Aramayı sıfırla
Zuid-Oost Azië
  • The traveling biologists
Eki 2018 – Mar 2019

Zuid-Oost Azië

October 2018 - July 2019 Okumaya devam et
+4
Takip EtGenel BakışTakvimPaylaşPaylaşYapılacaklar listesi
En yenisi başta
  • The traveling biologistsZuid-Oost AziëGezgin
    2

    Banlung

    22 Kasım 2018, Kamboçya ⋅ ⛅ 24 °C

    Na twee nachten slapen in een tent hebben we nu weer een eigen bed, zo fijn! Vandaag zijn we met de bus noordwaarts getrokken, naar de provincie Ratanakiri. Net zoals onze vorige locatie, is het hier rustiger. De vorige en vooral deze locatie zijn niet zo'n bekende toeristische locaties. Maar daar trekken we ons niets van aan, integendeel.
    Onze "bungalow" op stelten is zalig. Lekker veel plaats en een mooi balkon dat uitzicht geeft op het omringende woud. We hebben ook weer wat huisdiertjes, namelijk de grootste gecko's die we ooit gezien hebben. We hopen dat deze de mogelijke grote spinnen wat verjagen en de muggen opeten.
    Morgen trekken we de jungle in voor 3 dagen, dus dan zal er radiostilte volgen.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • The traveling biologistsZuid-Oost AziëGezgin

    Jungle trek

    23 Kasım 2018, Kamboçya ⋅ ☁️ 33 °C

    De trip naar de jungle is ook al memorabel! We vertrekken aan ons verblijf achter op de moto op onverharde wegen. Zeer stoffig! Planten langs de kant van de weg zagen oranjerood van het stof. Even stoppen voor wat vlees te kopen en terug vertrekken. De rit duurde in totaal een uurtje. Toen we toekwamen aan de rivier waar we overstapten op een bootje, zagen we van kop tot teen oranjerood van het stof 😄
    Even armen en gezicht afspoelen in de rivier. Na een tripje op de boot van een klein uur kwamen we aan op de startplek van onze trek. Eerst nog even bij een van de twee gidsen zijn boerderij stoppen om wat spullen af te zetten en op te pikken en we vertrokken.

    Eerst stapten we langs de lokale boerderijen en dan het bos in. De temperatuur daalde onmiddellijk. We stapten goed door en al snel was het tijd om langs een riviertje te lunchen. Na de lunch stapten we verder. Een heuvel op, effe pittig in de benen, toen we weer naar beneden gingen liepen we over lavagesteente en veranderde het type bos. Later liepen we door een bamboebos en hier spotte de gids een slang. Zeer mooie slang, maar we moesten onze afstand houden van de gids. We kwamen twee lokale ouderen tegen en de gids gaf ze wat te eten mee omdat ze niets hadden. Een goede kerel onze gids. Wat verder in het bamboebos hakte onze gids wat bamboe van een diameter van 3-4 cm. Hier maakte hij bekers uit om thee uit te drinken. Ook maakte hij uit kleiner bamboe bekertje om rijstwijn uit te drinken. Kletterend water, we wisten dat we aan onze eindbestemming voor vandaag waren toegekomen. We overnachten aan een waterval. We namen een verfrissende duik in het water bij de waterval. Heerlijk na een dag zweten! Nu is het wat ontspannen, eten en slapen.

    Voor het avondeten hakte onze gids grote bamboe. Deze zijn ook hol vanbinnen. Er werd thee gemaakt in deze grote bamboestok dat op een vuur werd gelegd. In bamboestokken werd er ook gekookt. Bij het avondeten vloeide er heel wat rijstwijn. Niet perse bij ons, maar eerder bij onze gidsen. De ene werd een ware spraakwaterval! Zeer grappig! Om 20u kropen we al in onze hangmat.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • The traveling biologistsZuid-Oost AziëGezgin

    Jungle trek - dag 2

    24 Kasım 2018, Kamboçya ⋅ ☁️ 30 °C

    Na een frisse (zeg maar vrij koud voor Tat) nacht met lichte slaap, werden we wakker omdat we moesten plassen. Maar toen we net terug in onze hangmat lagen, zei de gids: “Hoor je dat? Dat zijn gibbons die hun ochtendroep doen.”. Zalig wakker worden noemen we dat. We genoten nog van de gibbonroepen en besloten dan om op te staan. Een koffie en een theetje, gevolgd door lekkere noedels. Stevig ontbijt voor wat nog kwam. We vertrokken vol goede moed, maar na een steile berg besloten we een andere plek op te zoeken voor een overnachting. Deze was dichterbij en met minder steile bergen. Aangezien we al stierven op de ‘kleine’ berg, was het logisch om voor een simpelere weg te gaan. Zo konden we ook nog steeds genieten van alles ipv alleen maar dood te gaan op de bergen. Onderweg kregen we te maken met veel bloedzuigers op de weg en enkele op ons. We moesten ook enkele riviertjes oversteken. Natuurlijk is Tat een keer uitgegleden en met haar poep in de beek beland.. Na een uurtje kwamen we al aan op onze overnachtplek. Deze was veel dichter dan we dachten. Jammer! Maar de locatie was wel prachtig. We luierden wat tot de lunch. De gids stelde voor om na de lunch nog een wandeling te maken door de jungle.

    Dus dat deden we ook. Na de lunch wandelden we nog twee uur. Hier zagen we een kleine kikker. Ook was er een aap in de buurt. We hoorden hem en zagen het bamboe bewegen in het bos op zo’n 10 m van ons, maar de aap zelf zagen we jammer genoeg niet. Een negatief te melden ding zijn toch wel de vele bloedzuiger die hier rondzwerven. Tat was er het ergst aan toe met enkele dikke op haar enkels. Na het avond eten en nadat de zon was onder gegaan, ving een van onze gidsen een dikke kikker. We vrezen dat deze ons ontbijt of lunch zal worden.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • The traveling biologistsZuid-Oost AziëGezgin

    Jungle trek - dag 3

    25 Kasım 2018, Kamboçya ⋅ ☁️ 31 °C

    ‘S avonds nog eens plassen en een kleine tarantula spotten. Altijd leuk om wilde beesten te zien!

    Opstaan, uit de hangmat klauteren, plassen en luisteren. Maar geen gibbons, toch niet onmiddellijk. Na een halfuurtje zei Tat dat ze ze terug hoorde. En inderdaad terug die ochtendroep waar je blij van wordt. De nacht was weer koud, de gidsen hadden zelfs een vuurtje gemaakt. Die arme kikker van gisteren belandde dus deze ochtend op ons borden en maagjes. Eerlijk toegeven, hij smaakte wel tussen alle rijst door. Ook schafte de pot enkele vissen die de gidsen met een net gevangen hadden tijdens de nacht.

    We trokken vroeg op pad om de hitte te mijden. De route terug naar de boerderij ging goed op en neer. En geen enkele weg lag er degelijk bij, over boomstammen kruipen, enkels omslaan door losse stenen en struikelen over al die uitstekende wortels. Onderweg toonde de gids ons nog wat kruiden en bomen die nuttig waren. Zo waren er planten om de bevalling te bevorderen of boomsap om boten waterproof te maken. Uit de jungle kwamen we na 3 uur weer tussen de boerderijtjes en velden. Hier liet onze gids ons nog wat bonen proeven. Een welgekomen snack!

