Zoeken resetten
Costa Rica
  • Esther de Cooker
  • Robbert de Cooker
  • Esther de Cooker
  • Robbert de Cooker

Costa Rica

Rondreis met de auto door het groene en warme Costa Rica. Meer informatie
VolgenOverzichtOverzichtKalenderKalenderFoto’sFoto’sDelenDelenBucketlist
Nieuwste eerst
  • Het begin van de reis
    11 mei 2025
    Costa Rica

    Tussenstop in ZRH

    12 mei, Zwitserland ⋅ ☀️ 22 °C

    Onze eerste stop op deze reis is niet Costa Rica, maar Zurich. We verblijven hier een nachtje zodat Robbert kan spotten op het vliegveld. Swiss brengt ons in een uur van Schiphol naar Flughafen Kloten, waar we een mooi hotel hebben naast het vliegveld. We eten een schnitzel in een typisch Zwitsers restaurant en gaan vroeg naar bed.

    De volgende ochtend gaat de wekker om 5.15 uur. Het is 20 minuten lopen naar het vliegveld, op de parkeergarage heb je een shitterend uitzicht over de landende vliegtuigen, met de Alpen op de achtergrond. Nu helaas niet, want het is slecht weer in de Alpen. Hier schijnt de zon, dus dat geeft een mooi contrast.

    Na een tijdje gespot te hebben loop ik terug naar het hotel voor het ontbijt en daarna gaan we terug naar het vliegveld. Daar is bovenop de E pier een terras, waar je midden tussen de vliegtuigen en startbanen staat.    Meer informatie

  • Costa Rica

    Naar San Jose

    12 mei, Costa Rica ⋅ ☁️ 30 °C

    We vliegen met Edelweiss, de vakantievlieger van Swiss, naar San Jose. De A340 zit nagenoeg vol, wij zitten lekker op een tweezitter aan het raam. We vertrekken richting het zuiden en maken dan een grote cirkel om hoogte te winnen en zetten daarna koers richting het westen.

    De service op de vlucht van 11.30 uur is uitstekend. Bijna ieder uur wordt er drinken geserveerd, we krijgen een warme maaltijd, een broodje en voor de landing nog een koude maaltijd. Zelden zijn we zo in de watten gelegd.

    Tegen zonsondergang landen we tussen de bergen door in San Jose. Alle formaliteiten gaan heel snel en we worden door de hotelshuttle naar de Hampton Inn gebracht. Naar het hotel ligt een Denny's, waar we een hamburger eten. Na deze lange dag gaan we vroeg naar bed.    Meer informatie

  • Costa Rica
    Voorstad San Jose
    Braulo Carillo NPOnze lodge in SiquirresSmakelijk hapje

    Naar vogelparadijs Siquirres

    13 mei, Costa Rica ⋅ 🌧 29 °C

    We zijn die ochtend zeer vroeg wakker en gaan zodra het kan naar het ontbijt. Om 8 uur wordt de auto gebracht, een Witte Suzuki Jimny van 2 maanden oud. Het creditcard apparaat is helaas leeg, dus we moeten toch mee naar het kantoor om te betalen, wat 5 minuten verderop ligt. Daarna doen we wat boodschappen bij een grote Walmart en gaan naar de Mall ertegenover om een simkaart te kopen. Dat viel niet mee, de verkoopster in het kantoor van de maatschappij zelf doet er 45 minuten over om alles te regelen......

    Hierna kunnen we eindelijk beginnen aan onze rondreis door Costa Rica. We rijden het eerste uur door de eindeloze buitenwijken van San Jose, waar het druk verkeer is. Eenmaal buiten de stad klimmen we steeds verder omhoog en rijden door de groene bossen van het Braulo Carillo nationaal park. Het begint flink te plenzen en we zien niet veel meer door de wolken die om de bergen hangen. Aan de andere kant klaar het gelukkig op en eenmaal beneden rijden we over een semi snelweg die nog in aanleg is richting het oosten. Het is druk met vrachtwagens die o.a. met bananen onderweg zijn naar de zeehaven in Moin.

    Alles en iedereen maakt gebruik van de weg, op de brommer, fiets, of te voet. Dus het is opletten. Als we onze bestemming Siquirres naderen wordt het weer mistig. We slapen in een lodge van Belgen, die hier net een jaar wonen. Alles is in de mist gehuld, wat het een mystieke sfeer geeft. We hebben een prachtige kamer met een ruim terras.

    De mist en regen trekken snel weg, waarna de schitterende tuin en het daarnaast gelegen bos tevoorschijn komen. We snappen goed waarom ze hier zijn gaan wonen. Het is een komen en gaan van vogels, in de verte strijkt een regenboog toekan neer bovenop een boom.

    Tegen de avond brullen de apen in de jungle en beginnen de kikkers aan hun concert. Wij eten wat in het restaurantje dat op 5 minuten lopen langs de kant van de weg ligt. De kaart is in het Spaans, dus we bestellen kip op de gok, wat goed uitpakt 😊.    Meer informatie

  • Costa Rica
    2

    Raften op de Pacuare rivier

    14 mei, Costa Rica ⋅ ⛅ 28 °C

    We eten een heerlijk, door de eigenaresse van de lodge zelfgemaakt, ontbijt en worden dan naar de startplaats van onze raftingtour gebracht. De omgeving is schitterend, zo ver je kunt kijken zijn er met jungle bedekte heuvels. Ertussen hangen her en der wat wolken. We worden begroet door het enthousiaste rafting team en met een oud busje denderen we de heuvel af naar de Pacuare Rivier.

