Okres Děčín

Wat een dag. Wat een nacht! Gisteren lag ik op bed, hoor ik iets fladderen. Nou dan weet je natuurlijk: dat kan niet goed zijn. En helaas: daar liep me toch een joekel van een sprinkaan over het nachtkastje. Ik ben nog nooit zo snel weggerend van iets. Deur op slot en op de slaapbank gaan liggen. No way dat ik dat ding aan ging raken. Ik heb zelfs de verhuurder nog een berichtje gestuurd of hij even dat insect (zeg maar gerust reptiel) kon weghalen. Ja ehh, ik betaal om te slapen, dan wil ik slapen ook. Maar helaas, hij was niet in de buurt.

Vanochtend de slaapkamer gelaten voor wat het was (ik had nog geen koffie op en het was ook gewoon veel te vroeg hiervoor) en slinger de slinger richting Hřensko vertrokken (echt ontspannen rijden vind ik het nog niet). Hier ben ik richting de Pravcicka Brana (eerste foto) gaan wandelen. Hierna kon je nog zo'n zes km doorlopen. Maar, lopen, of wandelen is niet de juiste benaming voor deze activiteit. Zeg maar gerust bergbeklimmen. Stijgen, dalen, stijgen en dalen. En geen glad pad, enkel uitstekende stenen en takken, oftewel lekker klauteren. Na deze wandeling had ik er zo'n 10 km opzitten en kon ik de bus terugnemen. Maar aangezien het pas rond 1300u was ben ik dezelfde route terug gaan wandelen. Semi spijt, want ik voelde elke vezel in m'n lijf, maar hee, als je wil wandelen dan zul je wandelen! Gelukkig maakte alle prachtige uitzichten en gemoedelijke sfeer van de medewandelaars alles goed. Eenmaal thuis heb ik een biertje genomen en een pan gepakt en Sjakie de krekel gevangen en buiten eruit gegooid. Ik ga die pan zo drie keer wassen voordat ik ga koken. Maar hee: mij krijgen ze nie!

En ik droom al van een ijsje sinds de wandeling terug, dus die ga ik zo halen. Ik denk dat ik daarna in slaap val. Doei!Leer más