Vila Nova de Milfontes

27 tm 31 december 2024
Vanuit Rainy ben ik eerst naar de Lidl in Odemira gereden om een en ander aan te vullen qua eten. Daarna ben ik doorgereden naar Milfontes want daar is morgen een gipsymarket. In Milfontes heb ik op een parkeerplaats geslapen. Die zag er niet echt gezellig uit dus ik heb in de middag lekker wat door het stadje geslenterd en een dutje gedaan op het strand in de zon.
De volgende ochtend op tijd naar de gipsymarkt gereden. Die viel een beetje tegen. Er waren vooral kramen met confectiekleding en schoenen en groentes en plastic bakken. Ook stond er een wagen met kooien met daarin valkparkieten en ook konijnen. Best zielig dus ben maar snel doorgelopen.
Even verderop heb ik toch wat gekocht: een plaid van een soort van dik fleece-spul. Niets bijzonders of speciaal portugees of zo, maar wel mooi. Ik denk dat de markt tegenviel omdat ik hoop op leuke speciale spulletjes (wat dat dan ook zou mogen zijn haha) of mooie doeken of zo. Of hippy-spullen. Maar dat is misschien meer iets dat je in de zomer tegen kan komen? Verder vind ik de verkopers niet echt gezellig of aardig.
Al met al was ik dus snel uitgekeken en ben ik weer verder gereden. Ik had een strand in gedachten om te overnachten, bij Almograve, en wilde daar op tijd zijn. Want als het geen geschikte plek zou zijn dan wil ik voldoende tijd hebben om wat anders te zoeken. Dat heb ik intussen wel geleerd over mijzelf: zorgen dat ik voldoende tijd heb om een slaapplekje te vinden zodat ik niet ad hoc wat hoef te zoeken. Maar het was er mooi en prima. Een parkeerplaats met trappen naar het strand toe en wandelpaadjes over de kliffen. Er stond natuurlijk weer een bord “verboden voor campers” maar ervaren als ik ben tegenwoordig, weet ik dat ik die gewoon kan negeren. De politie kwam wel langs inderdaad maar ik zwaaide gewoon vriendelijk vanuit mijn schuifdeurtje en toen zwaaiden ze terug haha.
Ik heb meteen na aankomst een strandwandeling gemaakt. Zo leuk dat je hier meestal langs de zee om een rotspunt heen naar het volgende strand kunt lopen. Als het eb is tenminste. En vervolgens ben ik bovenlangs de klif weer teruggelopen. Echt cool.
En daar op het strand kwam ik op het idee om mijn voetstappen te fotograferen als nieuwjaarswens. Daar ben ik een uurtje mee zoet geweest :)
Toen ik terugkwam bij Truus kwam er nog een camper aanrijden die ook parkeerde voor de nacht. Het was een vrouw uit Frankrijk, Lara, en we raakten aan de praat. Ze kon niet goed engels maar we konden toch wel communiceren en ik vond haar wel grappig. Prettig gestoord :) Ze is ook graag creatief bezig dus dat is leuk. En ze heeft een grappig hondje dat Yogi heet.

