Cahuita

Vandaag hebben we een druk programma. Ik ben op tijd op en ontbijt in het hotel. We hebben vandaag allemaal verschillende excursies gepland. Ik ga zelf met 3 anderen naar het Jaguar Rescue Center. Het is een soort stichting Aap voor dieren hier. Het is een zeer intressante en informatieve ochtend waar we heel veel uitleg krijgen over de gevaren die dieren hier lopen en wat ze kunnen doen. We zien onder andere luiaards, een krokodil, schildpadden, papegaaien en een wilde kat. Alle dieren hebben hun verhaal. Het doel is dat de dieren er tijdelijk zijn en weer worden uitgezet in het wild. In heel veel gevallen lukt dat ook. Maar soms is het niet mogelijk om dieren uit te zetten omdat ze bijvoorbeeld onherstelbaar gehandicapt zijn geraakt of omdat ze te zeer aan mensen gewend zijn geraakt. Deze dieren zullen voor altijd moeten blijven. Ze zijn heel erg gericht op een duurzame oplossing, door bijvoorbeeld in te zetten op verandering in de bovengrondse stroomdraden waar oa luiaards nogal eens door worden geëlektrocuteerd.
Het is voor mij duidelijk dat ze ontzettend goed werk doen en echt hun bijdrage leveren.

Als de tour om half 12 voorbij is gaan we weer de bus in met Jose. Hij brengt mij en Sima naar de ingang van het Nationale Parc waar we gister ook waren, alleen gaan we nu via een andere ingang. We starten het park nu via vlonders die dwars door de jungle heen gaan. Het is zeer indrukwekkend, de enorme hoge en oude bomen geven het haast iets plechtigs. We lopen om ongeveer 12 uur het park binnen en veel dieren slapen. We zien wel wat vogels en vlinders. We komen dan bij de kust en we lopen weer net als gister met de jungle aan de ene kant en het strand aan de andere kant van ons. Het is hier gelijk een heel stuk warmer. Op het pad zien we veel krabbetjes met een soort huisje of schelp op hun rug. Ook zien we veel hagedissen, maar de grotere dieren tot dusver niet.
We hebben doordat we gister ontzettend veel hebben gezien gewoon erg hoge verwachtingen gekregen, maar dat is niet erg want het is prachtig.
Op een gegeven moment is er een inham, waar een dunne stroom roestbruin water het land inloopt waar er een soort kleine ondiepe baai is ontstaan. We speuren door het water. Mogelijk dat hier kaaimannen kunnen zitten, Marc heeft ons op het hart gedrukt dat deze voor mensen ongevaarlijk zijn en zelfs heel lief zijn.
Sima loopt speurend voor mij uit en opeens rent ze vol schrik terug naar mij. Ik denk nog dat ze mij in de maling neemt, maar zie dan waar ze voor wegrende; er ligt vlak bij ons op het zand een dier, krokodil of kaaiman dat weten we nu niet zeker. Millenial die ik ben, is mijn 1e reactie niet wegrennen maar een filmpje maken, dus die zal ik niemand onthouden. Als we het filmpje later die avond aan Marc laten zien ziet hij duidelijk aan de tanden dat het geen lief Kaaimannetje is maar zonder twijfel dat wij een krokodil hebben gespot.
Na dit avontuur lopen we verder. We zien helaas geen miereneter, nog wel wat aapjes een wasbeer, eene leguaan en een paar keer een luiaard.
Moe maar voldaan komen we het park uit. Alles bij elkaar hebben we heel veel gelopen vandaag en dat is wel te voelen. We trakteren onszelf op een kokosnoot en ploffen neer op het terras waar we een deel van de groep ook al zit. Nadat we bij het hotel zijn ga ik ook nog even de zee in, dat heb ik deze vakantie nog niet gedaan. Het hotel is vlak aan het strand. De stroming is hier heel erg sterk dus zwemmen kan niet maar het is heel verfrissend.
Voor het eten kies ik ervoor om in het hotel te blijven, voor een pizza en een biertje. Ik ben echt kapot.
Vrij vroeg gaan we allemaal naar onze kamer, want morgen moeten we weer vroeg op.Leia mais