen we op de terugweg naar het hostel langs een plein met (hoofdzakelijk) oude vrouwtjes. Er klinkt harde muziek met een flinke beat en de dames lopen in rijen danspasjes uit te voeren die worden voorgedaan door twee 'instructrices'. Bij elke move doet iedereen een klein stapje voorwaarts. Het oogt een gezellige bezigheid, maar vreemd genoeg lacht er niemand en worden de moves uitgevoerd alsof er op beoordeeld wordt... Merkwaardig. We taaien vroeg af; morgen weer vroeg opMeer informatie

  • Gordon MichelleReis 2015-2016Reiziger

    Busrit naar Songpan

    17 oktober 2015, China ⋅ ⛅ 19 °C

    Veel te vroeg gaat de wekker af. Om 08:30 uur vertrekt de bus, maar volgens onze informatie moeten we nog een stuk met de taxi naar het busstation. Na de taxirit zijn we in ieder geval wakker. Het verkeer in China blijft bijzonder. Het lijkt een beetje op fietsen in Amsterdam: als iets lijkt te kunnen, gewoon doen & verkeersregels zijn optioneel ;) We verlaten het grauwe Chengdu (smog?) op tijd en rijden richting de bergen in het. Noordwesten. De route leidt ons door benevelde bergpassen, maar ook langs afbrokkelende weggetjes langs afgronden. Wat lezen en tukken helpt om niet alles mee te krijgen ;) Inclusief de plaspauzes en de korte lunch break zijn we na 9 uur rijden in Songpan. Ons hostel is heel basic, maar het is maar voor een nachtje. Morgen om 09:00 geven we onze knollen de sporen richting Ice Mountain. Het is hier al flink koeler, dus we pakken warme kleding in voor de komende drie dagen. We hebben er zin in. Er is onderweg geen kans op internet dus over een paar dagen zullen we pas onze belevenissen kunnen delen.Meer informatie

  • Gordon MichelleReis 2015-2016Reiziger

    Eerste dag horse trek

    18 oktober 2015, China ⋅ ⛅ 23 °C

    Ga even zitten, het is nogal een verhaal :) Na de nacht doorgebracht hebben in het 'hostel' van de organisatie van de horse trek is ons eerste punt op de agenda: kamer regelen in het hostel van de buren Emma's Guesthouse (kan niet slechter zijn ;)) Na het ontbijt - eveneens bij de buren genoten - melden we ons bij de paardendealer. We gaan met drie paarden; wij ieder een en een voor de gids. De gids is een oudere man die er uitziet alsof hij het buitenleven wel gewend is. Hij spreek nagenoeg geen Engels, maar hij kent wel wat steekwoorden. Heel geruststellend. Omdat de paardendealer - die ook niet overdreven bekwaam is in de Engelse taal - niet duidelijk is hoe het gaat met drinken, vullen we voor de zekerheid onze veldflessen toch maar even goed af. Om 09:30 gaan we op pad. De avond voor vertrek hebben op Tripadvisor beoordelingen gelezen en alle prezen de uitzichten. En iedereen heeft gelijk. We komen langs adembenemende uitzichtpunten. We rijden op het hoogste punt over een bergkam op 3450 meter hoogte. We hebben dan al regelmatig besneeuwde hellingen gezien. Om 14:45 uur komen we aan in het kamp. We zijn weer iets gedaald en overnachten op 3114 meter hoogte. De gids zet kamp op en geeft ons 'lunch'. Tot dat moment zijn we niet gestopt en hebben dus nog niet gegeten. Het gortdroge brood met tomaten met suiker worden genuttigd samen met de slurpende en smakkende gids. Toch maar dooreten... Na de 'lunch' begint het zonnetje langzaam te zakken en neemt zoetjes aan het kwik mee. Het wordt echter zorgwekkend als de gids komt vragen of wij vuur hebben; zijn aansteker is leeg! Geen vuur betekent: geen warmte, geen warm eten, maar vooral geen water(!). Er is geen vers water meegenomen anders dat wat wij in de flessen hebben en dat hebben we bijna opgedronken. Toch gaat de gids vrolijk houthakken. Blijkbaar weet hij iets wat wij niet weten. Na twee uur komt een ploeg met sleep-yaks langs en gelukkig heeft een van de mannen heeft een aansteker (yes!). We proberen onder het gespannen zeil op te warmen bij het vuur. Onze gids maakt het avondeten met potten en pannen die hij waarschijnlijk als kleine jongen van zijn opa heeft gekregen. Van voedselhygiëne is hier helaas totaal geen sprake. De noodlesoep is echter warm en dus goed. De twee koppen thee erna zijn ook zeer welkom (eerste drinken sinds de ochtend). We staren naar het vuur terwijl de nacht steeds donkerder en kouder wordt. tot we de moed hebben om naar onze tent te gaan. Om 20:00 hebben de moed bij elkaar geraapt om naar onze bevroren(!) tent te gaan. We slapen in onze kleding met daarover een Tibetaanse jas, in een (te dunne) slaapzak onder twee dekens en onze jassen. Het mag niet baten. We weten niet precies hoe koud het buiten is, maar in de tent is het onder het vriespunt. Elk stukje huid moet bedekt zijn, anders is het niet te doen. We slapen bijzonder slecht door de bizarre kou en de oncomfortabele en kleine tent. Het is meer in een ijskast liggen wachten tot de nacht voorbij kruipt...Meer informatie

