Återställ sökningen
Cornelia goes Maroc
  • Cornelia's camperreis
  • Cornelia's camperreis

Cornelia goes Maroc

En 49-dags äventyr från Cornelia's camperreis Läs mer
FöljÖversiktÖversiktKalenderKalenderFotonFotonDelaDelaBucket list
Nyast först
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocResenär
    3

    Olhao

    28 februari 2024, Portugal ⋅ 🌙 14 °C

    Geen wekker vanmorgen, lekker lang geslapen en in bed lezen tot het warm werd. Niets hoeven dat is toch wel weer heerlijk.
    Ik had net mijn ontbijt naar binnen toen Franka belde, ze waren al in Olhao, sterker nog ze stonden op dezelfde camperplaats. We zouden morgen gaan lunchen maar we besloten dat het vandaag ook goed lunchen zou zijn. Ik moest nog mijn tanden poetsen etc. dus we spraken af op het terras tussen de twee markthallen voor een kop koffie. Wat is dat toch leuk om elkaar te treffen in een heel andere omgeving dan je thuis gewend bent.
    Lekker gekletst want we hadden elkaar al een tijdje niet gesprokenen. En toen naar de overkant naar de Indian Hut voor een overheerlijke lunch met zicht op de markthallen. Margot we hebben je wel gemist want eigenlijk hoorde jij er ook bij te zijn 😃
    Weer terug naar de camperplaats waar ik mijn camper eens goed opgeruimd heb, een beetje het ergste zand er uit geveegd en gepoetst. Daarna nog met Franka door Olhao gewandeld, ze wist een straatje waar stenen wasbakken met wasborden buiten op straat staan. Die had ik nog niet eerder ontdekt. Heel bijzonder om dat smalle doodlopende straatje te zien en te beseffen dat er zo gewassen werd of misschien nog wel wordt?
    Langs de boulevard weer terug, blijft een mooi stadje Olhao.    Läs mer

    Se översättning
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocResenär
    1

    Naar Sao Bartelomeu de Messines

    29 februari 2024, Portugal ⋅ 🌬 15 °C

    Vanmorgen lonkten de markthallen met een terras, koffie en een pastel de nata. Maar ik kon me beheersen en heb braaf yogurt met havermout als ontbijt gehad.
    Dan zoeken naar de dichtsbijzijnde Decathlon om wandelschoenen te gaan kopen voor de wandeltocht met Justus. Er was er een in Faro en dat was op de weg naar S.B. de Messines.
    Wat een grote winkel zeg! Ik had al gedacht dat het niet eenvoudig zou zijn met mijn maat 41, en voor wandelschoenen neem ik altijd een maatje groter dus 42, want de vrouwen in Portugal zijn toch wel een stukje kleiner dan ik ben. Eerst even zelf proberen maar ik weet niet welke schoenen voor een gewone wandeling, voor een trekking of voor de bergen zijn en alles staat er natuurlijk in het Portugees op. Een vriendelijke jongedame kon mij helpen om aan te wijzen welke schoenen ik moest hebben, maar dan nog in 42............. Ik zei al dat ik het geen probleem vond om mannenschoenen te dragen maar dat hielp niet want die waren er ook niet in 42. Gelukkig vonden we in de categorie dames achter een paar andere schoenen een paar in maat 42, pfffffff gelukkig, ik ben er erg blij mee 😃
    Ook nog even gekeken voor een ander stoeltje want die ik mee heb zit niet echt lekker en ja hoor dat ging heel snel. Het is een quechua geworden, wel veel zwaarder dan mijn andere stoeltje, maar dat maakt in de camper niet veel uit.
    Nog even naar de Lidl voor water, brood en soeppakket, want ik ben van plan om een paar dagen in S.B. de Messines te blijven staan en niet meer te gaan rijden.
    Onderweg toch gezwicht voor de verleiding van een abatenado, grote zwarte koffie, en mijn eerste pastel de nata 😋
    Sinds een paar dagen loopt mijn bloeddruk toch weer steeds een beetje op. Vanmorgen toch maar een pil genomen, ben benieuwd of het vanavond minder is en ik ben benieuwd waar het door komt. Tijdens de hele Marokkoreis waar het toch soms behoorlijk druk was bleef ie steeds goed. Het enige dat ik kan verzinnen is dat ik nu meer koffie drink dan in Marokko. Vandaag dus maar 1x koffie, we zullen zien hoe het gaat.
    En dan weer op weg naar de camping, wat ligt die toch in een prachtig berggebied. Als ik de camping oprijd voelt het als thuiskomen, heel fijn, ik krijg een prachtige ruime plek beneden op de camping. Zonnepaneel direkt neergezet want op deze camping is geen stroom.    Läs mer

    Se översättning
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocResenär

    Slow living in S.B.M.

    1 mars 2024, Portugal ⋅ 🌙 11 °C

    Vandaag even helemaal niks......... Lekker in het zonnetje mijn boek uitgelezen waar ik al weken mee bezig was. Koffie drinken bij de buren. Lekker soepje gekookt. Wat een fijne dag vandaag!

    Se översättning
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocResenär

    Nog even chillen in S.B.M.

