Autriche
Neustift im Stubaital

Découvrez les destinations de voyage des personnes rédigeant un carnet de voyage sur FindPenguins.
Top 10 des destinations de voyage : Neustift im Stubaital
Afficher tout
Voyageurs à cet endroit
    • Jour 7

      Dag 4, Afdalen en geluk bij ongeluk #woe

      15 septembre 2016, Autriche ⋅ 🌙 14 °C

      Vandaag ruim 4 uur afgedaald. Helaas weer geen groot succes. Ik ging zó traag... Alle kracht is uit mij. Mentaal, maar ook lichamelijk. Mijn knie (die ik met John getraind heb) houdt het goed. Maar de rest van mijn lichaam is moe. En ik ook!

      IK HEB GESTOLEN...
      De gastvrouw en haar collega's zijn niet bar vriendelijk. Evelien en ik werden flink afgesnauwd... Maar eerlijk is eerlijk, heerlijk ontbijtje!! Met oa cake!! Uit kift heb ik 2 plakjes gejat om onderweg lekker op te peuzelen... Maar karma is een b*tch. De tocht werd zwaar voor mij... Alweer.

      PFFFT MIJN LIJF WIL NIET MEER
      Het afdalen ging moeizaan. Ik voelde mijn blaren (drie joekels), de onderkant vsn mijn voeten zijn beurs en ik voel al mijn spieren. Blijk er nogal wat te hebben... Tineke trekt me er doorheen het eerste stuk. En lapt me op met zout sls ik misselijk word.

      Daarna komt Marieke alweer in actie om me de weg te wijzen als er, je verzint het niet, weer tig stenen onder mijn voeten komen... Maar er waren ook veel boomwortels. Leuk; voor de afwisseling.

      Wel vond ik het laatste stuk van de afdaling heerlijk! Heerlijke geur van bos, geluid van stromend beekje en verder niets!

      FOTO
      Op de foto zie je linksboven de hut waar we vanacht geslapen hebben!!

      WE KOMEN OP TELEVISIE
      Ongeveer halverwege komen we een tv-ploeg tegen. Of we even een stukje terug konden lopen en dan weer heen, voor de opnames voor een documantaire. Daar heb ik vriendelijk (vrees dat mijn gezicht boekdelen sprak) voor bedankt! De rest van de groep heeft een prachtig staaltje acteerwerk neergezet. Frank zou trots zujn😉

      CAPPUCHINO EN DE BUS
      Onderaan de berg in het dal was een cafe/hut. Daar heb ik heerlijke cappuchino gedronken en cola light! Verder vond ik het allemaal wel best. Voor mij geen tochten meer. Dit was mijn eindpunt!

      We pakten de bus, hilariteit onder de passagiers, naar een dorpje waar Linda (andere Linda) nieuwe schoenen kon kopen. Doe had ze nl. kapot gelopen en dat is levensgevaarlijk.

      Kreeg ik me in de bus toch een bak heimwee. Ook dat nog... Al snel konden we uitstappen en gingen mijn gedachten weer naar mijn pijnlijke lijf!

      In Oostenrijk houden ze blijkbaar siesta. Heel vervelend... Nu moesten we een restaurant zoeken om wat uurtjes door te brengen #Jippie🎉🍴☀️🍷😊

      Heerlijk gegeten (Wiener Schnitzel; what else), telefoon opgelsden én Jihn gebeld. Gezegd dat ik zou stoppen.

      KABELBAAN BUITEN WERKING
      We reden met onze busjes, die we daar hadden achtergelaten voor onze eerste klim, naar de kabel baan die ons naar boven zou brengen nasr de volgende hut. Zou... Jammer de bammer die kabelbaan was buiten werking.

      Om een lang verhaal kort te maken... Hotel geboekt. Heerlijk!!! Kleren gewassen (ja ik had wasmiddek in mijn rigzak), douche genomen, ontdekt dat er goede Wifi is!!!, schone kleren aan, John weer gebeld én Sharon en ik voelde me een stuk beter!

      UNO
      We zijn met zijn allen gaan eten en hebben daar uno gespeeld! Ik won (één potje) en toen gimgen we weer naar hotel. Lekker slapen!!

