Reset search
Robert & Tonny Gambia X-RAYRobert & Tonny Gambia X-RAY
SatelliteEdit route

Robert & Tonny Gambia X-RAY

October - November 2022
A 27-day adventure by Tonny - Robert Read more
  • 28footprints
  • 8countries
  • 27days
  • 429photos
  • 2videos
  • 10.4kkilometers
  • 3.7kkilometers
Follow Calendar Share Bucket list
Date ascending
  • TravelerRobert & Tonny Gambia X-RAY
    Day 20

    Zebrabar Senegal

    November 9, 2022 in Senegal ⋅ ⛅ 32 °C

    We waren kwart over zes al wakker. De oceaan had een enorme slagkracht. Overweldigend hoe hard de golf brak, hoe overweldigend stil was het daarna tot de volgende golf brak. We zijn opgestaan en de daktent ingeklapt. Een procedure die nog geen 5 min neemt. Nog water gekookt voor de thermoskan zodat we onderweg heerlijke nespresso kunnen zetten en thee natuurlijk. 7 uur vertrekken we en twee andere auto’s haken aan. We gaan eerst tanken en brood kopen vanuit de bakkerij achterin de supermarkt, gaan door een deur naar de ovens. De stokbroden worden uit de bakplaten gehaald en zijn nog warm. Vervolgens nog een stukje offroad om op de ringweg te komen die naar het zuiden gaat. We rijden eerst door een bouwlokatie die uiteindelijk op het asfalt uitkomt en daarna is het cruisen,
    De dorpjes langs de weg rijgen zich aan een en we zijn op deze manier vandaag in Bagdad en Dubei geweest. De dorpjes lijken ook een stuk schoner dan in het noorden van Mauritanië. We komen ook nog door 1 dorpje met echt een marktfunctie. Dus super druk. We zien een zwaar overbeladen vrachtwagen waar de zaken met 25 kg cement met de hand worden uitgeladen. Het is een kakofonie van geuren en geluiden. Daarna weer door naar de grens met Senegal. We gaan door het national park. Hele slechte weg over een dijk met enorm veel kuilen maar wel met prachtige natuur en heel veel water. Prachtige vogels gezien, wratzwijnen en een varaan. De anderen hebben ook nog een krokodil gezien. We genieten volop. Het nationaal park eindigt ongeveer 10 km voor de grens. We moeten betalen omdat het ons niet duidelijk was dat de gids dit voor ons zou betalen. Ach.
    Bij de grens gaan we wachten maar we zijn blij verrast dat binnen een 45 minuten iedereen er is. Een hele prestatie voor de gewone auto’s die zo’n slechte weg moeten rijden.
    De grens was kwestie van veel wachten maar was binnen 2 uur gepiept. We hebben ons er totaal niet mee bemoeit, het werd voor ons geregeld. Af en toe de auto een slagboom verder doorrijden. Wel internetkaartjes gekocht. (Werkt nog niet helemaal) verder hordes kinderen van het lijf gehouden die allemaal zeuren om een cadeau. Dat werd wel irritant aan het eind.
    Daarna Senegal ingereden. De wegen waren indrukwekkend beter, in uurtje naar de Zebrabar gereden (25km onder St Louis). Iedereen stond meteen aan de bar omdat er weer alcohol beschikbaar was.
    De eigenaar heeft het goed door. Zorgt om half zes voor goede hap eten: vis in een kokossaus met rijst. Erg lekker.
    Daarna lekker gedoucht en even op het strand gelopen. Verder geborreld en alle sterke verhalen aangehoord    Read more