  • Gordon MichelleReis 2015-2016Reiziger

    Tweede dag horse trek

    20 oktober 2015, China ⋅ ⛅ 23 °C

    Gebroken staan we op om maar weer rond het vuur proberen enigszins op te warmen. Het restje water in de veldfles is bevroren (terwijl het naast ons lag in de tent). Hoe de gids het de nacht doorgekomen is, is ons een raadsel. Hij lag dan wel dichter bij het vuur, maar slechts onder een gespannen zeil. Of het een lichte vorm van hoogteziekte is of dat het de brakke nacht was weten we niet, maar Gordon kan geen ontbijt weg krijgen. Nog zo'n nacht is geen fraai vooruitzicht, hoe mooi de omgeving ook is. We besluiten om terug te keren naar Songpan. De gids snapt ons. Hij breekt het kamp af terwijl wij ons verder proberen op te warmen in de eerste zonnestralen die over de berg komen. Het eerste deel van de terugrit is nog steeds bitter koud, maar langzaamaan krijgt de zon zijn kracht terug. De omgeving krijgt ook z'n charme weer terug als het warmer wordt. Het is een strak blauwe hemel en als de zon eenmaal schijnt wordt al snel weer goed warm. De rit terug duurt al met al weer 6 uur en wordt zonder pauze gereden. We hebben nagenoeg geen water meer over van de eerste dag en bij het ontbijt drinken we slechts een beker thee. Als de temperatuur in de middag de 30 graden aantikt wordt het niet veel fijner. Rond 15:00 zijn we eindelijk terug in het dorp. Uitgeput checken we in bij het guesthouse. Ook deze kamer is koud, maar we hebben een douche en bed met elektrische deken. We eten en drinken wat op de kamer en vallen niet laat in diepe slaap. Wat een trip...Meer informatie

  • Gordon MichelleReis 2015-2016Reiziger

    Reservedag Songpan

    20 oktober 2015, China ⋅ ⛅ 20 °C

    Aangezien we een dag eerder zijn teruggekeerd en de bustickets voor 21 oktober zijn gekocht, hebben een dag over. Deze dag kunnen we goed gebruiken om bij te komen. We ontbijten gezond en besluiten het dorpje in te wandelen. Dit blijkt zeer de moeite waard. Het is een oud ommuurd stadje met zijn oorsprong als knooppunt op de Tea Horse Trade route. We drinken samen met de gokkende, oh nee, dat is verboden, spelletjes spelende locals een kopje thee in een theehuis aan de rivier. Naast de hoofdstraat van de noord- naar de zuidpoort, wordt er een geheel nieuw deel ontwikkeld. Dit dorp - niet meer dan een stipje op de kaart 7,5 uur rijden van Chengdu - kan zomaar een echte attractie worden. Toch is het ook een kijkje in de keuken van een plattelandsdorp in China. Mensen zijn oprecht verrast om een rondogige blanke te zien, wat grappige scènes oplevert. Ook zien we de nuchtere houding ten opzichte van dieren en het eten van vlees. De omstandigheden op het openluchtabattoir laten we maar even in het midden, maar alleen de vleeshandel is iets wat bij ons 100 jaar geleden al niet meer kon. Na het rondschuifelen en gniffelen om de wederom bijzonder borden en vertalingen gaan we op zoek naar een restaurant voor diner. Engels is wederom schaars, maar een restaurant heeft alle gerechten levensgroot op de muur afgebeeld; altijd een goed teken ;) Maar ook hier - zoals overal in deze omgeving na zonsondergang - moet je ook binnen je jas aan. Gelukkig heeft onze kamer een elektrisch deken :)Meer informatie

  • Gordon MichelleReis 2015-2016Reiziger

    Jiuzhaigou

    21 oktober 2015, China ⋅ ☁️ 8 °C

    Stipt om 09:00 uur rijden we weg uit Songpan richting Jiuzhaigou. Dit dorpje ligt op de rand van een groot natuurpark verder ten noorden van Chengdu. Dit park staat bekend om de bijzonder mooi gekleurde meertjes en watervallen. De herfsttinten zouden het af moeten maken. In een kleine 2,5 uur kachelen we er heen. Toevallig stopt de bus vlak voor ons beoogde hostel om wat spullen te lossen, dus we springen uit de bus. Het hostel blijkt tweemaal zo duur te zijn als in de Lonely Planet aangegeven. Geen probleem; de hele straat bestaat uit hotelletjes. Na drie pogingen hebben we een veel luxere kamer - en dankzij Michelle haar afdingkunsten - voor minder dan het eerste hostel. We hobbelen vast naar de ingang van het park om kaartjes voor morgen te kopen. Ook plannen we een strategische route om de hordes tourgroep Chinezen te ontlopen. Na wat boodschapjes te hebben gedaan in een supermarkt waar ze van alles en nog wat verkopen, doen we nog een wasje en dan gaan we lekker chillen op onze: ruime, warme, geïsoleerde kamer, met douchecabine... Heerlijk :)Meer informatie