    2 mars 2024, Portugal ⋅ ☁️ 13 °C

    Het begon vanmorgen vroeg te regenen, dat stond niet op het weerbericht gisteren. Snel eruit om het zonnepaneel naar binnen te halen. Later verscheen er een heerlijk zonnetje, zonnepaneel weer naar buiten.
    Zo ging het vandaag steeds, zonnepaneel binnen, zonnepaneel buiten. Tot de buurman zei dat het zonnepaneel gewoon buiten kon blijven als het regent. Dat is een hele geruststelling, maar ik wil het toch graag binnen halen als het hard regent, dan levert het toch weinig op.
    De volgende plekken hebben ook geen electriciteit en het is fijn om te weten dat ik het met dit zonnepaneel allemaal prima redt. Ben nog wel benieuwd hoe dat zal zijn als het een hele dag regent?
    Tijdens de zonneschijn lekker de route richting Lissabon uitgestippeld. Fijn om weer nieuwe plannen te maken.
    Vanmiddag tijdens het weggooien van afval kwam ik naast de vuilcontainers een kudde varkens tegen, leuk om te kijken naar hun gewroet in de natte aarde en ze dan op te zien kijken met een hele zwarte neus 😃
    Morgen weer op weg, alvast weer een beetje rijklaar maken voor de reis.
    De bloeddruk is weer omlaag dus vandaag geen pil, ben toch benieuwd wat de trigger is waardoor het omhoog gaat. Ga de komende tijd goed in de gaten houden wat het zou kunnen zijn.    Läs mer

    Se översättning
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocResenär
    1

    Amendoeira do Campo

    3 mars 2024, Portugal ⋅ ⛅ 11 °C

    Eerst naar de Intermarché om boodschappen te doen, te tanken en natuurlijk een abatenado met een pastel de nata 😋
    Over de hoogste bergen van de Algarve, Monchique, op weg naar Amendoeira do Campo naar een oud Landhuis dat o.a. gebruikt is voor bijeenkomsten van de vrijmetselaars.
    Het wordt gerund door een Nederlander Raymond en een Portugees Nelson.
    Ik ben reuze benieuwd.
    Wat een prachtige route weer, in de bergen geen gelegenheid om foto's te maken, maar daarna gaat de weg door een lieflijk heuvellandschap waar de kleuren bijna zeer doen aan je ogen. Het heeft voor Portugese begrippen veel geregend en het gras en de wilde bloemen zijn ontploft lijkt het wel. Op dit soort wegen meer gelegenheid om te stoppen voor foto's.
    Nog even offroad gereden een onverharde weg in omdat het landschap er zo mooi uitzag en ik van bovenaf foto's wilde maken. Toen ik na zo'n 10 km in de diepte zag dat er water stond en diepe sporen zag van waarschijnlijk een tractor toch maar weer omgedraaid, was wel de moeite waard, je rijdt daar helemaal alleen en er is geen huis te zien alleen maar die weelderige kleuren.
    Rond 15.00 uur aangekomen op het landgoed, het is werkelijk prachtig en heel groot, in de vorm van een U.
    Ik mag gaan staan waar ik wil en krijg een rondleiding over het landgoed van Raymond. Wat eens een hotel is geweest en weer moet worden zijn nu nog gebouwen waar geen glas in zit en er ontbreekt overal elektra. De mannen hebben zelf ook geen elektra. Er is nog veel werk aan de winkel. Ik vertel ze over workaway, dat zou hen kunnen helpen met het vele werk dat nog gedaan moet worden.
    Raymond vertelt dat de gasten van de Engelse buscamper een wijn komen drinken met wat hapjes. Als ik ook wil komen ben ik van harte welkom.
    Maar wel vroeg want als het donker wordt is er geen verlichting.
    Om 16.00 uur ga ik richting de Adega en al spoedig komen Isabel en George binnen. Jammer dat ik besloten heb geen alcohol meer te drinken want het is wel heel leuk hoe Raymond vertelt over de regionale wijnen die ze schenken. Ik vraag of ik ook met de hapjes mee kan doen en bestel een sinaasappelsap.
    Als de wijn geschonken is komt Nelson met de hapjes, het zijn ware kunstwerkjes en ze smaken net zo lekker als ze mooi zijn.
    Met z'n 4en hebben we een leuk gesprek, o.a. over wijn, eten en kaas. Waarop de Engelsen kaas uit de camper gaan halen om ons te laten proeven van kaas die ongeveer 5 jaar gerijpt is in een grot en daarna verpakt is in was, zoals je bij ons ook wel eens de Edammer ronde kaas verpakt ziet. Wat smaken de kaasjes heerlijk, ik neem van elk maar 1 plakje want de kaas is wel heel zout.
    Nelson verdwijnt weer en komt met een schaal met nog allerlei hapjes terug. Ik hoef niet meer te eten vanavond 🤣

