Vakantie Indonesie

August - September 2016
A 25-day adventure by Merel en Theo Read more
  • 38footprints
  • 3countries
  • 25days
  • 156photos
  • 0videos
  • 1.7kkilometers
  • Day 7

    Tetebatu

    September 3, 2016 in Indonesia ⋅ ⛅ 25 °C

    Rond een uurtje of zes aangekomen in het dorpje Tetebatu. We verblijven bij Matra bungalow, een leuk opgeztte tuin met daarin twee bungalows en een bamboe huisje. De maaltijd hadden we aan de overkant, we waren de eerste klanten van de dag maar toch was het lekker. Na het eten werden we opgewacht door Erwin, een Indonesiër die met een patiënt van Merel motor reizen organiseerde en daarom hadden we afgesproken. Hij had voor ons een mooie tour in petto.
    De nachtrust was ok totdat de megafoons van de lokale moskee, of vijf lokale moskees om half 5 begonnen te tetteren, toch maar oordopjes in.
    De tour was heel leuk, we begonnen met een flinke wandeling door de rijstvelden waarna we met de auto verder gingen naar het huis van Erwin. Daar een heerlijke indische rijsttafel gegeten. In het dorp komden we zien hoe de traditionele handgewoven sjaals en sarongs werden gemaakt, wat echt een rotwerk is. Hierna gingen we naar een ander dorp om een pottenbakkerij te bekijken. Daar werd door een oud vrouwtje in 10 minuten vanaf niets een mooie pot in elkaar gekleid. De volgende halte was een handycraft winkeltje, maar niet de eerste keus want daar konden we niet komen ivm een begravenis. Bij het tweede winkelje een gezellige oma die van alles maakte met bamboe. En we hadden ook nog het geluk dat er een hele bluiloftstoet voorlangs kwam. Mooi om te zien, hele familie (denk 200 man) live muziek en alles. En we konden er nog een keer van genieten toen we wegreden en de chauffeur besloot de hele stoet stapvoets in te gaan halen :). Dag afgesloten door naar een lokaal georganiseerd stokken gevecht te gaan. Mooi dagje!
    Read more

  • Day 9

    Rinjani deel 1

    September 5, 2016 in Indonesia ⋅ ☀️ 19 °C

    Wat Rinjani is? Rinjani is een vulkaan, en niet zo maar een, het is de een na hoogste van heel indonesie. En we dachten dat het wel een mooie uitdaging zou zijn om hem te beklimmen! Dus om 6 uur in de ochtend vertrokken we met een taxi vanuit Tetebatu naar Sembalun, onze kleine rugzakken gepakt voor de driedaagse tocht. De chauffeur was rap, echt wat een idiote inhaalmanoeuvres :). Om 8 uur ontmoeten we onze gids en twee porters. De porters zorgden voor het eten, de tent en water tijdens de tocht. Dit sjouwden ze allemaal mee op hun nek, in twee manden vast geknoopt aan een bamboe paal.  Niks geen rugtas met heupbanden, echt bizar.
    Met een kleine pickup truck werden we naar het startpunt gebracht van de tocht, aan de voet van de berg, wat een ontzettend hoog ding, moeten we dat nu in een paar dagen beklimmen?
    Read more

  • Day 9

    Rinjani deel 2

    September 5, 2016 in Indonesia ⋅ ⛅ 16 °C

    We beginnen de tocht met de tenen van de berg, glooiende groene heuveltjes met af en toe een boom. Geen bescherming tegen de brandende zon en na een uur is mijn shirt al behoorlijk nat, zelfs merel begint er van te zweten. We stappen lekker door en na een uur bereiken we post 1 waar we even rusten en drinken. De weg naar post twee begon al wat steiler te worden en we waren nog niet eens echt aan de voet van de berg. Na weer een uur bereikte we post 2, blij om even te kunnen zitten in de schaduw van een afdakje. De porters komen niet lang na ons en beginnen de lunch te koken. We ontmoeten nog een Nederlands paar die op huwelijksreis is, en doen tussen het ontspannen door ook nog even sportief. Ondertussen vragen wij ons af waar we aan begonnen zijn :) De lunch is groot en de honger is nog afwezig aangezien het vrij vroeg nog is. Maar na wat proppen gaan we weer op pad naar post 3. Nu beginnen we echt bij de berg te komen, het terrein gaat alleen maar omhoog en er staat constante spanning op de kuiten en achillespezen. Post drie bereiken we na 50 minuten en we zitten dan op 1800 meter. We kijken dan omhoog richting de eindpost van de dag op 2630 meter. Wat een ontzettend eind en wat lijkt het steil. En dat het steil was kwamen we snel genoeg achter, we klimmen een helling op met lage begroeiing en lopen over een stoffig pad wat verraderlijk glad is. Het is net een grote trap, door de voeten een beetje in pinquin stijl neer te zetten probeer ik de kuiten een beetje te ontlasten. Hoe hoger we komen hoe meer we in de mist terecht komen. Dat is op zich wel fijn aangezien het bescherming bied tegen de brandende zon. We blijven klimmen en klimmen en na de tweede heuvel zijn we al goed gaar. Nog een te gaan en dan zijn we er. Helemaal gesloopt komen we op de krater rand aan, we gaan zitten op een stuk zwart lava gesteente en wachten totdat de tent opgezet word. Het is nog steeds mistig dus we kunnen niet echt zien waar we zijn. Zodra de tent staat kruipen we erin voor wat welverdiende rust!Read more