    See translation
  • TravelerRobert & Tonny Gambia X-RAY
    Day 21

    Dakar

    November 10, 2022 in Senegal ⋅ ⛅ 30 °C

    Wat is het heerlijk om lekker bij te slapen! Tonny was om 21.00u gecrahst en met het vooruitzicht van een laat vertrek hebben we zelfs geen wekker gezet. Op z’n afrikaans hebben we 3 verschillende vertrektijden gehad. Om 10.00u is het vloed, dus we moeten wachten op eb zodat we ruimte op het strand hebben om 140km te rijden. Vertrek klaar om 10.30u, dan komt Jonito weer voorbij, 12.00u. Uiteindelijk zijn we 13.15u vertrokken. Dus volop tijd om nog met Albert Jan vogels te gaan spotten langs het strand. Wespenvangers, pelikanen, ondersoort van de vinken, strandlopers, sprinkhanen en heel veel plastic. Dat is toch echt een probleem, ook al is het hier schoner dan in Mauritanië. Er ligt nog genoeg. Een potje klaverjassen en bridge, gezellig wat aan de klets met een frisje, want het is warm, vochtig warm.
    We rijden in convooi naar het strand, daar begint het feest. De eersten moeten al getrokken worden. Verder is het geweldig cruisen over de vloedlijn, wat een energie, wat een vrij gevoel. Op lege stukken 100km/u, maar even niet opletten en het water splasht over de motorkap en de voorruit waardoor je niets meer ziet, of er wordt een zandduintje iets te hard gepakt. Halverwege moeten we een heuvel op om aan de andere kamt weer door het mulle zand de vloedlijn te bereiken. Hier moet weer gesleept worden. We rijden als laatste. Op dit deel van de route passeren we een aantal vissersdorpen, vissers, scooters, paard en wagen, spelende kinderen, overstekende geiten, voetballlende jeugd. We rijden dwars door hun speelveld, het strand. Dus aangepast rijden, maar het voelt niet goed. Kleine kwajongens gooien handen vol zand tegen de auto’s. In het volgende dorp hebben we het raam niet op tijd gesloten, een volle laag zand komt binnen, tegen onze gezichten. Echt niet fijn, want het was behoorlijk hard. Het is een naar gevoel, de lol gaat eraf. Aan de andere kant begrijp je ook wel dat het voor de lokalen niet prettig is dat zo’n stoet aan auto’s zo je leefruimte doortrekken. En we zagen een aantal teams behoorlijk de snelheid erin houden. Ook niet ok.
    We hebben een hotel, Toolbi Hotel, aan Lac Rose, direct achter de duinen. Het meer is het op één na zoutste meer ter wereld. Het heeft een roze kleur afhankelijk van tijdstip van de dag en zoutgehalte. Wij zien het als een normaal meer met blauw water. Er is teveel regen gevallen de afgelopen periode. We parkeren de auto door de poort, achter de muur. Er zijn alleen hotelkamers, geen kampeerplekken. In eerste instantie zouden we naar een andere lokatie waar dit wel kon. We zijn als groep geswitcht omdat de rotary daar ook zou zijn. Tonny moet even schakelen omdat zij zich nog op 2 nachten slapen in de daktent had verheugd. De teams duiken massaal het zwembad in en gaan aan het bier. Weer een schakel momentje…. Het was de laatste offroad etappe, alle auto’s hebben het gehaald, de euforie moest uitbundig gevierd worden. Een challenge-dingetje. Ieder zijn ding.
    Rest van de avond gezellig, heerlijke kip en vis met een soort van uienchutney bij het buffet en leuk gesprek met Hans en zijn ervaringen als acteur.    Read more

