Cerro El Cristalino

Das frühe aufstehen hat sich genohnt. Am Gipfel der Rostro Maya konnte ich zuerst einen unglaulichen Sternenhimmel genießen und anschließend den Sonnenaufgang genießen.
Zwischendurch hätte ich beinahe mein Telefon an eine Klippe verloren, aber jemand wollte offensichtlich, dass ich noch einen Versuch mit dem Timelapsvideo starte :)Lue lisää

Na een rustige ochtend met een heerlijk ontbijt leek het ons handig om alvast een beetje te trainen voor de vulkaan die we later in de week zouden beklimmen.
En mocht het nou net zo zijn dat om het meer van Antitlan een aantal kleinere vulkanen liggen die te beklimmen zijn. Bij één van de deze vulkanen had je en bewapende tourgide nodig aangezien de kans op overval groot was. Bij de ander niet. De keuze was snel gemaakt.
Eerst met de chicken bus naar een dorpje wat nog niet gewend was aan toeristen. Gelukkig hadden we een goed overzicht aangezien iedereen 1,50 leek te zijn.
We vonden onze weg naar het begin van de berg, de ‘Indian Nose’. En nog geen 100 meter verder en we werden al tegengehouden door een man die zei dat het 50 Quetzal pp kostte om naar boven te gaan omdat het privéterrein was. Deze deal namen wij niet aan en we liepen weer terug. Op naar de andere ingang.
Hier stond een ouder mannetje die zei dat het zijn terrein was en dat het 30 Quetzal pp kostte. Dit namen wij maar aan en liepen verder de berg op.
Het was het geld zeker waard aangezien het uitzicht over het meer ontzettend mooi was.
Terug naar beneden zei de man dat er een lekker etenstentje ‘Los Olivos’ in het dorp zat waar we wel langs moesten. Dit namen we van hem aan en gingen op een zoektocht om het restaurant te vinden.
Na wat verkeerde bochten en rare blikken waren we daar dan eindelijk. Een lekkere sandwich en wat taco’s en we waren weer tevreden.
Terugkomen was nog een ander verhaal. Er reden geen chicken bussen meer dus we moesten een andere manier van vervoer vinden. Gelukkig ging er net een oud stelletje weg van de markt en konden achterop de auto meerijden naar dorpje naast San Pedro. Vanaf daar met de tuktuk en het laatste stukje lopen.
Terwijl Jona en Nils gingen sporten, zocht Alex een tentje uit om daarna te gaan eten. Deze werd gevonden en als laatste in het restaurant aten we nog wat heerlijke pita’s met humus.

Na nog een wijntje gedronken te hebben met een kaartspelletje erbij waren we weer voldaan voor de dag en zijn met zijn allen op bed neergestort.Lue lisää