Tarija

Hadden we ons tot nu toe alleen nog maar via 4x4 wagens verplaatst, dan was het nu toch echt tijd om ook de bus eens te gaan proberen. Het begint al goed als Ellen wilt gaan zitten en de rugleuning kapot blijkt te zijn en alleen maar in de ligstand kan. Gelukkig zijn er nog andere plaatsen vrij in de bus! Eenmaal onderweg had het ons niet verbaasd als er een aflevering van 'de gevaarlijkste wegen ter wereld' hier zou zijn opgenomen. Ondanks de route rijdt onze chauffeur heel erg netjes door het mooie landschap en met Tarija in zicht begint de bus toch nog ineens te sputteren. Langzaam rijden we de berg af en komen we gelukkig heelhuids aan.

Het stadje zelf is al iets moderner dan wat we tot nu toe van Bolivia hebben gezien, maar als we dan toch in de wijnhoofstad zijn dan moeten we ook gaan proeven natuurlijk! Omdat de wijnvelden niet heel dicht bij elkaar liggen en het openbaar vervoer niet heel goed geregeld is, besluiten we een toeristische wijntour te doen om zo veel mogelijk van het gebied te kunnen zien. Zo heel toeristisch is de tour ook weer niet, want we delen maar met z'n vieren een taxi. Samen met een andere Boliviaan, Fransman en de gids gaan we eerst naar een moderne wijnboer. Dit is een wijnboer zoals we, verwend als we zijn, ze al kennen. De wijn smaakt ons best goed, maar had iets langer op temperatuur mogen komen. Boliviaanse wijn wordt vooral gepromoot als de hoogste wijn ter wereld op 2100mt hoogte.

We vervolgen onze trip naar Casa Real. Hier wordt de wijn van de eerste wijnboer gebotteld én hier wordt de nationale drank Singani gemaakt. Dit is destilaat van wijn, net zoals de pisco of cognac, alleen dan gemaakt van 100% muscatel druif. Jawel, de zoete druif soort. Dit is de meest gekweekte druifsoort hier en de meeste wijn wat hier wordt gedronken is ook zoet. Terug naar de Singani, want we zijn eigenlijk positief verrast! Dit omdat we er van uit gingen dat dit weer een enorm sterke drank was welke wij, als laffe borrelaars, niet kunnen hebben. De scherpte viel mee én de cocktail hiermee is helemaal lekker. "Tsu fly" is de naam van de cocktail en bestaat uit Singani met ginger ale, ijs en limoen. Jammer dat Singani niet in Nederland te koop is!De naam is trouwens ontstaan, omdat een gringo (buitenlander) dit drankje altijd dronk. Op een moment zat er een vlieg op zijn glas en hij wilde deze wegjagen door te zeggen.. tsu fly! Dit vond men behoorlijk grappig en de naam is ontstaan.

We vervolgen de tour naar Casa Vieje - het oude huis. Hier worden alleen maar artisanale wijn gemaakt welke van een beetje zoet naar extreem zoet gaan. We staan in een kringetje en we moeten 10 wijnen proeven. Ellen krijgt de eerste en neemt een slokje en mag vervolgens het glas doorgeven aan Robert, maar niet voordat ze Robert officieel heeft uitgenodigd om mee te drinken. Als ze dit vergeet, moet ze zelf 2 slokken nemen. Normaal gesproken helemaal geen straf zou je zeggen. De laatste persoon is de 'gelukkige' en die moet er voor zorgen dat het hele glas leeg is. Dit gaat zo met alle wijnen. In een record tijd hebben we de top 10 minst lekkere wijnen aan onze lijstje toegevoegd.

Naast de wijntour hebben we vooral heel lekker gegeten in Tarija. Voor enorm weinig geld! Een 3 gangen lunch voor 18 Bolivianos (nog geen €3,-) is al een feest. Laat staan de verse vis op de BBQ welke we zo gaan eten! We waren echter iets te vroeg in het restaurant waardoor we dus al begonnen zijn aan de zoete witte wijn, terwijl de eigenaresse een beetje aan het stressen is om de bbq op tijd aan te hebben. Geen haast, we gaan morgen pas met de bus naar Potosí! Salut.Read more