Azores and Camino 2023

Jesteśmy w Granon, które jest kolejnym średniowiecznym miasteczkiem z kościołem pamiętającym czasy Sw.Dominika , który spędził całe życie w okolicy pomagając pielgrzymom i mieszkańcom. Jak był młodym chłopakiem chciał się zapisać do Benedyktynów ale go dwa razy nie przyjęli. Zmartwiony był i mieszkał od tej pory w pustelni , ale cały czas udzielał się. Czasy się troszkę zmieniły i przybył do okolicy Grzegorz z Ostu, wysłannik papieski, który bardzo zaprzyjaźnił się z Dominikiem i w końcu ordynowal go na mnicha. Później zaprzyjaźnili się i połączyli siły z San Juan de Ortega. Wynikiem tego całkowitego zaangażowania był nowy most, najpierw drewniany potem kamienny umożliwiający pielgrzymom przeprawę przez rzekę.
W niewielkim miasteczku Santo Domingo de la Calzada znajduje się piękna konkatedra w której spoczywaja relikwie Santo Domingo. Legendy mówią, że Dominik mógł przywracać wzrok i wyganiać demony.
Teraz już szybko trochę o kurach. Opisywaliśmy je ze szczegółami w zeszłym roku. Po niedawnym wyroku przez powieszenie ( za wymyślone przestępstwo) młodzieniec, który wisiał żył po wielu dniach. Rodzice widząc co się dzieje poszli do sędziego, aby go uwolnił, a on jedząc kury na obiad powiedział, że jak młodzieniec jest żywy to tak samo te upieczone kury. Kury natychmiast ożyły, dostały piór i odleciały głośno hałasując. Od tej pory nad grobem Dominika zawsze są obecne kury ponoć z tym samym materiałem genetycznym i wymieniają je co miesiąc.
Ja dzisiaj na wszelki wypadek nie zamawiałem kury na obiad.
Rano wyszliśmy z Azorfy , miasteczka, które żyje dzięki pielgrzymom i nic tam nie ma. Droga falowała we wszystkich kierunkach i poziomach pomiędzy kończącymi się pomału winogronami, a zaczynającymi się polami słoneczników. Temperatura rosła i w końcu zrobiła się mało przyjemna, a ostatnie 7 km, po opuszczeniu Santo Domingo wyssało z nas wszystkie siły ... Do czasu az zamówiliśmy pyszne Tinto de Verano w barze naszego miejsca spoczynku dzisiejszej nocy.Leia mais