    Als je meer over het landgoed wilt weten www.hfrresort.com    Läs mer

    Se översättning
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocResenär

    Wandelen naar Alfarrobeira de Baixo

    4 mars 2024, Portugal ⋅ ⛅ 13 °C

    Het wordt hoog tijd om de nieuwe wandelschoenen in te lopen en mijn conditie te testen voor de wandeltocht met Justus binnenkort.
    Dus eerst maar rustig aan vanmorgen 😃
    Om 08.00 uur werd het heerlijke, in een houtgestookte oven, gebakken brood bij de camper gebracht, samen met een broodmes. Gisteren zei ik dat ik geen brood wilde bestellen omdat ik het niet zelf kon snijden. En meteen werd er gezegd dat ik wel een broodmes kon lenen, wat fijn!
    Een heerlijk brood en daarbij een lekker kopje koffie in de zon.
    Rond half 12 op weg gegaan. Ik wilde eigenlijk gewoon door het prachtige landschap lopen, maar kon nergens een plekje vinden dat laag genoeg was om over het gaas en daarboven prikkeldraad te klimmen. Dan maar over de weg richting Alfarobeira de Baixo. Ik hoopte dat ik nog kleine boerenweggetjes tegenkwam om van de weg af te kunnen gaan. Die waren er wel maar ze waren allemaal afgesloten met een hek voorzien van ketting en hangslot.
    Het bleef dus langs de weg lopen, maar wel met mooie uitzichten links en rechts op het prachtige landschap. Halverwege nog even van de weg af om een mooie bogenbrug te kunnen zien.
    Mijn schoenen zien er al minder nieuw uit 😄
    Bij thuiskomst weer even een rondje gemaakt langs en in het landhuis. De gangen buiten met de pilaren lijken net van een klooster te zijn. Binnen in de ruimtes gekeken die hotelkamers moeten worden, allemaal met prachtig uitzicht.
    En in de kapel geweest, dat is toch wel een bijzonderheid dat die bij dit landgoed hoort.
    De kapel is al helemaal klaar, maar wat moet er voor de rest nog veel werk verricht worden voordat dit enigszins in gebruik kan worden genomen!    Läs mer

    Se översättning
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocResenär

    Verjaardag

    5 mars 2024, Portugal ⋅ 🌙 12 °C

    Het eerste cadeau was vanmorgen het zonnetje. Wat heerlijk om in het zonnetje te ontbijten op deze prachtige plek.
    Vandaag wilde ik naar het meer van de buren lopen en heb voor mijn verjaardag een picknickmand besteld die bij het meer bezorgd kon worden.
    Eerst nog even naar de buurvrouw voor een praatje, zij rijdt ook alleen in de camper. Ze heet Susanna en komt uit Zwitserland. Vandaag vertrekt zij weer voor een workaway-afspraak op een uur rijden van hier en zij past ook op huizen/dieren. Grappig zoveel overeenkomsten als er zijn.
    Eindelijk klaar voor de wandeling vraagt Susanna als ik op pad wil of ze een foto mag maken. Dat lijkt me wel leuk een verjaardagsfoto. De foto's waar ik een opklapkrukje in mijn hand heb zijn van haar. Het opklapkrukje is om over het hek van de buren te kunnen klimmen. Dat viel nog niet mee met dat prikkeldraad bovenaan en lekker handig met die lange rok maar het is me toch gelukt, wel met een gat in mijn rok 🫤
    Wat is het mooi om door de heuvels naar het meer toe te lopen. Er staan bloemen in de prachtigste kleuren tot mijn knieën hoog. Rondom het meer gelopen tot ik een mooi plekje vond om te gaan zitten. Het was er zo stil en mooi, dat was het tweede cadeautje. Of eigenlijk was het mijn vierde cadeautje. Het eerste kreeg ik van Isabel en George voordat zij weggereden, heerlijke citroenkoekjes, het tweede was het zonnetje, het derde polswarmers die Susanna gebreid heeft.
    Ik heb daar lang zitten denken, dankbaar voor het feit dat ik hier nu zo op deze dag op deze schitterende plek in het zonnetje in complete stilte mag zitten, dat had in december toch heel anders af kunnen lopen.
    Het afgelopen jaar heb ik best wel moeite gehad met het feit dat ik 70 ging worden omdat ik me realiseerde dat dan echt de laatste fase van leven in zou gaan. En wat heerlijk dat ik dat allemaal geaccepteerd heb en vandaag dankbaar 70 mag worden.
    Rond 2 uur kwam Nelson aanlopen met de picknickmand, wat was die goed gevuld met allerlei lekkere dingen. Broodje met rauwe ham, mozarella, pesto en rucola; sandwich met zachte geitenkaas en chutney; pot vruchtenyoghurt met veel frambozen onderin; jus d'orange; water; nootjes en koekjes.
    Ik kreeg het lang niet allemaal op, morgen eet/drink ik de rest nog op.
    Om 4 uur weer terug naar het landhuis met nu ook nog de picknickmand mee. Bij het hek aangekomen heb ik mijn rok maar uitgedaan dat ging een stuk beter.
    Picknickmand wegbrengen en toen was er nog een verrassing, Nelson had een verjaardagstaart gemaakt, bestond uit een soort fudgecake met aardbeien.
    Maar eerst nog een andere verrassing, ik heb een granaatappelboom mogen planten op mijn verjaardag, die heet voortaan de Corneliaboom 😃
    Wat een heerlijke verjaardag ❤️    Läs mer