    De boot wordt uitgeladen en we hijsen ons in een zwemvest. Na wat uitleg over het raften gaan we op pad. De Pacuare is ooit door National Geographic in de top 5 van beste rafting locaties ter wereld gezet en dat is terecht. We beginnen met een aantal rustige stroomversnellingen. Onze kapitein zou met zijn uiterlijk en zware stem zo in Lord of the Rings passen en geeft waar nodig commando's.

    Hoe verder we komen, des te wilder worden de stroomversnellingen en we vliegen door de lucht of duiken het water in. Zo grappig als hij is laat de kapitein de boot soms expres zijwaarts of achteruit de golven ingaan, zodat we extra nat worden. De jungle ontvouwt zich om ons heen, waardoor het allemaal erg indrukwekkend is. Er vliegen veel vogels rond, waaronder ijsvogels, en een hoop blauwe en gele vlinders.

    Een paar keer varen we door een smalle canyon en langs grote rotsblokken. Ook vallen er soms watervallen in de rivier, waar we natuurlijk even onderdoor varen. Voor iedere stroomversnelling krijgen we informatie over wat ons te wachten staat.

    Tijdens het laatste stuk wordt de rivier breder, het landschap vlakker en begint het even kort te regenen. Nat zijn we toch al, dus dat maakt niet echt uit. Later klaart het weer op en na 2.5 uur komen we aan in Siquirres, waar we een lekkere warme lunch geserveerd krijgen om 10.30 uur 😊. We kunnen terugkijken op een geweldige eerste rafting ervaring.    Meer informatie

  • Costa Rica
    1

    Bananen en Caribisch Costa Rica

    14 mei, Costa Rica ⋅ ☁️ 26 °C

    Vanuit Siquirres rijden we verder naar naar Limon. Het is druk met vrachtwagens op de snelweg, o.a. met bananen van de bananenplantages van Dole en Chiquita. In Limon is ons aangeraden niet te stoppen, daar er veel drugs uit Colombia wordt doorgevoerd en het hierdoor niet veilig is.

    Na Limon volgt de weg de Caribische Zee. We passeren via smalle bruggetjes verschillende rivieren. Rechts van ons strekt de jungle zich uit over de heuvels. Het wordt steeds toeristischer, we passeren verschillende kustplaatsen en het stikt van de hotels en restaurants.

    Dit deel van Costa Rica wordt bevolkt door Jamaicanen, waardoor er een echte Caribische sfeer hangt. De Jamaicanen zijn hier gekomen toen eind 18e en begin 20e eeuw een spoorlijn is aangelegd van San Jose naar de kust. Ons hotel ligt iets voorbij Puerto Viejo. We hebben een huisje temidden van het tropisch woud.

    Op 5 minuten lopen van het hotel ligt Playa Chiquita, een klein strand met palmbomen en een blauwe zee. Die avond genieten we van de Caribische keuken, die heel verschillend en meer pittig is dan de Costa Ricaanse.    Meer informatie

  • Costa Rica

    Cahuita NP - Deel I

    15 mei, Costa Rica ⋅ ⛅ 29 °C

    Die nacht regent het heel veel, de regen klettert op ons dak. Dat belooft niet veel goeds, maar tegen zonsopkomst om 5.15 uur is het toch droog. Het is en blijft regentijd, dus we moeten een beetje geluk hebben met het weer. De brulapen geven een hard concert, de vogels tjirpen volop en de krekels doen ook mee. Na het ontbijt rijden we een stuk terug naar het Cahuita National Park. Dit park beschermt een klein stuk regenwoud en het koraalrif wat hier in zee ligt.

    We lopen eerst een paar kilometer over een verhoogd houten pad door het oerwoud. Het is moerassig en de grote bomen staan hier met hun wortels in het water. De kikkers brullen volop, maar we zien ze niet. Wel schieten er een hoop vogels door het bos en zien we een ciati (familie wasbeer) die door het bos scharrelt. Ook slingeren er wat apen over ons heen.

    We komen uit bij de kust, waar het koraal bijna tot aan het strand komt. We volgen de kustlijn, het is inmiddels flink heet geworden en de zon brandt intens. Krabben groot en klein schieten om ons heen. Wat verderop krijgt een ciati het aan de stok met een groep capucijnapen, die duidelijk erg woest zijn op het beest. Een paar apen hebben een baby op hun buik of rug hangen.    Meer informatie

  • Costa Rica

    Cahuita NP - Deel II

    15 mei, Costa Rica ⋅ ☀️ 32 °C

    Dit is deel 2 van de blog over Cahuita NP. Mocht je de eerste gemist hebben, dan moet je even terug scrollen.

    We lopen verder door het bos. Het pad blijft de kustlijn van een baai volgen. Daar waar het bos wat opent ziet Esther hoog in de boom een luiaard hangen. Dus die kunnen we ook afvinken. Na ongeveer 10 km komen we bij de ingang van het park in de plaats Cahuita, waar een luiaard op zijn rug op een tak met veel blad ligt te relaxen.

    Net buiten het park lunchen we bij een restaurantje en nemen we fajitas, dat is hier vlees zonder wrap met rijst en bonen. De rijst met bonen wordt hier in de Caraïben in kokosmelk gekookt, wat het een zachte smaak geeft.

    Na ons bezoek aan Cahuita NP blijven we de rest van de middag in het hotel. Het is erg warm en afkoelen kan het beste in het zwembad. Je blijft dan daarna een tijd merkbaar koeler. Het resort heeft een dertig tal huisjes die in de jungle liggen. Je ziet er veel vogels, apen en een soort capibara's rondscharrelen. Tegen zonsopkomst en ondergang brullen de brulapen, al zie je ze nooit.

