Canmore

"Ik ben uitgepland."

Dat waren de woorden die ik zei toen ik deze ochtend wakker werd. Na 22 dagen reizen, begon de vermoeidheid toch wat toe te slaan, dus wilde ik vandaag eigenlijk lekker niks doen. Dat lukt nooit. :)

Al bij het ontbijt had ik toch iets online gevonden. De Banff Gondola. Een kabellift die je in 8 minuten naar de top van Sulphur Mountain brengt. Zo geregeld. Wat bleek nu: dit is echt één van de meest bezochte zaken in de buurt (wisten we niet) en reserveren is één ding, maar er geraken, parkeren en op tijd zijn, dat is niet zo simpel (wisten we ook niet). Paniek!

Binnen de 5 minuten zaten we in de auto. Ze hadden even goed "Fast and the Furious: Canada" kunnen opnemen tijdens onze rit, want door m'n Vin Diesel stuur vaardigheden waren we op tijd en hadden we nog een parkeerplaats...

Sulphur Mountain. Zo'n berg, als je naar boven wandelt, dan besef je eigenlijk nooit echt hoe hoog ie is. Dus wel als je in een liftje zit, al bungelend aan een dun, metalen draadje. Ergens halverwege, wanneer we over een tussenstuk naar boven gingen, kickte mijn hoogtevrees in en kon ik een gilletje niet bedwingen. "Aaah"

Gelukkig stonden we even nadien al boven en konden we genieten van het mooie uitzicht over Banff, de Bow rivier en Lake Minnewanka. Ook wel eens fijn dat je niet buiten adem bent van 2 uur klimmen om dan een uitzicht te zien. :) We doolden er twee uur rond vooraleer we aan onze tocht naar beneden (inclusief gilletje) begonnen.

De rest van de middag brachten we door in het über toeristische centrum van Banff en aan Lake Minnewanka. Zelf vonden we het meer een grotere aanrader dan Banff zelf (of je moet helemaal wild worden van 26 keer dezelfde souvenirs te zien in 26 andere winkeltjes).

'S Avonds hadden we gereserveerd in Tank310. Een lokale brouwerij in Canmore waar ze ook eten serveren. Net zoals alles in de buurt, zat de zaak ook goed vol, maar omdat we al een tijd een reservatie hadden, kregen we een rustig tafeltje met fatsoenlijke zeteltjes (het grootste deel van de zaak waren hoge tafels met krukjes). Het bier, cocktails en eten waren er erg lekker. Net toen we klaar waren met eten, maar nog iets wilden drinken, kwam er een gezin binnen met jonge kinderen. Er waren enkel nog hoge tafels en oncomfortabele krukjes beschikbaar. We stonden spontaan onze plaats af aan het gezin. Ze waren zo dankbaar, dat we bij afrekenen van de avond te horen kregen dat het gezin onze laatste drankjes had betaald. Ai, net die dure cocktail en speciaal biertje... Het waren wel echt enorm vriendelijke mensen en we babbelden en nog even mee na het eten (vooral de kleine dochter had veel goesting om heel haar (kort) levensverhaal te doen).

Fijne afsluiter van, jammer genoeg, bijna de laatste avond...Read more