    Eens terug op de boerderij van onze gids hielden we halt om te lunchen in zijn huis en rijst van eigen kweek te proeven. Deze rijst smaakte toch beter dan andere die we al gegeten hadden. Hierna gingen we met de boot naar een lokaal dorp. Dit was bijna een spookstad. De meeste inwoners waren naar het platteland getrokken om te oogsten. We liepen hier rond en kregen uitleg van de gids. Hierna gingen we naar het kerkhof en legde de gids ons de rituelen uit. De volgorde eerst dorp dan kerkhof was van groot belang! Indien we het omgekeerde zouden doen en iemand uit het dorp wordt ziek, zou dat komen omdat we een slechte geest hadden meegenomen van het kerkhof. Na deze interessante tussenstop gingen we met de boot verder. Overstappen op de brommer, deze keer beter voorbereid dan de vorige keer. We deden onze sjaal en zonnebril aan om ons tegen het stof te beschermen. Het hielp maar alles wat nog bloot was, zag terug oranjerood van het stof 😄    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • The traveling biologistsZuid-Oost AziëGezgin

    Banlung - dag 2

    26 Kasım 2018, Kamboçya ⋅ 🌧 21 °C

    Vandaag was een beetje recuperen van onze jungle trek. We probeerden wat uit te slapen, maar helaas het zat er niet in. Wat verder in het dorp was er een trouwfeest en blijkbaar beginnen ze hier al te feesten om 4u 's ochtends.. Na ons ontbijt zijn we met de tuk tuk naar een kratermeer, Lake Yeak Laom gereden. In het begin leek het vrij toeristisch met veel kraampjes, maar nadat we voorbij de ingang waren bleek het juist heel rustig te zijn. Er was een wandelpad langs het meer dat we konden volgen. Af en toe waren er ook platformen die uitgaven op het meer. Daar hebben we een tijdje gezeten en gewoon genoten van de rust en het uitzicht. Het meer was omringd door bos en soms kregen we flashbacks van onze jungle trekking. Zo hebben we ook weer een slang zien weg kronkelen. Maar ook weer zeer veel hagedissen en vele prachtige vlinders. Steven heeft ook weer wat vogels kunnen spotten, dus zijn dag was geslaagd!

    Deze avond hadden we een minder leuke verrassing in onze bungalow. Een dikke kakkerlak die alleen tevoorschijn kwam als Tat alleen in de kamer was. Uiteindelijk heeft Steven ze toch kunnen pletten met zijn schoen. Het was niet de eerste die we zijn tegengekomen en het zal ook niet de laatste zijn, maar het was toch maar een dikke bah!
    Morgen nemen we de bus naar Laos, dus ons avontuur in Cambodja is voorbij.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • The traveling biologistsZuid-Oost AziëGezgin
    2

    Been there, Don Det

    27 Kasım 2018, Laos ⋅ ⛅ 31 °C

    Uugh!! Wat kan een grensovergang vervelend zijn, prijzig zijn en lang duren. Lang leve de Europese open grenzen!

    Deze ochtend was de bus een uur later dan gezegd. Verder was het eerste deel van de rit naar Stun Treng oké. Overstappen naar een volgende minivan richting de grens met Laos. Hier stopten we net voor de grens. Het was tijd om alles in te vullen van papierwerk en om te betalen. Het was duurder dan verwacht, omdat er verschillende "vergoedingen" bijkwamen, zo ook voor de buschauffeur die de aanvraag voor ons regelde. Enkele dappere personen durfden het aan om het visa aanvraag proces zelfstandig te doen. Wij, bange kippen niet. Uiteindelijk duurde het bij ons langer dan bij deze dappere mensen. Al bij al werd alles voor ons geregeld en kwam het 6 dollar per persoon duurder uit. Langs de Laos kant mochten terug in een minivan, bagage deze keer op het dak. Dan nog overstappen op een ferrybootje. We zijn bijna op onze bestemming Don Det, maar begrijpen nu al dat dit een prachtige en relaxte omgeving is. Geen geasfalteerde wegen, enkel kleine zandweggeltjes. Echt wel relaxed en chill! 😊

    Ingecheckt in het hotel besloten we rond het eiland te wandelen. Eerst geld afhalen, maar wat blijkt... Er zijn geen geldautomaten op dit eilandje. Dus moesten we geld via een geldwisselkantoor ‘afhalen’. Dit heeft ons ook wat gekost. Erna dachten we: “Doeme! We hadden de boot moeten nemen naar het vasteland. Dat was goedkoper.”
    Na de helft van onze wandeling werd het donker en kregen we gezelschap van een jong meisje. Misschien was ze bang in het donker want ze hield Tats hand vast. Morgen trekken we door naar een eiland verder, namelijk naar Don Khon. Dit is een groter eiland en heeft wat meer dingen te doen, zoals een mooie waterval en de kans om dolfijnen te spotten!    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • The traveling biologistsZuid-Oost AziëGezgin
    2

    Don khon

    28 Kasım 2018, Laos ⋅ 🌧 24 °C

    Na weer een gefaalde poging om uit te slapen, besloten we op ons gemakje te gaan ontbijten. We vonden een plekje naast het water, heel gezellig. We zaten er ook in ons eentje, katten en honden niet meegerekend. Na ons ontbijt zijn we van onze guesthouse in Don Det naar onze nieuwe guesthouse in Don Khon gestapt. Het was een wandeling van ongeveer 40 min, maar de zon scheen fel. We waren ook volledig gepakt en gezakt met onze trekkersrugzak en onze kleine rugzak. Uiteindelijk zijn we er wel geraakt, maar met wat pauzes natuurlijk. Toen we toekwamen aan onze guesthouse bleek er niemand aan de receptie te zitten. Na enkele minuten wachten, kwam er toch een vrouw op een brommer toe en mochten we naar onze kamer.

    De rest van de dag hebben we te voet het eiland wat verkend. Dit eiland is wel een pak groter dan het vorige, dus morgen pakken we de fiets.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • The traveling biologistsZuid-Oost AziëGezgin
    4

    Don khon - dag 2

    29 Kasım 2018, Laos ⋅ ⛅ 25 °C

    Vandaag hebben we het eiland met de fiets verkend. Onze eerste stop was een vrij bekende waterval namelijk Tat Somphamit aka de Li Phi Falls. Toen we toekwamen waren we bijna alleen, juist nog één andere persoon was aanwezig. De Li Phi Falls bleken verschillende watervallen te zijn die zich zowel verticaal als horizontaal een heel eind uitrekken. Het was echt een prachtig en overweldigend zicht. We konden via een padje de watervallen een tijdje volgen. Op het einde was er een strand, maar het water leek toch niet echt geschikt om te zwemmen, want we zagen dat er nog een zeer sterke stroming in het water was.

    Na de watervallen fietsten we verder naar een volgend strandje. Dit was groter, maar het water leek nog altijd niet echt geschikt om te zwemmen. Er lagen ook bootjes om dolfijnen te gaan spotten. Toen we vroegen voor de prijs bleek deze toch wat duurder dan wat we hadden gelezen. Maar het was toch niet het goede moment in de dag om dolfijnen te gaan spotten, dus reden we verder met onze fiets.

    Onze volgende stopplaats was de meest zuidelijke top van het eiland. Vanop het uitzichtpunt konden we zelfs Cambodja zien. Van hieruit vertrokken ook bootjes en deze vroegen wel onmiddellijk een degelijke prijs. Het beste moment om de dolfijnen te spotten is ofwel 's ochtends ofwel 's avonds. Dus besloten we dat we morgenochtend gingen terug komen.

    We hadden gezien op Google Maps dat er een vrij grote weg door het midden van het eiland liep, waardoor we terug aan de noordkant van eiland konden geraken. Maar we zagen ook dat deze weg in het midden onderbroken was. Toch wouden we deze weg proberen om terug te geraken. Alles ging goed totdat we ineens voor een brug stonden waarvan het middelste deel was ingestort, ai. Maar al snel zagen we dat er iets verder een nieuw weggetje was gevormd, dus besloten we dit te volgen. Na een tijdje kwamen we weer voor een soort bruggetje dat de tand des tijds niet echt had overleefd, maar weer was er een alternatief weggetje gevormd. Het weggetje werd wel steeds smaller en de planten er rond steeds groter. Maar toen kwamen we aan een derde en grote brug, die over een vrij brede rivier stroomde en ook deze brug was ingestort. Helaas was er geen alternatieve weg meer, dus dat betekende terug fietsen en een andere route nemen. Ondanks dat deze route onsuccesvol bleek, hadden we ons wel geamuseerd.