    Ons huisje heeft een grote veranda waar je in een hangmat kunt luieren of op een bankje kunt zitten. Alles is wel klam en wordt gezien het klimaat nooit droog. Binnen drogen we kleren en zwemkleding onder de fan en airco, dat werkt goed 😊. Aan de achterkant van het resort staat een grote ceiba boom van 600 jaar oud.    Meer informatie

  • Costa Rica

    Punta Uva

    16 mei, Costa Rica ⋅ ☀️ 31 °C

    We rijden naar Punta Uva toe en huren aan het strand een kayak. Je kunt bij Punta Uva een stuk een riviertje op varen om dieren te zien. Het begint al goed, want gelijk hangt er een luiaard in een boom die aan het eten is. We kayakken tussen de hoge bomen door, soms moeten we even manoeuvreren, omdat er ook bomen in het water liggen. Overal zitten schildpadden te zonnen, soms wel met 10 tegelijk. We kunnen op een gegeven moment niet verder, omdat we niet tegen de stroomversnellingen opkomen en draaien om.

    Er vliegen verschillende ijsvogels pijlsnel over het water. De schildpadden trekken zich weinig aan van ons. We zien in een andere boom nog een luiaard. Ook klimt er een grote leguaan uit de rivier die op de oever gaat zitten opdrogen.

    Wat verderop ligt Playa Grande, waar voornamelijk gesurft wordt. Wij springen in de branding en laten ons meesleuren door de golven. We drogen op op het strand en rijden dan terug naar het hotel om ons op te frissen.

    We lunchen bij een klein tentje langs de weg. Deze Soda's bieden een kleine kaart aan tegen een mooie prijs. Wij nemen fajita's en krijgen een bord vol eten. Het prijsniveau in Costa Rica is hoog, hotels, boodschappen en uit eten gaan is erg duur. Zo zijn we meestal voor een lunch of diner in totaal 30-35 euro kwijt.

    De levensstandaard in Costa Rica vrij hoog. Doordat het land geen leger heeft, is er meer geld voor scholing en gezondheidzorg. De mensen zijn overal erg relaxed en leven volgens het motto Pura Vida, wat een positieve instelling inhoudt. Dat is duidelijk te merken.    Meer informatie

  • Costa Rica
    1

    Via La Pavona naar Tortuguero

    17 mei, Costa Rica ⋅ ☀️ 32 °C

    De zon komt hier rond 5.15 uur op. Dit betekent ook dat al het dierenleven nog net wat vroeger wakker wordt, en dat geeft een flink kabaal. Vogels, krekels, apen, ze laten van zich horen. We gaan vroeg naar bed en worden dus ook vroeg gewekt. Na zonsopkomst is het rustig op Playa Chiquita en ontbijten we zodra het kan om 7 uur.

    We hebben een flinke autorit voor de boeg naar onze volgende bestemming Tortuguero en moeten de boot van 13 uur halen in La Pavona. We rijden dezelfde weg terug als we gekomen zijn, in Guilapiles eten we een vroege lunch bij de KFC. Daarna verlaten we de hoofdweg en rijden via dorpen, bananenplantages en later weidevelden met koeien naar La Pavona waar de weg ophoudt.

    Hier parkeren we de auto en wachten in de vertrekhal op het bootje. Naast ons zijn er nog wat toeristen en een aantal Costa Ricanen die de weekboodschappen hebben gedaan. Tassen vol goederen en levensmiddelen, een buitenboordmotor en autoband worden ingeladen. Wat te laat zetten we koers naar onze eindbestemming.

    Het riviertje waar we over varen is soms erg ondiep, dus de kapitein moet goed zijn koers aanhouden. We maken soms zulke scherpe bochten dat de rand van de boot het water bijna raakt. Gaandeweg komt er steeds meer oerwoud en we maken een stop in het dorpje San Francisco om wat goederen uit te laten.

    Daarna zetten we koers door een breder kanaal naar Tortuguero. We stappen daar over op een watertaxi die ons in 5 minuten naar onze lodge brengt. De bungalows zijn op palen in de jungle gebouwd. Ze hebben geen ramen, alleen muggengaas. Wij liggen even later in het zwembad, wat de vorm van een schildpad heeft. Het is mooi dat je hier zo in de natuur zit. Apen slingeren door de bomen, een Iguana zit in de boomtop te zonnen en vogels vliegen af en aan.    Meer informatie

  • Costa Rica
    1

    Tortuguero village

    17 mei, Costa Rica ⋅ ☀️ 30 °C

    In de vorige blog zijn we van Cahuita naar Tortuguero gereden en gevaren. Mocht je die gemist hebben, scrol dan even terug 😊.

    Die avond eten we vis in Tortuguero . Vaak krijg je hier Patacones bij een maaltijd ipv aardappelen. Dit zijn de ronde gele schijven, gemaakt van plantaan. Dit lijkt op een banaan, maar is meer een groente en smaakt heel anders.

    Als we 's avonds afkoelen in het zwembad verschijnen er 2 wasberen uit het struikgewas. Ze staan aan de rand van de zwembad, vinden het duidelijk eng. De een loopt hard over de rand naar de andere kant, de ander durft niet, twijfelt een paar keer, en rent dan met vrees voor eigen leven ook maar maar de andere kant 🤣.    Meer informatie

  • Costa Rica

    Tortuguero NP

    18 mei, Costa Rica ⋅ ☀️ 28 °C

    Die nacht hoost het urenlang hard, de volgende ochtend staat er veel water onder onze bungalow. We worden om 5.40 uur opgehaald door de watertaxi. Als je wat wilt ondernemen in Costa Rica moet je er vaak vroeg bij zijn. Niet alleen is het dierenleven zo vroeg actiever, maar wij gezien de temperaturen ook 😅. De wolken uit zee lossen net op en de zon komt tevoorschijn.