    Se översättning
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocResenär

    Nog een dagje zon

    6 mars 2024, Portugal ⋅ ☁️ 12 °C

    Vandaag zou ik doorgaan richting Evora. Toch eerst even naar het weerbericht gekeken. Ze voorspellen vanaf morgen slecht weer met regen en flinke wind.
    Vanmorgen was het hier nog zulk mooi weer dat ik besloten heb om deze dag te genieten van de zon en op een regendag te gaan rijden. Daar heb ik geen spijt van, een heerlijk dagje met wat klusjes zoals het gat in mijn rok dichten, foto's op mijn sd-kaart zetten omdat mijn telefoon vol raakt, soepje koken, afwassen en lekker lezen in de zon.
    Misschien blijf ik hier morgen ook nog, ik heb bedacht dat ik voor mezelf een plekje maak in het gebouw dat vlakbij staat. Nee niet het fotogenieke skelet huisje, dat is beslist niet waterdicht ☔ Maar het stenen huisje waar weliswaar geen ramen en deuren in zitten maar waar het dak er wel heel stevig uitziet. Daar heb ik meer ruimte dan in de Octobus. Ben benieuwd wat het weer morgen gaat doen. Vanmiddag rond 3 uur was het bewolkt en plotseling helemaal windstil, dat is een gekke gewaarwording zeker als er slecht weer opgegeven wordt. Gisteren hoorde je op de video bij het meer de wind nog in de microfoon van de telefoon kraken, maar vanmiddag alleen maar vogels die fluiten. Rond half 5 begon het weer een beetje te waaien. Ben benieuwd wat morgen brengt.    Läs mer

    Se översättning
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocResenär
    11

    En toen een dagje regen

    7 mars 2024, Portugal ⋅ ☁️ 10 °C

    Het ging flink tekeer vannacht en vanmorgen. Eerst de sfeerverlichting aan en toen ik uit mijn zijraam keek stonden er overal plassen, dan maar lekker koffie zetten 😃
    Toch het zonnepaneel buiten gezet, want alles wat er bijgeladen wordt is meegenomen, maar wel het zonnepaneel op een opstapje gezet want anders stond ie helemaal in de blubber.
    Mijn fietsje en koelbox, verpakt in aluminiumdoek, had ik gisteren al in de gang van het huisje gezet om te zorgen dat ze niet wegwaaiden en te nat werden, dat was goed gelukt.
    Na een hoop getreuzel besloot ik dat ik een sandwich ging eten in een soort restaurantje met als specialiteit gerookte ham van zwarte varkens, dat was 4 km verder, een klein uurtje lopen, en dat wilde ik graag lopen om weer eens te trainen en mijn schoenen verder in te lopen.
    Op weg met mijn regenbroek alvast aan, want die is onderweg moeilijk aan te krijgen, gehuld in drie vesten, poncho in mijn rugzak, begon ik aan de trip. In het begin miezerde het nog wat, maar niet genoeg om mijn poncho aan te doen. Daarna liep ik lekker in het zonnetje tot ik het zo warm kreeg dat ik nodig het dikste vest uit moest doen. Langs de weg het bord Velocidade controlada 50 km, dat heb ik niet eerder in een ander land gezien, het betekent dat als je harder rijdt dan 50 km springt het stoplicht op rood. Dan moet je wachten en heeft het harder rijden geen zin gehad. Dit gebruiken ze dikwijls vlak voor een dorp of stadje, je krijgt geen bekeuring oid
    Ik heb dus maar even mijn pas vertraagt om niet voor een rood stoplicht te staan 😂
    Het was overal behoorlijk nat en mijn schoenen zien er nu beslist niet nieuw meer uit 😃
    Mooi kerkje onderweg en veel ooievaars die gaan nestelen.
    Bij het restaurantje aangekomen eerst die regenbroek maar uit die niet nodig was onderweg.Een abatenado en een sandwich met kaas en gerookte ham besteld, dat was een hele hap, maar lekker.............. 😋
    Het restaurantje bestond uit een toonbank met 4 tafeltjes. Toen ik aankwam stond natuurlijk de televisie aan, er was een man in rolstoel die met een andere man aan een tafeltje zat en een man die voor de toonbank bleef staan alsof het een bar was. Hij had een espresso, een alcoholisch drankje in een klein glas en hij gaf de hele tijd met luide stem commentaar op wat er op de televisie gebeurde. Voordat hij weg ging bestelde hij nog een fles rode wijn en rekende niet af maar liet het in een beduimeld boek opschrijven.
    Een mooi tijdje blijven zitten, mensen kijken en boek lezen.
    Omdat de regenbroek op de heenweg niet nodig was ging die in de rugzak evenals de poncho. Maar dat was buiten de waard gerekend, na een kwartier begon het te regenen. De poncho had ik snel aan, maar met die grote, hoge wandelschoenen kreeg ik de regenbroek echt niet aan onderweg. Nou ja, rok ophijsen tot die onder de poncho verdween en gaan met de banaan.
    Toen ik terugkwam was ik blijkbaar heel nat om te zien want Raymond zei kom toch binnen! Maar ik had geen zin om de hele Adegavloer zeiknat te maken met mijn poncho en mijn blubberschoenen. Dus naar het huisje, toch wel makkelijk zo dichtbij, eerst de poncho maar uit en daar over een stoel gehangen. Dan verder strippen in de camper, de legging, rok en sokken waren behoorlijk nat. Geen probleem, dan maar vast de pyama aan. Soep als avondeten, fijn dat dat al klaar was.
    Een hele goeie dag, heerlijk om toch te gaan wandelen en je niet tegen te laten houden door het weer.    Läs mer

    Se översättning
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocResenär
    Eerste parkeerplek
    Tweede parkeerplek1OorverdovendIn deze straat sta ik nu

