Tomar

Het is gelukkig iets minder warm geworden. Dat maakte het reizen in een bus zonder airco wel wat aangenamer.
Eerst op weg naar Peniche een leuke plaats op een schiereiland waar veel gesurfd wordt.
Een plek met een heerlijke, sportieve vibe.
Daarna door naar Tomar, maar tussendoor nog even gestopt bij een prachtig kasteel in Porto de Mós.
Het kasteel dat in 1755 door een zware aardbeving in Lissabon ernstig verwoest werd is prachtig gerestaureerd. Dat wil zeggen alleen de voorkant want de achterkant is alleen veilig gemaakt tegen instorten en dat blijft ook zo. Het heeft wel wat dat je zo oud en nieuw in één gebouw kunt zien, een prachtig geheel.
In Tomar aangenaam verrast door de leuke camperplaats. Het is een gemeentelijke camping geweest en dat kun je nog goed zien aan al het groen, wat een verschil met de parkeerplaatsen waar je ook dikwijls op staat. Iedereen heeft hier ook gewoon zijn tafeltje en stoeltjes buiten gezet, wat op een parkeerplaats verboden is op straffe van een fikse boete.
Zaterdagmorgen naar de markt met verse groenten, vis, vlees, bloemen en planten. Wat een kleur allemaal!
Daarna naar boven gelopen naar het kasteel, een bolwerk van de Tempeliers, en naar het prachtige klooster dat er later tegenaan gebouwd is
De Orde van de Tempeliers werd in Portugal in de 12e eeuw opgericht om te helpen bij de christelijke herovering en de kruistochten voort te zetten. Het kasteel dat in 1160 door de Orde in Tomar werd opgericht, was indertijd het meest moderne en vooruitstrevende militaire bolwerk van het koninkrijk, geïnspireerd op de versterkingen van het Heilig Land. Bijna twee eeuwen later, in 1312, werd de Orde door Paus Clemens V opgeheven om een eind te maken aan de macht en de faam van de orde. In Portugal werd echter de Ordem de Cristo (Christusorde) opgericht die de spirituele en materiële rijkdom van de orde overnam en de geest van de kruistochten bewaarde tot de tijd van de grote ontdekkingsreizen.
Volgens velen bestaat de orde van de Tempeliers nog steeds. Toen ik een paar jaar geleden in Lissabon was kwam ik in contact met een hoge priesteres van de orde en mijn gids door de stad vertelde dat hij ook Tempelier was. Hij had vele interessante verhalen over de stad maar ook over de Tempeliers.
Wat er van waar is kan ik niet zeggen, maar het was wel interessant. Dat mysterie blijft om de orde van de Tempeliers hangen, met name over de schat die verborgen zou zijn. Ik hou er van om het te geloven want dat is wel een mooi verhaal.
Het kasteel is heel groot en je kunt wandelingen langs de muren maken.
De kerk en het klooster zijn ook al heel groot en werkelijk prachtig.
De kerk heeft een ronde plattegrond en is gebouwd naar gelijkenis van de kerk boven het Heilige Graf in Jeruzalem. Rond deze Tempelierskerk ontwikkelde zich met de tijd een enorm kloostercomplex, waarbij de vier grote kloostergangen heel bijzonder zijn, alsook de ziekenzaal van de Orde en het 6 km lange aquaduct, dat gebouwd werd in opdracht van de Spaanse koning Filips II.
De hele middag doorgebracht in het klooster met als toetje nog optredens van een dansacademie in Lissabon tegen dat prachtige decor van een Kloosterhof als achtergrond.Okumaya devam et