  • Day 10

    Rinjani deel 3

    September 6, 2016 in Indonesia ⋅ 🌫 8 °C

    Na een uurtje worden we wakker gemaakt uit onze coma, het avond eten was klaar. We kruipen de tent uit en we zien een supermooi uitzicht. De wolken zijn deels open aan het trekken en draaien mooi over de toppen van de krater heen, het lijkt wel een heksenketel, flarden mist, wolken en zonnestralen. Het eten is prima al gaat het er bij mij maar moeizaam in, meer dorst dan honger en nog steeds erg moe. Na het eten en van het uitzicht genoten te hebben kijken we nog even naar de top van de berg. We zitten op 2640m en we moeten nog 1100m tot de top, en tering wat is het einde steil. Om half 3 snachts zullen we gewekt worden om in het donker de drie uur durende beklimming naar de top te maken, om zo precies op tijd te zijn voor de zonsopgang.  We gaan naar bed rond een uur of half acht, het is al een tijdje aan het schemeren en het wordt al kouder.

    Midden in de nacht maken we ons klaar voor de beklimming, lange broek, thermokleding, fleece en windstopper aan en wat geleende handschoenen, het is koud! Maar wat is het mooi buiten die sterrenhemel. Geen twijfels en gedachten op nul, die berg gaat eraan! Het lichtspoor is al te zien van de mensen die al aan het klimmen zijn. Wij sluiten aan en al snel gaan we stapje voor stapje omdat het zo steil is. Na het eerste steile gedeelte lopen we een stuk over de berg kam die redelijk vlak is, erg fijn die afwisseling voordat de hel begint. Vanaf dat punt lopen we op gravel van lavasteen, losse zooi waar je maar geen grip op kan krijgen steiler dan de vliezotrap van opa! De lucht hangt vol met stof van het gravel en iedereen gaat naar de klote. Stapje voor stapje, rustig voet neer zetten en niet te hard afzetten om wegglijden te voorkomen. Na enkele stapjes zit de hartslag tot in de keel en moet er even een paar seconden gerust worden. Dit gaat zo voor mijn gevoel uren door. Wat een tyfus berg. Het zweet gutst van me af maar mijn handen zijn ijskoud. Merel is maar lastig bij te houden, maar stiekem heeft die het ook zwaar.

    Dan komt het laatste steile stuk er aan, het lijkt alsof we al 5 uur lopen terwijl het toch echt maar de helft is. Het ochtendgloren komt al en de aarde krijgt een gouden rand, ik vraag me af of wel op tijd boven zijn. De laatste stapjes, nog even kwaad maken en we zijn er! 3726 fokking meters! We zijn op de top van de vulkaan! Eindelijk even rust en lekker wachten op de zonsopgang, al is het wel erg koud! Het uitzicht is echt fenomenaal, we kijken kilometers ver en zien de aarde in diep goud veranderen. De zon komt op en het is magisch. Een heerlijk gevoel van voldaanheid en overwinning terwijl we naast elkaar de wereld zien ontwaken.
    Read more

  • Day 10

    Rinjani deel 4

    September 6, 2016 in Indonesia ⋅ ⛅ 21 °C

    Het is tijd om weer naar beneden te gaan, de zon is op en we moeten weer 1100 meter dalen naar het basecamp. We vliegen naar beneden zo lijkt het, grote stappen in het gravel waarbij je enkele tientallen centimeter door glijdt. Met het licht zien we nu pas waar we onszelf uren lang op stukgebeten hebben. We zien ook nog mensen omhoog gaan, nog steeds aan het zwoegen maar te laat voor de zonsopgang. We zien ze lijden en voelen ons des te beter :). Maar na een half uur afdalen begin ik mijn knieën en bovenbenen wel al te voelen. Gelukkig maakt het uitzicht veel goed. Na het gravel kwam het zanderige gladde pad, om niet uit te glijden moeten we voorzichtig stappen en zit er continu druk op de bovenbenen. Alleen maar omhoog is niet fijn, maar alleen omlaag is ook geen pretje. Met mijn wandelstok probeer ik de stappen op te vangen om de knieën te ontlasten. Na totaal anderhalf uit komen we aan bij het basecamp, gesloopt maar voldaan. We kregen snel een tweede ontbijt, kruipen daarna onze tent in en vallen snel in slaap.