    We gaan om 6 uur op pad met een kano en gids, een Amerikaan en een Duitse zitten voorin. We registreren ons eerst bij het kantoor van het park en varen dan door de brede kanalen van het park op zoek naar dieren. De dag begint goed met een toekan die in een boomtop zit.

    Het uitgestrekte netwerk van kanalen in dit gebied is sinds de jaren 40 gemaakt om de houtkap te faciliteren. Gelukkig heeft men zich de belangrijkheid van de natuur gerealiseerd, waardoor er wen een einde kwam aan de houtkap en in 1970 het nationale park is opgericht. De natuur heeft zich in de laatste 60 jaar goed hersteld.

    We stoppen regelmatig om verschillende vogels, een spider monkey, kaaimannen en leguanen te bewonderen. Onze gids kent het gebied goed en vertelt aan een stuk door vanalles over de dieren, de geschiedenis en zijn ervaringen. Later gaan we een rivier op die alleen voor niet gemotoriseerde boten is en daarna een nog klein riviertje. Grote bomen en palmen groeien aan de oevers. Op een gegeven moment kunnen we niet meer verder door een omgevallen boom en keren om.

    Op de terugweg gaan we nog een klein riviertje op in een palmenbos. Het water is zowel helder als zo bruin als koffie. We zien nog verschillende vogelsoorten en rond 8.30 uur zijn we uitgegroeid. Dat is maar goed ook, want de zon is onverbiddelijk en de temperatuur is opgelopen tot 30 graden. De watertaxi brengt ons terug naar de lodge voor het ontbijt.    Meer informatie

  • Costa Rica

    Aninga Lodge en Tortuguero deel II

    18 mei, Costa Rica ⋅ ☁️ 30 °C

    Na onze kanotocht in het nationale park ontbijten we in de lodge en zitten we de rest van de ochtend aan en vooral in het zwembad. De temperatuur loopt ook vandaag weer op tot boven de 30 graden, als je zwemt blijf je daarna een hele tijd koel. Doordat de lodge midden in het oerwoud ligt, is er veel dierenleven te zien. Een aap steekt over het dak van de bar even over, een kolibrie snoept van de bloemen en vogels vliegen heen en weer.

    In de middag laten we ons naar Tortuguero dorp varen, dat gaat in hoog yempo. Na de lunch wandelen we naar de ingang van het Tortuguero NP. We moeten vooral niet te laat terugkomen volgens de aardige vrouw aan de balie, want er zijn jaguars en je weet maar nooit. Op de Jaguar Trail zou je veel dieren moeten zien waaronder apen, luiaards en vogels. Die zijn vandaag niet thuis, we zien en horen helemaal niets. Ook is het oerwoud niet bepaald mooi. We lopen nog een stukje over het zwarte strand en houden het snel voor gezien. De hoge temperatuur werkt ook niet mee.

    Eenmaal terug in het dorp vliegen de vogels ons om de oren en slingeren de apen door de bomen...... We varen terug naar de lodge, koelen af in het zwembad en eten een 3 gangen diner in het restaurant. We hebben de optie tussen vlees en vis voor het hoofdgerecht, maar allebei mag ook. Ze hebben zowaar stoofvlees, en dat is zo lekker dat een Belg hier trots op zou zijn 😄. Dat is een smakelijke verrassing.

    Toeristen komen ook naar Tortuguero om schildpadden te zien die hier in de avond op de stranden eieren leggen. Wij vinden de manier waarop de toeristen worden meegenomen om dit te zien niet echt verantwoord en laten ze liever liever met rust.

    Hoe het klinkt als de zon onder is hoor je in het filmpje zonder beeld. Krekels en kikkers genoeg.    Meer informatie

  • Costa Rica
    Tortuguero villageTerug naar La PavonaVogelnestenLandingsbaan kruist de wegBananenrails🍍De bomen staan in bloeiTe paardOns werkpaardVia de radio communiceren met de receptie

    Ananassen en bananen

    19 mei, Costa Rica ⋅ ⛅ 27 °C

    Ook die nacht hoost het continu, blijkbaar is dit hier gewoon, maar de volgende ochtend schijnt de zon gewoon. We worden om 8.30 uur opgehaald en varen via Tortuguero dorp terug naar La Pavona.

    Via allerlei onverharde wegen rijden we over het platteland van Costa Rica richting het westen. Hier vind je vooral grote akkers met ananassen en bananenplantages. De weg doorkruist een landingsbaan van een klein vliegveldje, dat hebben we nog niet eerder gezien. De oogst is in volle gang, grote vrachtwagens vol met ananassen zijn op weg naar de coöperatie, op de akkers worden ze in de hitte met de hand geoogst.

    Via Saraquipi rijden we een stuk op de doorgaande weg en slaan dan af richting het noorden. Al snel wordt heb een stuk landelijke, eerst zijn er veel akkers met alweer ananassen. Op verschillende worden de jonge planten met de hand in de grond gedaan, wat een werk is dat. Daarna wordt het steeds heuveliger en rijden we door wat kleine dorpjes en maken de weidevelden met koeien plaats voor steeds meer bos.

