traveled in 10 countries Read more
  • Day 11

    Grand Staircase: Zebra Slotcanyon

    May 19 in the United States ⋅ ☀️ 20 °C

    We staan vroeg op om vandaag de warmte voor te zijn en rijden een stukje terug over de Hole in the Rock road. Rond 8 uur beginnen we aan een wandeling van 11 kilometer. We lopen eerst door wat heuvels en een kleine canyon die vervolgens overgaat in zandstenen heuvels. We zijn de eerste wandelaars, het pad staat vol sporen van salamanders, slangen, vogels en ook katachtigen, welke vannacht ook gebruik hebben gemaakt van het pad. Overal staan cactussen en andere planten in bloei.

    Na een paar kilometer komen we in een grote wash uit, dit is een droge rivierbedding die alleen water bevat als het hard regent of sneeuwt smelt. We ploeteren een tijdje door het zand, overal om ons heen zijn prachtig gevormde heuvels van zandsteen, welke afsteken tegen de strakblauwe lucht.

    Dit gebied heet Grand Staircase Escalante net een reden. Ten eerste refereert de naam naar de Escalante rivier, die vele canyons heeft uitgesleten en naar Lake Powell stroomt. De Staircase wijst naar het landschap, welke van noord naar zuid een trap vormt, waarbij in verschillende trappen het can hoog naar laag gaat tot aan de grens met Arizona.

    We staan inmiddels voor de opening van een van de vele slotcanyons die het gebied rijk is. De canyons worden uitgesleten door water welke soms met hoge snelheid na onweersbuien naar beneden komt stromen. Sommige slots zijn breed, andere net breed genoeg om je doorheen te wurmen. Zebra begint vrij breed, maar wordt dan ontzettend smal. Ik pas er na 10 meter nog nauwelijks door, en moet vervolgens met benen en rug geklemd tegen de rotswand verder wurmen. Na een paar meter kan ik weer staan en kom dan in het mooiste gedeelte van de canyon. De wanden golven zich een weg naar boven toe. Verder kom je helaas niet, want de rotswand gaat opeens meters omhoog.

    Er zit niets anders op dan terug lopen en klauteren. Ik ben blij dat er nog niemand anders is, want dan zou je elkaar letterlijk in de weg zitten.
    Read more

  • Day 10

    De woestijn zit vol met leven

    May 18 in the United States ⋅ 🌙 22 °C

    Wie denkt dat de semi-woestijnen van de VS kaal, dir en levenloos zijn geeft het mis . Zeker nu in de lente is de grond bedekt met groen gras, bloeit er vanalles en als je naar de grond kijkt loopt en kruipt er vanalles, van torren, duizendpoten en slangen tot hoevigen en katachtigen. We laten de foto's voor zich spreken.Read more

  • Day 10

    Grand Staircase: 20 mile dino tracks

    May 18 in the United States ⋅ ☀️ 26 °C

    Een eindje verderop stoppen we bij de Twentymile Dinosaur Trackway. Hier klauteren we de rotsen op om op zoek te gaan naar dinosaurus sporen van twee planten etende soorten. Na wat speuren zien we hoe we ze makkelijk kunnen herkennen en zijn ze overal op de rotsen aanwezig. De rondvormige pootafdrukken staan als het ware op de rotsen en zijn grijs van kleur. Het is bijzonder om te zien dat zoiets van 65 miljoen jaar oud zo goed bewaard is gebleven.

    Hierna zoeken we een kampeerplek tussen de bomen niet ver van de hoofdweg. Doordat we op het Colorado Plateau zitten en dat altijd boven de 1500 meter ligt, is de zon fel en moeten we oppassen niet te verbranden. Het is dus zaak om goed te smeren en de schaduw op te zoeken. Ons dagritme is veelal gelijk aan die van de zon. We worden wakker als de zon opgaat en gaan naar bed als hij ondergaat.
    Read more

  • Day 10

    Grand Staircase Escalante: Devils Garden

    May 18 in the United States ⋅ ☀️ 25 °C

    Vanuit Bryce Canyon dalen we af naar een vallei en doen in Topic een paar boodschappen. Daarna klimt de weg naar een uitzichtpunt over Bryce Canyon in het westen en voor ons de kliffen van Powell Point. We duiken daarna een canyon in om vervolgens bij de plaats Escalante van de hoofdweg te gaan de Hole in the Rock road op. Deze weg loopt 60 mijl zuidwaarts naar Lake Powell. Aan het eind is Hole in the Rock, waar pioniers de Colorado Rivier zijn overgestoken en letterlijk een gat in het zandsteen hebben geblazen om verder te kunnen dit gebied in.

