Reset search
Brazil
Satellite

Brazil
Vitória

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Travelers at this place
    • TravelerWeltreise ab 2022
      Day 298

      Vitoria

      December 27, 2022 in Brazil ⋅ ☁️ 29 °C

      Nach einer langen Busfahrt assen wir im Subway, wurden von einem Taxifahrer abgezockt und landeten in unserem Airbnb, das Potenzial für einen Tatort in einem Horrorstreifen hätte.
      Vitoria diente uns nur als Zwischenstop für unsere Weiterreise und so erkundeten wir am nächsten Tag nur ein wenig die Stadt, um am nächsten Tag wieder weiter zu ziehen.Read more

      See translation
    • TravelerBrasil de novo
      Day 20

      Dag 19: Adventista de Setimo Dia

      January 4, 2020 in Brazil ⋅ 🌧 28 °C

      Vanochtend zijn we op bezoek geweest bij de zevendedagadventisten. Een kerk die veel bezig is met bijbelstudie en geloofsopbouw. Silvania volgt ook een dagelijkse bijbelstudie van deze kerkstroming. We gingen er dus weer even kijken. Vorig jaar zijn we bij de kerk in de wijk Mucuri geweest, nu zijn we naar de kerk in de wijk Vila Capixaba gegaan. Dat is ietsje verderop en tevens de wijk waar Silvania is opgegroeid.

      In de kerk werd opvallend goed gezongen, erg goede voorzangers, wat erg leuk was. Verder viel op dat veel verschillende personen een inbreng hadden in de dienst en bijbelstudie. Halverwege was er ook nog een gedeelte ingeruimd voor groepsgesprekken over het boek Daniël.

      De dienst duurde alles bij elkaar bijna tweeënhalf uur, wat voor mij best lang is. Er was veel afwisseling, maar ik wordt na een tijdje moe van zoveel Brazilliaanse taal achter elkaar. Dat kost me nog veel hersenkracht.

      Na de dienst hebben we ons favoriete self service restaurantje maar weer even opgezocht. Op de terugweg spontaan een bakkie koffie gedaan bij een oude bekende van Silvania, ook in Vila Capixaba.

      De rest van de dag thuis wat rondgehangen met de familie. Gilmar heeft vakantie dus die was er ook weer ff. Volgens mij hebben we nog we even een ijsje gehaald met elkaar, maar verder lekker veel rust gepakt.      Read more

      See translation
    • TravelerBrasil de novo
      Day 25

      Dag 23: Laatste dagje

      January 9, 2020 in Brazil ⋅ ☀️ 32 °C

      De laatste dag! De dag die je wist dat zou komen. Geen dag om rustig aan te doen, blijkbaar, Want na het opstaan, moesten we gelijk al op weg naar een kappersafspraak. Ondanks opschieten toch te laat, maar gelukkig de kapper ook. Terwijl Silvania werd geknipt, gekleurd en gestyled heb ik wat koffie gehaald en coxinhas (heerlijke Braziliaanse snack, soort kip-soufflé). Op weg naar de auto op straat nog een lekker flesje kokoswater gescoord, want dat zouden we voorlopig ook moeten missen.

      De auto hadden we neergezet bij een 'lava jato'. Aan de straat parkeren is goedkoper, maar de auto moest deze dag toch nog gewassen worden. Dus dat was op deze manier gelijk geregeld.

      Thuis de koffers ingepakt en nog wat gechilled met de familie: jaca (jackfruit) eten, lunchen, kletsen met Victor (Alex), snel nog even een vriendin bezoeken (Silvania) en tot slot: het huis vegen en dweilen met hulp van Lucia. Ik citeer cheffin hygiëne Silvania: 'ik kan mijn moeder niet achterlaten in een zooitje'. En dat is ook zo.

      Het afscheid was emotioneel. Er waren vriendelijke woorden van Edimar en Lucia, knuffels van Victor en Papa, tranen van Mama. Afscheid nemen met de wetenschap elkaar voorlopig een jaar niet meer te zien: het is allemaal niet niks.

      Al met al vertrokken we iets later dan gehoopt richting het vliegveld, dus moesten we een beetje doorrijden. Onderweg ook nog even de tank volgooien en langs de supermarkt voor Braziliaanse koffiebonen. Auto inleveren bij het vliegveld, en door! Check, check!