    Halverwege de middag komen we aan bij ons hotel, de Manquenque Ecolodge, niet ver van de grens met Nicaragua. Daar moeten we via de radio communiceren met de receptie, want we moeten per boot de rivier over. Deze bijzondere lodge lichten we toe in onze volgende blog.    Meer informatie

  • Costa Rica
    Blue Jeans kikkerOnze boomhutLange weg naar boven1IjsvogelGroene IbisWitnek kolibrieKrekel

    Maquenque Ecolodge

    19 mei, Costa Rica ⋅ ⛅ 30 °C

    We hebben voor de komende 2 nachten een boomhut kamer geboekt in de Manquenque Ecolodge. Het hotel ligt op een groot natuurreservaat wat voornamelijk uit bos bestaat. De regio Bocas Tapadas waar de lodge ligt is een van de belangrijkste plekken om vogels te bewonderen in Costa Rica.

    Na de check-in lopen we naar onze boomhut toe via een bruggetje over een meer en een stukje door het bos. We hebben veel geluk, want onderweg zien we en een blue jeans kikker (aardbeikikker) en daarna een groene pijlgifkikker.

    Daarna klimmen we 12 meter omhoog naar onze boomhut. Deze heeft een terras, een grote slaapkamer en ook een buitendouche. Er zitten geen ramen in, maar wel horgaas natuurlijk, zodat je dichter bij de natuur bent.

    Die avond eten we een voor ons luxe avondmaaltijd in het restaurant van de lodge. Daarna lopen we in het donker gewapend met een zaklamp een rondje door de jungle bij onze boomhut. De kikkers laten overal van zich horen, maar we zien er geen. Terug in onze boomhut doen we het licht uit en luisteren naar alle geluiden die uit de jungle komen van de krekels, de kikkers en nachtvogels.    Meer informatie

  • Costa Rica
    Halsbandarassari
    RoodoorpapegaaiAmerikaanse slangenhalsvogelBlack Cheeked WoodpeckerDe begrafenisondernemer conventieNicaraguaanse grensHet restaurantKip met PataconesRoodkopgier

    Boca Tapada: Mist, regen en vogels

    20 mei, Costa Rica ⋅ ☁️ 30 °C

    We slapen die nacht onrustig door alle geluiden die de jungle voortbrengt. Toch is het zeer bijzonder om op deze plek wakker te worden. Het is nevelig en mistig geweest vannacht, waardoor alles klam aanvoelt. Om 7 uur zitten we aan het ontbijt en zien vele soorten vogels van groot tot klein voorbijkomen. De lodge ligt prachtig in een stille en serene omgeving.

    De rest van de ochtend regent het flink en blijven we in het restaurant zitten om naar de vogels te kijken. Aan het begin van de middag rijden we het laatste stukje weg tot de grens met Nicaragua, wat aan de overkant van de San Juan rivier ligt. Bij een klein restaurantje bestellen we wat te eten, het duurt heel erg lang voordat het komt, maar het smaakt prima. De zoon van de eigenaar oefent zijn Engels en vraagt van alles over Nederland. Op de rivier varen verrassend veel boten, ook uit Nicaragua.    Meer informatie

  • Costa Rica
    Grote kiskadie
    KoperborstglansvogelSlingeraap1Gekko

    Maquenque Ecolodge midden in de natuur

    20 mei, Costa Rica ⋅ ☁️ 27 °C

    's Middags wordt het droog en maak ik een wandeling door het regenwoud van de lodge. Dieren zie ik niet, maar het woud op zich is de moeite waard om te zien. Tegen zonsondergang gaan we naar het restaurant voor weer een heerlijke maaltijd. Onderweg zien we wat apen die hun avondmaal aan het verzamelen zijn.Meer informatie

  • Costa Rica
    AraLeguaan op de wegCatarata del ToroOp weg naar de Blue Falls

    Catarata del Toro en Blue Falls

    21 mei, Costa Rica ⋅ ⛅ 25 °C

    Vanuit Bocas Tapadas rijden we terug naar de hoofdweg en klimmen dan via kleine weggetjes tussen de vulkanen. Het is soms flink steil. Ze zijn net als overal de bermen aan het maaien, dat gebeurd met kantenmaaiers. Overal in Costa Rica gebeurt dit, op deze manier een een flinke klus. Onderweg zit er een grote leguaan midden op de weg te zonnen en lopen kinderen naar school toe. Overal waar we komen zijn altijd kinderen opweg van of naar school, waarschijnlijk gaan ze alleen een dagdeel.

    Tegen de bergen hangen donkere wolken, maar het valt gelukkig mee en er valt nauwelijks regen uit. We stoppen bij de Catarata del Toro. Net als overal zijn de meeste watervallen prive bezit, deze wordt uitgebaat door een Nederlander. De waterval valt 90 meter in een oude vulkaankrater en is een van de hoogste watervallen van Costa Rica. Je kan helemaal tot beneden wandelen, maar wij besluiten dat de klim terug van 45 minuten te zwaar is, gezien we zo nog gaan wandelen. We bewonderen de waterval dus van boven.

    500 meter verderop begint de wandeling naar de Blue Falls, dat zijn zes watervallen die zoals de naam al zegt blauw water hebben. We wandelen langzaam bergafwaarts en een gids begeleidt ons het laatste stuk (voor de "veiligheid") naar de waterval. Deze is inderdaad prachtig en heeft een poel blauw water aan de basis. De rivier stroomt daarna verder via een paar kleine watervalletjes.

    Het water is zo blauw doordat het afkomstig is van de nabijgelegen Poas vulkaan. We klimmen weer omhoog en bezoeken nog een bredere waterval. De mooiste ligt na een lange afdaling midden in de jungle en valt een behoorlijk eind omlaag. Ook deze heeft een prachtig blauwe poel. Ondertussen is de temperatuur en vochtigheid behoorlijk opgelopen en de klim terug is ontzettend zwaar.    Meer informatie

  • Costa Rica
    Arenal vulkaan
    VogelspinDe was

    Arenal

    21 mei, Costa Rica ⋅ ⛅ 36 °C

    Vanaf de watervallen van Bajos del Toro dalen we weer af naar de hoofdweg en rijden richting het westen. We stoppen nog voor de lunch, maar de kok heeft geen zin om quesadillas te maken en we eten maar een dik plak cake. Die smaakt trouwens prima. Niet veel later komt de vulkaankegel van de Arenal vulkaan tevoorschijn.