  • Gordon MichelleReis 2015-2016Reiziger

    Leaf Peepers

    22 oktober 2015, China ⋅ ⛅ 10 °C

    De Lonely Planet raadt aan om 'een paar minuten nadat het park open gaat, naar binnen te gaan'... Dit is om 07:00 uur. Ons wekkertje ging dus om 06:15 uur af. Beetje te vroeg dus voordat we de deur uit waren was het 07:40 uur. Het getoeter van bussen tijdens ons ontbijtje was al een mogelijke indicatie, maar buiten gekomen zien we een file van tourbussen vol Chinezen. Gelukkig moeten tourgroep Chinezen eerst instructies krijgen. Met onze reeds gekochte kaartjes werken we ons een weg tussen de groepen door naar de poortjes. Eenmaal binnen lijnen we met z'n allen op voor de bus. Het park is enorm en de bussen brengen zoveel mogelijk mensen zo snel mogelijk, zo ver mogelijk weg. Achterin het park begint onze ontdekkingstocht. De zon piept voorzichtig over de bergen en laat de prachtige meren, watervallen en herfstbladeren oplichten. De ene plek is nog mooier dan de andere. Zo is de herfst geen straf. In het park proberen we een rijstgerecht dat verwarmd wordt met een heat pack; even wachten tot je bakje begint te stomen en klaar is de lunch.. Prima!
    We sluiten de avond af in Star café met pizza :)    Meer informatie

  • Gordon MichelleReis 2015-2016Reiziger

    Nog maar een dagje dan...

    23 oktober 2015, China ⋅ 🌫 26 °C

    Gister was het teveel van het goede om alles te bekijken. Daarom hebben we gister meteen weer twee toegangskaarten gekocht voor dit bijzondere park. We besluiten om niet weer om 06:15 uur de wekker te zetten, blijft ook wel een beetje vakantie ;) Uiteindelijk gaan we om 11:00 uur richting het park. Geen kip te bekennen bij de ingang! Blijkbaar trapt iedereen in het 'begin vooral heel vroeg'-verhaal. We lopen zo naar binnen en zo een busje in. We willen vandaag het beginstuk van park bekijken; zeg maar, tot waar we gister gekomen zijn. Het irritante is dan wel dat je eerst helemaal naar het einde moet en dan weer terug richting het begin van het park. Het is dan ook 13:00 uur als we een keer kunnen gaan lopen. Ook vandaag worden we keer op keer getrakteerd op bijzonder mooie uitzichten. Het water varieert van diepblauw tot groen en de blaadjes aan de bomen kleuren van goud via geel en oranje naar rood. Je kunt blijven fotograferen... Bijkomend voorbeeld van het vandaag gekozen pad is dat de Chinezen zich voornamelijk van busstop naar busstop verplaatsen en niet de complete route lopen. We kunnen zo dus wat meer ongestoord van de omgeving genieten!Meer informatie

  • Gordon MichelleReis 2015-2016Reiziger

    Terug naar Chengdu

    24 oktober 2015, China ⋅ ⛅ 18 °C

    We checken vroeg uit om de bus te pakken terug naar Chengdu. Het is niet zo zeer een enorme afstand, maar we moeten van redelijke hoogte afdalen. Hemelsbreed is het ongeveer 240 km. maar de bus doet er 10 uur over. De bus rijdt een andere route dan op de heenweg, maar ook het grootste deel van deze route is één eindeloze slingerweg. Elke twee uur wordt er even gestopt om de benen te strekken. We kunnen tukken onderweg waardoor de tijd redelijk snel voorbij vliegt. Eenmaal in Chengdu is het slechts een kwestie van het pakken van een taxi... Door de volle spits zijn we 25 minuten bezig om een lege taxi te spotten. We gaan naar het hostel waar we eerst ook zaten. Dit hostel heeft een DVD-kamer (whoehoe). Na het eten nestellen we ons daar op de luie bank voor een filmpje (en Michelle met de huiskat). Als we terug willen gaan naar de kamer komen we bij de receptie een groep Chinezen tegen die ons eerst eten en daarna een biertje aanbieden. De ene is nog blijer om op de foto te gaan dan de andere, en de paar die een beetje Engels spreken willen dit blijkbaar graag op ons oefenen. Sommige spreken voor het eerst een buitenlander en zijn hier extreem blij mee. Naar mate de avond vordert worden de gesprekken steeds bijzonderder. Men zegt wel eens dat je nooit over politiek of gevoelige onderwerpen moet praten in het buitenland... Hier stippen ze dat zelf moeiteloos aan; wat we van Mao vinden, wat we van de huidige president van China Xi Jinping vinden en zelfs de afkeer van Chinezen ten opzichte van Japanners komt langs (licht ongemakkelijk als er Japanners achter ons blijken te zitten) . Wij houden ons keurig op de vlakte ;) Om 02:00 uur zijn we eindelijk op de kamer terug. Lange, maar uiteindelijk bijzondere dag...Meer informatie

  • Gordon MichelleReis 2015-2016Reiziger

    You snooze, you lose..