      TOCH DOORGAAN MET EXPEDITIE
      De tourleider heeft andere tocht moeten bedenken om toch bij de volgende hut te komen. De route is relatief eenvoudig. We stijgen en daar ben ik best goed in. En via datzelfde pad gaan we vrijdag weer dalen. Dat zullen mijn benen wel niet zo fijn vinden, maar zo kan ik wel de hele expeditie volgen!

      Ik voel me beter en gesterkt door de groep heb ik besloten de expeditie voort te zetten. Yes I Can!!!

      DIABETES
      Voor het eerst hardop uitgesproken dat ik misschien een pomp wil. Benieuwd hie ik hier morgen over denk...

      Het is al veel te laat! Ik ga lekker slapen!!! Sorry voor de vast vele tikfouten...
      En savoir plus

    • Jour 7

      Dag 3, Stenen, stenen & stenen #dinsda

      15 septembre 2016, Autriche ⋅ 🌙 14 °C

      Gisteren had ik geen bereik. Totaal verstoten van de buitenwereld... Vandaar dat ik nu pas kan vertellen hoe dag drie (dinsdag) verlopen is. In een woord: hel. Ik vond het de hel. 9,5 uur gelopen en doodeng.

      De dag begon prachtig! Ik had heerlijk tussen Angé en Evelien geslapen. Op diezelfde (vieze #gruwel) matras lagen ook alle andere expeditie leden... #Gezellig!

      REK EN STREK DOOR SYLVIA
      De dag begon, zoals alle dagen met de rek- en strek oefeningen van Sylvia. Dat trek elke ochtend weer veel bekijks! Deze ochtend dezen zelfs andere mensen mee. Leuk!! Om je bovenbeenspieren te rekken, moet je je been naar achteren buigen en je enkel vastpakken. Dag 1 en 2 ging dat prima, maar vandaag kreeg ik mijn been niet eens omhoog...

      ROTSEN, STENEN EN KIEZELS
      Vandaag heb ik alleen maar stenen gezien. In alle vormen en maten. Sommige wiebelden (ook al zagen ze er stevig en groot uit) en sommige lagen zó ongandig. Geen idee wie dat alpine-pad bedacht heeft, maar daar zou ik graag een hartig woordje mee spreken!

      Stel je voor: Men neme een hele hoge berg 2.300 meter, met daarop minimaal 1.000.000.000 stenen (willekeurig geplaatst in de meest onmogelijke vormen en maten), klauter via bochten omhoog en verf af en toe een steen met rode en witte verf. Voils; een pad "is born" heeft iemand bedacht. En daar moesten wij overheen.

      DIT DOE IK NOOIT MEER
      Waar anderen deze route vonden lijken op een prachtig maanlandschap, zag ik alleen maar k**stenen.

      Heldin Marieke (initiatief neemster Stichting Diabest) heeft de hele weg voor me gelopen en alle stenen aangewezen met haar stok waar ik op kon gaan staan. Soms (vask) stond ik stil en keek ik naar alle stenen voor me, maar wist gewoon echt niet hoe nu verder. Een stuk vond ik zó eng en toen ik dat overleefd had (overdrijven kan ik), heb ik gehuild. Flink gehuild. Om daarna nog meer stenen te trotseren. En als ik weer dacht, ik kan geen steen meer zien, kwamen wr nog meer stenen.

      Geef mij maar staalkabels... Echt!

      GRAPPEN EN GROLLEN
      Alexander probeert er een grap in te gooien: "Wat is de voornaam van ET?: Jodeladihiti". Gelukkig... Ik kan nog lachen.

      FOTO'S
      Heb amper foto's kunnen maken helaas. Er was een punt waarop we met zijn alllen naast elkaar zaten. Ik plofte op, jawel..., een steen. Gooide mijn hoofd naar achteren (had de hele dag in opperste concentratie naar beneden gekeken) en Wauw! Een prachtig uitzicht! Daar krijg ik helaas te weinig van mee vandaag.

      BELONING, MOOISTE LUNCHPLEK OOIT
      Zie eerste foto! De mooiste lunchplek ter wereld!!! Daar hebben we even uitgerust en flink genoten van de omgeving. Je ziet ook een foto van mij slapend op mijn rugzak.

      DE HUT
      Uiteindelijk (zal jullie verdere details besparen, maar we waren 9,5 uur verder...) kwamen we aan bij de hut. Ben op eerste het beste krukje gaan zitten (bij voordeur) en heb mijn schoenen uitgeschopt. Dit nooit meer, zei ik!

