Ísafjörður

Moederkensdag, maar hier zal dat niet te merken zijn het is de Antwerpse en niet de internationale.
We komen al aan rond 7 am, Dirk gaat aan dek om de omgeving vast te leggen maar ik blijf deze keer slapen in de cabin. Pas om 8.30 am wordt ik wakker en maken we ons klaar voor het ontbijt.
In de voormiddag kunnen we gewoon aan wal gaan via de loopbrug maar vanaf 12 md moeten we waarschijnlijk tenderen want het is hier een ondiepe haven en het schip is te diep om bij laag water aan de kade te liggen. 'T is weer eens een ander aspect.
De twee uur film op ongemakkelijke bank heeft mijn rug gekraakt, ik kan amper bewegen, dat begint al goed, geen fitness vandaag. Even langs het Medical Center en met enkele Ibuprofen zou het moeten overgaan.
We liggen hier in de meest noordelijke haven die we aandoen, er is weinig wind en een 11°.
Een uitstap met een klein vliegtuig was ook mogelijk om even over de poolcirkel te vliegen, maar die passeren we vanavond zo wie zo.
Isafjördur is een historisch stadje aan de ruwe Westfjord regio, sinds eeuwen was het een hoofdplaats van de visindustrie en handel. Tegenwoordig is het vissen zoogoed als voorbij maar het toerisme is een groeiende economie.
Er zijn mooie houten huizen uit de 18e eeuw, de oudste van IJsland.
Wij wandelen door het stadje en bezoeken het vroegere hospitaal dat nu een bibliotheek en gemeenschapshuis is. De zon komt erdoor en het is aangenaam wandelen. Ik tracht een typisc gebak: ijcelandcake te kopen maar net als in Reykjavík kijkt men een beetje onbegrijpend. We nemen dan maar een biertje in een soort reizigerscafé, 2.200 ISK zo'n 8 € per glas, voor de rest waren er alleen bakkerijen met koffieservice.
Tegen tweeën voel ik dat mijn maag en heup beginnen op te spelen en ik haal nog juist de cabin waar ik, na inname van Ibuprofen, direct in slaap val. Dirk gaat alleen lunchen en houd mij dan gezelschap in de zetel zonder dat ik dat zelf besef.
De Rotterdam was toch aan de kade blijven liggen, omdat er maar 1,5 m diepgang was moest er zeer voorzichtig weggevaren worden.
Als we om 6 pm de poolcirkel overschrijden dan sta ik maar op om te gaan eten want buiten die toastjes deze morgen en een stuk cake heb ik nog niets gegeten.
Alles staat overhoop op het Lido dek, er wordt gepoetst, geschilderd, het zwembad maakt hoge baren en de zee is nogal ruw, dat alles maakt dat ik maar terug naar bed ga. Hopelijk morgen een betere dag. Dirk gaat nog een sigaartje roken op het sportsdek.En savoir plus