    25 oktober 2015, China ⋅ ⛅ 18 °C

    Na ons drinkavontuur van gisteravond is het lastig opstaan. Na het ontbijt lenen we de Lonely Planet Nepal van het hostel om wat voorwerk te doen. In de middag is er een 'sweet dumpling party' georganiseerd door het hostel waarbij je zelf de dumplings leert maken. Michelle haakt in, Gordon haakt af voor een tukkie. Gordon mist daarom de lekkerste dumplings ever (you snooze, you loose) ;) Via de nieuw gemaakte vriendinnen van Michelle krijgen we op een briefje mee wat we moeten proberen voor avondeten. Heel efficiënt; we leveren het briefje in en krijgen voor het complete Chinese leger eten voorgeschoteld. Vertwijfeld wordt er nog even na gevraagd of we echt ook nog rijst willen hebben. Ja, niet om te vullen maar om te blussen! Tonnetje rond rollen we weer richting hostel. Zal een vroegertje worden, welterusten!Meer informatie

  • Gordon MichelleReis 2015-2016Reiziger

    Op rolletjes

    26 oktober 2015, China ⋅ ⛅ 19 °C

    Het was even met geknepen billen zitten, maar gistermiddag zijn onze Tibet permits en treinkaartjes bij het hostel afgeleverd. Hoogste tijd want vandaag gaan we weer de trein in. De Himalaya Express naar Lhasa is de hoogste spoorverbinding ter wereld. Hemelsbreed ligt Chengdu niet heel ver van Lhasa, maar de tocht gaat met een enorme bocht door de Himalayas om langzaam omhoog te gaan. We zullen dus woensdagmiddag aankomen in Lhasa. Om enige controle te hebben op het eten en drinken tijdens de reis slaan we proviand in bij de supermarkt. We hebben inmiddels ook een bakkerij ontdekt vlakbij het hostel. Onze lunch bestaat uit heerlijk croissant-achtige broodjes met lekkere koffie. Voor we onze tassen weer op ons rug hangen eten we nog wat in het hostel samen met Kimberley, een Nederlandse en heel toevallig ook uit Gouda; it's a small world after all :) De trein vertrekt om 20:45 uur. We weten dat het hectisch kan zijn op Chinese stations en gaan op tijd die kant op. Het valt allemaal mee. Verkeer is niet overdreven druk, kaartcontrole gaat snel, het scannen van de tassen gaat soepel en we kunnen in een keer door naar het perron. We liggen met twee Chinezen in de coupé. Eentje spreekt geen woord Engels en ligt snel al te tukken. De andere - we noemen hem maar bij zijn gekozen naam: Peter - is een aardige knul die graag zijn Engels wil oefenen. Naast ons in de coupé liggen nog twee Nederlandse dames (waarschijnlijk moeder en dochter). Zo zie je geen Nederlanders, zo spreek je er drie op één dag :) Het voelt bijna vertrouwd om weer in een treincoupé te liggen, net als alweer drie maanden geleden. Zoals de Brabo-dichter Guus Meeuwis het ooit zo eloquent verwoordde: Kedeng-kedeng, kedeng-kedeng, kedeng-kedeng, kedeng-kedeng, kedeng-kedeng, kedeng-kedeng, whoo-hoo...Meer informatie

  • Gordon MichelleReis 2015-2016Reiziger

    Volle dag in de trein

    27 oktober 2015, China ⋅ ⛅ 2 °C

    De bedden in de Chinese trein hebben geen echte matraslaag, je ligt er gewoon op de bank. Het heet dan wel een softsleeper, maar dat is het niet echt. We hebben al wat harde matrassen meegemaakt, maar toch is het altijd weer even je draai vinden op zo'n plank. Onze nieuwe vriend 'Peter' stapt vroeg in de ochtend uit de trein en zo blijven we alleen achter met onze niet-Engels-sprekende, snurkende en ruftende coupégenoot. Volgens Peter gaan er weinig Chinezen in deze tijd helemaal naar Lhasa, dus bij elk station hopen we dat deze meneer uitstapt. Het landschap is nog niet echt spectaculair. We rijden in eerste instantie een heel stuk terug naar Xi'an en dat ligt wel op 1300-1400 meter hoogte, maar er zijn geen bergen. Bij Xining wordt onze coupégenoot ingewisseld voor drie(?) nieuwe... Blijkt een soort stoelendans te worden. Gelukkig van korte duur want aan het einde van de avond blijven we met één niet snurkende, noch ruftende Chinees over. We hebben inmiddels al meer contact met onze buurvrouwen (Marjan en Cateleine). Er blijken nog meer Nederlanders rond te schuiven in de trein. Tot nu toe grootste concentratie ;) De trein komt langzaamaan op hoogte en sommige beginnen al symptomen van hoogteziekte te vertonen. Bij ons valt het gelukkig mee. We gaan niet laat slapen.Meer informatie