      We waren pas 17.45 op het vliegveld, en toen bleek ook nog eens de vlucht een half uur vervroegd(!) naar 18.30. Oei! Met het gebeuren van vorig jaar in het achterhoofd (vlucht gemist in Sao Paolo) gaf dat wel een beetje stress. We liepen gelijk naar de douane, maar vergaten even dat we de koffers hadden af moeten geven bij de incheckbalie. Dus wij terug en daarheen. Daar bleek mijn koffer te zwaar, dus uit de rij en zware spullen overhevelen naar een andere koffer. Pfoei, wat een gedoe! Nog een keertje wegen. Gelukkig goed! Geen tijd voor toilet of koffie, snel door naar de douane!

      Daar ging het gelukkig een stuk soepeler. Zonder rij of moeite konden we de douane passeren. En gelukkig is Victoria een klein vliegveld, dus ben je na de douane snel in de vertrekhal. De vlucht bleek iets vertraagd. Yes! Goed nieuws, dus toch nog tijd voor een koffietje met wat brood en een rustmomentje aan het begin van de terugreis.      Read more

      See translation
    • TravelerBrasil de novo
      Day 9

      Dag 8: Kerstavond

      December 24, 2019 in Brazil ⋅ ⛅ 30 °C

      Eerst even dag 7. Daar kunnen we kort over zijn. We zijn even naar Campo Grande (wijk met veel winkels) gegaan voor wat boodschappen, onder andere nieuwe kleren voor Victor, en hebben gegeten bij 'ons restaurant'. Dat is wel leuk trouwens. Dat is een typisch buffetrestaurantje waar gewone mensen (#locals) hier warm eten tussen de middag. Je gooit je bord vol en vervolgens wordt je bord gewogen bij de kassa. Goed eten voor een goede prijs.

      Dag 8 dan. Die stond in het teken van de churrasco (bbq) met de familie. Iedereen zou komen dus het huis werd even goed opgeruimd, schoongemaakt, vlees uit de vriezer gehaald en alles klaargemaakt voor een vrolijke avond.

      Silvania had de dag ervoor nog geïnformeerd bij een kapper en als ze er een beetje op tijd zou zijn kon ze er wel terecht voor een nieuw kerstkleurtje. Dat zou echter wel even gaan duren, dus we hadden besloten dat het beter zou zijn als ze alleen zou gaan met de auto. Daar had ik daarna nog wel even twijfels over, maar uiteindelijk bleef ze 6 uur lang weg.. dus beter zo! Uiteindelijk alles helemaal goed gegaan en natuurlijk helemaal blij met het nieuwe kapsel.

      Nu was het wachten op de aankomst van de familie zodat de churrasco kon gaan beginnen. In het bijzonder ook wachten op de feijao tropeiro, een echt feestgerecht hier (zwarte bonen en groente) dat bij de bbq hoort. Een van de zussen zou dat thuis maken en mee nemen.

      Buiten hing het al even in de lucht. Een enorme regenbui. Zo'n lekker tropisch buitje dat lekker hard gaat, de straten in rivieren verandert en onder aan de heuvel vast de nodige overlast veroorzaakt. Hier viel dat op zich wel mee.
      Wel viel nog even de stroom een momentje uit in de wijk. Ik zag het licht in de wijk uit.... en... aan gaan. Niemand leek er van op te kijken.

      Na wat whatsappen en bellen haakte eenderde van de familie uiteindelijk toch af voor de churrasco. Dat viel nogal een beetje tegen. Dat betekent geen vol huis en geen feijao tropeiro. Echter, wel veel vlees uit de vriezer en rijst genoeg, dus gewoon maar beginnen en het gezellig maken met elkaar.

      Edimar (oudste broer) is chef-bbq hier, maar hij was even naar de kerstavond dienst in de kerk. Dus ik de bbq aansteken samen met Gilmar (jongste broer). Dat werd een soort ouderwets fikkie stoken met wat we maar konden vinden aan nog droog brandbaar spul. Toiletpapier, stokjes, een soort gel met alcohol... het was een beetje improviseren, maar we hadden niks anders, en buiten was alles nat. Het duurde even, maar vooral de vondst van een kartonnen doos, hielp om de bbq uiteindelijk goed heet te krijgen.