    Na een nodige middagpauze fietsten we verder naar nog een andere waterval. Deze was kleiner als de vorige hadden we ons laten vertellen. Toen we toekwamen, bleek dat we over een lange hangbrug moesten om de watervallen te bewonderen. Deze vond Tat toch niet zo geweldig, vooral omdat het hout af en toe serieus kraakte en de planken soms toch wel ver uit elkaar lagen. Eenmaal aan de overkant was het niet echt duidelijk welke richting we uit moesten, want er waren vele kleine pasjes. Uiteindelijk vonden we toch ongeveer een juist padje en kwamen we aan aan de watervallen. Ze waren inderdaad kleiner als de vorige, maar nog steeds indrukwekkend en ook hier hadden we het uitzicht voor ons alleen. Maar lang genieten zat er niet in, want het was ondertussen bloedheet geworden. De terugweg met de fiets was dan ook geen pretje, vooral omdat het pad een zandweg was dat vol lag met stenen en rotsen.

    Eenmaal terug in het dorpje trakteerden we onszelf op een goeie frisse pint, 640 ml!    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • The traveling biologistsZuid-Oost AziëGezgin

    Don khon - dag 3

    30 Kasım 2018, Laos ⋅ ⛅ 32 °C

    Dat wekkertje liep vandaag toch niet af om 6u zeker?! Maar eventjes wakker worden en het schoot ons te binnen. Vandaag gingen we Irrawaddy dolfijnen op de mekong spotten. Deze bedreigde diersoort kan je het beste spotten in de ochtend of de avond hadden we gelezen. Dus wij vroeg op de fiets naar de andere kant van het eiland. Het achterwerk nog maar eens pijnigen op de bultige en met stenen bezaaide wegen. Toegekomen aan de instapplaats, wij de boot op. 10 minuutjes varen en toen zei de kapitein superdroog ‘look there dolphins’. Wij kijken en niets zien. Ineens hoorde we een woosh, een dolfijn die aan de oppervlakte kwam ademen. We meerde aan op een nabij gelegen eiland en vanaf daar konden we de dolfijnen voor 40 min bewonderen. Gelukkig hadden we onze verrekijker mee, zo zagen we ze meer in detail. We waren superblij dat we ze zagen, want een waarneming is nooit gegarandeerd.

    Terug aan wal fietsen we helemaal door naar Don Det om wat kleine boodschappen te doen. Tussendoor hebben we eens gestopt om te ontbijten. Boodschapjes gedaan en wij terug naar ons kamertje. Omdat we toch niets gepland hadden, beslisten we om onze was maar eens zelf te doen. En dat bleek nodig, onze kleren hadden de laatste dagen al heel wat stof opgevangen. Daarna deed Tat een vroege siësta en Steven luierde wat. De rest van de dag ging het er kalm aan toe. Wat dingen regelen voor de komende dagen en nog wat genieten van eten en drinken. Zo dronken we vandaag een van onze lievelings aperitieven, pastis. Zo is de Franse invloed ook te merken. 😊    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • The traveling biologistsZuid-Oost AziëGezgin
    2

    Vientiane

    2 Aralık 2018, Laos ⋅ ⛅ 30 °C

    Gisteren niets gepost. Simpelweg omdat er niet veel te melden was. We reisden van ‘s ochtends met een bootje, en dan met een busje van Don Det naar Pakse. Hier viel niet veel te beleven dus plantten we ons neer in een restootje met een drankje. Een aangename manier om onze vijf uur durende tussenstop te overbruggen. Wat dingen regelen, resto voor oudjaar is eindelijk in orde! Dan de slaapbus op. Deze was te klein om uitgestrekt te liggen, zelfs voor Tat! Dus maar zoeken naar een positie die vol te houden was. Niet echt gevonden, dus van slapen is niet veel in huis gekomen. Daarenboven reed de bus vrij snel en zigzaggend en hadden we schrik dat we uit ons bed gingen donderen. Met een uur en een half vertraging toegekomen in Vientiane. Bleek dat Tat haar kousen en slaapmasker verdwenen waren. Waarschijnlijk in de zak van onze buren beland per ongeluk. Bij het buitengaan de neus eens snutten om dan te merken dat je snot zwart ziet. Die bus was dus lekker proper en bevatte zeer weinig stof, NOT!!

    Grote rugzakken afzetten in onze hostel en de stad wat verkennen. Beginnen bij een koffiehuis om te ontbijten met een echte lao ice coffee. Dan een tempel bezoeken en nog maar eens 100 buddhabeelden bekijken. We hebben ons deel nu wel al gehad, vinden wij. Maar de muurschilderingen in de tempel waren zeer mooi. Helaas was fotograferen in de tempel verboden. Na de tempel bezochten we enkele shopjes. De laatste was een leuke met toffe en aparte kaartjes met oude tekeningen en planten op. Een etage hoger was er ook een tentoonstelling speciaal voor ons (vooral voor Steven). Het ging om een Japanse kunstenares die vogels schildert op houten planken. Zeer mooi! Tegen de middag, zijn we terug naar ons hostel gekeerd en gaven we ons over aan ons bedje. 😊

    Deze namiddag bezochten we de arc de triomphe van Vientiane en passeerden we ook de avondmarkt. Deze stelde niet veel voor. Maar toen we na het eten van een lekkere pizza terug naar onze hostel gingen, passeerden we een andere, wel, leuke avondmarkt. We denken dat deze er stond omdat het vandaag de nationale feestdag is in Laos. Na wat rondlopen besloten we dat het tijd was voor ons bedje.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • The traveling biologistsZuid-Oost AziëGezgin

    Vientiane - dag 2

    3 Aralık 2018, Laos ⋅ ☀️ 32 °C

    Uitslapen tot 8u, ontbijten en zeer op het gemakje klaarmaken om uit te checken. In de voormiddag naar het COPE center gegaan om de tentoonstelling te bekijken over hoe ze slachtoffers van ongeëxplodeerde clusterbommen helpen. Deze bommen zijn restanten van de Vietnam oorlog toen de Amerikanen de Ho Chi Min trial in Laos gebombardeerd hebben. Laos is het zwaarste gebombardeerde land in Azië. Het was een zeer interessante tentoonstelling die informatief was voornamelijk op het vlak van hoe de organisatie de mensen helpt, protheses enzo maken. De organisatie helpt ook mensen die een aangeboren handicap hebben of die door een ongeluk gehandicapt zijn geraakt. Zo gaan ze ook met een mobiele kliniek naar afgelegen gebieden om daar hulp te bieden aan mensen die geen mogelijk hebben om naar een grote stad te gaan.

    Na de middag lieten we onszelf verwennen met een echte Lao massage. Het was een stevige maar zo deugddoende verwenning voor ons lichaam. We werden goed uitgestrekt en stevig gemasseerd. Ideaal na die nachtelijke busrit. Alles zit terug los en op zijn plaats. Hopelijk wordt dit niet teniet gedaan door de busrit die deze nacht volgt!    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • The traveling biologistsZuid-Oost AziëGezgin
    312

    Luang Prabang

    4 Aralık 2018, Laos ⋅ ⛅ 26 °C

    De nachtbus was beter dan de vorige hoewel we niet perse meer geslapen hebben. De wegen waren vreselijk en met de tussenstops gingen de lichten telkens aan. Maar er was deze keer voldoende plek om te liggen. Het waren deze keer ligzetels voor een persoon.
    Deze busrit kwam met een hoogtepunt in de ochtend. Letterlijk een hoogtepunt, vuile denkers! We werden wakker met een zicht boven de wolken uit. De bus was ‘s nachts een berg opgereden en kwam met zonsopgang boven toe. Zalig wakker worden met zo een zicht! Je vergeet meteen de slechte nacht of toch voor even.

    Toekomen aan ons hotel met de tuktuk, zakken afzetten en ontbijt zoeken. Na een lekker ontbijt verkende we met nieuwe energie het oude stadsgedeelte van Luang Prabang. Wat shopjes binnen en buiten, een of twee wats (tempels) bezocht en stoppen voor chocoladekoeken en croissants mee te nemen als lunch. Het koninklijk paleis langs buiten bekijken want het was gesloten. Dan de lunch en een zonodig siësta!

