Mercado da freguesia

Odeceixe is echt een bezoek waard. Een klein dorp dat op een berghelling ligt en waar je door de straatjes lopend op het hele grote witte zandstrand, in hoefijzervorm, terechtkomt.
Het strand ligt aan de westkust in het uiterste noordwesten van de Algarve in het natuurpark Costa Vicentina.
De rivier Ribeira de Seixe mondt hier uit in de oceaan. Dat heeft direct mijn belangstelling. Hoe gaat dat in zijn werk? Aan de ene kant de golven van de oceaan die op het strand aangedenderd komen en een rivier die uitmondt in de oceaan.
Ik ben aan het zoeken geweest waar het ontmoetingspunt van die twee ligt. Een heel leuk spel om te proberen dat ontmoetingspunt ook zichtbaar te maken op de foto en dat viel helemaal niet mee.
De verschillen in kleur geven direct het water vanuit de oceaan en vanuit de rivier weer. Die rivier is trouwens meteen vanaf het strand heel diep. Een vrouw die het water inliep plonsde meteen tot haar middel in het water.
Er zijn een paar foto's gelukt daarin zie je werveling van het water dat van één kant komt en die door de andere kant tegengehouden wordt. Zelfs één met een soort waterkolkje waar water uit opspat. En die kleuren van het strand, de golven, de rivier en de klif zijn zo'n mooie combinatie.
Het was trouwens bloedheet op het strand, ik moest mijn slippers op het strand aandoen omdat het zand te heet was onder mijn voeten.
Afkoelen in de oceaan ging bijzonder goed, maar daarna moest ik toch weer over dat hele grote strand teruglopen naar de trap en was alweer oververhit. 's Morgens had ik ergens een temperatuur van 34 graden gezien.
Toen ik in Odemira aankwam wilde ik alleen nog maar een plekje in de schaduw, maar dat was ver te zoeken. Uiteindelijk bijna boven op de berg in een straatje met huizen geparkeerd waar een beetje schaduw was.
Er zou een plein moeten zijn met kunst in april, maar dat kon ik niet vinden. Evenals Octobus toen ik terug wilde want ik was vergeten de straatnaam te noteren. Hier zag ik trouwens voor het eerst de kenmerkende, witte molentjes van Portugal.
Heel veel in de zon moeten lopen. Ik had een knetterende koppijn en ben uiteindelijk naar de Intermarche gereden om daar te blijven staan. Gelukkig paste ik toch onder de 2.20 m luifels en kon een plekje in de schaduw veroveren.
Slecht geslapen, ik dacht dat ik echt ziek zou worden. Volgende morgen nog steeds hoofdpijn, ik had al heel wat paracetamol geslikt maar de hoofdpijn ging niet echt weg.
Ik wilde niet meer op een parkeerplaats staan en heb een camping opgezocht waar schaduw was.
Dat is in Villa Nova Milfontes, wat een verademing. Daar ben ik nu nog want je kon 3 nachten staan en 2 nachten betalen, en ja dan ben je toch een Nederlander hè 😂
Ik heb hier nog niets anders gedaan dan lakens gewassen, Octobus goed schoonmaken, boodschappen doen in de plaatselijk Markthal. Heerlijk gekookt met verse vis en verse groenten.
Ik heb er weer helemaal zin in en ga morgen weer op pad.Leer más