  • Gordon MichelleReis 2015-2016Reiziger

    Lhasa

    29 oktober 2015, China ⋅ ⛅ 30 °C

    De trein komt bijna geheel tot leven als de zon op het punt staat om op te komen. Het is dan 07:45 uur en we rijden dan op een hoogte van 4891 meter. We hebben dan net het hoogste stuk van de spoorlijn gehad. Dat ligt op een verbijsterende 5072 meter. Het is dan ook de hoogste spoorlijn ter wereld. Inmiddels is het geluid van sissend gas hoorbaar in de trein; extra zuurstof! Het zuurstofgehalte in de trein wordt verhoogd van 20% naar 22% om de gevolgen van hoogteziekte te beperken. Bij ons valt het - gelukkig - nog steeds enorm mee. Het uitzicht is spectaculair te noemen: prachtige zonsopkomst over besneeuwde bergtoppen. Na 41 uur in de trein komen we aan in Lhasa. Lhasa is ook een van de hoogste steden ter wereld en tikt de 3650 meter aan. Vanaf nu is het een weekje chill reizen, alles is - verplicht - georganiseerd. We worden dus ook keurig van de trein opgehaald en naar het hotel - nice! - gebracht. Nadat we ons even lekker opgefrist hebben, zetten we koers richting de oude stadskern. Na 10 minuten staan we in een compleet andere wereld vol Boedistische pelgrims die rondjes lopen rond de Jokhang tempel door straten vol vlaggetjes. Bijzonder. We eten vroeg en taaien af naar ons hotel. Good night Tibet!Meer informatie

  • Gordon MichelleReis 2015-2016Reiziger

    Potala palace & Jokhang Tempel

    29 oktober 2015, China ⋅ ⛅ 12 °C

    Om 09:30 uur worden we door onze gids (Tse Dron) en onze chauffeur (Ta Shi) opgewacht in de lobby. We rijden naar onze eerste bezienswaardigheid: het Potala Palace oftewel het winterpaleis van de Daila Lama voor zijn vertrek naar India. Tegenwoordig is het alleen een museum, maar dit was het politieke centrum van Tibet. Het immense complex uit de 7e eeuw is om een meditatiegrot gebouwd. De 400 treden naar de entree doen we rustig aan. In het paleis vertelt onze gids uitgebreid over de verschillende kamers, Lama's, beelden, rituelen en Boedisme in het algemeen; heel leerzaam. Het complex is dertien verdiepingen hoog en dat levert een mooi uitzicht over Lhasa op. We lunchen samen met gids in het centrum van de oude stad en gaan daarna door naar de Jokhang tempel. Deze tempel stamt ook uit de 7e eeuw en is het punt waar Lhasa omheen is ontstaan. Ook hier worden we uitgebreid bijgepraat over alles wat met het Boedisme samenhangt. Indrukwekkend zijn de muurschilderingen uit de 7e eeuw die er nog steeds heel goed uit zien. De tempel heeft een 'dakterras' waarvan we wederom de stad - en nu ook het Potala paleis - goed kunnen bekijken. Dan is het 'formele' deel van de dag voorbij. We blijven nog wat nagenieten in de tempel. Daarna gaan we terug naar het hotel. We moeten toch nog wel wennen aan de hoogte en zijn toe aan een uurtje relaxen. Voor het avondeten komen we niet verder dan de overkant van de straat. Het blijkt een prima keuze. Terug op de kamer liggen we er redelijk af. Morgen weer een dag...Meer informatie

  • Gordon MichelleReis 2015-2016Reiziger

    White wash

    30 oktober 2015, China ⋅ ⛅ 4 °C

    Wanneer we 's morgens de gordijnen openen hebben we een prachtig uitzicht op besneeuwde bergtoppen. We hebben een uitgebreid program vandaag; Drepung klooster, Norbulingka (zomerpaleis) en het Sera klooster.
    Ook dit klooster heeft een frisse verfbeurt gehad. Wat ons ook al opviel bij het paleis is dat ze hier de witte verf niet zo netjes aanbregen. Onze gids legt uit dat de verf (een mix van sediment van de bergen en yak melk) tegen de muur wordt gegooid. Deze white wash gaat vervolgens ook over straten, bomen, deuren, ramen en gordijnen heen. Wij vragen ons af of dit wel handig is?!?
    Het klooster zelf is interessant en wij krijgen weer een uitgebreide les in het boedhisme.
    Vervolgens gaan we naar het zomerpaleis van de Dalai Lama. Dit bestaat uit een groot park met diverse paleizen en zelfs een dierentuin. Vanuit hier is hij in 1959 vertrokken naar India. Het is een heel raar idee om door iemands slaapkamer en badkamer te lopen.
    Na de lunch bezoeken we het laatste klooster. Erg boeiend is de binnentuin gevuld met debatterende monniken. De discussies over de boedistische filosofie gaan er niet erg zen aan toe ;).
    Aan het eind van de middag duiken we een leuk koffietentje/gallerie in. Onder het genot van een latte mogen we drie keer naar Wham's 'Last Christmas' luisteren. De winterse stemming zit er in! :)    Meer informatie