    In de namiddag, de post bezoeken en dan naar een uitkijkpunt om van de zonsondergang over de mekong te genieten. Tussen de massa een plekje vinden was niet eenvoudig. Maar het zicht was de mensenmassa meer dan waard! Gelukkig ging het merendeel vroeg weg en genoten we volop van de rode gloed over de bergen en mekong rivier. Hierna maakten we de avondmarkt onveilig. Helaas het enige wat we kochten was ons avond eten. Een buffet vol noedels, groenten, fruit en kroepoek samen met een visje, spek en sauciskes van de barbecue. Heel lekker! Als dessert volgde er nog een fruitshake en voor Tat nog een chocolat-cinnamonbun. Hierna zat het dagje er weer op.

    We genieten volop van Laos met haar genereuze, vriendelijke inwoners en chille sfeer. Het is hier veel rustiger dan in Vietnam of Cambodja. Dit is meer ons idee van genieten. 😎    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • The traveling biologistsZuid-Oost AziëGezgin
    1
    2

    Luang Prabang - dag 2

    5 Aralık 2018, Laos ⋅ ⛅ 30 °C

    Deze ochtend wat proberen uitslapen en op het gemakje ontbijten en klaarmaken. Gisteren waren we al eens aan het koninklijke paleis gepasseerd, maar het was middagpauze, dus konden we niet binnen. Vandaag ons wat beter geïnformeerd en in de voormiddag zijn we dan toch binnengeraakt. Binnenin konden we de verschillende kamers van vroeger bekijken. Zo was er een grote hal waarbij de muren en het plafond volledig bezet waren met mosiacs en waarbij verschillende taferelen werden uitgebeeld. Helaas waren foto's niet toegestaan. Buiten konden we kijken naar de autocollectie. 5 auto's in totaal en allemaal gesponsord door Amerika, behalve een. De Toyota werd door Japan geschonken.

    Hierna zijn we de hoofdstraat nog eens afgelopen en hebben we ons toch een keer laten gaan en hebben we wat souvenirs gekocht. Ondertussen was het al middag en besloten we iets te gaan eten. Half per ongeluk zijn bij een iets chiquer restaurant uitgekomen. Het was een typisch Laotiaans restaurant wel. We probeerden de tasting platter waarop een pikant slaatje van groene groentjes lag, Laotiaanse saucis met gefrituurde look, zeewierbladeren met sesamzaadjes en een chillydipsaus met beef jerky in en als laatste een stoofpotje van kip, erwtjes en boontjes. Alles smaakte echt heerlijk, al was het soms ook wat pikant. Daarnaast aten we ook nog een vis met basilicum en citroenblad saus gebakken in een bananenblad. Ons laatste gerechtje was "do it yourself"-stijl. Hierbij kregen we twee soorten sausjes, een van kleverige rijst en een gebaseerd op aubergines. Daarnaast kregen we verschillende groentjes en kruiden zoals chilipepers, gember, look, boontjes, pindanootjes,radijsjes, wat noodles, enz. Dit alles moesten we in een slablad steken en opvouwen en tada opeten natuurlijk. Wie ons kent weet natuurlijk dat we heel fel kunnen genieten van lekker eten, dus dit was een activiteit op zichzelf voor ons.
    Na onze lekkere lunch besloten we om wat langs de rivier te slenteren en uiteindelijk nog iets te gaan drinken.

    Deze nacht zitten we weeral op een bus, om nog noordelijker te gaan tegen de grens met Thailand.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • The traveling biologistsZuid-Oost AziëGezgin
    Zicht op Thailand en de mekong

    Huay Xai

    6 Aralık 2018, Laos ⋅ ⛅ 20 °C

    Huay Xai, HoiXai Huay Xay of hoe het dan ook mag zijn. We weten het nog altijd niet. Dit stadje was in ieder geval de bestemming van onze nachtbus. Het was weer een beleving, er zijn toch zo van die momenten dat we ons afvragen waar we mee bezig zijn. We moesten om 16u al aan ons hotel zijn voor de pickup met tuktuk naar het busstation. Toegekomen op het busstation moesten we zoals gewoonlijk nog even wachten. Dan ipv op onze bus te stappen moesten we weer in een tuktuk stappen. Deze bracht ons naar onze bus die werd bijgetankt aan een tankstation. Wij ernaartoe en we werden al raar bekeken, want we waren de enige westerlingen op de bus. Alles goed en wel, wij wilden onze bagage afgeven maar die moest mee met ons in de bus. Dus niet in het bagageruim. Het gangpad was zo smal dat onze rugzak er net door geraakten. Gelukkig was er nog een compartiment voorzien voor bagage. Rugzakken weggestoken vroegen we ons af waar we moesten liggen aangezien alles volzet was. We vroegen dit met onze kaartjes met de plaatsen op. Als antwoord kregen we ‘full’ met een dikke glimlach. Dus was er nog plaats helemaal achteraan in de bus waar vier personen konden liggen boven het bagage compartiment. We waren eerst wat bedenkelijk over de gang van zaken maar bon. Uiteindelijk was deze plek groter dan andere bedden. Maar van veel slapen kwam niet in huis. De weg was zo bochtig en de chauffeur reed met vrij hoge snelheid door de bochten dat we van links naar rechts geslingerd werden. Met heel je lichaam 10 cm de lucht invliegen door dat je door een diepe put rijdt, is toch niet ons idee van een comfortabele nachtrust.

    Toegekomen, nog een tuktuk naar het hotel en als een geschenk uit de hemel mochten we direct in onze kamer. We zijn dan ook direct in bed gekropen en sliepen tot de middag. Hemels! Verder hebben we niet veel gedaan. Wat geluncht met zicht op Thailand (we zitten net aan de grens). Daarna op een gezellig terrasje wat geluierd met een drankje. Hier ook avondeten gegeten, lekkere ribbetjes voor Steven 🤤

    Het is dus eens een lekkerlui, niks doen dagje geworden. Morgen vertrekken voor drie dagen naar de boomhutten in de jungle om gibbons te spotten (geen wifi). Dit is een activiteit waar we al heel lang naar uitkijken, maar die ook een van de duurste zal zijn van de hele reis. Hopelijk is het het dus waard!    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • The traveling biologistsZuid-Oost AziëGezgin
    11

    Gibbon Experience

    7 Aralık 2018, Laos ⋅ ⛅ 28 °C

    Ontbijt zoeken op een vroeg uur, namelijk 6-7u is moeilijk in Houay xay. De meeste ontbijtplekken gaan pas open rond 8u. We moesten zo vroeg eten omdat we ons al moesten aanmelden in het kantoor van de Gibbon Experience om een safety briefing te krijgen. Toch een plekje gevonden, ontbijten en naar het kantoor.

    Hier waren we op tijd en mochten we wachten want er was wat vertraging. We kregen wat info voor het weer van de komende dagen en een veiligheidsfilmpje te zien. Zo wisten de do’s and don’ts voor in de jungle. Er waren vrij veel mensen aanwezig. Ook enkele luidruchtige, Hollanders. Het viel echt op dat er zoveel Hollanders waren!
    We kregen nog een pet en metalen drinkbus die we als souvenir kregen. Leuk idee! Hervulbare flessen als souvenir om plastic tegen te gaan. Kan alleen maar toegejuicht worden. We kropen in de auto. Wij mochten op de achterbank van een pick-up, terwijl andere in de laadbak mochten. Deze had banken en een metalen leuning extra ingebouwd. De weg bestond uit een degelijke straat voor het eerste uur. Het tweede uur staken we na een korte pauze met de auto een (ondiepe) rivier over. Vanaf dit punt begon de jungle weg. Enkel nog een modderweg die goed op en neer ging met af en toe een put of een modderbrij.