    Naar Sintra

    8 mars 2024, Portugal ⋅ 🌧 14 °C

    Het plekje waar ik stond was al behoorlijk drassig en ze gaven vanaf 13.00 uur tot overmorgen nog meer regen op.
    Wat te doen? Ik was bang dat ik niet meer van mijn plekje af kon rijden omdat het dan nog natter en drassiger zou zijn.
    Besloten om vandaag te vertrekken, maar op mijn gemakkie zo tegen 12.00 uur.
    Vanmorgen was er nog een heerlijk zonnetje, lekker ontbijten op de veranda van het huisje en daarna pas inpakken.
    Gelukkig kwam ik zonder hulp van mijn plekje af 💪
    Toen ik vertrok begon het te regenen, een uurtje vroeger dan aangekondigd, goeie timing 😃
    Op weg naar Sintra, met dit weer geen sightseeing dus besloot ik de tolweg te nemen. Bij het poortje piepte mijn tolbadge niet en de slagboom ging niet open. In z'n achteruit om de baan ernaast te nemen met de groene V die eigenlijk voor de tolbadges is, daar zit helemaal geen slagboom voor. Ik was er al doorheen toen ik besefte dat ik opnieuw geen piepje had gehoord, hoe kan dat nou? Toen Meria en Lieke er waren werkte de badge perfect.
    Bij de volgende tolpoort ging de slagboom weer niet open en ik drukte op de knop voor informatie. Een vrouw vroeg wat er was en toen ik het vertelde zei ze druk maar op de groene V en ja hoor de slagboom ging open en ik kon doorrijden.
    Maar toch klopte het niet, ik was er over aan het nadenken toen ik me herinnerde dat ik wel eens gelezen had dat iemand dat gedaan had, onwetend, en toen een dikke bekeuring gekregen had, oh jee deze herinnering was te laat 🫤 Waarschijnlijk liggen er als ik thuis kom 2 dikke boetes op me te wachten, ik herinner me dat het over 600 euro ging? Hoop dat ik het mis heb.
    De volgende poortjes maar iedere keer gewoon betaald, dat ging prima.
    Misschien doet de badge het niet meer omdat het een nieuw kalenderjaar is? Geen idee ik ga het uitzoeken.
    In Sintra aangekomen in een dikke regen met harde wind.
    Ik heb geen foto's van vandaag anders dan uit de auto vandaan, door de regen zat ik vast n mijn Octobus.
    Valt niet mee om in Sintra een parkeerplek te vinden. De eerste was wel mooi maar de kans dat ik daar alleen zou staan was behoorlijk groot, dus de stad in. Diverse plekjes geprobeerd en uiteindelijk in een straat geparkeerd waar huizen staan, dat voelt wel beter.    Läs mer

    Se översättning
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocResenär

    Sintra ontdekken

    9 mars 2024, Portugal ⋅ 🌬 11 °C

    Goed geslapen in de straat, wel gek dat mijn fietsje naast mij in het gangpad staat, dan kan ik in ieder geval niet uit bed vallen 😂
    Mijn plan was om naar het museum te gaan vandaag, dat ging om 12.00 uur open.
    Lekker lang in bed gebleven want ik hoorde de regen en de wind nog steeds, zelfs even onweer.
    Met slecht weer is het busje toch best wel klein.
    Rond half 11 was het droog en ging ik op weg om toe te geven aan mijn ochtendverslaving: Koffie ☕
    In een piepklein zaakje waar ze allerlei variaties op croissantjes 🥐 verkochten mijn abatenado gescoord.
    Er zaten een tafeltje naast mij twee bijzonder uitziende vrouwen. De een was een wat oudere vrouw, moet ik nodig zeggen 😂🤣😂, nogal bijzonder gekleed en ze had een zwart hoedje op dat leek op een Minnie Mouse hoofd, maar dan waren de oren twee punten die omhoog staken, een grote vierkante, zwarte bril en voor zover ik kon zien tatoeages tot aan haar gezicht.
    De andere vrouw was een stuk jonger, met Françoise Hardi haar en ook onder de tatoeages.
    Ik knoopte een gesprekje met ze aan en het bleek dat de oudere vrouw eigenaresse was van de tattooshop aan de overkant en dat de jongere vrouw een gasttattooëerder was vandaag.
    Jammer dat ik geen foto van ze gemaakt heb, helemaal vergeten door het gesprekje.
    Ik mocht bij ze komen kijken zeiden ze. Na mijn koffie gedronken te hebben, telefoon wat opgeladen en mijn boek gelezen ben ik inderdaad even de tattooshop ingegaan. Wat een bijzondere sfeer, alles zag er heel exotisch uit en de gasttattooëerder was met iemand bezig. Ik mocht rondkijken in de shop maar niet door het gordijn naar achteren want daar werd prive getatoeëerd. De oudere vrouw zag ik niet, die was waarschijnlijk achter het gordijn bezig een borst, bil of nog intiemer te tatoeëren. Ook hier geen foto's want er zaten allemaal vrouwen in de shop te wachten, dan vind ik het gek om te fotograferen.
    Het was nog steeds droog dus ik besloot eerst even naar het oude centrum te lopen. Ik ben al eens in Sintra geweest, vanuit Lissabon met de trein, maar was toch een beetje vergeten hoe mooi het stationnetje is.
    Heerlijk wat rondkijken en in een leuk tentje even iets eten, soep van de dag en een empanada. Het werd tijd voor het museum, weer 20 minuten teruglopen, ik heb mijn stappen vandaag wel gehaald 😃
    Wat een prachtige collectie en een mooi gebouw, de entree was gratis.
    Hier heb ik een behoorlijk tijdje doorgebracht. Direct in de hal staat bijna de gehele achtermuur bedekkend een wit beeld van een man met daarachter in metaal, roestkleurig, twee prachtige vleugels op dito ondergrond.
    Verder een schitterende expositie van Dorita Castel-Branco van abstracte beelden, waarvan de meesten een gymnastische houding hadden.
    Boven een expositie over vrouwen in het verzet met mooie vrouwenhoofden.
    En een zwart-wit foto-expositie van Rui Ochoa, indrukwekkend met veel beelden van politiek, arbeiders, verzet en menselijk leed. De foto's werden ook als film getoond met een stem eronder die uitleg gaf, maar dat was natuurlijk in het Portugees en dat ben ik nog niet machtig.
    Nog even boodschappen doen en om half 5 was ik terug bij Octobus. Net op tijd want het begon juist te regenen en kort daarna zelfs hagel en de wind trok ook weer behoorlijk aan, Octobus staat flink te schudden.
    Ik had nog soep over en met het gekochte brood en de schapenkaasjes een heerlijke maaltijd. Afgesloten met flan die ik ook net gekocht had
    Ik zou nog naar een optreden in het Cultuurhuis van Sintra, maar het weer is echt slecht nu, ik blijf lekker thuis.    Läs mer