      Helaas wat chagrijnige eigenaren/medewerkers in de hut. En na zo'n rotdag komt dat rauw op je dak. Ze hadden ook al geen Wifi en geen bereik. Kon John niet bellen om ervaring te delen. Dat vond ik moeilijk...

      EINDE EXPEDITIE
      Vrijwel meteen gingen we.aan tafel waar ik de Uno regels (die Alexander volgens mij zelf verzint) uitgelegd kreeg. Super gezellig! En tijdje laten kregen we heerlijke lasagne! Na het eten even met de tourleider overlegd en besloten dat ik de volgende dag mee zou afdalen, daarna met kabelbaan naar volgende hut zou gaan en dat de expeditie dan voor mij ophoudt. Want donderdag komt er weer een dag vol stenen. En geloof mij... Dat wil ik zó niet!

      SLAPEN WANT IK KÁN NIET MEER
      Ik wilde nog gaan douchen, maar zelfs dat was te veel gevraagd. Heb deo opgespoten (het nieuwe douchen) en ben tussen mijn diabetesverpleegkundige Linda en Evelien ingekropen.

      Evelien dacht vanacht dat ik haar vriend Rob was, denk ik... Ze kwam vaak gezellig dicht bij me liggen. En ik kon geen kant op. Super krap bed voor 3 personen.

      Einde dag, einde expeditie. Dacht ik... #Cliffhanger

      DIABETES
      Vandaag weer flink geconfronteerd met diabetes. Doodsbang om hypo te krijgen, de hele dag (bij elke stop die we om de 45 minuten moeten maken om te prikken en eventueel te corrigeren) keks gegeten. Maar bij anderen zag ik soms dat ze flinke hypo's hadden. God zij dank dat ik type Lada heb en dus nog in mijn honymoon-periode zit. Mijn alvleesklier doet het soms nog. Mag wel al 6x per dag spuiten (of meer), maar heb nog weing tot geen last van hypo's en hypers. Omdat ik tijdens deze expeditie nu geconfronteerd wordt met mijn "voorland" heb ik daar wel eens moeite mee. Wil die stomme diabetes niet!

      Overigens hoef ik hier in Oostenrijk nauwelijks te spuiten! Heerlijk!! En de Free Style Libre voorkomt veel prikken.
      En savoir plus

    • Jour 3

      Dag 1; ik leef nog, en rest ook!! #zon

      11 septembre 2016, Autriche ⋅ ⛅ 7 °C

      Sorry... Geen internet gisterenavond. Dus nu pas verstuurd.

      Vanochtend ontbijtje gehad in het hotel en daarna doorgereden naar een parkeerplaats bij de start van onze route. De eerste foto is genomen vanaf de parkeerplaats. Als je midden tussen de grote wolken kijkt op die foto, zie je de hut waar we vandaag heen zijn gewandeld.

      Vanochtend dacht ik dat ik het nooit zou halen. Het leek zó ver weg! En dat was het ook...

      DE TOCHT
      We zijn vandaag in 6 uur 1.500 meter gestegen. Ik heb niet veel meer gezien dan de grond voor mijn voeten. Want iedere volgende stap moest weloverwogen gezet. Op rechts hadden we vaak een afgrond waar ik ook liever niet naar keek. Maar bij alle pauze's flink genoten van het uitzicht!

      Ik voelde me vandaag hartstikke goed! Bij de lunch wat traantjes gelaten van opluchting. Maar toch ook van angst van wat nog gaat komen. Een knuffel van Marieke hielp😊

      FOTO'S
      Vandaag tijdens de eerste 3 stops foto's gemaakt en met mijn vingers aangegeven welke stop het was. Geen idee waarom, leek heel logisch vandaag😂😂😂

      Verder zie je een foto van mij en Evelien. Zij heeft mij vandaag uit het slijk getrokken waar ik niet zelf uit kwam. Ze vertelt me ook veel over hoe zij met haar diabetes omgaat als ik er naar vraag. Super fijn!!

      Op die donkere foto zie je me over een hindernis klimmen. Geen idee waarom we die af en toe tegenkomen, maar het geeft wel afwisseling;-)

      PS Bij nader inzien foto's verwijderd, want kreeg dit blog niet verstuurd. Hoop dat het werkt!