    We kwamen aan in een klein dorpje vanwaar onze tocht te voet verder werd gezet. Lekker pittig bergop voor een uur. We hadden wel een pauze onderweg waarbij we een broodje met kipsalade kregen als lunch, smaakte wel. Na nog wat onze kuiten gepijnigd te hebben kwamen we aan bij een hutje, dit bleek keuken 1 te zijn. Hier kregen we ons harnas om te ziplinen. De grote groep wordt opgesplitst. Een groep Hollanders, een groep oudere en wij met nog twee Belgen (Yorick & Magali), een Laotiaanse (nou, wat muis betekent) en een Amerikaan-Laotiaan (Kirk). Dit bleken allemaal zeer leuke mensen te zijn. Hierna kregen we boomhut 4 om te overnachten, dit omdat we typisch Belgisch gewacht hebben tot er een overbleef. Na deze administratie, ging ons groepje verder en kregen we een initiatie ziplinen op een kleine zipline. Eerst nog eens alle veiligheidsmaatregelen overlopen en uitleg krijgen hoe het in zijn werk gaat. Dan zelf proberen. We geraakten niet eens aan de overzijde omdat we de techniek nog niet voldoende onder de knie hadden. En dan ben je genoodzaakt om als een aapje verder te klimmen.

    Nadien gingen we verder richting onze boomhut. Niet veel verder stond de eerste zipline op het programma. Even in de diepte kijken en slikken. Shit, dat is echt wel hoog! Maar ja, je moet het gewoon doen dus deden we dat ook. Die eerste dag hebben we niet veel ziplines tot het einde gehaald. Maar man wat een kick! Het uitzicht was GEWELDIG. Na een tijdje stappen en wat ziplinen kwamen we toe aan onze boomhut. Enige weg in of uit? Via zipline natuurlijk! Het uitzicht vanuit onze boomhut was prachtig. We hadden zicht op de vallei met bergen achter en waren omgeven door jungle zo ver we konden zien. Het toilet was open en dus was het douchen en naar het toilet gaan met een view. De badkamer was op de beneden verdieping waar in- en uitgang waren. Op de boven verdieping was er een afwastafel met lavabo, een eettafeltje met krukjes en ook onze slaapplekken. Dit was een matras op de grond met dikke en warme dekens en een kussen. Om ons te beschermen tegen de muggen kregen we een ‘net’ opgehangen over onze matras. Dit ‘net’ waren meer aaneengenaaide lakens en het leek meer op een tentje dan een net.

    We kregen thee en nog wat uitleg in onze boomhut. Ook ivm met wat te doen in geval van nood. Harnas aan en uit die hut ziplinen. Dit werd gevolgd door een evacuatie-oefening.

    Dit sloot de eerste dag af. Ons avondeten en verdere maaltijden werden altijd gebracht via zipline vanuit een keuken die wat verder in de jungle stond.

    Ohja, we kregen ook veiligheidshandschoenen en een harde schelp voor in onze pet want safety first! Dat zeiden onze twee gidsen Mor en Doipor altijd. Hiermee bedoelden ze dat we eerst onze safetyline, veiligheidslijn eerst moesten vastklinken bij aankomst van het ziplinen.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • The traveling biologistsZuid-Oost AziëGezgin
    222

    Gibbon Experience - dag 2

    8 Aralık 2018, Laos ⋅ ☁️ 27 °C

    We hadden onze wekker om 6u20 gezet zodat we de zonsopgang konden meemaken in de jungle en hopelijk gibbons te zien. Maar toen we opstonden bleek de hele jungle in de mist te hangen. Dit was ook wel een spectaculair zicht, we bevonden ons precies in een film. Na een tijdje begon de mist op te klaren en begonnen we meer om meer van de jungle te zien. Het was nog altijd een prachtig zicht. Iets voor 8u kwamen onze gidsen met de zipline toe en maakten ze thee voor ons. Ietsje later volgende twee meisjes met ons ontbijt. Het was rijst met verschillende schotels, een typisch Laotiaans ontbijt, maar het smaakte ons zeker. Ondertussen had Steven een groep vogels gespot en ontbijt was geen prioriteit meer. De vogels waren dan ook zeer mooi en kleurrijk.

    Na het ontbijt was het tijd voor wat avontuur! Na een korte trek kwamen we aan bij een zipline die we de dag ervoor ook al hadden gedaan. Het was een zipline in twee delen met een tussenstop op een hoofplatform in een boom. Er was nog steeds wat mist dus de eerste zipline was recht door de mist. Dag twee was het ziplinen nog altijd geweldig! Ook al was ons zicht wat beperkt door de mist in het begin. We mochten deze verschillende ziplines een paar keer heen en terug nemen.

    Hierna was het tijd om door te trekken naar een volgende boomhut. Dit was boomhut 1 en was ook een van de oudste boomhutten. De bouw ervan was heel spectaculair met wel vier verdiepingen. Het bleek ook een ideale boomhut om gibbons te spotten, maar helaas ze waren iets verder aan het werken aan een ander hutje. Het geluid van het kappen en de kettingzaag hield alle dieren op afstand. We vonden ook wel dat onze boomhut een mooier zicht had. Nadat Tat wat foto's aan het trekken was met haar gsm, stelde de gids voor om een groepsfoto te maken. Natuurlijk was dit goed. Wat bleek, hij klom terug op de zipline, ongeveer halverwege en begon vanaf daar foto's te trekken! Bungelend in de lucht! Het was echt een grappig en lichtjes eng zicht, maar de foto's waren geweldig.

    Na een volgende trek door de jungle kwamen we eerst aan bij een paar gebouwen die dienden als "keuken". Vervolgens gingen we verder naar boomhut 7 om hier lunch te hebben. Het eten was weer geweldig en het zicht was ook niet mis. Ook hier zagen we weer een bende vogeltjes in felle kleurtjes zoals geel en rood.

    Met onze gevulde buik vervolgende we onze trek door de jungle. Er volgende nog enkele spectaculaire ziplines met een uitzicht waarbij je mond gewoon openviel van de waaaaaaaauuuuuuuuw! Gewoon onbeschrijfelijk!

    Uiteindelijk gingen we nog naar boomhut 3 en 5, deze hadden ook een geweldig zicht. De zipline naar de 5 was vrij lang en voor we startten vroeg de gids naar Steven zijn camera. Hij wou foto's trekken van ons in de hut. Steven was toch wat twijfelachtig maar uiteindelijk vertrouwde hij de gids toch. Nadat we allemaal de boomhut hadden bereikt, kwam onze gids eraan op de zipline. Halverwege stopte hij en begon hij foto's te trekken, het was een echte fotoshoot. Het was toch wat stressvol voor Steven, maar de resultaten waren fantastisch. Toch echt een top gids!

    Na zo'n dag trekken en ziplinen waren we toch wel moe, maar er wachtte nog de trek naar onze boomhut. Toen we aan een zipline kwamen zei de gids kijk daar is onze boomhut. Eerst zagen we het niet, maar toen helemaal bovenaan de berg zagen we in de verte ons boomhut. Het was nog een hele klim! En die hebben we gevoeld in onze benen.

    Nadat we naar onze boomhut gezipt hadden, was het tijd voor een hapje. Wat vers gesneden fruit mmm en wat bleek, een flesje lao whiskey. Na onze jungle trek in Cambodja waren we al bekend met rijstwijn en dit was vrij gelijkaardig. We besloten een kort drankspelletje te doen, maar lang heeft het niet geduurd, want iedereen was kapot. We besloten om toch eerst wat te eten en wat bleek, er zaten zelfgemaakte frietjes bij! Spijtig genoeg waren ze al wat koud en slap geworden, maar ze hebben toch gesmaakt.

    Die avond konden we vanuit onze boomhut de zonsondergang zien. Het was een van de mooiste die we ooit gezien hebben. En zo hadden we een perfecte afsluiter voor een fantastische tweede dag.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • The traveling biologistsZuid-Oost AziëGezgin
    2

    Gibbon Experience - dag 3

    9 Aralık 2018, Laos ⋅ ⛅ 26 °C

    Helaas! Teleurstelling! Geen gibbons gezien. Maar dat maakt deze geweldige ervaring niet minder. De gidsen Mor en Doipor hebben zeker bijgedragen tot deze ervaring. Het waren twee grapjassen.
    Het blijft de max wat we gedaan hebben en we zijn nog altijd blij met onze beslissing.