      Vlees, worstjes, kipvleugels, alles lekker staan bakken daar tot laat in de avond op de veranda. Ondertussen natuurlijk de nodige muziek en gezelligheid. Edimar en gezin erbij, Papa in de nette kleren en Silvania was dj. Dat laatste betekent veel latijnse dansmuziek en vooral Gusttavo Lima. Mama had echter zin in authentieke volksmuziek met veel accordeon. Dat zal wel iets van vroeger zijn. Ze (81 jaar bijna) had het aangezet in de woonkamer en had er enorm veel plezier mee, wat echt fantastisch is om te zien.

      Allebei de soorten muziek stonden tegelijk heel hard aan. Uiteindelijk heeft de moderne muziek de wedstrijd gewonnen en werd de avond afgesloten met een dansje en een fotosessie. Toch een geslaagde avond, allemaal blije gezichten!      Read more

      See translation
    • TravelerFamiliebezoek Brasil
      Day 36

      Terugreis +1

      January 31, 2019 in Brazil ⋅ ⛅ 28 °C

      De dag van de terugreis is natuurlijk onvermijdelijk, helaas! De rode modder hadden we van de huurauto laten schrobben en de als souvenir gekochte sprei en koffie had ik al in mijn koffer gepropt. Het afscheid nemen van de familie is natuurlijk niet leuk, vooral voor Silvania moeilijke momenten. Gelukkig hadden we er wel goed de tijd voor en hebben we bijna iedereen nog kunnen zien de laatste dag.

      Het inchecken op het kleine vliegveld in Vitória gaf geen moeilijkheden en we zaten snel in de vlucht naar São Paulo Guarulhos. Daar ging het echter wel helemaal mis. We vergisten ons in de tijd en, ondanks veel haastgedoe, kwamen we te laat aan bij de gate. Hierdoor misten we de vervolgvlucht naar Parijs. En ja, wat dan he?

      Gelukkig is alles goed geregeld bij Latam, onze vliegmaatschappij. We moesten ons melden bij een balie een stukje verderop. De jongens daar gingen een oplossing voor ons vinden. Wij moesten maar even wachten op een bankje. Hier hadden we mooi de tijd om de rust terug te vinden en te bidden voor een oplossing. Die kwam er, en hoe! We kregen een hotelovernachting en een andere vlucht de volgende dag. En als we het goed hebben begrepen, zonder extra kosten. Halleluja! Supergoed allemaal.

      Dus, wij weer naar buiten door de douane en op zoek naar een transfer richting het hotel. Het vliegveld is nogal groot en die transfer vinden veel helemaal niet mee. Uiteindelijk was het al ver na middernacht toen we de plek vonden waar die zou moeten zijn. Hij was alleen net weg en zou over 40 minuten pas terugkomen. Dan maar een taxi en binnen een half uur zaten we goed en wel op onze prima kamer in hotel Monaco.

      Het hotel viel zeker niet tegen. Bedden goed, ontbijt en lunch meer dan prima. Rustig en vriendelijke mensen. We hebben er eigenlijk gewoon van het extra dagje zitten genieten. Lekker geluierd.
      De volgende dag waren we natuurlijk ruim van te voren weer terug op het vliegveld voor de lange vlucht naar huis. Dat is een lange zit, daar is niks aan te doen. Na een korte overstap in Barcelona kwamen we aan in Amsterdam. Hier moesten we nog wat regelen voor onze bagage, die was ons al vooruit gereist.

      Dat dachten we althans. Bij aankomst in Amsterdam bleek de bagage daar niet te zijn. Dus hebben we een formulier ingevuld om deze terug te vinden.

      Zo eindigde onze relaxte vakantie met wat gedoe, maar we kijken terug op veel mooie dagen en momenten in Brasil!      Read more

      See translation
    • TravelerBrasil de novo
      Day 23

      Dag 21: Churrasco bij Samara

      January 7, 2020 in Brazil ⋅ ⛅ 33 °C

      Het werd hoog tijd om langs te gaan bij Samara & Felipe. Ze waren het afgelopen jaar weer flink bezig geweest met het bouwen van hun huis en woonden er nu zelfs al. Het huis van Cida, dat er naast staat, schiet ook al aardig op, maar is nog niet bewoonbaar. De andere dochter van Cida, Sara, en haar zoontje Bryan, en Victor gingen ook mee op bezoek. Met een volle auto (6 mensen) dus die kant op. Gelukkig is het niet al te ver rijden.