  • TravelerRobert & Tonny Gambia X-RAY
    Day 22

    Rustdag Dakar - isle of Goree

    November 11, 2022 in Senegal ⋅ ⛅ 27 °C

    Lekker uitgeslapen op deze rustdag. We hadden geen water dus vandaag geen douche. Tijdens ontbijt met croissants en oploskoffie maken we plannen wat we gaan doen. Dakar, op 25km afstand, schijnt een vieze, chaotische stad te zijn en niet echt aantrekkelijk om te bezoeken als je niet weet waar je moet zijn. Toch zijn we wel nieuwsgierig, we zijn nu hier. We besluiten naar Ile de la Goree te gaan, het eiland ten westen van Dakar vanwaar de afrikaanse slaven werden afgevoerd naar Amerika. We halen de achterbank leeg zodat jonito, joost en AJ mee kunnen rijden. Het zou een rit van een uur zijn inclusief de boottrip van 20min. Het werd een rit van 2u exlusief overtocht. Voordat we op de hoofdweg zaten reden door de omgedoopte ‘vinex wijken’, zeer smalle zandpaden tussen de huizen door met op het pad spelende kinderen, tafels met gezinnen aan het eten, met tegenliggers als vrachtwagens en karren met paard voortgetrokken. Na asfalt kunnen we zelfs een tolweg op, het voelt als in Frankrijk met soortgelijke wegbewijzering en tolpoortjes.
    In Dakar rijden is deels op snelweg, en het andere deel op 2 baans dat naar inzicht 3- 31/2baans wordt gemaakt. Alle auto’s zien er beschadigd uit, maar het verkeer mengt zich smooth, er is geen agressie en opvallend ook geen getoeter. De laatste 600m tot de haven staan we behoorlijk vast. We besluiten het tegemoetkomende verkeer tegen te houden, de auto aan de andere kant van de weg achteruit in te parkeren op 2 semi parkeerplekken. Het kan allemaal. Bowy maakt de afspraak met een jongen die auto’s staat te wassen om voor 3€ die van ons ook te doen. We lopen naar de haven en kunnen direct aan boord.om 13.00u meren we aan op het eiland (300x900m). Eerst wat drinken en een lunch. We lopen het eiland over dat vooral wordt gebruikt om kunstenaars hun werk te laten uitstallen. Veel verkopers die vasthoudend zijn. Ook al heb je gezegd dat je geen interesse/ geen geld hebt starten ze het afdingen en ondertussen door lopend bieden ze zelf al een derde van de prijs. Er staan nog koloniale panden, slecht onderhouden. Er is weinig tot niets dat verwijst naar de geschiedenis behalve een monument. Op zich jammer, wel hadden we een heerlijke dag. Bij de auto’s aangekomen blijkt alleen onze auto gewassen, das jammer voor Bowy. Vervolgens gaat hij voorop met een andere route op google-maps, wel langs strand en niet door de vinex wijken. Het werd anders, een doorsteekje lokte een vermanend gesprek uit met een telefonerende politieagent. En de vinex wijk kon niet ontweken worden. Daar hadden beide auto’ s ook tieners achter op de auto staan, die honderden meters meeliften. Ze hadden een gasterra pet kunnen krijgen als ze niet zo snel iets uit de auto probeerden te pakken.
    Bij het hotel foto’s uitgewisseld en wederom aangeschoven bij het buffet. We rekenen af met het hotel (€135,- voor 2n, 2p, drankjes, 2x diner en ontbijt: voor hier aardig aan de prijs).    Read more