  • Gordon MichelleReis 2015-2016Reiziger

    Friendship Highway

    31 oktober 2015, China ⋅ ☀️ 14 °C

    Vandaag trekken we weer verder naar Shigatse in het zuidwesten van Tibet. Het heeft vannacht heftig gesneeuwd in de bergen waar we over heen willen. Omdat het daardoor van Lhasa niet veilig is, zullen via de 'middle road' naar Shigatse gaan om dan morgen - als hopelijk de weg beter begaanbaar is - via de bergen terug te gaan. Het weer is niet heel best en er hangt zeer lage bewolking waaruit het afwisselend spettert of sneeuwt. Desondanks zien de bergen er mooi uit. De route is onderdeel van de Friendship Highway die loopt van Shanghai tot aan de grens met Nepal. Deze weg wordt streng gecontroleerd. Meerdere keren moeten onze paspoorten en permit worden getoond. Daarnaast is er een extreme trajectcontrole. Over een traject van 40 km. met een maximumsnelheid van 40 km/uur. moeten we dus precies een uur doen. Aangezien we veel harder hebben gereden, moeten we een aantal 'fotomomentjes' en plaspauzes inlassen - de laatste op nog geen 100 meter en vol in het zicht van de controlepost. Zo gaat het inderdaad wel een tijdje duren ;) Kort daarna staan we in een file! Er blijkt een stuk van de weg bedolven te zijn door een steenlawine. We nemen een alternatieve route. Flashbacks van Mongolië komen boven. Uiteindelijk komen we 16:45 uur aan bij het politiebureau voor de verplichte registratie. Helaas is deze al 'dicht'. We gaan door naar het grootste klooster in Shigatse waar een 26 meter hoge 'future Boedha' staat. Als de monniken aan hun avondgebed beginnen gaan wij richting hotel. We scoren wat te knagen in de buurt en kruipen onder de wol. Ook hier alleen maar enkel glas en geen echte verwarming.Meer informatie

  • Gordon MichelleReis 2015-2016Reiziger

    Filerijden in de Himalaya

    1 november 2015, China ⋅ ☀️ 18 °C

    Omdat het gister niet gelukt is om ons stempeltje te halen, moeten we vandaag tot 10:00 uur wachten. Na de formaliteiten bij het politiebureau rijden we naar Gyantse; de tweede grote plaats in Tibet voor een bezoekje aan het zoveelste klooster. Enige 'klooster-moeheid' begint op te treden ;) Bij de controlepost blijkt de weg open te zijn en hebben we eindelijk groen licht voor de rit door de bergen. We rijden al snel door een landschap zoals je dat verwacht in de Himalaya: prachtige puntige met sneeuw bedekte bergen! Stroompjes en meertjes van smeltwater maken het geheel af. Bij de eerste serieuze bergpas op 5020 meter hoogte kunnen ook nog eens genieten van een bijzonder fraai uitgelichte gletsjer op 7191 meter hoogte. Rond 14:00 uur stoppen we in Nangartse voor lunch. Vol enthousiasme stappen daarna weer in de auto voor het vervolg langs Yamdrok-Tso; een groot meer langs de route. We zijn echter nog geen vijf minuten onderweg als we weer een file tegenkomen... Het is 14:45 uur als we horen dat wegens wegwerkzaamheden de weg tot 20:00 uur afgesloten zal zijn! We balen enorm want nu is er vanwege duisternis niets te zien van het meer en de bergen en zijn we pas laat weer in Lhasa :( Het duurt uiteindelijk tot 20:35 uur voor we kunnen gaan rijden. En wat voor rit. In de gitzwarte maanloze nacht rijden we in colonne over de weg. We rijden 70 km/uur waar we 30 km/uur mogen en nog worden we - tussen de haarspeldbochten door - regelmatig ingehaald. Ondanks de relatief hoge snelheid doen we er alsnog bijna drie uur over om in Lhasa te komen. Gemiste kans...Meer informatie

  • Gordon MichelleReis 2015-2016Reiziger

    Chengdu - deel 3

    2 november 2015, China ⋅ ⛅ 16 °C

    Chengdu is een groot verkeersknooppunt in China. We gaan vandaag voor de vierde keer (een keer overstap) naar Chengdu, waar we dan voor de derde keer in het zelfde hostel zullen verblijven; het voelt bijna als 'thuis' ;) We vliegen pas aan het eind van de middag, dus we doen rustig aan. Om 12:00 uur staan onze gids en chauffeur klaar om ons naar het vliegveld te brengen. Onze gids heeft blijkbaar strikte instructies om te zorgen dat we 'veilig' Tibet verlaten, want ze blijft bij ons totdat we ingecheckt zijn. Als we daarna gedag willen zeggen komt er merkwaardig genoeg een geüniformeerde meneer bij staan. We houden het kort ;) De vlucht verloopt rustig (waar onder 'rustig' wordt verstaan: inclusief voordringende Chinezen, zenuwachtige medepassagiers en bijna blinde paniek om het vliegtuig uit te rennen... Het went :) Het hostel is vertrouwd en dus prima. We zijn weer toe aan een tukje.Meer informatie