    De dag begon mistig net zoals gisteren. De mist ging weg en kwam weer opzetten gevolgd door een enorme regenbui met wat donder in de verte. Plots begon het langs verschillende plekken binnen te regenen in onze boomhut. Snel de matrassen en lakens op een hoopje opzij gelegd. Er kwam ook een hevige windvlaag over die wel wat eng was, maar deze was snel over. We bewonderde het schouwspel wat met een warme thee in de hand. Toen kwamen de gidsen binnen en deze zeiden dat het ontbijt wat vertraging had opgelopen, wat wel te begrijpen was door de hevige regen. Een halfuurtje later dan voorzien kwam het ontbijt, getoast stokbrood met een omeletje, gebakken lokale worst en jam.

    Na dit stevig ontbijt, was het tijd om terug te keren naar het dorpje. Dit ging gepaard met een stevige wandeling door wat modder dankzij de regebui en wat spetters tijdens het ziplinen. We zijn al echte “pro’s” geworden in het ziplinen. De overkant werd (bijna) altijd gehaald. We mochten nog een extra aantal ziplines doen voor we verder gingen. Bij de laatste zipline, waren we wat bedroefd dat het al de laatste was en deze experience al op zijn einde liep. We liepen de hele weg terug en probeerde niet uit te glijden 😄

    Eenmaal terug in het dorpje namen we afscheid van onze gidsen en ditmaal kropen we wel in de laadbak van de pick-up. De weg was toch wat verslechterd door de regen en af en toe voelden we de jeep wat wegglijden. Maar de jeeps (Toyota's 😜) waren stevige bakskes en geraakte zelfs de steilste en gladste bergen op. Onderweg kwamen we een camionette tegen die een berg niet was opgeraakt, de jongens uit de jeep die voorop reed mochten uitstappen en duwen, haha. Toen we de rivier terug overstaken na de jungle weg stopten we voor lunch met zicht op de rivier. Eenmaal terug in het kantoor in Houay Xai namen we afscheid van onze groepsleden en gingen we naar ons hotel. Even opfrissen en laten weten dat we nog leefden.

    We besloten om als laatste activiteit een lokale tempel in het dorpje te bekijken. We moesten een lange, brede versierde trap op. Bovenaan stond een jonge monnik voor de tempel. Deze begon direct met ons te praten. Blijkbaar was het de gewoonte van de monnikken om hun Engels te oefenen met toeristen. En zo kwam het dat we met een andere monnik in een studiekamer belandden. Daar mochten we dialogen uit een leerboek oefenen met de monnik. De monnik vond dit echt fantastisch en was ons zeer dankbaar. Het was sowieso een unieke ervaring.

    Daarna lekker smullen van ons avondeten met een lekker laobeer!!    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • The traveling biologistsZuid-Oost AziëGezgin

    Slowboat

    10 Aralık 2018, Laos ⋅ ⛅ 27 °C

    Vandaag ging het allemaal om wachten en varen.

    We kwamen om kwart voor 10u aan bij de boot die we richting Luang Prabang namen met een overnachting in Pak Beng. Die boot vertrok pas om 11u30 dus hadden we tijd zat. We zaten eerst wat op een trapje in de schaduw, maar werden dit rap beu. Dus zijn we nog een koffietje en een theetje gaan drinken wat verderop.

    Terug rond 11u en we zagen dat mensen aan het opstappen waren. Wij stapten dan ook maar op. We zaten helemaal vooraan. Onze plaatsen boden niet het beste uitzicht maar we zaten gelukkig ver van de motor die oorverdovend luid was.

    Onderweg stopte de boot om lokale mensen op te pikken. Dit waren we al gewoon van de bussen. De boot zat aardig vol, eigenlijk al overvol want sommige mensen hadden geen zitplaatsen meer. En soms stapten er ook mensen af. Vanaf het begin zat er een heel oud vrouwtje op een trapje omdat ze al geen zitplaats had. Steven zijn hart brak en na twee uur varen heeft hij van plaats verandert met het oude vrouwtje. Daarmee veroverde hij het hart van de andere toeristen en als beloning kreeg hij een whisky cola van twee Amerikanen. Uiteindelijk kwam er meer plaats vrij en konden zowel Steven als het oude vrouwtje zitten op een degelijke stoel.

    Na zes uur en een half kwamen we toe in Pak Beng. Het uitladen gebeurde wat hectisch. De bagage dat vanonder in het ruim zat werd op een soort drijvend platform gegooid en natuurlijk wou iedereen zo snel mogelijk zijn zak, dus stond dit platform behoorlijk vol. Ondertussen liepen er nog kleine kindjes tussen die ook graag wat spulletjes meepikten. Wij hadden de guesthouse van de boot geboekt. Dus vervoer hiernaar was in orde. We gingen samen met andere mensen van de boot die in hetzelfde guesthouse zaten, eten. Het werd een gezellige avond met lekker Indisch eten en vele laobeers. 😊    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • The traveling biologistsZuid-Oost AziëGezgin
    1

    Slowboat - dag 2

    11 Aralık 2018, Laos ⋅ 🌧 22 °C

    Lekker vroeg opstaan om op tijd aan de boot te zijn voor goede zitplaatsen. Dus wij vroeg aan de boot aangekomen en ons plan was geslaagd er was nog niet veel volk. Er was ook nog een hele leuke verrassing! Aan de andere oever waren vier olifanten aan het baden onder toezicht van hun mahout. We hebben dus nog een keer olifanten mogen bewonderen voor een tiental minuten.

    We stapten op en toen zeiden ze ons dat we door moesten kruipen tot op de boot die er naast lag. Blijkbaar waren er twee boten vandaag die naar Luang Prabang varen.

    Deze tweede boot was meer luxueus dan de boot waar we eerst wouden opstappen of dan onze boot van gisteren. Vandaag hadden we een tafel waar we met vier konden aan zitten. We werden vergezeld door twee leuke Zweden (Erik & Erik) die we gisteren ontmoet hadden in onze guesthouse. Ook had onze boot niet 1 maar drie toiletten. Het drie dubbele van gisteren dus en het waren ook alledrie zittoiletten. Een verbetering tegen dat ene squattoilet op de vorige boot.

    Er waren weer vele tussenstoppen, waarbij één waar er een 8-tal kindjes armbandjes wou verkopen. Dat deden ze heel ijverig. We waren er wat van verschoten hoeveel moeite ze deden, af een vastgemaakte boot springen op de rand van onze boot kruipen, terug af onze boot en op die vastgemaakte boot. Het was met een dubbel gevoel dat we naar het spektakel keken.

    Na zeven uur varen kwamen we om 16u aan in Luang Prabang. Inchecken in onze guesthouse en de stinkende (vooral Steven zijn hemd), vuile was van ons zipline avontuur afgeven. Om de avond af te sluiten zijn we naar de avondmarkt gegaan om er te eten en eens rond te kuieren. Nog een smoothie en dan richting ons bedje. 😊    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • The traveling biologistsZuid-Oost AziëGezgin
    Het is gestoord om beren in zo een kleine kooi te steken!223

    Luang Prabang - dag 3

    12 Aralık 2018, Laos ⋅ 🌧 20 °C

    Vandaag was huilerig. De hemel weende een hele dag dikke tranen op ons hoofd.

    Wakker worden en een vaag bekend geluid horen. Even nadenken ... wat kan het zijn? Regen?! Oh jawel, het regende. Net op de dag dat we een mooie waterval gingen bezoeken. Het viel letterlijk in het water. Maar we lieten ons niet kennen. Met sneldrogende kledij en k-way vertrokken we in een busje naar de waterval. Hier ontmoetten we een Engelse kerel die de wereld rondreist met de fiets. Straffe kerel!!