    De weg voert door een vallei, rechts van ons bevinden zich hoge kliffen. We stoppen bij Devils Garden, waar rood wit gekleurde rotspartijen boven het landschap uitsteken. Er hebben hier zich ook twee natuurlijke bogen gevormd.
    Read more

  • Day 9

    Bryce Canyon: vergezichten alom

    May 17 in the United States ⋅ ☁️ 20 °C

    Na onze wandeling vervolgens we onze weg door het park. De weg gaat steeds hoger en we stoppen bij enkele uitzichtpunten over de gekleurde hoodoos van Bryce Canyon. De weg stopt bij Rainbow Point op bijna 2800 meter. Het is vrij helder en je kunt tot ver in Utah en Arizona kijken. Op de weg terug stoppen we bij misschien wel het mooiste uitzichtpunt van het park, namelijk Bryce Point. Hier kijk je uit over verschillende canyons die in het zachtere licht van de namiddag mooi roze, oranje en wit kleuren.

    We zoeken in het aangrenzende Dixie National Forest een kampeerplek. Hier zijn verspreid in het bos vaste plaatsen waar je gratis mag staan.
    Read more

  • Day 9

    Bryce Canyon: wandelen tussen de hoodoos

    May 17 in the United States ⋅ ☁️ 22 °C

    De volgende ochtend worden we gewekt door de warme zon die in onze daktent schijnt. We rijden in ruim een uur naar Bryce Canyon toe. Dit nationale park is eigenlijk geen canyon zoals de naam doet vermoeden, maar een hoogvlakte waarvan de randen door erosie zijn uitgesleten. Aarde en zand zijn weggespoeld door wind en regen, waardoor alleen het hardere gesteente in de vorm van hoodoos blijven staan.

    We rijden naar Sunset Point waar de parkeerplaats vol is, gelukkig vinden we iets verderop wel een parkeerplek. Bryce Canyon is prachtig vanaf de uitzichtpunten, maar nog mooier als je te voet de canyon verkent. Dit vereist wel een flinke afdaling, die we via Wall Street doen. Het pad gaat via haarspeldbochten steil naar beneden. Boven ons uit torenen enorme zuilen van steen die een beetje toen denken aan de wolkenkrabbers van Manhattan. Eenmaal beneden lopen we door een smalle doorgang en dan verder tussen de hoodoos.

    Op een splitsing van wandelpaden eten we onze sandwich van de Subway op. Knabbel en Babbel zijn ook van de partij, de kleine grondeekhoorns dartelen om ons heen (in de DD wonen ze in bomen, maar dat klopt niet). We besluiten om via een andere weg terug te wandelen. Dit blijkt niet alleen veel geleidelijker te gaan, maar ook een prachtige route te zijn. Afwisselend lopen we tussen de vele roze en oranje hoodoos door, maar hebben ook veel uitzicht over de omliggende canyons en daarachter gelegen bergen. Na 5.5 km staan we weer boven op het plateau. Het was een inspannende wandeling, mede door het hoogteverschil van 200 meter, maar ook de hoogte van het park. We zitten op ca. 2400 meter.
    Read more

  • Day 8

    Zion N.P.

    May 16 in the United States ⋅ ☀️ 24 °C

    We worden vroeg gewekt door de zon die in onze tent schijnt. We ontbijten en rijden dan weer naar beneden en naar het Zion N.P. We hebben al gelezen dat het ontzettend druk kan zijn en niets is minder waar. Het park bestaat uit een canyon waar je tegenwoordig alleen met shuttlebussen in mag. In het plaatsje net voor het park stikt het van de mensen en auto's en de parkeerplaats bij het visitor center is helemaal vol. Om zo van de natuur te genieten is niet ons ding, dus we besluiten de canyon over te slaan en onze weg door een ander gedeelte van het park te vervolgen.

    De weg klimt via haarspeldbochten omhoog, waarbij we een prachtig uitzicht hebben over het begin van Zion Canyon. Via een tunnel komen we op een plateau uit welke bestaat uit heuvels van zandsteen. Daarmee bedoel ik niet rotsen van zandsteen, maar complete heuvels van honderden meters hoog, welke rood, oranje en wit gekleurd zijn. Het is werkelijk een ongelofelijk, maar prachtig landschap.

    We besluiten een wandeling doen die de Many Pools Trail heet. Op de parkeerplaats staan veel auto's, maar we zien tijdens de wandeling niemand anders. Er is geen pad, je loopt en klautert zelf een weg omhoog door een droge rivierbedding en over zandsteen. Soms stroomt hier veel water, maar nu staat er alleen in kleine poelen nog water. Bijzonder is dat struiken en bomen op allerlei plaatsen uit het zandsteen groeien. We stoppen als het te steil wordt en rusten uit voordat we weer naar beneden wandelen. Bijzonder dat in de canyon beneden het krioelt van de mensen en hier niemand is.