  • TravelerRobert & Tonny Gambia X-RAY
    Day 23

    Gambia, Abca’s creek

    November 12, 2022 in Gambia ⋅ ⛅ 23 °C

    6.30u met z’n allen aan de ontbijttafel. Een stokbroodje en oploskoffie. We vertrekken om 7.00u. Het is nog heiig. Zoals gebruikelijk zijn we ongehoorzaam en gaan niet in convooi naar de grens rijden. Wel is de instructie te wachten bij de grens omdat we daar aan beide kant hulp krijgen met uit- en inreizen en de verzekering-check.
    De rit er naar toe is leuk. We passeren veel dorpjes en een stad waar ontzettend veel leven is op straat. En minimaal bij het begin en eind hebben ze verkeersdrempels. Kortom honderden. Het is hier erg groen, we merken dat we dat weer leuk vinden na al dat zand.
    Wij komen samen met een aantal rotairians als eerste bij de grens aan, en de gids is ook al aanwezig. Tonny denkt nog even een foto te kunnen maken maar wordt corrigerend toegesproken door een militair, die ook nog even de foto wilde zien. Gelukkig was er geen foto gemaakt, dus kwam ze er mee weg. Daarna auto parkeren en hoppa naar het eerste loket om als persoon Senegal te kunnen uitreizen. Wel eerst je vingerafdrukken geven en op de foto gezet. Daarna robert als auto eigenaar in de rij bij een ander kantoor. Na een tijdje te hebben gestaan komt er een man naar buiten die zegt dat iedereen kan gaan zonder dat er een actie heeft plaatsgevonden. Ok. Doorrijden naar het volgende straatje. En opnieuw foto en vingerafdrukken, nu om gambia in te komen. vervolgens in de wacht bij een kantoor waar de verzekeringspapieren (al in ons bezit, in senegal gekregen), gecontroleerd werden. Heel relaxt, in de schaduw waar de verkopers niet kwamen. Het was wel goed warm. Ondertussen heeft robert zijn e-sim voor gambia geactiveerd. in elk land geeft dat wat gedoe. En bij een mannetje euro’s voor lokaal geld, delashi, gewisseld. Heel veel vieze groezelige briefjes.
    We kunnen gaan, maar dan wordt er gezegd dat we op politie escorte moeten wachten. Wij kijken elkaar aan en besluiten zonder te gaan rijden. Na een kwartier rijden we over de rivier de Gambia en gaan aan de andere kant langs de weg wat lunchen. En terwijl wij er staan komt er onder begeleiding van loeiende sirenes de rotary in convooi voorbij. Te bizar. Niemand van onze groep was aangehaakt.
    We hebben veel checkpoints, maar die gaan eigenlijk nergens over ‘ hi, how are you, welcome in smiling gambia’, what did you bring for me?, sorry we were not allowed to give presents to the police, okay, bye bye’. Anderen staan met serieuze wapens bij de checkpoint, maar zijn eigenlijk meer verkeersregelaars dan wat anders. Sinds we de grens over zijn zien we veel minder afval en plastic langs de weg. En er heerst een relaxter sfeer.
    Rond een uur of 16.00u komen we bij het hotel aan, liggend aan de kreek. Een paradijs, in de stilte, in het groen, schitterend. Met een (gin) tonic aan het water met elkaar. Tijdens het eten muziek, op traditioneel instrument, en later een drum/dans optreden. Wat een tomeloze energie hebben de dansers.    Read more