    Se översättning
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocResenär
    2

    Uitvogelen voor dagje Sintra met Justus

    10 mars 2024, Portugal ⋅ ⛅ 13 °C

    Vanmorgen tot 11 uur in de camper want het wilde niet stoppen met regenen.
    Heerlijk ontbeten in een bakkerij waar ze ook lekkere koffie hadden en telefoon weer een beetje opladen. Nu ik zo illegaal in een straat sta kan ik het zonnepaneel niet neerzetten dat valt te veel op.
    Lopend naar het historische centrum van Sintra om uit te zoeken waar de bushalte is naar Palacio de Pena en Quinta da Regaleira, hoe lang het lopen is vanaf onze slaapplaats, hoe je aan tickets voor de bus komt, wat inclusief de tickets is en hoe de audiotour te downloaden. Alles is nu zonneklaar, overmorgen geen verrassingen. En dat is maar goed ook want we hebben voor het Palacio een tijdslot van 09.30 en de eerste bus vertrekt om 08.50, doet er 20 minuten over en dan vanaf de poort hebben we een transfer van zo'n 10 minuten naar het paleis, anders is dat nog 30 minuten lopen. Dat is allemaal best krap, gelukkig kreeg ik door door te vragen te horen dat er een extra tijd van 29 minuten gerekend wordt vanaf het tijdslot. Dus we moeten uiterlijk vóór 09.59 in het paleis zijn, dat haalt de stress er gelukkig vanaf 😵‍💫
    En natuurlijk ook genoten van het centrum, en de wandeling er naar toe.
    Op de wandeling terug ben ik nog weer even het museum binnengelopen want gisteren had ik geen goede foto's van de foto-expositie en vielen een paar foto's van de beelden tegen, die heb ik nu anders genomen. En een solo foto van het meesterstuk "Winged man" van Rogério Timóteo krijgen jullie nu ook, het is zo de moeite waard, zonde om m alleen in een collage te verstoppen.
    Van Pedro Cabrita Reis een schilderij dat een hele muur beslaat, genaamd "uma nuvem negra", een zwarte wolk. Het bestaat uit meerdere stukken die aan elkaar gemaakt zijn. Als je de zaal binnenloopt zie je eigenlijk alleen zwart, maar als je naar het raam toe loopt zie je als het ware licht door de wolk heenbreken, prachtig gebruik gemaakt van het venster!    Läs mer

    Se översättning
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocResenär

    Naar Lissabon en terug

    11 mars 2024, Portugal ⋅ 🌙 10 °C

    Wat heerlijk dat zonnetje weer na 3 dagen regen. Koffie op een terrasje, lunchen in een leuk zaakje, sleutel ophalen bij Casa Mathilda en naar het vliegveld in Lissabon.
    Daar even de auto uitpakken en mijn tas inpakken, de voorstoel leeghalen voor Justus en naar de aankomsthal.
    Wat leuk om elkaar weer te zien, koffie bij Starbucks en op weg naar een restaurantje in Sintra waar ik gereserveerd had om 20.00 u. Het was echt filetijd, het half uurtje rijden werd wel een uurtje.
    We hadden een picanha menu met rijst, zwarte bonen, gebakken aardappeltjes en sla. Alles smaakte heerlijk!
    En dan naar Casa Mathilda waar het echt zoeken naar een parkeerplaats is, maar toch gevonden.
    Lekker douchen en dan slapen want morgen alweer vroeg op.    Läs mer