    La Fortuna is een van de toeristische hotspots van Costa Rica. Je kan hier ziplinen, op hangende bruggen lopen, naar de hotsprings, raften, dieren spotten enz. enz. De plaats is erg geliefd bij Amerikanen, die er gerust een weekje vakantie houden. De plaats zelf is een aaneenschakeling van restaurants, winkels en touroperators. Vlug doorrijden dus naar ons resort, wat voorbij La Fortuna in het regenwoud ligt.

    We krijgen bij het inchecken een speech van 5 minuten over alle ins en outs van het resort. Dit hebben we nog nooit meegemaakt, maar goed, hij doet zijn best 🤣. Onze kamer heeft een groot balkon en een prachtig uitzicht over de Arenal vulkaan, dus we klagen niet. Een tijdlang genieten we van het steeds veranderende uitzicht over de vulkaan, die deels in de wolken ligt. Deze is voor het laatst in 1968 uitgebarsten, maar wel deze kant op 😅.

    Gezien het massatoerisme hebben wij niet veel te zoeken hier. We koelen af in het zwembad en 's avonds bij het diner zitten er inderdaad veel (luidruchtige) Amerikanen aan tafel. Onze kamer hangt vol met kleren die moet drogen, nadat ze in onze boomhut erg vochtig zijn geworden. Alleen onder airco drogen ze.    Meer informatie

  • Costa Rica
    Hangende brug resort
    1RupsKuifsjakohoenAan de smoothie in Nuevo ArenalQuesedillas

    Wandeling, quesedillas en veel bochten

    22 mei, Costa Rica ⋅ ⛅ 28 °C

    De volgende ochtend gaan we eerst langs het ontbijtbuffet. Aangezien het laagseizoen is hebben we soms een buffet, soms kunnen we alleen uit een menu kiezen. Meestal is er fruit, brood, yoghurt en warme gerechten zoals eieren en bacon. Keus genoeg dus. Thee drinken ze hier niet, het is een echt koffieland.

    Na het ontbijt laten we ons naar de top van de heuvel rijden waar de trail van 1 kilometer start. We lopen eerst een stuk door het woud en zien een soort kalkoen in de boom zitten. De vogels fluiten uitbundig en de krekels maken een geluid wat we niet eerder gehoord hebben.

    Het resort heeft halverwege de wandeling een hangbrug van 100 meter gemaakt. Je hebt zo een mooi uitzicht over het regenwoud en de rivier eronder. We zien helaas geen apen of andere grote vogels, maar de wandeling is erg de moeite waard. Overal groeit mos op de takken, en we zien verschillende paddestoelen op boomstronken.

    We zitten daarna nog op het balkon van onze kamer en checken aan het eind van de ochtend uit. We hebben een rit van 3 uur voor de boeg naar Monteverde, wat maar 80 kilometer verderop ligt. Dat zegt dus wat over de route.

    De weg kronkelt eerst langs de oevers van een groot stuwmeer. In Nuevo Arenal stoppen we bij een klein restaurantje met een super aardige eigenaresse. In half Spaans en Engels bestellen we quesadillas, wat een goede beslissing blijkt te zijn. We krijgen een bord vol! Zoals altijd bestellen we ook een smoothie van vers fruit, dit keer aardbeien. Gemiddeld kost in een lokaal restaurant een warme maaltijd 10 tot 14 euro per persoon.

    Hierna rijden we naar Monteverde toe. De weg is soms onverhard en zeer vochtig. Onze Jimny kan zich bewijzen 😊. We klimmen steeds hoger en hebben prachtige vergezichten over de kust van de Stille Oceaan en in het binnenland verschillende vulkanen.

    Ons hotel ligt in de middle of nowhere in het nevelwoud van Monteverde. Hierover straks meer.    Meer informatie

  • Costa Rica

    Ziplinen over en door het nevelwoud

    23 mei, Costa Rica ⋅ ☁️ 21 °C

    De dag begint zoals hier gewoon is, nat en grijs. De wolken gieren over de bergtoppen. We zijn de enige gasten in het hotel vannacht, er wordt toch een ontbijtbuffet geserveerd. De specialiteit van het hotel is een ei welke in tomatensaus wordt gebakken en is simpelweg heerlijk.

    We rijden na het ontbijt naar Santa Elena en klimmen via de onverharde weg nog wat hoger de wolken in. Het nevelwoud heet niet voor niets nevelwoud. Doordat er constant wolken hangen is alles erg nat en de bomen bedekt met mos. Nevelwouden komen veelal voor in tropische klimaten en 1 procent van het bos wereldwijd bestaat hieruit.

    Wij gaan vandaag ziplinen in het Selvatura Park. We worden in een harnas gehesen en krijgen een helm op. Alles gaat snel, vriendelijk en professioneel. We worden met een busje hogerop gereden en krijgen daar veiligheid instructies. Vooral wat we moeten en zeker wat we niet moeten doen. Naar achteren hangen, een hand met handschoen rond de kabel. Zeker nooit je hand voor de katrol houden, want dan verpletter je hem tegen het remsysteem.