    We vervolgen onze weg tussen de zandstenen heuvels door en niet ver buiten het park zoeken we een kampeerplek in een bos, met uitzicht op zandstenen kliffen in de verte. Wat koken betreft maken we het ons deze vakantie erg makkelijk. We hebben een beperkte koelruimte, dus voor veel vers is er geen ruimte. Gelukkig staan de supermarkten vol met ingeblikte groenten en vlees. In combinatie met een zakje kruiden of saus is een maaltijd snel gemaakt.
    Read more

  • Day 7

    Kamperen in de Red Mountain Wildernis

    May 15 in the United States ⋅ ☀️ 25 °C

    Vanuit Cathedral Gorge voert de weg door de heuvels oostwaarts en brengt ons over de grens met Utah. Hier rijden we door een vallei met veel akkerbouw naar de Interstate 15 en tanken eerst onze Ford vol. Benzine is nog steeds erg goedkoop, omgerekend varieert de prijs van 0.90 tot 1.07 euro per liter. We rijden een stuk zuidwaarts tot net voor Saint George en gaan dan verder over een onverharde weg een wildernisgebied in. We klimmen snel omhoog en hebben prachtig uitzicht over de valleien beneden en de berg zich boven ons bevindt.

    We slaan ons kamp op naast een diepe canyon. In de VS is wildkamperen officieel niet toegestaan, maar wordt op publiek land zoals nationaal bos en land van de overheid veelal toegestaan. We zoeken de schaduw op, genieten van het uitzicht en de stilte. Af en toe komt er een auto langs, verder is er hier helemaal niets.
    Read more

  • Day 7

    Cathedral Gorge State Park

    May 15 in the United States ⋅ ⛅ 25 °C

    De volgende ochtend worden we gewekt door ganzen die op het meer aan het dobberen zijn. Grote bomen staan aan de oevers. We ontbijten, organiseren onze nieuwe auto en gaan dan op pad. We rijden door twee kleine plaatsen en klimmen dan over een pas de volgende vallei in. De weg trekt een lange, rechte streep. Links en rechts zijn bergkammen, een opgedroogd meer en we rijden door een groot bos van Joshua Trees. De weg klimt daarna weer behoorlijk en we rijden door bossen, waarna we door een canyon afdalen.

    Onze bestemming is Cathedral Gorge State Park. Ooit onderdeel van een binnenzee, waardoor er kleiafzettingen zijn achtergebleven. Deze vormen nu trapsgewijs zuilen van tientallen meters hoog. Wind en regen hebben hier smalle gangen/slot canyons in uitgesleten. Het leuke dat je door deze smalle zuilen kan klimmen, klauteren en wandelen. Sommige paden zijn kort, andere gaan tot diep in de heuvel. De Cathedraal achtige gangen geven ook de naam aan het park.

    Willekeurig kiezen we er een paar uit en we verdwijnen tussen de heuvels. Soms zijn de gangen zo smal dat je er nauwelijks doorheen kan lopen. Als je naar boven kijkt strekken de muren van klei zich metershoog boven je uit.
    Read more

  • Day 6

    Onze daktent wordt een vliegend tapijt

    May 14 in the United States ⋅ ☀️ 30 °C

    Vanuit de Valley of Fire rijden we terug naar de Interstate 15 en vervolgen onze weg noordwaarts over de US93. De weg voert door een lange vallei die is begroeid met kleine bomen en Joshua Trees. Nevada bestaat voor een groot deel uit uitgestrekte bergketens die noord-zuid lopen. Het is een drukke truck route en op een gegeven moment komt ons een oversized transport tegemoet met een half huis op. We rijden net allebei naar beneden toe en ik hoor Esther zeggen dat onze daktent over de weg stuitert.

    Blijkbaar is er een soort vacuüm ontstaan door het volume en snelheid van de truck, wat de steunen van de dakdragers niet aankonden. Gelukkig reed er niemand anders op de weg en vliegt de daktent de berm in. Wonder boven wonder is er niemand gewond geraakt. We nemen foto's, leggen alles goed in de berm en rijden terug naar de Interstate waar we bereik hebben. We spreken met de verhuurder, ikzelf leg hem mijn plan voor, want we willen verder. Hij heeft nog eenzelfde Ford Bronco Sport die morgen verhuurd is. Ik haal hem over die te brengen en onze auto te fixen voor de huur van morgen.

    Het duurt lang, maar tegen 18 uur komt hij met de auto aanzetten en laden we alles over. Een uur later zijn we weer onderweg, de beoogde kampeerplek halen we niet meer voor het donker. Tegen de schemering komen we langs een meer waar kampeerplekken zijn en daar is gelukkig nog plaats. We eten een van onze trekking maaltijden op, die we bij hebben voor zulke situaties en met alleen kokend water te maken zijn. De Mexicaanse bonen/rijstschotel smaakt heerlijk 😊. Het was ontzettend schrikken vanmiddag, maar we zullen maar zeggen eind goed, al goed.
    Read more

Join us:

FindPenguins for iOSFindPenguins for Android