Weer thuis

De crematie is mooi. Met de familie bij de achter uitgang om de kist. Frank ligt op een opbaarplank, met een patchwork deken, gemaakt door oma en Riet (?) over hem heen. Riet zegt 2 hele mooie zinnen, we staan er nog even en weg. Zo heb ik het nog nooit gedaan, maar Frank hield niet van rituelen. Hij heeft denk ik speciaal geregeld dat, terwijl we er nog staan, de bitterballen voor de volgende worden bezorgd. Gelukkig heeft Riet dit niet in de gaten. Edo en Riet hebben trouwens een prachtige rouwkaart gemaakt.
Voor alle vrienden en familie is er de zaterdag daarna een bijeenkomst in huis Brakel. Beetje stressen omdat de A2 is afgesloten en er van de weeromstuit een file van drie kwartier staat voor de pont. Te voet over, ik krijg een lift van een motor (mijn eerste keer!) en ik regel een auto voor mijn ouders die ook de pont te voet doen. De bijeenkomst is fijn.
Het is raar om meteen door te scheuren naar Delft voor een dansavond met Turquasi. Ik mag 1 nummer meezingen en 1 callen. Verder heb ik lekker gedanst.
Bij mijn fietstocht naar Anniek zie ik oeverzwaluwen en een koekoek!
De rest van de week druk met behang afhalen in de logeerkamer en aldoor winkels af fietsen op zoek naar vloerbedekking en behang. Vooral vloerbedekking is ff zoeken. Ik wil gerecycled of natuurlijke materialen. Het lukt eerder dan behang, kleur is lastig. Gelukkig is dat vreselijke behang met de zilveren vierkanten er netjes afgekomen. Mats vindt dat namelijk mooi😱. Ga ik nu op karton plakken, als hij dan komt hangt ik het op.
Ook veel in de tuin bezig, lekker. Ik ben wel moe steeds.Baca selengkapnya