    We doen eerst een paar korte ziplines om te oefenen. Daarna worden ze steeds langer, 200, 300 meter en dus ook leuker. Het waait ook flink, de wolken waaien soms snel tussen de bomen door. Dit maakt het net wat specialer en mystieker. De mannen die ons begeleiden geven soms wat tips en zijn super aardig en geduldig. Je merkt dat veiligheid voorop staat en dat is maar goed ook.

    halverwege gaan we in tandem (samen) over een lijn van 800 meter en dat gaat hard, meer dan 100 km per uur. We zwieren hier over de bomen, wat heel speciaal is. Doordat er wolken hangen zie je het eind van de zipline niet, wat het spannend maakt.

    De groep bestaat voornamelijk uit Amerikanen, wij en nog een paar Costa Ricanen. Soms ziplinen we van platform naar platform, soms moet je even lopen naar de volgende. Remmen is bijna niet nodig, aan het eind plop je tegen een remsysteem wat je precies op tijd afremt voordat je op het platform komt. Je kan ook bijremmen met je handschoen door op de zipline te drukken.

    Aan het eind kun je nog van de Tarzan Swing, waarbij je van een platform een korte vrije val maakt en dan minutenlang heen en weer swingt. Het is even onnatuurlijk, maar wel superleuk om te doen.

    We sluiten af bij de langste zipline van 1 km. Daar ga ik als Superman op mijn buik. Zo is het net alsof je over het bos vliegt en het is een prachtige ervaring om de bomen onder je te zien. We dachten al dat ziplinen leuk zou zijn, maar het overtreft onze verwachtingen 😀.    Meer informatie

  • Costa Rica

    Hangbruggen Selvatura

    23 mei, Costa Rica ⋅ ☁️ 19 °C

    Na het ziplinen maken we een wandeling van een paar kilometer door het nevelwoud. Soms schijnt de zon, soms komen de wolken over de bergtoppen rollen. Het wandelpad heeft 8 hangbruggen, waarvan de langste 157 meter is en maximaal 180 meter boven de grond. Het is niet druk op het pad, buiten ons een paar andere toeristen en een Instagrammer die uitgebreid overal door haar moeder op de foto wordt gezet.

    We zien verschillende vogels zowel in de lucht als in de boomtoppen. Je kan vanaf sommige bruggen ver over het nevelwoud kijken. Het is mooi om de rust van het woud te ervaren, nadat we net erdoor en erover zijn gegierd met de zipline's.

    Na Selvatura rijden we naar Santa Elena en eten een snelle hap in een klein restaurantje. Het is een kwartier terug naar het hotel, onderweg zien we onder de wolken door de kust van de Grote Oceaan.

    Eenmaal terug in het hotel betrekt het weer en regent en waait het een tijdlang erg hard. Tegen de avond wordt het droog en maak ik een wandeling door het nevelwoud rond het hotel. De paden gaan steil omhoog de heuvel op, ik moet onder een omgevallen boom door klimmen en kom uiteindelijk bij een weiland uit bovenop de heuveltop.    Meer informatie

  • Costa Rica

    Reserva Curi Cancha - Manuel Antonio

    24 mei, Costa Rica ⋅ ☁️ 27 °C

    De meeste kamers van het hotel zitten, nu het weekend is, vol en bij het ontbijt is er gelukkig voor de chefs wat te doen. Het smaakt ons in ieder geval weer heerlijk 😄.

    Onze eerste stop van vandaag is het Curi Cancha Reserve. Dit natuurpark is vooral in trek bij vogelliefhebbers, mede doordat de nationale vogel van Costa Rica hier veel gezien wordt, namelijk de Quetztal. Helaas is het broedseizoen en hebben ze betere dingen te doen dan toeristen vermaken.

    Veel andere vogels zien we helaas ook niet, al blijft het een prachtig bos. Bij een uitzichtpunt kijk je uit over de Continental Divide, de scheiding waarvan het water naar de Caribische Zee en Stille Oceaan stroomt. Het is er erg winderig (zie filmpje).

    Na Curi Cancha stort de weg zich letterlijk omlaag richting de kust om uiteindelijk bij de Panamericana uit te komen. Daar denderen de vrachtwagens je letterlijk voorbij, om even later stapvoets tegen een heuvel op te rijden. In Puntarenas eten we een broodje bij de Subway en daarna vervolgen we onze weg over een soort snelweg die richting San Jose gaat, waar we zowaar even in de file belanden achter een langzame vrachtwagen.

    In Tarcoles stoppen we bij de gelijknamige rivier, waar normaliter veel grote krokodillen te zien zijn. Die zijn ook met vakantie, slechts twee liggen er in het water. Groot zijn ze zeker wel 😅. Even later rennen we terug naar de auto, niet vanwege de krokodillen, maar een naderende hoosbui.

    De kuststrook wordt in rap tempo volgebouwd met grote hotels en overal staan borden voor luxe appartementen torens. Het wordt dus een soort Belgische kust en dat is jammer.

    Onze bestemming van vandaag is Manuel Antonio, een stadje wat voornamelijk uit hotels bestaat en vlakbij het gelijknamige nationale park ligt. De hotels zijn bovenop elkaar gebouwd en het stikt er van de restaurants en de gemiddelde toerist is hier heel anders dan in andere delen van Costa Rica. Niet ons ding dus.    Meer informatie

  • Costa Rica
    IbisBrulaap1Luierende luiaard

    P.N. Manuel Antonio

    25 mei, Costa Rica ⋅ ☀️ 23 °C

    We worden gewekt door de brulapen die luidkeels van zich laten horen. We ontbijten vroeg en lopen dan naar de ingang van het P.N. Manuel Antonio. Dit is het drukst bezochte nationale park van Costa Rica. Het park gaat om 7 uur open en tickets moeten vooraf worden geboekt per tijdslot. Dat zegt genoeg over hoe druk het hier is. We zijn de eerste die het park ingaan en lopen over de brede parktrail richting het strand. Op dit pad zou je goed luiaards moeten zien, we lopen dan ook constant met een gebogen nek naar boven te kijken. Van luiaards is geen spoor te bekennen..... Nu is de begroeiing dermate dik dat je ze moeilijk kunt zien.