      Bij aankomst kregen we gelijk een tour langs de twee huisjes om alles te bekijken. Het zag er netjes uit. Ook viel op dat de andere bewoners van de straat ook flink bezig waren geweest. Er waren huizen in verschillende fases van bouw verschenen die er vorig jaar nog niet waren. Het begint echt op een straatje te lijken.

      Het was een bijzondere warme dag. Na enig aandringen trok ik ook een zwembroek aan van Felipe om af te koelen in de waterbak. Normaliter staat dat op het dak voor de warmwatervoorziening, nu staat het op de veranda als zwembad. Je kan ermakkelijk met z'n drieën in zitten. De anderen hadden dat aanbod allang geaccepteerd. Je koelt er heerlijk van af.

      Leven in zulke warmte is een vermoeiende bezigheid. Ik was zo moe dat ik even een tukkie op de bank moest doen. En dat deed me goed. Met vernieuwde energie gelijk op avontuur in de buurt met Victor. We zagen wat mooie mango's hangen in een boom achter het huis. Die moesten er natuurlijk uit, dus wij stenen en takken gooien. Daar waren we best even zoet mee, maar uiteindelijk konden we toch een lekker maaltje mee naar binnen nemen.

      Felipe was ondertussen thuisgekomen na zijn werk in de glasfabriek. Zowel Felipe als Victor zijn Engels aan het leren, dus dat moest gelijk gepraktiseerd worden. Victor krijgt op school les, maar Felipe leert Engels door Engelse boeken te lezen, zoals de biografie van Steve Jobs.

       Wat kan je doen met drie man, juist: voetballen. Dus wij op weg naar het nabijgelegen grasveld. Door de bosjes, via een smal boomstammetje een slootje over, door het hek, en het grasveld op. Nou ja, grasveld, dat is een beetje overdreven. Er was wat gras, er waren groene delen bij, maar het veld was verre van egaal. Overal kuilen en hobbels. Niet echt lekker om op te voetballen, maar een beetje hooghouden en op doel schieten ging prima. Allemaal op blote voeten natuurlijk.

      Bij terugkomst stond Samara al met haar grote zwangere buik achter de bbq. Cida en Sara waren al lekker bezig in de keuken. Silvania hield baby Bryan ondertussen een beetje bezig. Het was een mooie middag. Na een lekkere maaltijd was het tijd weer terug te gaan naar Pa en Ma.      Read more

      See translation
    • TravelerBrasil de novo
      Day 18

      Dag 17: Strand en stad

      January 2, 2020 in Brazil ⋅ ☁️ 32 °C

      Het begon een beetje te kriebelen dat we nog steeds niet naar het strand waren geweest. We hadden geen afspraken vandaag dus wij de auto in naar Praia de Itaparica, dat is Silvanias favoriete strand hier. Mooi en niet te druk, en ook nog eens goed aan te rijden. Er zijn mooiere stranden, maar die zijn veel drukker en parkeren is daar echt een crime.

      We hadden snel een plekje gevonden bij een van de strandtenten. De tenten hier zetten stoelen met parasols helemaal op het strand. Ik zit dan onder de parasol, Silvania ernaast. Biertje erbij en een portie aipim. Aipim is gefrituurde casavewortel. De smaak lijkt wel wat op van die huisgemaakte patat.

      Er stond nogal een flink briesje op het strand. Het was zelfs zo dat ik voortdurend de neiging had om alles vast te houden, omdat de wind overal aan zat te trekken de hele tijd. Ik kwam daardoor niet echt veel verder in mijn boek. We genoten er wel van, maar na een paar uur hadden we er toch wel genoeg van.

      We hadden bijna de hele middag nog, dus dat leek ons een mooie gelegenheid om de binnenstad van Vitória eens te gaan bekijken. De stad heeft een oud centrum waar zelfs Silvania nog niet eerder was geweest.

      Een van de reden daarvoor is dat het best een stukje rijden is. Om daar te komen reden we eerst langs een paar van de andere stranden en pakten we vervolgens de hoge brug (Terceiro ponte). Vanaf die brug heb je echt een schitterend uitzicht over de zeearm waaraan de stad is gevestigd. Op de foto komt het er niet helemaal uit, maar als je de huizen weg denkt kan je je goed voorstellen dat ontdekkingsreizigers hier wel wat in zagen. Wat een aanblik moeten die glooiende groene bergen zijn geweest.