Heerlijk geslapen en de volgende dag wilde ik een rustdagje. Maar dat lukte niet helemaal. Die ochtend was het maar 4 graden of zo en dus koud, maar de zon scheen wel door mijn voorruit naar binnen, dus ik wilde de bijrijdersstoel wat draaien om zo lekker in de zon te zitten achter het glas en te ontbijten. So far so good, maar toen het ontbijt op was en de wereld weer wat was opgewarmd, wilde ik de stoel terugdraaien en dat lukte niet meer. Hij kon wel draaien op het plateau, maar dan moet hij ook wat naar voor en naar achter geschoven worden zodat de zitting de deurstijl kan passeren en dat glijden lukte niet meer dus hij kon ook niet helemaal teruggedraaid worden. Ik snapte er niets van. Er kwamen nog mensen helpen toen ze mij bezig zagen maar die kregen het ook niet opgelost. En Lara ook niet. Al met al was de ochtend ineens om en de stoel nog steeds gedraaid en was ik chagrijnig. Toen ben ik maar gaan wandelen, nu de andere kant op dan gister, maar ik kwam al vrij snel bij een baai waar ik niet naar beneden kon en dus helemaal omheen zou moeten lopen en daar had ik geen zin in dus ben ik maar weer teruggegaan. Ik zag nog een dode vos liggen. Die was nog niet lang dood want de vacht zag er nog mooi uit. Alleen wat vliegen zaten er op. Maar ja, niets aan te doen dus.
Vervolgens heb ik nog wat uitgebloeide bloemetjes geplukt om wat van te knutselen misschien. Toen ik bij Naïma met al haar dieren stond, had ik bij een wandeling met de honden een stuk schors gevonden dat op een hoofd leek en daar van mos haren op gemaakt, en van gras pluimpjes een baardje. En ik vind het leuk om vaker wat te maken met dingen die ik in de natuur vind.
Terug bij de auto kwam Lara een praatje maken en ze zag alles dat ik geplukt had en raakte meteen geïnspireerd dus die avond hebben we samen zitten freubelen. Zij had van die ronde drijvers gevonden op het strand, die dus eigenlijk aan de vissers netten hangen. In het midden zit een gat dus daar konden we mooi een bloemstukje in prikken.
Zij kan ook heel goed tekenen en we hebben dus ook samen zitten schilderen. Ze was helemaal blij met mijn doos aquarelverf die ze mocht gebruiken.

Na weer een koude nacht besloot ik dat het tijd was om verder te gaan.
Blijkbaar had Lara dat ook besloten en we namen afscheid.
De stoel stond nog steeds niet goed maar gelukkig belemmerde hij niet mijn zicht. Alleen het schakelen naar de 5e versnelling en naar de achteruit gaat iets lastiger nu omdat de stoel wat dichter bij de versnellingspook komt nu. Als ik André weer zie zal ik hem er even naar laten kijken. Ik weet zeker dat hij het zal kunnen fixen.
Bij de Aldi kwam ik Lara weer tegen, dus nog een keer afscheid genomen haha.
Ik voelde dat ik behoefte had aan een rustige stille plek dus ben wat meer het binnenland ingereden want ik had gehoord van een mooie plek daar.
Best spannend om zomaar een landweggetje in te rijden want je weet niet of je verderop nog kunt keren, of dat het te hobbelig of te smal gaat worden. Dus ik was er weer op tijd naar toe gereden om voldoende tijd te hebben om de boel te verkennen daar. Ik besloot om er achteruit in te rijden, dan kon ik er altijd vooruit weer uit :)
Na 10 minuten of zo kwam ik bij een heel mooi grasveldje met fris groen gras en dat was precies waar ik behoefte aan had na al dat zand de laatste tijd. En het was er ook heerlijk stil. Ik heb er in de zon gezeten en wat geschilderd. Aan de ene kant wilde ik daar graag blijven slapen maar aan de andere kant werd ik toch onrustig en wilde ik weg. Het was net iets te spannend blijkbaar zo alleen op die afgelegen plek, te meer omdat ik er bijna geen bereik had qua internet.
Dus eind van de middag ben ik toch maar weer weggegaan daar, en naar Praia de Cavaleiro gereden.
Onderweg kwam er een berichtje van Lara en zij ging naar hetzelfde strand dus we hebben daar die avond weer samen geschilderd en de nacht doorgebracht. De weg er naartoe liep door een saai en plat gebied maar de beloning was groot en het uitzicht weer geweldig.