    See translation
  • TravelerRobert & Tonny Gambia X-RAY
    12
    Day 24

    Lemon Creek- Banjul

    November 13, 2022 in Gambia ⋅ ⛅ 27 °C

    Een vroege start, om 6.45u koffie (die er niet was) en 7.00u in bootje de kreek op om de mangrove te bekijken. Het werd 7.30u voordat we vertrokken. All the African way (wel bijzonder omdat dit resort van een Nederlandse is). Het wordt snel eb, de wortels van de mangroves worden snel zichtbaar. Verder een aantal vogels en springende vissen. We komen op een ander punt weer aan wal en lopen in een kwartiertje terug. De Gambiaanse echtgenoot van de eigenaresse is geïnteresseerd in de daktent, voor de tours die hij organiseert. Een mooie bestemming. We hadden al vernomen dat een daktent geen meerwaarde heeft op de veiling en dat hij mogelijk als kippenhok zou eindigen.
    Rond 12.15u vertrekken we in konvooi en worden we begeleid door de politie. Veel enthousiast zwaaiende kinderen onderweg naar Banjul en bij de politie checkpoints kunnen we uiteraard doorrijden. De tocht neemt 2u in beslag. Bij hotel Lemon Creek is de officiële finish, met trommelaars en een drankje. Iedereen hugt elkaar, ook diegene die je liever niet wil huggen, met daarbij de felicitaties dat je ‘het gehaald hebt’. We kunnen er eigenlijk wel erg om lachen. We hebben ècht een fantastische reis achter de rug dat staat buiten kijf. Maar om gefeliciteerd te worden om van camping naar hotel, van lunch naar dinerbuffet te rijden, zo’n hardship was dit echt niet. De offroad pistes waren geweldig maar ook niet extreem ingewikkeld. Wel waren we erg onder de indruk van de kwaliteit van onze auto die ons avontuur zeer zeker makkelijker heeft gemaakt!! Ondertussen doen we mee in de feestvreugde hoor😉. Tjeerd zijn snor wordt eraf geschoren voor een extra €1100,- (ter plekke door de teams ingezameld) in de pot voor het goede doel.
    Het hotel heeft besloten dat het eindfeest met bbq niet door gaat, er is onvoldoende bier verkrijgbaar en in sommige kamers geen water (bij ons geen fan of airco). Ook nu gaat het weer ‘the African way’. De groep valt uiteen en ieder gaat zijn weegs. We tikken het strand nog even aan en uiteindelijk gaan we met een groep van ca 35p eten onder de palmbomen bij een hotel verderop. We zijn we onder de indruk hoe het ook kan; de kwaliteit is goed en al het eten kwam op hetzelfde moment en zelfs de wijn was lekker (na Mauritanië was alleen bier verkrijgbaar).
    De hotelkamer is super warm, het zweet gutst in straaltjes van je af. Robert probeert de schakelkast nog te manipuleren om de airco werkzaam te krijgen, maar helaas lukt het niet. Om 4.30u zit Tonny heerlijk een uurtje buiten op het balkon. Het besluit wordt genomen de volgende dag een ander hotel te zoeken.    Read more

  • TravelerRobert & Tonny Gambia X-RAY
    Day 25

    Banjul - Hotel Bakotu

    November 14, 2022 in Gambia ⋅ ☁️ 29 °C

    Na een goed ontbijt zien we apen over het terrein lopen. De kat is niet bang en weet zelfs de staart van de aap te pakken te krijgen. De aap springt weg en gaat verder met de afvalbak leeg te eten. We checken uit en rijden naar Serakunda en genieten direct van de relaxe sfeer bij het Bakotu hotel. Veel krekels en vogels die zich laten horen in en om de tuin van het hotel. We treffen een Nederlandse mevrouw op het pleintje die hier al 8 jaar komt en een lokaal gezin heeft ‘geadopteerd’. Ze vertelde dat hun community alles deelt. We vragen of ze behoefte hebben aan ehbo koffertjes. Heel graag! Ze vertellen dat ze nog naar een schooltje gaan. We geven ook de laatste gasterra rugzakjes, pennen en keycords mee. Ze zijn er erg blij mee.
    Om 12.00u zijn we terug in Lemon creek voor het officiële slot van de Challenge. Iedereen krijgt een certificaat overhandigt, dat heeft de organisatie leuk gedaan. Tonny en Marleen hebben gezorgd voor ‘een mandje dankbaarheid’ voor elk van de 5 leden van de organisatie. De lokaal gekochte mandjes zijn gevuld briefjes met persoonlijke krabbels door alle deelnemers geschreven.
    We lunchen met Bowy en Marleen op het strand, het eten laat op zich wachten, wij hebben geen haast. We gaan met z’n op pad om een grote reistas te kopen. Er zijn een aantal spullen uit de auto die we mee terug naar NL willen nemen. We hebben een straat als mogelijke optie gekregen. In file rijden we daar maar zien geen tassen winkels. Tonny gaat vragen en krijgt als instructie ‘ga hier rechts, naar het babycenter en daarna ergens rechtsaf, een wit gebouw’. Niet geheel helder, maar we gaan wel rechtsaf. We worden verwezen naar de markt. En voordat we daar zijn zien we tassen op de stoep uitgestalt. Gelukt, het duurt even, de bewuste grootste tas moet uit de andere shop gehaald worden. Helemaal prima, 2 tassen voor nog geen €14,-. We rijden via een achteraf straat weer terug naar de hoofdstraat waar we ‘rooswood bakery en patisserie’ met terras hadden gezien. We hebben zin in een koffietje. Helaas, een fantastische zaak, binnen alles schoon en leeg. De zoon zegt ‘everthing finished today maam’. Moeder die op de bank ligt te slapen wordt wakker ‘sorry, pasterie chef is ill’. Het komt zoals het komt.
    Bij het hotel halen we de auto leeg. Tonny gaat spullen sorteren voor wat naar het ziekenhuis gaat. En er zijn 2 bakken, 1 met etenswaren om weg te geven en 1 met dito kampeerspullen. Robert heeft fantastische uurtjes met alle mannen die de auto willen kopen. Ze willen korting op de auto. I am a good driver but a need that car. En er zijn er die zeer geïnteresseerd zijn in de losse spullen. Hij heeft de schep, emmer, 3 losse planken en de stoeltjes weggeven. Alles met een lach en geduld. Ze hebben met z’n 4en kwijlend onder de motorkap gestaan. Één man wees naar het luchtfilter en vroeg of dat de turbo was. De andere corrigeerden hem luidkeels.
    Met z’n 4en bij de het eettentje om de hoek, lokaal gegeten. Was erg gezellig. Nog een stroomstoring meegemaakt, alles en iedereen in het echte donker. Al snel wordt led noodverlichting op batterij aangeschakeld.    Read more