    Se översättning
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocResenär

    Pena palace en Quinta de Regaleira

    12 mars 2024, Portugal ⋅ ☁️ 15 °C

    Vanmorgen stonden we om half 7 op en om 7 uur de deur uit om bij de bakkerij die ook koffie verkoopt te gaan ontbijten met koffie en pastel de nata, heerlijk en lekker rustig want we hoefden pas om 8.30 u naar de bus te lopen.
    Eerst naar Pena Palace, het voormalig zomerpaleis van de toenmalige koning Ferdinand de eerste.
    Een prachtig gebouw met geel en rood gekleurde muren en torens, dat boven op de berg staat.
    De route voor het bezoek was goed uitgezet en het was heel interessant en mooi om te zien hoe ze vroeger leefden.
    We wilden ook graag naar het chalet lopen dat door de tweede vrouw van Ferdinand was bedacht in een soort Amerikaans Landhuis stijl met gebruikmaking van zoveel mogelijk natuurlijke of natuurlijk lijkende materialen.
    Nou dat was niet eenvoudig te vinden, de navigatie gaf het niet goed aan en de bordjes waren op cruciale punten niet geplaatst zodat we nogal hebben moeten zoeken, maar de aanhouder wint zoals gewoonlijk.
    Na de lunch naar Quinta de Regaleira, vooral de initiatie put had onze belangstelling, maar wat een lange rij stond daar te wachten om naar beneden af te dalen. Intussen was het half 4 en het sloot daar om 18.00 u dus toch maar in de rij gaan staan. Het viel een beetje tegen dat je door de mensenmassa gedwongen werd om door te lopen terwijl ik eigenlijk meer wilde stoppen om foto's te maken.
    Normaal kun je helemaal onderaan via stenen in het water naar een andere put lopen die minder diep is en niet mooi afgewerkt is. Maar door de hoge stand van het water kon dat vandaag niet. Via een tunnel kon je wel van de ene naar de andere put komen.
    Toen nog het paleis bezocht, van buiten een monstrueus gebouw vind ik en van binnen vind ik het ook niet zo mooi, maar ja smaken verschillen.
    Straks nog eten in een echt Portugees restaurantje in de buurt.
    Een hele fijne dag vandaag ❤️    Läs mer

    Se översättning
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocResenär

    Naar Colares

    13 mars 2024, Portugal ⋅ 🌙 14 °C

    Vanmorgen was het dan zover, we zijn gestart met onze wandeltocht. Voor de laatste keer naar de bakkerij in Sintra voor een koffie en pastel de nata en een tostada om mee te nemen voor onderweg.
    Google Maps doet het niet altijd even goed voor de wandelaars waardoor we toch wel regelmatig verkeerd liepen. Dan weer terug op de schreden en proberen de goede weg weer op te pakken.
    Het eerste stuk ging gewoon over de weg waar geen ruimte was om te lopen, dat was best gevaarlijk. Links was een enkelspoor rails waar je net naast kon lopen. Justus zei dat het best eng was omdat er om de bocht een trein aan kon komen. Ik zei dat ik niet geloofde dat hier nog een trein reed. Maar opeens was daar toch een klein treintje, hij ging weliswaar niet hard, maar Justus had toch gelijk.
    Verderop kwamen we gelukkig op kleinere wegen waar niet zo veel verkeer kwam. Tot aan hele kleine paadjes door het gras.
    Het viel me mee hoe het met me ging, ik had niet echt goed kunnen oefenen en met die nieuwe schoenen............
    Toen we bijna bij ons slaap adres, de mooie dome, waren zat daar opeens een hele grote hond in het gras naast de weg. Hij blafte helemaal niet maar als we probeerden verder te lopen dan gromde hij naar ons, dat leek echt een signaal om niet door te lopen. Justus wilde het nog een proberen, maar ik durfde echt niet.
    Gebeld met het nummer dat bij de accommodatie stond maar die man was in Lissabon. Hij wilde wel de buurman bellen of die zijn hond kon ophalen, de buurman nam niet op. Wat nu? We waren slechts 50 meter verwijderd van onze dome. Nog een mevrouw aan de telefoon die ons ook niet kon helpen. Besloten om terug te lopen naar het centrum van Colares, daar de bus te nemen naar Sintra om Octobus op te halen, dat moest sowieso gebeuren.
    Toen we met Octobus bijna weer bij de dome waren zei Justus dat hij de zee zag, ik twijfelde want het water leek dan wel heel hoog te zijn. Even doorgereden en ja hoor, had hij weer gelijk, daar was de Atlantische Oceaan.
    In de dome lekker gekookt door Justus en heerlijk gegeten. Al met al hebben we toch wel 13 km gelopen en soms was dat echt klimmen, ik ben echt blij dat ik het nog kan 💪 😃    Läs mer

    Se översättning
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocResenär

    Naar Sao Joao das Lampas

    14 mars 2024, Portugal ⋅ ⛅ 17 °C

    Gisteravond vroeg gaan slapen, toch even wennen aan dat lopen en de hele dag buiten zijn.
    En natuurlijk vanmorgen vroeg wakker.
    Koffie op bed en we wilden van het uitzicht genieten maar het onderste transparante gedeelte van de dome was helemaal beslagen, dus dat laatste was een beetje moeilijk
    Rugzakken klaarmaken en met de auto naar een bakker in Colares. Daar ontbijt en de auto parkeren vlakbij de bushalte. En daarna op weg, het eerste stuk was hetzelfde dat we gisteren al gelopen hadden, maar gelukkig werd dat snel anders. We hadden gekozen voor de langere route die over kleine weggetjes gaat, waar de brem al in bloei staat, over stapstenen door een waterstroompje, echt genieten in de natuur.
    Vandaag was de route 13 km en het was meer klimmen dan gisteren, maar het begon al te wennen.
    Door kleine dorpjes heen waar de schapen over straat lopen, een man in zijn tuintje bezig is en een paard over de schutting heen nieuwsgierig naar je kijkt.
    Onderweg kwamen we een gebouwtje tegen dat qua vorm veel leek op onze dome, alleen waren de muren van steen en het dak van beton. Het bleek te horen bij een gemeenschap waar je als vrijwilliger kon werken op de boerderij of in de biologische winkel. Er tegenover stond een bijzondere camper, een houten woonwagen achter een vrachtwagentje.
    Ik wilde er kijken, maar dat ging niet, in gesprek geraakt met een vrijwilliger uit Nepal die daar werkt. Hij belde de baas van het geheel op, eveneens uit die contreien aan haar accent te horen, maar daar ving ik bot. Ze zei dat ik een email kon sturen, goeie manier om iemand af te poeieren 🫤
    In Sao Joao das Lampas aangekomen wilden we de kustroute zoeken die naar Santiago de Compostela gaat, maar na een paar keer vragen werd het ons duidelijk dat die niet door Soao Jao dL gaat.
    Met twee bussen weer terug naar Octobus in Colares en naar de dome, heerlijk even op het terras zitten, wat is het hier toch rustig en mooi!    Läs mer