  • Gordon MichelleReis 2015-2016Reiziger

    Laatste dag China

    3 november 2015, China ⋅ 🌫 14 °C

    We hadden de wekker gezet om vroeg naar de panda's te gaan. Maar bij het ontwaken voelt Michelle zich niet heel denderend en heeft Gordon dankzij een lawaaierige airconditioning ook geen beste nacht gehad. We besluiten de panda's lekker laten voor wat ze zijn en draaien ons nog even om. Nederland heeft recentelijk een tweetal reuzenpanda's van China gekregen, dus we bekijken ze nog wel eens een keer in Ouwehand's Dierenpark ;) In het hostel ontmoeten we Kimberly weer en kletsen we gezellig bij. In de avond bereiden we de paperassen voor zodat we morgen soepel onze visa kunnen krijgen in Nepal. Het hostel is zeer behulpzaam en we mogen achter de computer een en ander regelen en printen. We kruipen vroeg onder wol. Dit was China, welterusten.. ;)Meer informatie

  • Gordon MichelleReis 2015-2016Reiziger

    Namaste

    4 november 2015, Nepal ⋅ ⛅ 18 °C

    Na bijna twee maanden is het tijd geworden om China te verlaten. Vandaag zullen we ons avontuur vervolgen in Nepal. Net als alle keren dat we door Chengdu rijden hangt er een grauwe mist over de stad. We trekken de conclusie dat het gewoon smog is. Op naar de frisse berglucht ;) Op de een of andere manier hebben we anderhalf uur vertraging voor opstijgen, duurt de vlucht ineens een uur korter dan aangegeven(?), is er een tijdsverschil van twee uur en vijftien minuten(!) en komen we slechts drie kwartier te laat aan in Kathmandu... We houden er waarschijnlijk een jetlag van gemiddeld 21 minuten aan over. De vlucht was bizar mooi omdat we langs de enige echte Mount Everest vliegen, waarvan de top pontificaal boven het wolkendek uitsteekt. Mooier kan bijna niet. Overigens niets ten nadele van de overige bergtoppen die slechts marginaal kleiner zijn. Als we in Kathmandu landen kan het contrast met het toch best ontwikkelde China en het - volgens bepaalde bronnen - op 10 na armste land ter wereld niet groter zijn. Wij dragen bij aan de economie door een visum voor drie maanden te kopen ter waarde van een gemiddeld Nepalees maandsalaris. Tegen de verwachting in staat er, zoals wij verzocht hadden, iemand met een bordje met onze namen erop. We zijn dan ook snel in ons hotel midden in het backpackers deel van de stad. Ons hotel regelt en passant ook meteen iemand die de trekking kan organiseren. Uiteraard gaan we morgen nog wel even verder shoppen. We verkennen de omgeving een beetje en eten vroeg (jetlag!?). We gaan vroeg richting hotel. Kunnen we vannacht nog even van de Mount Everest genieten :)Meer informatie

  • Gordon MichelleReis 2015-2016Reiziger

    Bijtanken

    5 november 2015, Nepal ⋅ 🌫 16 °C

    Na het ontbijt op het dakterras van het hotel vanaf waar we ondertussen de bezigheden van de lokale Nepalese bevolking kunnen bekijken, besluiten we vanaf nu alles rustig aan te gaan doen. We gaan vandaag dus ook niet op zoek naar een tourtje, we gaan het gewoon ad hoc regelen. Dus: we zijn vandaag 'vrij' ;) Heerlijk... Helemaal niets doen... Beetje slapen, beetje lezen, gewoon omdat het kan. We smikkelen van ons avondeten in een restaurant dat het meest weg heeft van een yogaschool in een buurthuis, vol types die thuis ook Tibetaanse vlaggetjes hebben hangen. Heel anders dan we tot nu toe zijn tegengekomen, maar wel gezellig. Dat tweemaal de stroom uitvalt is geen probleem omdat er overal kaarsen staan; wel fijn dat dan de blacklight even uit is. Morgen gaan we op pad voor wat ramptoerisme op het Durbar Square. Dit plein is het hardst getroffen door de aardbeving eerder dit jaar. In de wijk (Thamel) van ons hotel is geen schade waarneembaar; er zou ook slechts één gebouw ingestort zijn in deze wijk. We zijn benieuwd...Meer informatie