    See translation
  • TravelerRobert & Tonny Gambia X-RAY
    Day 26

    Banjul, hotel Bakotu

    November 15, 2022 in Gambia ⋅ ☁️ 28 °C

    Perfecte plek voor de laatste paar dagen. Met fan op de kamer en een écht goede douche (veel water met druk en op temperatuur). Gewekt door apen die takken in de boom afbreken en op het dak gooien. We nemen de tijd voor ontbijt en om tassen in te pakken. Doen bij ons terrasje een nespresso. De mannen rijden om en om de auto’s naar de autowasstraat waar voor €8,- elk, binnen en buiten gedaan wordt. En dat was zeker nodig. Ze weten een machtig stuk taart te bemachtigen (en komen met lege handen bij Tonny en Marleen terug, zo jammer). Bowy kreeg ter plekke nog een bod op zijn auto, en de man tovert een enorme stapel aan bankbiljetten uit zijn boodschappentas. Hij is er niet op ingegaan en heeft aangegeven dat hij zaterdag naar de veiling kan komen. Op de terugweg van de carwash naar het hotel moeten ze stoppen bij een wegafzetting omdat de president voorbij kwam met loeiende sirenes en militairen in pickup trucks. All americain style.
    We lopen langs de winkeltjes en nemen een aantal souvenirs mee. Verder de middag op een strandbedje aan de oceaan. Het is niet druk, we genieten! We worden met een mooie zonsondergang getrakteerd, zijn onder de indruk van de vele workouts door de locals op het strand. We eten bij een strand-hotel. Het taart-incident wordt volledig uitgekauwd; hoe kan het zijn dat de heren zelf taart aten zonder een stukje mee te nemen voor de dames. Bij de hotelkamer maakt Robert nog even een vuurtje en verstookt alle kopieën van de belangrijke papieren. Dat scheelt morgen weer een aantal kg aan papier in de bagage.
    Het was een mooie slot avond van een prachtig avontuur!!! We willen nog niet naar huis!    Read more

