Amman

Het is pokkevroeg wanneer de wekker gaat. (Eigenlijk maar 6:45 ma shhh) Op automatische piloot verlaten we onze beddenbak en maken we ons klaar om de taxi te pakken. Deze brengt ons veilig en wel naar de grens. Hier geraken we eigenlijk erg makkelijk uit Israël, joepiee!! Maar oh wat lachten we te vroeg… we stapten op een bus (die al bijna instant werd afgebroken door Robbe) die ons naar Amman zou brengen… maar we stonden 2 uur vast voor paspoortcontrole van Jordanië. Toen we eindelijk binnen mochten beseften we dat we nog belange niet in de hoofdstad waren. Uiteindelijke zijn we dan maar in een of andere louche taxi gegaan, met 4 op da achterbank, in volle snelheid (als in met rechtsinhalen en veel claxonneren) richting de eindbestemming. Eens daar aangekomen zijn we dan redelijk snel de stad ingetrokken. Deze was behalve pokkeheet ook gigantisch groot. (Door die hitte waren Maarten en Miguel ook een beetje knockout op cafe). Na een welverdiende kebab, zijn we naar het oude stadsdeel gegaan, waar de echte drukke-schreeuwen-op-straat-en-iedereen-wilt-u-iets-aansmeren kant van Amman bovenkwam. Toch was het enorm gezellig en sfeervol en voelde we ons welkom bij dit lief volk. Savonds zijn we dan gezellig lokaal Jordaans eten gaan eten (Kofta’s en Mansaf) en afgesloten met een typische Jordaanse dessert: een sishabar met overvriendelijke mensen en een metergrote sishapijp. (Aan alle ouders die dit lezen, dit was een louter culturele beleving en we zijn uitermate braaf geweest, we missen jullie hoor!)
We leven nog x
De schapenBaca selengkapnya