Cornelia op zoek naar de zon

Vanmorgen eerst even linzen/pompoensoep met veel groenten maken voor morgen, dan kan ik weg als het in bed verder gaart.
Wat is het toch veel meer werk dan thuis al dat snijden op een klein snijplankje op een wankel tafeltje, maar wel lekker in het zonnetje. Dat is toch echt camper life, overal de tijd voor nemen.
Om 2 uur moest ik bij de Lidl zijn waar Monica, de vrouw op wier huis ik ga passen in maart, mij mijn simkaart zou komen brengen. Thea had mijn nieuwe simkaart naar Spanje gestuurd en het heeft wel 2 weken geduurd met kerst en oudjaar voor hij er was.
Dus nog tijd om eerst naar een rommelmarkt te gaan. Op de fiets alweer, Franco komt hier al 18 jaar en weet goed de weg, heerlijk om niet naar de navigatie te hoeven kijken, gewoon achter hem aan fietsen. Onderweg maakt hij gebaren die volgens mij alleen mannen begrijpen. Alsof je aanwijzingen geeft aan een kraandrijver. Ik volg hem gewoon zonder te begrijpen wat hij verder gebaart.
Op de rommelmarkt was ik vergeten dat we met de fiets waren, het eerste dat ik kocht was een opvouwbaar wijnrek, maar dan voor de waterflessen in mijn geval, want die rollen iedere keer door de camper. Het idee is om m op zn kant te gebruiken, ben benieuwd of het werkt vooral tijdens het rijden.
Op het einde van de rommelmarkt zag ik nog iets dat ik wilde kopen, ik denk dat het versiering voor aan de muur was, doorsnee 1 meter. In ieder geval vond ik het als geheel niet mooi, maar de vis/oog vorm en de kleur sprak mij wel aan. Afijn, na afdingen, kon ik het voor 4 euro meenemen. En toen pas zei Franco: "we zijn op de fiets". Oeps, was ik dus duidelijk vergeten. Maar mijn moeder zegt altijd "waar een wil is is een weg". En ja de wil was er al, nu de weg nog.
Bij de fiets gekomen wilde Franco het wel dragen en fietsen tegelijk, dat leek me niet zo'n goed plan, je rijdt hier gewoon over de weg zonder fietspad en de auto's zoeven langs je.
Ik vergeet nooit zijn uitroepen en gezicht toen ik begon om er een stuk af te breken, de volgende op te vouwen en ze in de fietstas stoppen, het laatste stuk werd ook opgevouwen en paste er mooi bij. Ik weet nog niet wat ik er mee ga doen, maar het wordt beslist mijn volgende project, iets met "het oog op.............."
Toen naar de Lidl voor mijn simkaart, maar toen ik Monica appte dat ik bij de ingang stond kreeg ik een berichtje terug dat ze het kaartje thuis had laten liggen en dat ze er al bijna was. Nou ja, geen man overboord, komt van de week nog wel.
Terug bij de campers ging Franco koken terwijl ik de vis/oog onderdelen in een box bovenop Octobus stopte. De inmiddels zoveelste buurman Thomas, een Nederlandse jongen uit Castricum, kwam langs om te vragen of we een houtboor hadden. Nee dat hadden we niet en dan zie je direct het Italiaanse, Franco nodigde hem meteen uit voor het eten, dat was nogal lastig omdat Thomas vegetariër is en wij kip gingen eten. Geen probleem dan komt er sla op tafel, krijgt hij een avocado en wordt er brood gesneden, een glas wij erbij en we konden eten. Gezellig om weer even Nederlands te spreken. Thomas spreekt Spaans maar dat verstond Franco niet zo goed en Thomas verstond het Italiaans van Franco niet zo goed. Ik zat er een beetje tussenin te vertalen voor 2 kanten en merkte dat ik inderdaad het Italiaans al een stuk beter begrijp dan Thomas. Als afsluiter koffie met stukjes van een chocoladereep, honing en kaneel, dat was echt lekker zeg! Franco vertelde een verhaal dat hij thuis een kip had die elke dag een ei in zijn bed legt en dat hij erover na had gedacht om een hok voor de kip te maken en haar mee te nemen in de camper. Het idee alleen al, ik vond het erg grappig, maar dacht dat hij het verzon. Totdat ik zonet een foto op whatsapp kreeg van zijn atelier/huis met Lola, de hond, duidelijk herkenbaar op de bank en de kip op het bed erachter. Het is dus echt waar!
Daarna kwam ineens de bloeddrukmeter te voorschijn. Eerst voor Franco zelf, maar Thomas wilde het ook wel proberen en had een idioot hoge bloeddruk. Toen was ik aan de beurt om te zien of de bloeddrukmeter wel goed was. Ja hoor mijn bloeddruk was goed. Toen Thomas weer en nu was de bloeddruk okay. Ik moest er echt om lachen, geef je eerst je gast wijn en koffie en daarna de bloeddrukmeter, ja dan kan de bloeddruk wel eens wat hoger zijn 😂🤣😂Läs mer