    Aangekomen aan het park van de waterval, gingen we op zoek naar de waterval. Eerst kwamen we een berenopvangcentrum tegen dat moonbears of de Aziatische zwarte beren redt van stropers die ze verkopen voor hun gal. Ook belanden hun poten in de soeppot. Onbegrijpelijk. Ondanks de regen, was het prettig om deze dieren te bewonderen. Tat kocht een T-shirt om de organisatie te steunen.

    We liepen verder en kwamen al snel uit aan een klein watervalletje en we dachten ‘oké, dit is aardig maar niet wauw’. We volgden een pad verder en kwamen nog wat stroomversnellingen en watervalletjes tegen tot we aan de voet kwamen van de echte waterval, Tat Kuang Si genaamd. Wauw! Heel indrukwekkend! Prachtige waterval vinden wij persoonlijk. We klommen ook tot de top van de waterval. Dit ging niet zonder natte voeten. Het water van de waterval loopt namelijk over een deel van de trappen naar de top.

    Terug in Luang Prabang, aten we een lekkere menu. Zo proefden we van verschillende Lao gerechten. In de namiddag, keerden we naar onze guesthouse om wat te rusten en op te warmen. Het was frisjes vandaag met een temperatuur rond de 20 graden en de regen daarbij hielp niet echt.

    ‘S avonds gingen we naar een filmvoorstelling ‘Chang’. Een film die uitkwam in 1925. Het gaat over een Lao gezin dat in de jungle probeert te wonen/overleven. We kwamen net op tijd toe voor de voorstelling. Het werd een gezellige avond want het was een privévoorstelling. We waren de enige die vandaag waren opgedaagd. Gezellig onder ons twee en het leek alsof we persoonlijke bediening hadden. Het is eens iets anders. 😊    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • The traveling biologistsZuid-Oost AziëGezgin
    2

    Bye bye Laos - Hello Myanmar

    13 Aralık 2018, Myanmar ⋅ ☀️ 31 °C

    Onze laatste dag in Luang Prabang en in Laos in het algemeen. We hadden al vrij veel van de stad verkend, maar toch vonden we deze morgen nog iets nieuws. De ochtendmarkt zo bleek. Dit was een beetje gelijk een markt bij ons, maar dan wel met ander eten. Dus het was heel gezellig om hier door te lopen. Nog een laatste glimps van het koninklijke paleis en een zeer belangrijke budha die we de vorige keer vergeten waren. Hierna was er nog tijd om een ijsje te gaan halen en op te eten bij de rivier. Nog een laatste middagmaal bij een lokaal eetkraampje en het was tijd om terug te gaan naar onze guesthouse voor onze tuktuk naar de luchthaven te nemen. Deze bleek een kwartier te laat zoals we al zo vaak hadden meegemaakt.

    Op de luchthaven verliep alles vlotjes. Nog wat lezen om de tijd te doden en vervolgens mochten we op vlucht nummer 1. Deze vloog van Luang Prabang naar Bangkok. Ongeveer een uur en een half.

    Toen we toekwamen in Bangkok vonden we eerst niet zo goed onze weg omdat alle pijlen naar de uitgang wezen, maar wij deden een transfer. Uiteindelijk toch de juiste gang gevonden. We moesten nog door een kleine controle om te verifiëren dat we inderdaad een transfer deden. Direct hierna was er nog een bagage controle waar we te horen kregen dat ons water niet mee mocht. Luchthaven logica, juist bewezen dat we niet van buiten komen en ons water dus ook niet, maar toch moest het weg. We hebben het dan maar snel opgedronken. De luchthaven zelf was heel druk met heel veel mensen, maar er was niet zoveel te doen. Weinige eetgelegenheden tot onze spijt want het was tijd voor ons avondeten. Toch ergens een restaurant gevonden, maar wat was de teleurstelling groot toen ons eten kwam. De porties waren miniem, zelfs zo klein dat we nog een hamburger bij de McDonalds er recht tegenover zijn gaan halen. Nog wat lezen en naar de opstijgende vliegtuigen kijken. Tijd voor vlucht 2 naar Yangon, Myanmar. Spannend! Terug een vlucht van ongeveer een uur en een half. De tijd in Myanmar is wel een halfuur vroeger dan Laos en Thailand. Dus arriveerde we lokale tijd iets na 21u. Tijd voor de visum en paspoort controle. Hier stond weer een lange rij zoals we verwacht hadden. Uiteindelijk was het toch aan ons. Maar Steven stond daar toch maar lang te wachten.. Bleek dat het computersysteem was uitgevallen! Geen andere optie dan nog wachten. Alle balies zaten vast, maar na een tijdje begonnen sommige computers terug te werken. Helaas niet degene waar wij stonden. Uiteindelijk gaf onze medewerkster het op en gaf ze Steven zijn paspoort terug en mochten we terug vanachter bij een andere rij aanschuiven. Hier was Tatjana toch niet zo content mee. Uiteindelijk zijn we er toch door geraakt. We waren de laatste van onze vlucht bleek, want onze bagage was al van de band gehaald en door security gecheckt!

    De luchthaven lag wat buiten het stad en het was al te laat voor de bus, dus moesten de taxi nemen. Hier nog een discussie gehad omdat de prijs veel hoger was dan wat Tat online gelezen had. Ze maakten een excuus dat het al zo laat was en dat het daarom was. Uiteindelijk wat van de prijs gekregen en toch meegegaan.

    Toegekomen in onze hostel en in onze "pod" gekropen. We hadden namelijk alleen een ruimte met bed gereserveerd. Douche en toilet waren gemeenschappelijk. Het was ook eens wat anders.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • The traveling biologistsZuid-Oost AziëGezgin
    2

    Yangon

    14 Aralık 2018, Myanmar ⋅ ⛅ 30 °C

    Verschillende geuren... de ene stinkt al wat meer dan de andere. Veel mensen, veel auto’s. Al bijna twee keer aangereden geweest. We zitten terug in een Aziatische grootstad!

    Wat een contrast met het gezellige Luang Prabang! De overgang naar de grootstad, Yangon hebben we slecht verteerd. Na een nacht in onze ‘box’, waar we goed geslapen hebben, verkenden we de stad wat. De ene geur kwam na de andere binnen. Slechte en minder slechte afgewisseld. Toen kwamen we aan een drukke straat. We zagen mensen, veel mensen. Maar de mix van al deze verschillende mensen was interessant. Korte mensen, lange, oud, jong, donker, bleker, monnik, geen monnik, zonder baard en met baard. De Indische inmenging was duidelijk zichtbaar, als ook meer midden oosten (als ik me niet vergis). We liepen verder om wat bezienswaardigheden te spotten. Toen we op een drukke baan overstaken, ja het was groen voor de voetgangers, ineens ‘TUUUUT’ een auto van om de hoek kwam met een snelheid afgereden. Wij hebben gelukkig een spurt ingezet en haalden net op tijd de overkant.

    Dit was de druppel. We hadden al enkele keren een bijna-aanrijding maar nu was het genoeg. Tijd om hier weg te gaan! We keerden terug naar ons hotel om daar de taxi te nemen voor onze nachtbus. Maar eerst stopten we nog in een leuk shopje dat goede doelen steunt. Hier waren de mensen heel vriendelijk.

    Onderweg naar het busstation bespraken we Yangon. We kwamen tot de conclusie dat de mix van mensen heel interessant is en dat de oude gebouwen die vervallen of verwilderd zijn, prachtig moeten geweest zijn in hun hoog dagen. Maar nu, dankzij het wolkentapijt van vandaag, ziet Yangon er grauw uit. De zijstraatjes kleuren op dankzij de vele kleurrijke kraampjes. Deze zijn best gezellig om in rond te lopen. Maar vermijd de drukke straten.

