Pantai Cenang

We hebben een geweldige tijd in Khao Sok en we zouden hier nog langer door kunnen brengen maar het is weer tijd om verder te reizen. We gaan op weg naar Langkawi. Een eiland naast Thailand wat al bij Maleisië hoort. Hier wordt tegenwoordig ook expeditie Robinson opgenomen. Omdat het best een eind is en de tijden van het openbaarvervoer altijd een verassing is hebben we er 3 dagen reizen voor uitgetrokken. De eerste ochtend worden we al vroeg opgehaald en vertrekken naar Krabi. Na 5 uur rijden komen we aan op het centrale busstation. Waar we eigenlijk hadden gedacht te stranden. Een man vraagt bij het uitstappen waar we heen willen en als ik zeg Satun zegt die dat we moeten opschieten want die bus vertrekt over 10 minuten. We kijken elkaar snel aan en besluiten het te doen en door te gaan dan hebben we dat maar gehad. Dus 10 minuten later zitten we weer in een bus van 5 uur rijden. Erik boekt een goedkoop hotel in Satun waar we 1 nachtjes slapen.

De volgende dag lopen we om een taxi te besparen een half uurtje met onze backpack naar een punt waar een goedkoop busje naar de haven vertrekt, helaas haalt Lynn haar teen flink open aan een putdeksel en zit de verbandtrommel onderin de backpack. Gelukkig zijn we inmiddels zo bedreven in het in en uitpakken. In no time heeft Erik een mooie pleister op maat geknipt en kunnen we weer door. We nemen vanaf hier een Ferry naar Langkawi. Het volgende hotel ligt dicht bij de haven maar het blijkt toch iets verder lopen dan gedacht en we zijn blij als we er zijn, kleden ons om en springen het zwembad in! Het is wel weer een uur meer tijdverschil met Nederland, we zitten nu op 7 uur verschil door de wintertijd.

Het eiland heeft veel witbuik zeearenden en vanaf het zwembad zien we er elke dag wel een paar voorbij vliegen. Vandaag gaan we naar het iets drukkere stuk van het eiland met de prachtige stranden en natuurparken en vanavond iets luxer uit eten om te vieren dat het dag 100 van onze reis is!

We zijn verhuist naar een hostel aan de andere kant van het eiland. Met de grab is het ongeveer 20 minuten rijden. Net voordat we aankomen krijgt Lynn opeens waterige oogjes omdat ze er achter komt dat ze haar zakje kristallen onder haar kussen is vergeten. Ze besluit dat ze deze toch echt terug wil en dat ze van haar zakgeld weer op en neer rijdt. Erik en ik checken alvast in en na een klein uurtje is Lynn er ook weer met haar kristallen. We zitten dit keer weer in een hostel en in een dorm met 32 andere mensen. Het hostel is super schoon en de bedden prima. Je hebt helemaal niet door dat je met zoveel andere mensen in een kamer ligt. We blijven hier 3 nachten en vermaken ons eigenlijk elke dag met even ontbijten, naar het strand, een bedje huren, drankje chippie en in de avond terug naar het hostel en onderweg wat avondeten. Ze verhuren hier overal waterscooters maar we willen na alle activiteiten in Khao Sok even rustig aan doen met het budget. Als Lynn op de eerste dag aan het einde van de middag langs het water loopt wordt ze aangesproken door een jongen. Hij heeft een waterscooter en vraagt of ze even achterop wil. Even later komt die bofkont met een prachtige achtergrond langs scheuren met de waterscooter! Ook hebben ze elke avond vuurshows op het strand. Er liggen wat zitzakken en als je een drankje besteld mag je daar heel de avond zitten en naar de show kijken. Het zijn jonge jongens en nog echt beginners. Regelmatig valt er een stok als ze die opgooien en willen vangen. Maar ze blijven doorgaan en proberen en oefenen en af en toe komen er dan ook hele mooie dingen voorbij. Op 1 van de avonden is er een karaoke avond in ons hostel. Als we net gezellig met wat mensen aan het kletsen zijn is het elf uur en dat betekend in dit hostel muziek uit en naar bed. Ik vind dit een prima idee (ik ben aan het einde van een heel leuk boek) maar Erik en Lynn gaan nog mee stappen met wat mensen die ze net hebben ontmoet en komen ietsjes later thuis.Baca lagi