    We komen uit bij een dunne landstrook met aan beide kanten een mooi en verlaten strand. Krabben rennen hard over het zand. Via een ander pad lopen we een stuk terug, maar ook hier zijn er geen luiaards te bekennen. Wel zien we een brulaap hoog in de bomen.

    Eenmaal terug op het hoofdpad komen we de ene na de andere grote tour groep tegen, begeleid door een gids met een telescoop. Zij vinden wel luiaards tussen de bladeren, al zitten deze zo hoog dat je ze nooit met het blote oog kunt zien. Of dit nu een leuke manier is om dieren te spotten.... Wij vinden van niet en gaan een beetje teleurgesteld weg. Gelukkig hebben we nog van de rust en relatieve koelte kunnen genieten! Deze veel meer toeristische kant van Costa Rica is niet ons ding.    Meer informatie

  • Costa Rica
    Sierpe
    PalmplantageMangrove1Onze bungalow

    Via Sierpe naar Drake Bay

    25 mei, Costa Rica ⋅ 🌧 28 °C

    Wat teleurgesteld rijden we vanuit Manuel Antonio verder langs de kust van de Stille Oceaan. De rit naar Sierpe duurt ongeveer 1.5 uur en tegen het einde rijden we tussen vele palmplantages door. Sierpe is een klein dorpje aan het einde van de weg waar niet veel is, behalve een haventje waar je rondvaarten kunt maken door de mangroves, of net als wij een boot kunt nemen naar Drake Bay.

    Na wat wachten worden we meegenomen naar een boot en krijgen we een reddingsvest om. Het eerste stuk varen we over de brede Sierpe rivier, waar aan beide oevers een mangrovebos groeit. Niet ver voor de monding van de rivier varen we nog even door het mangrovebos. Het is indrukwekkend om tussen de hoge wortels van de bomen door te varen.

    Dan komen we bij de monding. Daar staat een metershoge branding, met daarachter een donkere lucht van een tropische bui. De kapitein overziet de situatie even, net als die van een andere boot en zet dan koers de branding in. Om hier door te komen met een klein bootje vergt veel ervaring, ondanks dat we zeer harde klappen te verduren krijgen weet de kapitein goed wat hij doet.

    Het begint te hozen, samen met de enorme deining maakt het een hachelijke onderneming. We hebben nog nooit zoiets meegemaakt en hopen dat de terugreis wat rustiger verloopt. Gelukkig komen we heelhuids aan in Drake Bay, een klein plaatsje die vernoemd is naar de beroemde ontdekkingsreiziger Sir Francis Drake, welke hier in 1579 is geweest.

    We moeten in de zee uit de boot springen en onze bagage wordt door iemand van het hotel de heuvel opgedragen. Dat is erg fijn, want ondanks dat het maar een paar honderd meter lopen is, moeten we 70 hoogtemeters overbruggen. Met deze hitte een hele onderneming.

    Het is alles waard, want het uitzicht vanuit onze bungalow is simpelweg fantastisch. Als we zijn opgefrist, lunchen we in het restaurant van het hotel en krijgen de dagverse vangst uit de zee geserveerd.    Meer informatie

  • Costa Rica

    Drake Bay: Ara paradijs

    26 mei, Costa Rica ⋅ ☁️ 29 °C

    In Drake Bay lijkt de tijd te hebben stilgestaan. Hoewel toeristen de belangrijkste inkomstenbron zijn, weet de massa deze plek nog niet te vinden. Hierdoor doet het dorp nog authentiek aan. Veel meer dan een paar straten met wat winkels en kleine hotels is er niet. Tegen de avond zoeken we in het donker een restaurant wat open is, dat is nog even zoeken. Als we op het eten zitten te wachten valt de electra uit, maar bij kaarslicht kunnen we ook dineren 🤣. En gelukkig kookt de kok op gas.

    We hebben een avondwandeling geboekt met een beroemde lokale Amerikaanse bioloog, die hier al 30 jaar woont en vele documentaires heeft gemaakt voor o.a. Discovery en de BBC. Helaas begint het te hozen en te onweren, dus we druipen af.

    De volgende ochtend schijnt de zon en is het prachtig wakker worden met de baai als uitzicht. De wolken flarden trekken net tussen de heuvels op, schitterend gewoon. Het stikt hier van de vogels, papegaaien en ara's vliegen regelmatig langs. Je hoort ze van verre aankomen met hun schelle gekrijs.

    We krijgen een simpel, maar lekker ontbijt geserveerd en maken dan een wandeling langs de kust. Het pad volgt de heuvels die direct in zee overgaan. Soms is er een klein strandje waar de branding flink op inbeukt.

    Het naastgelegen Corcovado N.P. slaan we over. Hoewel de biodiversiteit daar een van de hoogste ter wereld is, hebben we geen zin om een halve dag met een groep te gaan wandelen in deze hitte. Nu doen we het op eigen tempo en genieten van de rust, andere mensen komen we bijna niet tegen.

    Het is alweer 30 graden en we zweten als een otter. Aan het einde van de wandeling komen we weer uit in Drake Bay en koelen af bij de smoothie bar.    Meer informatie

  • 2025© FindPenguins
  • Home
  • Over ons
  • Groepstracking
  • Pers
  • Voorwaarden
  • Privacy & Cookies
  • Helpcentrum
  • Afdruk