      DE GROEP DIABEST
      We hebben elkaar er echt doorheen getrokken! Niet iedereen had het makkelijk... We hebben er ook langer over gedaan dan we dachten. Verzuurde benen, hypo's en hyperventilatie waren de uitdagingen van vandaag. Maar we zijn allemaal veilig boven gekomen!

      PAUZES
      Om de 45 minuten stoppen we zodat iedereen zijn waardes kan checken. Ik doe dat met een reader en hoef dus niet steeds te prikken. Zo fijn dat ik de Free Style Libre gesponsord heb gekregen!!

      Omdat een of ander onderzoek heeft aangetoond dat je door je hartslag af en toe flink te laten stijgen, je nachtelijke hypo's voorkomt... Doen we tussendoor ook sprintjes van 20 seconden op de plaats. Leuk....

      DE HUT
      We liggen met zijn allen op een kamer in stapelbedden. Super gezellig!! Er ligt een vreemde meneer op onze kamer. Naast mij! Dus.

      Die arme meneer weet niet wat hij meemaakt vanacht met al die alarmpjes en wekkers. En al het geritsel van de Dextro's. Vinden we grappig, dus wij zeggen niets.

      Op naar de dag van morgen! We ontbijten om 06:30 uur😱

      DIABETES
      Vanochtend niet gespoten, gezien de inspanning die we zouden gaan leveren. Flink gestegen, maar tijdens het lopen zakte het weer. De hele dag rond de 7 gezeten en niks gespoten. Fijn!! Bij het eten iets minder gespoten dan normaal. Nu liggen we in bed en iedereen is aan het zakken. Dus wat wekkers gezet voor vanacht om eventuele hypo's weg te kunnen werken. Dextro en Snelle Jelle liggen klaar!!
      En savoir plus

    • Jour 5

      Abholung des Unfallmotorrads

      3 juin 2015, Autriche ⋅ ⛅ 12 °C

      Ein herrlicher Morgen. Strahlendblauer Himmel, die Luft ist klar und vom Aussenpool des Hotels hat man einen herrlichen Blick auf die Dolomiten.

      Nach dem Frühstück befestigen wir den Hänger ans Auto und machen uns auf den 45 Minütigen Weg nach St. Leonhard. Der ADAC hat die Kostenübernahme bereits an die Abschlepperfirma gesendet, so dass das Verladen von Abschleppwagen auf unseren Hänger recht schnell geht.

      Gegen Mittag treffen wir am Hotel ein, sichern Hänger und Motorrad und verabschieden uns für die nächsten Tage von dem Krad. Es wird ja vorerst nicht mehr gebraucht. Der Rest Tages gestaltet sich in etwa so: Patientenbesuch, Eis essen, Weizen trinken, dösen, Weizen trinken, Abend essen, Patientenbesuch, Weizen trinken. Spannend ist anders…
      En savoir plus

    • Jour 7

      Stubaier Gletscher

      26 septembre 2020, Autriche ⋅ ☁️ -4 °C

      Schneetreiben, Minusgrade, es war nicht wirklich gemütlich. Aber unsere Schnecke fand den vielen Schnee toll und ein gemütliches Restaurant zum aufwärmen gab es auch.
      Wir hätten gern einen anderen Tag gewählt aber durch den Saisonstart, nächste Woche, ist die Bahn in Revision und fuhr nur gestern und heute.
      Trotzdem ein beeindruckendes Erlebnis auf 2900m.
      En savoir plus

    • Jour 4

      Stubai - den 3

      25 août 2021, Autriche ⋅ ⛅ 7 °C

      Třetí den máme v plánu opět spojit dvě etapy s cílem na Dresdner Hütte, ovšem o poznání kratší a méně náročnější. Navíc po ranní mlze, která se roztrhala krátce po zdolání sedla Niederl (2629 m n.m.), se na nás konečně celý zbytek dne usmívá horské sluníčko a dopomáhá k nádherným výhledům do okolí. Cesta až k Sulzenauhütte pak již vedla z mírného kopce, kdy míjíme pár horských jezer, z nichž to nejhezčí bylo jednoznačně modravé Grünausee. Před samotnou chatou ještě odbočujeme kousek na úžasnou panoramatickou vyhlídku. Na terase chaty Sulzenauhütte, která je cílem spousty jednodenních turistů z údolí, si opět dopřáváme polívku s točeným pivem a vyrážíme dále. Další etapa v sobě opět skrývá jedno 400metrové stoupání a následné klesání. Kráčíme podél řeky Sulzenaubach po tzv. Wilde Wasser Weg směrem k ledovci Sulzenauferner, pod kterým se nám následně naskýtá úžasný pohled na ledovcové jezero, které je plněno stékají vodou z ledovce. Zde jsme si museli na chvíli sednout a kochat se tou krásou horské přírody, než dále vystoupáme do sedla Beijloch (2672 m n.m.). Od něj již lze vidět na cíl naší cesty a po hodinovém prudkém klesání po skaliskách (a mé útrpné bolesti kolene při chození z kopce) přicházíme brzo odpoledne do Dresdner Hütte. Abych si mohl vychutnat jablečný štrúdl s kafem venku na terase, museli jsme ještě počkat, než se uvolní místo u jednoho z mnoha stolů po jednodenních turistech. Večeři si již dáváme uvnitř (já skvělé Käsespätzle) a přemýšlíme, jak od následujícího dne poupravit plán naší cesty.En savoir plus