      Onder aan de brug moesten we tol betalen. Het was maar een paar real, maar we hadden het niet. Pinnen was nog steeds niet gelukt en kon daar ook niet. Na een beetje praten mochten we toch door, maar we mochten maar 4 uur blijven en moesten wel terugkomen. Ons kenteken was geregistreerd.

      Nog een andere reden dat we niet in het oude centrum waren geweest is de ontzettende drukte.
      Het is een oude stad, weinig ruimte voor auto's meer wel veel huizen, winkels en mensen, dus heel druk en chaotisch. Ik vond het heel stressvol om daar te rijden. Amsterdam in het kwadraat.

      Na een korte stop bij de grote cathedraal hebben we de pinautomaat opgezocht. De dichtsbijzijnde was net buiten het centrum bij het busstation. Wij daarheen. Eindelijk was het geld opnemen gelukt. De navigatie leidde ons vervolgens via een andere, hele oude, brug naar de overkant. Een brug zonder betaalpoortjes. Hmm, wat nu? Ik besloot het er maar bij te laten, we zien wel of we er nog wat van horen.

      Onderweg nog twee pizza's meegenomen naar huis. Op die ene portie aipim na hadden we nog niet veel gegeten. De pizzeria die we tegenkwamen had zelfs een houtoven. Ik koos een traditionele Italiaanse pizza met champignons, voor mij geen vlees dit keer.

      Thuis de pizza's gedeeld met de familie, ingelogd op Netflix en samen een filmpje gekeken. De keuze viel op A Máscara, dat is de Brazilliaans nagesynchroniseerde versie van The Mask met Jim Carrey. De ondertiteling heb ik wel even aan gezet, die heb ik nog steeds wel nodig om het te kunnen volgen.      Read more

      See translation
    • TravelerBrasil de novo
      Day 7

      Dag 6: Typische zondag voor kerst

      December 22, 2019 in Brazil ⋅ ☀️ 31 °C

      Ook hier is het bijna kerst, dus familiebezoek. Er kwamen drie tantes langs die ik nog niet kende, en ook Gilmar(broer) en Sara (nichtje) met haar zoontje. Maar die komen zo vaak, dat noem je dan geen bezoek meer. Silvania wilde eigenlijk het huis schoonmaken, maar daar kwam dus weinig van. En ik wilde eigenlijk gewoon helemaal niks doen, maar daar kwam dus ook weinig van. Beetje bijzitten bij de tantes die op bezoek kwamen, beetje Silvania helpen, beetje relaxen. En een dag schiet zo voorbij.

      Groepsgesprekken in het Braziliaans zijn nog steeds lastig te volgen voor mij, en daardoor ook een beetje vermoeiend. Ik vond het een prima idee dat we gingen wandelen en een 'chupie chup' gingen halen. Dat zijn huisgemaakte ijsjes in plastic zakjes die je een stukje verderop bij iemand kan kopen. Iemand die bij een busstation en een voetbalveldje woont, een veranda heeft en een klein winkeltje is begonnen met ijsjes, chips, snoep, maar ook bier en sigaren. Voor elk wat wils dus.

      Dat wandelen moet je je niet op een Hollandse manier voorstellen. Zie het als slenteren op zo'n manier dat een 80 jarige en een peuter het tempo allebei makkelijk kunnen bijhouden. 'Tempo' is eigenlijk niet echt van toepassing. Daarvoor wordt er veel te veel stilgestaan en gepraat met buren. En toen we nog maar net de ijsjes hadden wilde men alweer terug naar huis. Dat vond ik zelf wel een beetje vlot, en gelukkig iedereen onder de 40 was het met me eens, dus bleven wij achter.

      Beetje voetbal kijken, ijsje eten, mango's rapen en nog een beetje praten met iemand die Edimar kent. We hadden een mooi zwembad gezien en Silvania wilde weten of dat enkel privé wordt gebruikt, of dat wij er eventueel ook een keer van gebruik zouden kunnen maken. Dat bleek geloof ik wel te kunnen, dus wie weet!

