Socorro

Om vier uur in de middag ging het anker uit van de TanGO in de baai voor ons eiland, en niet veel later kwam er een klein roeibootje aan land met onze reisgenoten en onze captain David....en rustige en sympathieke fransman. Het gezelschap bestond uit Luke uit Australië, Brandy uit Amerika met zijn Mexicaanse vriend Chell en zijn vriendin Ina uit Oostenrijk, Peter uit Ede en wij tweetjes.
Er waren nog twee crews op het eilandje van Umberto neergestreken en het werd een gezellige avond. We gingen bijtijds aan boord waar David een heerlijke pasta voor ons kookte en waar we gezellig gekletst en kennis gemaakt hebben. Wij hadden een dubbel bed in de punt waar we later die avond onze intrek namen....en heerlijk geslapen hebben.

Van andere stellen die avond hadden we gehoord dat ze al enige dagen zaten te wachten tot hun captains zouden gaan varen. Sommigen zaten al vier dagen te wachten in de baai en waren niet blij met hun captains. Er was geen eten aan boord en de sfeer was niet altijd even gezellig. Wij zagen hun captains iedere dag bij Umberto langskomen om bier te drinken.....soms al om 8.30 uur ´s morgens. Wij hadden gelukkig een betere captain.....en we hadden de eerste avond al lekker gegeten aan boord!!

De volgende ochtend werden we gewekt met vers gebakken brood, pindakaas, jam, kaas, melk en verse koffie.....en zaten we met z´n allen in de kuip te ontbijten. We hebben de onze nieuwe reisgenoten ons eiland laten zien en we hebben gesnorkeld tot vroeg in de middag. David had een heerlijke salade gemaakt voor de lunch en daarna zetten we koers naar El Porvenir waar we in de baai hebben gelegen en het anker hebben uitgegooid voor de nacht.

De volgende ochtend na het ontbijt hebben Ina en ik nog wat boodschapjes gedaan op een klein eilandje en is David met onze paspoorten en de papieren naar het emigratie kantoor gegaan voor de benodigde stempels. Daarna hebben we koers gemaakt naar de Dutch Keys om op één van de laatste eilanden nog een stop te maken en te snorkelen. Hier hebben we het mooiste rif gezien tot nog toe....met schitterend koraal en de allermooiste vissen....echt gaaf!!

Om vijf uur vertrokken we naar open zee voor de tocht naar Cartagena. Die avond aten we tijdens het varen op open zee en werden de nachtshifts ingedeeld voor de wacht aan boord. Ieder he stel heeft twee uur wacht om melding te maken van andere schepen welke in de buurt komen, en om David wakker te maken als de wind wegvalt of de automatische piloot een andere kant op moet sturen. Al snel werd de zee wilder en de eerste nacht was er veel onweer en regen op zee. David besloot om op de motor te varen en dook weer onder de wol. De volgende ochtend waren er een aantal bleke gezichten aan boord en moest er hier en daar één over z´n nek.
Er was weinig animo voor het ontbijt en sommigen kropen het bed in. De ochtend was nog redelijk wild....later kwam de zon door en werd het wat rustiger. Er werd de hele dag gezeild en gevist (zonder resultaat....de vissen sprongen aan alle kanten uit het water, maar wilden niet bijten) en iedereen was erg mak! Wij hadden gelukkig weinig last...we hadden niet gedronken en we hadden pillen gehaald tegen zeeziekte...We waren wel een beetje moe en soms draaierig...maar dat is niet vreemd aan boord.
Die avond werd er niet gedronken en ging iedereen vroeg naar bed. de nacht was veel rustiger dan de nacht ervoor...en er was goede wind. De hele nacht hebben we gezeild en ¨sliep¨ David in de kuip om steeds kleine aanpassingen te kunnen doen en de snelheid te behouden. De boot lag echter zo scheef in het water dat het lastig slapen was in de kooi.....we rolden steeds tegen elkaar en in het gangpad was het lastig lopen! Ook het toilet bezoek was een hele onderneming!

De volgende ochtend was iedereen wat beter gemutst en werd er goed gegeten bij het ontbijt. Omdat we de hele nacht gezeild hadden zouden we eerder in Cartagena aankomen dan gepland...en om een uur of 9 zagen we de enorm lelijke skyline van Cartagena. Daarna moesten we nog twee uur varen voor we het anker konden uitgooien in de haven......en met wankele potjes afgezet werden op de wal.

We zijn er.....en een hele gave ervaring rijker!!

Colombia!!!

p.s. we hebben totaal 43 uur continu gevaren op open zee om Cartagena te bereiken. Later hoorden we van de andere crew welke de avond voor vertrek op San Blas Island bij ons waren dat ze er 72 uur over hadden gedaan en dat er geen eten aan boord was. Lucky us!Read more