De volgende ochtend werd ik om 7 uur wakker door auto’s die aan kwamen rijden. Het bleken vissers te zijn die over de rand van de klif naar benden verdwenen om daar hun ding te doen.
Na het ontbijt ging ik met Lara en Yogi een stukje lopen maar toen kwamen net die vissers terug en we maakten een praatje met ze om te horen wat ze hadden gevangen. Dat bleek Eendenmossel te zijn. Een soort mossel die op de rotsen aan de kust groeit en bij eb kunnen ze die met een speciale ijzeren schraper van de rotsen losmaken. Volgens hen is het een delicatesse waar je in een restaurant veel geld voor moet betalen omdat het nogal intensief werk is om zo over de natte en glibberige rotsen te klauteren. Lara vroeg of ze wat van hen kon kopen om te proeven maar toen gaven ze haar gewoon een zakje gratis mee. Weer van die aardige mensen dus. Ik hoefde uiteraard niet. Brrrrr.
Tijdens de wandeling daarna vond ik een powerbank. Ik ging er van uit dat hij kapot zou zijn en gaf hem aan Lara want de hare werkte niet goed. Later bleek dat hij het super goed deed. Dus weer iemand blij gemaakt :)

We wilden na de wandeling allebei wel een stukje verder rijden dus keken we op onze routeplanner en kozen om naar Porto das Barcas te rijden. 15 minuten verderop :)
We dachten dat daar een leuk haventje zou zijn wellicht. Maar het bleek een gat te zijn met wat huizen en inderdaad een haventje maar met alleen 3 vieze vissersboten en echt alleen voor de vissers aldaar. En niet gezellig of zo, gewoon een zootje en niet toegankelijk als je geen visser bent. Maar iets vóór het haventje konden we wel parkeren en hebben we even geluncht. Er was ook een restaurantje waar ik naar de wc mocht en ik maakte een praatje want het was zo vreemd om een restaurant te zien in the middle of nowhere waar mensen speciaal naar toe kwamen rijden om te lunchen. De eigenaresse vertelde vol trots dat ze al 40 jaar daar zitten en dat inderdaad iedereen naar hen komt rijden. Er hingen leuke houten vissen aan de muur en de mensen die daar zaten te eten vertelde mij dat dat een traditie is van de vissers die sinds lange tijd van drijfhout en aangespoeld hout vissen maakten. Verrassend genoeg waren de kleine huisjes die er stonden best mooi en heb dus wat foto’s gemaakt.

Vervolgens zijn we doorgereden naar Praia da Zambujeira do Mar. Daar was een geschikte parkeerplaats en we besloten daar te blijven en oudjaar te vieren want het is al de 31e vandaag!
In het dorpje zelf zal vanavond avond wat muziek zijn en vuurwerk en dat lijkt ons wel leuk.
Die middag heb ik alvast wat rondgelopen in het dorpje en ook een toilet gevonden. Er was ook een toeristen informatie punt waar ik wifi kon hebben en dus heb ik meteen wat afleveringen van The Resident gedownload. Want daar ben ik beetje verslaafd aan :)
Daarna liep ik nog even naar het strand en daar zag ik een man die stenen aan het stapelen was en toen ben ik naar hem toegegaan. Het was een Zwitser die daar met zijn vrouw en kindje op vakantie was en hij heeft me uitgelegd hoe het werkt. Heel simpel eigenlijk: het zwaartepunt zoeken dat boven het zwaartepunt van de vorige steen zien te krijgen. Ik vond het heel leuk en het is ondanks het eenvoudige concept toch best moeilijk maar ik heb er een nieuwe hobby bij :)
Die avond samen gegeten met Lara en er sloot ook nog even een Duitse vrouw aan die nog op mijn handpan heeft gespeeld en toen om 23 uur gingen Lara en ik het dorp in. Was echt superleuk! Er waren overal mensen op straat aan het dansen. Vooral veel mensen uit Nepal en Indie (die hier als gastarbeider in de kassen werken) die op hun gettoblaster hun eigen muziek speelden. Maar ook Portugezen natuurlijk. Ik denk dat er wel een paar honderd mensen waren, ook uit omliggende dorpjes.
Lara en ik gingen spontaan meedansen en dat vonden ze helemaal geweldig. En ik ook. Ik houd er van om zo spontaan met anderen mee te dansen en meteen contact te hebben op die manier.. Lara was de perfecte compagnon in deze.
Om middernacht was er een vuurwerk showtje en daarna zijn we naar onze campers gelopen en gaan slapen.
2024 is voorbij. Op naar 2025.Read more