    • Jour 5

      Dresdner Hütte

      4 juillet 2012, Autriche ⋅ ⛅ 13 °C

      Stubaier Höhenweg - Etappe 5

      Ausgangspunkt:
      Startpunkt der Tour ist die Dresdner Hütte

      Einkehrmöglichkeit:
      Es gibt leider keine Einkehrmöglichkeiten auf der gesamten Tagesetappe

      Beschreibung:
      Diese Etappe ist eine ausgesprochen kurze Tour, die man auch sicherlich mit der darauf folgenden Tour zur Nürnberger Hütte hätte verbinden könnte. Wir haben dies im Vorfeld nicht gemacht und waren zufrieden mit dieser Entscheidung. Zwar war es nicht unser Erstreben früh am Etappenziel anzukommen, aber da das Wetter bei Tagesbeginn eh schlecht war und nicht nach einer zeitnahen Verbesserung, sind wir direkt nach dem Frühstück los gezogen.
      Man umwandert erst einmal die Mittelstation um dann in den der Hütte gegenüberliegenden Hang einzusteigen. Im Hang geht es gerade hinauf bis zur Kreuzung, an der man sich für einen der beiden Wege entscheiden muß. Geht es weiter rauf über den "Großen Trögler" oder recht herüber zum Peiljoch. Wir haben uns aufgetrennt, sodaß ich die Tour zusammen mit Mike über das Peiljoch gegangen bin. Es geht also weiter, zunächst leicht beraufauf, dann etwas kraxeliger bis eine Felsebene erreicht wird. Am Peiljoch angekommen wird man von zahllosen Steinhaufen begrüßt. Von hier aus hat man ebenfalls einen grandiosen Blick auf den Stubaier Gletscher im Nachbartal. Sagenhafter Blick und ein Steiler Abstieg liegen vor dem Wanderer, immerzu begleitet vom Schmelzwasser, das den Bach speist. Vorbei an der "Blauen Lacke" ist es nun nicht mehr weit bis zur Sulzenau Hütte, die einen tollen Blick auf die Sulzenaualm und das Tal bietet

      TAGS:
      Sulzenau Hütte, Dresdner Hütte, Stubaier Höhenweg, Stubaital
      En savoir plus

    • Jour 4

      Neue Regensburger Hütte

      3 juillet 2012, Autriche ⋅ ⛅ 10 °C

      Stubaier Höhenweg - Etappe 4

      Ausgangspunkt:
      Startpunkt der Tour ist die Neue Regensburger Hütte

      Einkehrmöglichkeit:
      Es gibt leider keine Einkehrmöglichkeiten auf der gesamten Tagesetappe