      Savonds zijn we nog met Mama mee geweest naar haar kerk. Een mooie dienst met veel jonge mensen. En af en toe gaat het er wat heftig aan toe, de manier van zingen, het volume, de hallelujas. Het is allemaal standje 10. Maar ik wen er aan. Ik zie ook de passie daarin, de toewijding, en dat is absoluut mooi.      Read more

      See translation
    • TravelerFamiliebezoek Brasil
      Day 7

      Ultimo dia de luz de Natal

      January 2, 2019 in Brazil ⋅ ⛅ 31 °C

      Vandaag gaan we de huurauto ophalen bij het vliegveld. Vitor gevraagd een Uber te regelen, en hop, naar het vliegveld. Na ons gemeldt te hebben, konden we zo door met een pendelbusje naar het verhuurkantoor. Lekker snel aan de beurt! De administratie duurt natuurlijk even, en, bijna ging het feest niet door. De nogal hoge extra borg voor buitenlanders (Surprise! Stond nergens) paste niet op de creditcard, maar... na intern overleg met de manager, en een schietgebedje mijnerzijds, hoefde we die niet te betalen. Gracia a Deus! Dus, auto meegekregen, nog wat boodschappen gedaan en toen terug naar huis.

      Thuis eerst maar wat geslapen en toen nog even op de koffie bij een vriendin, Gislaine, van Silvania. Vitor ook meegenomen. Aan de koffietafel wat ideetjes voor uitstapjes besproken en uitgenodigd door Gislaine om spontaan savonds mee te gaan naar Domingo Martins. Het zou wel laat worden, maar toch ja gezegd en zo gezegd, zo gedaan.

      Domingo Martins is een 'Duitse kolonie' in de bergen, zo'n drie kwartier rijden. Tijdens de WOII zijn veel Europeanen naar Brazilië gevlucht, en die gingen allemaal bij elkaar wonen. Zo heb je hier Nederlandse en Duitsachtige plaatsjes. Mooi om te zien, extra mooi omdat de kerstlichtjes er nog hingen. Het was namelijk 'ultimo dia de luz de Natal', de laatste dag van de kerstlichtjes. Beetje toeristisch natuurlijk, maar wel leuk en iedereen genoot er zichtbaar van. Paar leuke foto's gemaakt.

      Na wat gegeten te hebben de terugtocht aangevangen. Net na 12 uur snachts thuis. En toen de auto nog naast het huis zien te krijgen. De poort van het hek was gisteravond speciaal aangepast door het vriendje van nichtje Maiza, zodat er een auto door zou kunnen. De auto staat dan naast het huis en niet aan de straat. Onze auto is alleen een beetje groot. Dus... steken, steken, steken, draaien, draaien, draaien, veel geroep en handgebaar van de halve familie, maar hij staat!
      Morgen kijken we wel hoe we hem er weer uit krijgen...

      Volgende ochtend! Vandaag gaan we een stuk rijden! De auto staat al buiten het hek, dat ging prima. Laatste hap eten naar binnen. Tassen gepakt voor een paar dagen en rijden maar!      Read more

      See translation
    • TravelerFamiliebezoek Brasil
      Day 3

      In het huis

      December 29, 2018 in Brazil ⋅ ⛅ 29 °C

      Goed geslapen op een hard bed. Allebei. Na wat gezoet brood en zoete koffie aan het werk om het huis wat schoon te maken. Maar eerst nog even de vogeltjes uit de keuken halen met Eduardo. :)

      Er wordt hard gewerkt door iedereen, het is ook best een groot huis. Ondertussen worden er boodschappen binnengebracht en gehaald. Straks even het winkelcentrum opzoeken om nog wat dingen voor de churrasco(bbq) te halen en wat rond te kijken.

      De sfeer is goed. Er wordt veel gelachen en iedereen is vriendelijk. Gisteren uitgebreid zitten zingen met deze nieuwe familie. Ik begrijp niet alles, en gesprekken zijn lastig. Maar het komt wel. Silvania is thuis hier en er is veel liefde hier. Mooi!      Read more

      See translation

    You might also know this place by the following names:

    Vitória, Vitoria, ויטוריה, VIX, ビトリア, Витория

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android

    • 2024© FindPenguins
    • Home
    • About us
    • Blog
    • Group Tracking
    • Press
    • Terms
    • Privacy Policy & Cookies
    • Support
    • Legal notice
    • English