  • Gordon MichelleReis 2015-2016Reiziger

    Thamel(ijk) drukke wijk

    6 november 2015, Nepal ⋅ ☀️ 22 °C

    Het lijkt wel of de moeheid ons een beetje in haalt. We zijn allebei verkouden en hebben wat kwakkelpijntjes. Gelukkig hebben we geen zwaar programma. We moeten alleen de buskaartjes voor morgenochtend ophalen. Het 'busstation' is lekker dichtbij en onderweg scoren we nog een goed gedetailleerde wandelkaart voor de Annapurna route en een 'Rough Guide' uitgegeven ná de aardbeving (het alternatief (Lonely Planet) is nog uit 2012). We zijn dus al snel klaar met de noodzakelijke klusjes en besluiten door te wandelen van onze wijk Thamel naar Durbar Square. De straatjes erheen worden steeds smaller, drukker en gevaarlijker voor onze tenen. Naast alle mensen banen er ook tientallen motoren, fietstaxi's, Suzuki Alto's zich een weg door de nauwe steegjes. De uitlaatgassen vermengen zich moeiteloos met de verstookte wierook en opgeworpen stof tot een overal aanwezige mist. We niezen, snotteren en kuchen ons een weg door Kathmandu. Bij het Durbar Square aangekomen blijkt dat we toegang moeten betalen. Op zich geen probleem, maar we wilde er eigenlijk alleen even overheen sjokken voor de algemene indruk. We komen hier nog wel een keer terug ;) Rond het plein zien we wel wat schade van de aardbeving, maar soms verbaast het ons wat er nog wel is blijven staan. We besluiten terug te gaan naar het hotel. In een steegje ontdekken we nog een aardige stupa met bijbehorende tempel. Het avondmaal werken we in rap tempo naar binnen zodat we snel ons bed op kunnen zoeken. Wekker voor morgen: 06:00 uur!Meer informatie

  • Gordon MichelleReis 2015-2016Reiziger

    Pokhara

    7 november 2015, Nepal ⋅ ☀️ 6 °C

    Het is dat we inmiddels wel wat gewend zijn qua verplaatsingen, maar anders zou de rit van Khatmandu naar Pokhara als verrekte hobbelig kunnen worden ervaren. Geroutineerd gooien wij onze stoel in de verste stand naar achter en doezelen lekker weg voor het grootste deel van de weg. Slechts bij de korte stops en de (overigens heerlijke) lunch op een mooi resort komen we in beweging. Onderweg krijgen we een redelijk indruk van Nepal en haar dorpjes. Wat op dit moment opvalt zijn de enorme rijen motoren en auto's voor de sporadische tankstations. India heeft de benzinekraan dichtgedraaid en derhalve is de benzine op rantsoen (3 liter voor een motor, 7 liter voor een auto en 25 liter voor een bus). In Pokhara worden we opgehaald door Raj van ons hotel. Eenvoudig, maar prima hotel voor drie knopen en een zakje knikkers ('gewone', geen oliebonken!). Vanaf het hotel lopen we langs het meer op zoek naar een restaurantje. Het blijkt bezaaid te zijn met eettentjes dus we hebben keuze genoeg. De vuistregel 'let op of het druk is, dan zal het wel goed zijn' is wat lastig in acht te nemen aangezien we wat vroeg zijn... Alles is nog uitgestorven. Het doet ook vermoeden dat de toeristenindustrie een zware tijd heeft, want het is nu wel hoogseizoen! Het Indiase eten smaakt uiteindelijk zeer goed en als toetje krijgen we van een lokale mejoffer een stukje taart omdat zij haar verjaardag viert in ons restaurant; lekker :) We taaien wederom lekker vroeg af naar de kamer. Beetje chillen, beetje lezen... Vakantie vieren heet dat geloof ik ;)Meer informatie

  • Gordon MichelleReis 2015-2016Reiziger

    Lekker niksen

    8 november 2015, Nepal ⋅ ☀️ 15 °C

    Zondag is traditioneel een dag waarop we lekker rustig aan doen ter voorbereiding op de komende week. Nu hebben we eigenlijk ook voor komende week geen idee wat we allemaal gaan doen, maar toch hebben we het er van genomen. We ontbijten in de binnentuin van ons hotel en blijven daarna gewoon hangen in onze luie stoelen in het zonnetje. We verlaten deze slechts om te gaan lunchen en - later - om te dineren (met een lokaal biertje). Zo kabbelt de zondag op z'n gemakje voor...Meer informatie

  • Gordon MichelleReis 2015-2016Reiziger

    Niet noemenswaardig

    9 november 2015, Nepal ⋅ 🌙 28 °C

    Deze dag is geheel voorbij gegaan zonder dat er iets bijzonders is gebeurd. Beetje eten, beetje drinken, beetje in het zonnetje zitten met een boek, beetje slenteren over de 'boulevard' waar de kinderen zich vermaken met een geïmproviseerd reuzenrad... Hij oogt wat gammel, maar hij kraakte en piepte in ieder geval heel solide ;)Meer informatie

  • 2025© FindPenguins
  • Home
  • Over ons
  • Groepstracking
  • Pers
  • Voorwaarden
  • Privacy & Cookies
  • Helpcentrum
  • Afdruk