      Beschreibung:
      Start ist an der Neue Regensburger Hütte, die am Morgen noch wild romantisch von den umliegenden Berggipfeln liegt. Im Tal liegt meist noch der Frühnebel, während hier oben bereits schon die Sonne auf die Wanderer scheint. Direkt hinter der Hütte erstreckt sich ein riesiges Hochmoor artiges Flachland, das von zahllosen Bächen durchschlängelt wird und deren Fauna bunt und vielseitig daher kommt. Der Weg ist meist gut befestigt, wobei ein Fehltritt schnell zu nassen Füßen führen kann, da der Untergrund sehr weich, naß und unberechenbar tief ist.
      Der Blick zurück berauscht, denn das Farbenspiel über dem Moor ist grandios, während sich der Wanderer den Schneefeldern nähert. Zunächst geht es seicht berauf bis das erste Karfeld erreicht ist. Hier beginnen die Schwierigkeiten, denn der lose Fels und die Geröllfelder müssen durchquert werden. Altschnee Felder erschweren ebenfalls den Aufstieg der wegen der durchgängig guten Markierung trotz Allem gut zu erkennen ist.
      Schon im Schneefeld kann man beim zurück Schauen den Falbesoner See sehen. Zum Grabagrubennieder ist noch etwas Kraxelei nötig, aber der Ausblick oben ist fabelhaft. Man sieht den Mutterbergsee und ist überrascht, wie weit die Dresdner Hütte noch weg ist. Und in der Tat ist bis hier gerade einmal die Hälfte geschafft und es liegen noch einige Höhenmeter vor dem Wanderer. Es geht bergab, bis zu einer Anhöhe, deren Aufstieg mit Seilen gesichert ist. Ein toller Platz zum Rasten! Weiter bergab geht es runter bis an die staubige Zufahrtsstraße, der man einige huntert Meter folgen muß, um dann links noch einmal den kurzen Aufstieg zu bewältigen, der den sattel überquert um dann weiter bergab zur Dresdner Hütte zu gelangen

      TAGS:
      Neue Regensburger Hütte, Dresdner Hütte, Stubaier Höhenweg, Stubaital
      En savoir plus

    • Jour 5

      Stubai - den 4

      26 août 2021, Autriche ⋅ ⛅ 10 °C

      Čtvrtý den jsme se nakonec rozhodli využít poslední předpokládané slunečné počasí tak, že dopoledne vystoupáme po 4 km dlouhé stezce o 450 metrů výše ke stanici lanovky Bergstation Eisgrat, která stojí u paty velkého stubaiského ledovce. Zde nasedáme do lanovky a necháváme se vyvézt na panoramatickou vyhlídkovou plošinu zvanou Top of Tyrol ve výšce 3210 m n.m. na vrcholu hory Schaufeljoch. Za krásného počasí zde byl úžasný pohled na všechny strany, takže jsme mohli spatřit všechny důležité tyrolské alpské vrcholy nebo Dolomity. Lanovkou následně sjedeme zpátky a jdeme se ještě podívat do ledové jeskyně Eisgrotto, kde zůstává po celý rok konstantní teplota 0 °C. Za cenu 6,5 € jsme čekali více než jen krátký okruh pod ledem, ale i tak to byl zajímavý zážitek. Zatímco Zdena s Lukášem se rozhodli odtud do údolí sejít pěšky, já jsem se s Tomášem kvůli svému kolenu rozhodl převýšení 1200 metrů raději zdolat lanovkou Eisgratbahn. Zážitkem byla i samotná cesta prostornou kabinkou s 24 koženými sedačkami (a wifi) a výhledy do okolí, kdy jsme obdivovali technické provedení celé supermoderní lanovky. Dole jsme se napojili na turistickou stezku Wilde Wasser Weg a procházeli malebné údolí Mutterbergtal podél divoké řeky Ruetz, cestou jsme míjeli několik vodopádů včetně úchvatného Grawa-Wasserfall, padajícího z výšky 180 metrů, a po zhruba 10 kilometrech jsme nastoupili do autobusu, který nás zavezl do Neustiftu. V místním kempu jsme stihli postavit stany dříve než začalo pršet, vysprchovali se v luxusních sprchách s rádiem a v restauraci jsem ochutnal místní specialitu Tirolel Gröstl.En savoir plus

    • Jour 6

      Noch keine Unterkunft für heute.

      9 août 2020, Autriche ⋅ ☀️ 19 °C

      Entspannt suchen bei einem Kaffee, nach einem netten Gespräch mit einem Busfahrer aus Aalen, der hier arbeiten weil es bessere Arbeitsbedingungen sind. Woher kommsch du? Ich: aus Oberndorf am Neckar. Er: a da wo dia Fasnet so schee isch. I war a Hex in Aalen...En savoir plus

    Vous pouvez également connaitre ce lieu sous les noms suivants:

    Neustift im Stubaital, Нойштифт, نیوسٹفٹ ام سٹوبائٹل, Нойштифт-им-Штубайталь, Нойштіфт-ім-Штубайталь, 施图拜谷地新施蒂夫特

    Rejoignez-nous:

    FindPenguins pour iOSFindPenguins pour Android