    Een uur later worden we al weer gewekt, het is tijd voor de volgende etappe, naar het crater meer en de hot springs. Vooral dat laatste is genoeg motivatie om uit de tent te kruipen, lekker even het zweet wegspoelen. De route naar het bergmeer is bijzonder mooi, het is eigenlijk een hele grote stenen trap naar beneden waar we soms overeen moeten klauteren. In de verte zien we het bergmeer omringd door de krater en allerlei bossen en ander groen, net alsof je door een lord of the ring set loopt. De bovenbenen beginnen wel behoorlijk zwaar te worden, en met elke stap zien we de kraterwand verder boven ons uit rijzen, wetende dat we die dezelfde dag ook nog op moeten. Maar goed, dat is van later zorg, wel zijn er na drie uur wandelen/klauteren. We gooien onze spullen neer en gaan op zoek naar de hot spring. Hij ziet er super uit, een komvormige vijver in het stroompje waar een flinke waterval in valt. Het water is zo’n 40 graden gok ik. Heerlijk warm en we spoelen de lagen stof, zand en vermoeidheid van ons af. Met tegenzin gaan we er naar een tijdje weer uit. De lunch staat klaar!
    Read more

  • Day 11

    Rinjani deel 5

    September 7, 2016 in Indonesia ⋅ ☀️ 24 °C

    Na de lunch gaan we nog even liggen, het is een uur of 1 in de middag van de tweede dag en we zijn al aardig gaar. We moeten straks nog de kraterrand omhoog, een heel stuk door de jungle en daarna over een steile pas de wand op. We kijken er tegenop en vragen ons af waarom we dit ook alweer doen :). Maar ondanks dat de we 500 hoogtemeters moesten maken en er twee uur over deden was het een heel mooi stuk! In het groen hadden we beschutting van de zon em later van de steile kraterrand. Daar hadden we ook steeds een geweldig uitzicht op het kratermeer. De stukken klimmen waren leuk en uitdagend. Apart om te zien dat de porters met het zware gewicht op de.schouders en slippertjes aan met gemak ook boven komen. Eenmaal weer op de kraterrand dachten we dat we klaar waren voor de dag. Maar onze gids besloot een post lager te gaan overnachten, we waren op tijd en dan zouden we het morgen niet meer hoeven te lopen. De tering wat was uur naar beneden lopen zwaar, de knieën en benen hadden het al zwaar gehad maar nu helemaal. Rond vijf uur aan kwamen we aan op de post waar we zouden overnachten. Daar waren de porters al bezig met de maaltijd. Die nacht was het bijzonder koud, we zaten weliswaar in de jungle maar het leek kouder dan bovenop de berg een nacht eerder. Ik was blij om eruit te komen om half zeven ‘s ochtends. We hadden nog een 3 uur durende tocht voor ons, dwars door de jungle, en alleen maar naar beneden. En wat waren onze benen en spieren stijf in de ochtend, we leken wel opa en oma :) Na een half uurtje lopen was dat wel weg en maakte het plaats voor spierpijn. Ik telde de uren af en was blij dat we met elke stap dichter bij het einde kwamen. Na drie uur kwamen we onder de boog door die het begin, of eind van de tocht aangaf. We hadden het gehaald!! Yeah.

    Na een foto en een flinke slok water zaten we lekker te wachten. We vroegen de gids wanneer de pickup ons kwam halen. Zegt ie dat de auto nog 25 minuten naar beneden lopen is… goed, wat wachten we hier dan? Gaan met die banaan. Een klein half uurtje later zaten we in de auto naar het dichtsbijzijnde dorpje, daar een heerlijk pilsje gedronken op het uitlopen van de driedaagse rinjani tocht!
    Read more

  • Day 12

    Gili

    September 8, 2016 in Indonesia ⋅ ⛅ 27 °C

    Ahhh Gili Air, het kleine eilandje links boven Lombok, even heerlijk relaxen en niks doen. We zijn van de voet van de Rinjani in Senaru naar het haventje Bangsai gereden en hebben daar een snelle boot naar Gili genomen. Na 15 minuten waren we op het eiland. Onze bungalow lag aan het noorden van het eiland en zag er prima uit. De tuin was ook mooi en de huis kitten erg lief. We hennen op gili heerlijk gerelaxed, aan het strand gelegen, verse juices gedronken en gesnokeld met zeeschildpadden. Super!Read more