    Op naar Inle Lake waar het rustiger is. Deze nachtbus was een VIP bus. We hadden zeer comfortabele ligzetels met scherm en entertainment inbegrepen. Ook wat koekjes en een deken. ‘S nachts reizen kan dus ook aangenaam zijn. Dit waren we even vergeten met de vorige nachtbussen.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • The traveling biologistsZuid-Oost AziëGezgin
    2

    Inle Lake

    15 Aralık 2018, Myanmar ⋅ ☀️ 25 °C

    Om 6u deze ochtend kwamen we aan in Inle Lake of eigenlijk beter gezegd Nyaung Shwe. Zo heet het dorpje waar we verblijven. Het ligt vlak bij het meer. We werden warm onthaald, er stonden een tiental personen klaar om hun slag te halen bij de verse lading toeristen. We moesten er niks van weten. Als we net van een bus komen terwijl we niet zoveel geslapen hebben, moeten ze ons wat met rust laten. 😄

    Toegekomen in ons hotel mochten we onmiddellijk naar onze kamer. Dus wij terug naar bed en nog wat slapen. De bus mag dan VIP zijn maar erg goed slapen doen we niet op een nachtbus. Verder hebben we het stadje zelf wat verkend. Veel valt er hier echter niet te bezoeken. Een tempel(s) en een marktje, meer is er eigenlijk niet. We hebben nog wat rondgelopen en zagen vrij veel monniken. Het valt op dat er in Myanmar meer monniken zijn dan de vorige landen die de bezochten. ‘S middags aten we lekker lokaal, een Myanmarese curry waar we veel bijgerechten bij kregen. Deze waren allemaal zeer intens van smaak. Het was zeer lekker, maar ook zout. ‘S avond aten we ook lokale gerechten met een gebakken vis uit het Inle meer en ribbetjes curry op Inles wijze. Jullie kunnen wel raden wie wat genomen heeft. 😋    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • The traveling biologistsZuid-Oost AziëGezgin

    Inle lake - dag 2

    16 Aralık 2018, Myanmar ⋅ ☀️ 26 °C

    Om 8u pikte onze gids en kapitein van vandaag ons op aan ons hotel. We vertrekken op een lange smalle boot met enkele stoelen op. Het was enkel onder ons tweetjes te doen. Er stond heel wat op het programma vandaag.

    We begonnen met mist en door het varen veel wind. We kregen er koud van. Gelukkig had onze gids dekens voorzien en Tat maakte hier graag gebruik van. Als eerste zagen we traditionele vissers. Deze hebben een speciale techniek om te pedellen zodat ze hun net makkelijk kunnen binnenhalen. Ze pedellen namelijk met hun been. Het was heel interessant om deze bezig te zien.

    Hierna volgde een zilversmid die ons toonde hoe ze het zilver uit de ertsen halen. Alsook de handgemaakte juwelen.

    Daarna volgde de Indein pagode met 1054 stupa’s rond. Deze stupa’s waren wit, goud of rood. Sommige hadden al wat afgezien. Maar het was best indrukwekkend en het kon ons nog steeds bekoren, ook al hebben we al veel tempels en stupa’s gezien.

    Een weverij van zijde, katoen en lotus was onze volgende stop. Hier kregen we een uitgebreide rondleiding en leerden we hoe alles werd gemaakt. Zo leerden we hoe het weefsel uit de lotusstengels verzameld werd. Dit is een techniek die enkel in Inle Lake wordt toegepast. Uiteraard eindigde de rondleiding in een shopje met mooie spullen. Waar ons toch wat hebben laten gaan qua souvenirs.

    Als laatste stop in de voormiddag was er een sigarenmakerij. Niet echt iets voor ons. We roken aan enkele verschillende soorten tabak, enkele zoete en een met bananen. Dan was het tijd voor lunch.

    Na de lunch gingen we naar een pagoda (Phaung Daw Oo pagoda) die vrij bekend was. Het was niet echt ons ding. Maar in het midden stond er een soort altaar met daarop gouden bollen. We zagen dat mensen hier naartoe gingen met goudblaadjes en deze op de bollen plakten. Het was wel grappig om naar te kijken, maar we begrepen er niet veel van.

    De volgende stop was veel interessanter. We bezochten een shopje waarbij de aanwezige vrouwen (Pa Daung Women) vanuit een ander gebied kwamen. En daar was het de traditie om gouden banden rond hun nek te dragen. Deze werden dan ook “longnecks” of lang nekken genoemd. De vrouwen waren heel speciaal en we mochten foto’s nemen, maar we voelden ons er wat ongemakkelijk bij. We voelden ons precies in een zoo, ook al leken de vrouwen de aandacht niet erg te vinden. We hebben toch enkele foto’s genomen, want ja wanneer zou je zoiets nog eens tegen komen?

    Hierna was het tijd voor het klooster en hier keek Tat al een hele tijd naar uit. Het stond namelijk bekend als het jumping cat monastery. Maar het spring gedeelte was niet van toepassing toen we toekwamen. Wel liepen er heel veel katten rond en dus hebben we daar maar mee fotoshoot gedaan.

    Onze laatste stop was de floating gardens ofwel de drijvende tuinen. Zoals de naam het zegt zijn dit tuinen op het water, hier kweken ze fruit en groenten. Zo zagen we heel duidelijk kerstomaatjes. De groenten worden gekweekt op matten gemaakt van olifantengras.

    Tijdens de tocht terug genoten we nog van de mooie bergen rondom ons en de vissers die nog steeds aan het werk waren. Ook spotten we de hele dag leuke vogels, zoals kleine aalscholvers en ooievaars Ondertussen begon de zon te zakken en konden we nog genieten van een zonsondergang.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • The traveling biologistsZuid-Oost AziëGezgin
    2
    2

    Inle lake - dag 3

    17 Aralık 2018, Myanmar ⋅ 🌙 21 °C

    Vroeg uit ons bed om de warmte te vermijden op onze fietstocht. Als ontbijt namen we de lokale noedelsoep. Deze smaakte vooral Tat, maar Steven vond het ook niet slecht. We moesten onze fietsen nog huren in een shopje in de buurt. De man was zeer vriendelijk en de fietsen waren ook echt degelijk. Hij testte onze remmen, banden en slot. Het was goeie service! We kregen zelfs een kaart met de weg op.

    Onze eerste stop was Mine Thauk. Dit was een klein lokaal dorpje dat op het eerste zicht niet veel voorstelde. De weg er naartoe was wel aangenaam, we zagen de bergen op de achtergrond en tussendoor wat velden met zonnebloemen en andere gewassen. We wisten wel dat we vanuit het dorpje een bootje konden nemen. We gingen een straat in richting het water en wat bleek, er was een lange "wandelbrug" over het water van het meer gebouwd. Langsheen de brug stonden huizen op stelten in het water. Er waren ook wat tuintjes. We spotten ook een groep ooievaars. Ineens stopte de brug en moesten we terugkeren. Aan het begin van de brug stonden de bootjes klaar om ons naar de overkant van het meer te brengen, fiets en al! De boottocht gaf ons weer prachtige uitzichten, maar deze keer zat het er al op na een dikke 20 min.

    Het dorpje waar we toekwamen was Khaung Daing. Dit was op zich niet zo speciaal en stond vooral bekend om de warm waterbronnen een eindje verder. We hadden deze al op voorhand opgezocht en hadden besloten om ze niet te bezoeken omdat ze vrij prijselijk waren. Maar de route had ook weer mooie uitzichten. Spijtig genoeg was de baan wel smaller en Tat is een keer van de baan gereden door een auto die een camionette wou passeren. Jaja het verkeer in Azië ..

    Het laatste deeltje van onze route was een weg omringd door water. Hier hebben we toch wat pauzes genomen om foto's te nemen.

    Terug in het dorpje zijn we nog eens langs de lokale markt gepasseerd. Hier heeft Tat een zilvere ring gekocht en hij werd op maat aangepast. Voor de rest hebben we nog wat gerelaxed en wat dingen in orde gebracht. Zo vertrekken we morgen op trekking voor 3 dagen. Dus zal het weer even stilletjes zijn.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • 2025© FindPenguins
  • Ana sayfa
  • Hakkımızda
  • Grup takibi
  • Basın
  • Hükümler
  • Gizlilik & Cookies
  • Yardım Merkezi
  • Damga