Seychellen 2017

Na een heerlijk ontbijt met veel fruit en een bezoekje van die leuke kleine duifjes en een red fody. Gingen we in een onbetrouwbaar gebutst huurautootje naar de Vallée de Mai en naar het ‘mooiste’ strand te wereld (quote Floortje Dessing)

NP Vallée de Mai is de de plek om soorten tegen te komen die nergens anders ter wereld voorkomen.
Met de entreetickets werd ons dan ook een lijstje met endemische soorten in de hand gedrukt.

De Coco de Mer is het symbool van de Seychellen de kokosnoten hebben de vorm van vrouwenbillen. Voor de ontdekking van de Seychellen (18de eeuw) spoelden de noten aan op de stranden van de Indische oceaan. Niemand wist waar ze vandaan kwamen en mede door de bijzondere vorm werden ze gezien als gave van de goden. En een associatie met vruchtbaarheid lag natuurlijk voor de hand.

In de Vallée de Mai spotte we ook een aardig reeksje van de genoemde endemische soorten. Hoewel we geen gids bij ons hadden is het natuurlijk handig om wel even op ze te letten. Zo werden we al snel gewezen op de Black Parrot en aan het eind van de wandeling hielp een gids me aan de Pigeon Hollandaise ofwel de Blauwe Seychellen duif met zijn rode kop witte bef en blauwe vleugels. Robin spotte de Giant Bronze gecko en enkel fotografen vestigde onze aandacht op de Green Day Gecko.

We kregen een wat schreeuwerige show van de diksnavel buulbuul De sjagerijnige dames van het caféetje schonken een prettige ice café. Het zweet gutste langs alle kanten langs ons lichaam na ruim twee uur stijgen en dalen door een jungle waar daglicht niet doordringt maar waar het vrolijk 30 graden is met een vochtigheidsgraad van tegen de 100.

Volgende stop Anse Lazio.
Maar het gehuurde karretje moest daarvoor nog wel even tot het uiterste getest worden.Okumaya devam et