Ginkaku-ji

Vanochtend zijn we na een uitermate uitgebreid ontbijt met de bus naar Ginkaku-ji getogen; het zilveren paviljoen in het noordoosten van de stad. Het is in 1474 gebouwd als buitenverblijf voor een gepensioneerde shogun, en gemaakt naar het voorbeeld van diens grootvader, die Kinkaku-ji, het overbekende gouden paviljoen, aan de andere kant van Kyōto had laten bouwen.
Waarom 'zilveren paviljoen' als er geen gram zilver te zien is? Het was de bedoeling om het gehele paviljoen' met zilver te bekleden, maar door het uitbreken van een hevige oorlog werd de bouw stilgelegd voor het zilver was aangebracht, en na de oorlog is de afbouw niet hervat.
Rondom het paviljoen ligt een prachtig aangelegde Japanse tuin met heel erg veel mos in allerlei verschijningsvormen.

Volgende halte: het Kyōto handicraft center (KHC) en Tozando, de antieke-zwaardenwinkel waar Joost vorig jaar een Katana gekocht heeft uit 1880. Eerst het KHC: daar is authentiek lacquerware te koop. Joost en Linda hebben er vorig jaar een lakdoos aangeschaft en kwamen nu terug voor meer. En dat is gelukt!
Joost was eerst even bij Tozando gaan kijken en zou zich daarna bij Paula en Linda voegen. Aldus geschiedde, maar we moesten na de aankopen bij KHC wel met zijn allen terug naar Tozando, want Joost had zijn oog laten vallen op een Tanto, een antieke dolk. Hij had maar weinig bedenktijd nodig, en dat betekende dat de koop met alle formaliteiten rondgemaakt moest worden.
De Tanto is, net als de vorig jaar aangeschafte Katana, antiek en cultureel erfgoed en daarom moet een traject opgestart worden om bij de Japanse overheid toestemming te verkrijgen voor de export. Daar gaan een paar maanden overheen en dus staat Joost opnieuw een mooi kerstcadeau te wachten :)

Laatste culturele item op de agenda voor vandaag, op verzoek van Paula, de botanische tuin. Hier kwamen we aan rond 15:30, maar inclusief drinken en sanitaire stops stonden we een klein uurtje later alweer buiten. Was niet echt een hoogvlieger. Klaar dus voor vandaag.

Na een korte bagage drop-off zijn we door de arcade gelopen, op zoek naar kakejiku (hangende rollen met Japanse prints voor aan de muur), een theepotje en andere parafernalia. Niets van dat alles gevonden, we zoeken morgen vrolijk verder :)

Joost en Linda hebben samen bij Daiki-suisan kaiten-sushi gegeten (kaiten = van de lopende band), en Paula heeft zich bijtijds teruggetrokken op de kamer met wijn en overheerlijke broodjes van de warme bakker (!) onder ons hotel.Read more