    See translation
  • TravelerRobert & Tonny Gambia X-RAY
    Day 28

    Laatste dag - lamin health center

    November 17, 2022 in Spain ⋅ 🌙 17 °C

    Laatste dag in Gambia, altijd zo’n rommel dag van de laatste spullen inpakken en wachten. Nu wachten we ook op het beslissende appje of onze auto al dan niet verkocht en overgedragen gaat worden vandaag. De eigenaar van Abca creek was al geïnteresseerd en via de app hebben we contact gehouden de afgelopen dagen. We hebben hoog ingezet omdat het geld naar de X-ray gaat. Rond het middaguur is de verkoop geregeld, voor een bedrag van €8600,- (aanschaf was €5500,-). Wij zijn meer dan tevreden!! De stichting sputtert enigszins omdat ze alle auto’s as zaterdag op de veiling willen aanbieden. Maar de verwachting is dat ze dan ongeveer de aanschafwaarde zullen opbrengen. Wij zijn happy!!
    We checken uit en lopen vaak heen en weer om de auto in te pakken. Eerst om 12.00u gaan we naar het Lamin medical center. We krijgen een rondleiding van Annemieke de ladyboss, Nederlandse die sinds 8j het medisch centrum runt. Ze behandelen ondertussen 30.000 patiënten per jaar. De eerste lijn bestaat niet in Gambia, dus als iemand iets heeft wordt het centrum/ziekenhuis bezocht. Het doel is zo kort mogelijke opnames. Familie zorgt voor eten, persoonlijke verzorging, wassen etc. De medische staf handelt puur medisch. De verloskamers hebben ze in een vrijstaand pand geplaatst, zodat de bevallingen onder veel geschreeuw kunnen plaatsvinden. De verhalen over volledige besnijdenis, kindersterfte en de desinteresse van de aanstaande moeders naar hun ongeboren kind raakt ons allemaal.
    Het centrum krijgt veel hulp van vrijwillers, donaties voor aanschaf van medicatie en toegestuurde ‘overdatum’ medicatie uit NL en zetten ca 10 verpleegkundige stagiaires uit NL in, naast de 7 verloskundigen en 4 artsen die in dienst zijn. De raming voor de aanbouw van een extra ruimte, het röntgenapparaat, de verscheping, plaatsing en onderhoud is een kleine €200.000. We hopen echt dat het zal lukken dit te kunnen financieren met onze Challenge! Tot slot bieden we het centrum nog 400brillen aan, die onze opticien bijeen had gezocht. Ze zijn er blij mee aangezien er veel patiënten met visus problemen zijn als complicatie van diabetes. Verder laten we een grote doos met medicatie en verbandmiddelen en een doos met eten achter, wat enorm gewaardeerd wordt.
    Het is 14.30u dat we bij het hotel terug zijn. De auto koper zou daar dan ook zijn. Hij meldt dat het 16.30u wordt. We gaan nog even wat op het strand eten. Marleen komt aan met taartjes, dat moest nog even na het verhaal van gisteren, smullen.
    Inderdaad om 16.40u is de koper er met zijn familie. Alles wordt snel afgehandeld, de betaling loopt digitaal via een Nederlandse rekening.
    Bowy en Marleen brengen ons met hun auto naar het vliegveld. Onderweg slepen we nog even een lokale auto over een slechte weg. De eigenaren krijgen de sleepkabel kado. Het is super druk onderweg. Op het vliegveld loopt het zweet ons over de rug, zo warm is het er. We staan in een lange rij en zien dat onze vlucht op 20.00u vertrektijd staat, terwijl wij van 21.00u uitgaan. Hmmm nu toch wel even stress. Al bij al zijn we met een uur door alle controles en incheck heen. En er vlucht blijkt toch om 21.00u te gaan. Een Britse toerist weet nog even voor te dringen, onder de noemer ‘everybody is rude here, so I can skip the queue’. We vinden het ronduit belachelijk, de Gambianen zijn werkelijk allemaal zeer beleefd, vriendelijk en goedlachs. Ze bieden hun excuses aan als ze iets fout doen of als iemand mogelijk denkt dat ze iets te opdringerig zijn. Ze hebben niets kwaads in de zin. The smiling coast of Africa!    Read more

    See translation
  • 2024© FindPenguins
  • Home
  • About us
  • Blog
  • Group Tracking
  • Press
  • Terms
  • Privacy Policy & Cookies
  • Support
  • Legal notice