Rens in 'Murica

De dag begon vroeg, half vijf snachts ging de wekker. In het donker naar Mescal Trailhead gereden, omdat de Devils Bridge Trailhead alleen met een 4x4 te bereiken schijnt. Dit maakt de hike een keer zo lang, 45 min heen en 45 terug. Wel speciaal om in het donker te banjeren.

De trail was goed te doen en de omgeving, daar wen je niet snel aan. Veel bloemetjes staan op dit moment in bloei ook.

Het laatste stukje naar Devils Bridge was een klimmetje, maar eenmaal boven was het echt ongelooflijk gaaf. Het voordeel Van weglopen op een onmenselijke tijd is dat er weinig mensen zijn. De wachttijden waarover men online spreekt om op de 'Bridge' een foto te maken lopen op tijd wel een uur...

Maar toen ik boven kwam was het en niet druk en heel mooi om de zon op te zien komen. En grappig om de poses van de andere mensen te zien.

Ik hoorde wat mensen praten over 'the Birthing Cave'. Hier had ik Marissa ook over gehoord en ik was in de buurt van de trail waar deze grot verstopt scheen. Wil ik heen. Grot in, Indianen-gebed, wedergeboorte, grot uit. Dat idee. Even mee luisteren.

"Walk two miles on the trail. Two rocks on the ground, then a big tree and then you turn right from the path..."

Kan niet missen.

Op Google maps klopte deze omschrijving ook.

Ik de trail op. Ik bij de two rocks naar rechts. En het werd steiler en steiler. En ik had een rugzak op. En sandalen aan. En het werd steiler. En ik was bijna boven op een berg en ik stond letterlijk op het speldje van Google Maps. Maar ik stond op een berg en niet in een grot...

Maar het moet hier zijn misschien moet je wat moeite doen om er te komen, die wedergeboorte komt je niet aanwaaien natuurlijk. Ik met samen geknepen billen, bebloede benen, gladde sandalen op handen en voeten langs die bergwand.. Die wedergeboorte weet ik niet maar ben wel paar keer bijna dood gegaan.

Nee, dit wordt te gek, toch maar omkeren. Komt er ineens out of the nowhere (uit het niets) een stel op leeftijd doodleuk fris en fruitig aangelopen....

"Van welke kant ben je gekomen? Oh wij van de andere kant. Ja daar is inderdaad een grot, stuk lager, daar waren ze bezig met een ritueel geloof ik."

Gooodver de....

Dus toen via die kant naar beneden gegleden. Was ook geen pad te vinden. Op goed geluk beetje regen stroom paadjes gevolgd.

Hee grappig wat lopen daar nou weer voor mannetjes. Spleetologen of Spelonkolisten of hoe noem je die grotonderzoekers...

Even kijken wat ze aan het doen zijn. Eenmaal aangekomen bij deze drie zeer serieuze personen (want uniformen en helmen) zag ik dat ze met een drone een soort inham/natuurlijk afdakje in kaart aan het brengen waren. Leuk.

Maar goed, nu was ik dus aan de andere kant van de berg. Hele eind terug hiken (wat inmiddels sleppen geworden was)

Kom ik weer langs die Two Rocks, Big Tree... Ja ik moet gewoon nog een keer kijken. Weer die bergwand op. Weer top bereikt zonder tussenkomst van grot. Joh, verrek maar met je Geboortegrot!

Terug naar de auto, eerst maar even lekker een duik in het zwembad.

Na een uurtje afkoelen besloot ik naar CocoaTree te gaan, heel hip en heel gezond een broodje humus avocado eten.

Sta ik te wachten. Kijk ik om me heen. Zie ik aan de muur een inmense foto van dat klote-afdakje waar die Spelonkolisten in zaten hangen!

"Is dat de Beurtingkeef?"

"Oh my God yes, it is gorgeous but it's so hard to find!"

"Yes that can you well say!"

In de binnentuin alles even laten bezinken, terwijl er iemand op een didgeridoo gemaakt van algave-bast een muzakje speelde.

Het was 1300 dus ik dacht mwoa, kan er nog wel een excursie aan vast plakken. Marissa had me verteld over Grasshopper Point en omdat haar vorige tip zo goed uitpakte besloot ik de Volkswagen Jetta daar heen te sturen.

Aldaar aangekomen reed ik de parkeerplaats, reed langs het ticket loket, want ik had immers een America The Beautifull pas. De verbaasde "HEY!" uit het raampje deed mij twijfelen of deze hier wel geldig was. Toch maar even de auto in 'R' van zuRuck gezet. Negen dollar entree, helaas.

Het voordeel van deze entree en het feit dat Grasshopper wat verder weg ligt is dat er niet veel mensen zijn. En dat is, voor die mensen die er niet heen gaan, best zonde.

Grasshopper Point ligt aan de beek die uiteindelijk door Sedona stroomt. Dit koude bronwater stroomt stevig en hier en daar zijn watervalletjes. Je kan hier het water in.

Ik vond een fijn plekje waar ik het water in kon en vervolgens op de warme stenen kon opwarmen.

Op mijn opwarmsteen was ik getuige van iets spectaculairs. Een black hawk landde op een tak zo'n 10 meter van mij vandaan. Op een gegeven moment schrok ie dacht ik, hij keek nog een keer en vloog naar de rand van de beek. Vliegt ie weg, heeft ie gewoon een slang te pakken! Vet!

Paar keer het water in geweest. Na de laatste keer opwarmen op de steen komt er ineens in volle vaart een klein groen vogeltje langs scheuren. Kolibrie.

Toen ben ik naar de auto gegaan, dit was te veel voor 1 dag.

Maar op de terugweg kwam ik door Uptown Sedona en ik had afgesproken met mijzelf: Als ik er een lege gratis parkeer plek kan vinden dribbel ik rond. Dus dat heb ik lekker gedaan. Souvenirs kopen. Hamburgertje klappen.

Nu zit ik bij het zwembad en ga ik zo eerst maar wat ademhalingstechniek doen want dit was wel heel veel voor 1 dag...

Morgen naar Jerome, heb iets anders voor de weg naar Williams gevonden namelijk!Read more