    Se översättning
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocResenär
    1

    Naar Ericeira

    15 mars 2024, Portugal ⋅ ☁️ 16 °C

    Vannacht begon het te regenen, volgens de weersvoorspelling klopte dat maar het zou smorgens weer droog zijn en dat klopte niet.
    We zouden Octobus in Sao Joao das Lampas neerzetten, dan naar Ericeira lopen en met een taxi terug naar Sao Joao dL om Octobus weer op te halen. Maar met die regen was dat misschien niet zo'n goed idee. Justus kwam met de oplossing, we rijden naar Ericeira en nemen een taxi naar Sao Joao dL en lopen naar Ericeira, wat een goed plan. Een leuke rit was dat langs de kust waar we een prachtig plaatsje tegenkwamen op een rots gebouwd waar we uitgestapt zijn om foto's te maken. Rond 11.00 uur waren we al in Ericeira, koffie drinken en iets eten en toen met de taxi naar Sao Joao dL.
    De wandeling begon voor ons doen pas laat om 12.00 u. terwijl het nog een beetje miezerde.
    Eerst een stuk over de grote weg en toen gekozen voor de iets langere kleinere weg. Intussen kwam de zon door en werd het zelfs heet, langs de kust was het wel lekker omdat daar een briesje stond. Op een bepaald punt ging de weg weer meer landinwaarts en daar hadden we niet zo'n zin in. Justus stelde voor om langs de kust te blijven lopen over een onverharde weg die we zagen. Ik durf dat normaal niet als ik alleen ben omdat ik totaal geen oriëntatievermogen bezit. Ik vond het wel moeilijk om de controle dmv Google Maps los te laten en sputterde eerst nog wat tegen, maar ja okay wat kon er nu helemaal gebeuren? Dus we luisterden niet meer naar Google Maps en gingen het onverharde weggetje op, door een prachtig gebied boven op de kliffen langs de kust. Over rotsen klauterend naar het strand dat we verderop zagen, maar beneden gekomen was daar opeens een strook water en konden we het strand niet op. Tot overmaat van ramp kwam er ook nog een vrouw aan met 3 loslopende honden, dat was schrikken voor mij. De honden gingen door het water naar de andere kant, maar we konden niet zien of ze bleven lopen of ook stukken zwommen. De vrouw vertelde dat zij met haar kinderen er ook wel doorheen ging, maar dat we dan nu wel snel moesten zijn want het werd vloed.
    Er zat niets anders op, de andere optie was om zo'n 30 minuten over de rotsen te klauteren om via een verderop gelegen brug over het water te komen. Dus schoenen, sokken en lange broek uit en gaan.
    Justus als eerste en ik er achteraan, jammer dat we er geen foto's van hebben, maar er kwam nog een man met een hond aan die ook door het water ging, waarbij de hond toch een stukje moest zwemmen, die staat wel op de foto.
    Eerst een tijdje opdrogen, toen de spullen weer aan en de klim naar boven om weer op de weg uit te komen voor het laatste stukje van de wandeling.
    We zitten in een heel leuk hostel/surfcamp en daar hebben we de piratenkamer 😂    Läs mer

    Se översättning
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocResenär
    11

    Van Sao Pedro da Cadeira naar Ericeira

    16 mars 2024, Portugal ⋅ ☁️ 16 °C

    Door dezelfde aardige meneer van de Übertaxi ons naar Sao Pedro de Cadeira laten brengen voor de laatste wandeldag.
    Het begon zoals gewoonlijk over de weg waar eigenlijk geen plaats is voor wandelaars, best eng. Gelukkig hebben we, lees Justus, intussen wat meer ervaring om af te durven wijken van Google Maps en wandelen we opeens over onverharde paden midden in de natuur tot aan de kust. Daar weer een onverhard smal weggetje gevonden dat ons over de kliffen naar het strand van Ribeira das ilhas, het podium voor surfevenementen in het wereldcircuit bracht. Een prachtige route met schitterende uitzichten vanaf de kliffen. En tot slot door het oude gedeelte van Ericeira langs de vissershaven, waar allemaal nieuw boten op de kant stonden, over het strandje van de lokalen met een hele hoge wand afgescheiden van de weg en huizen er boven, weer terug naar het hostel.
    De afstanden worden steeds een beetje opgeschaald, waar we 3 dagen geleden begonnen met 10 km lopen we vandaag 20 km.
    We hebben steeds geprobeerd de officiële route van Lissabon naar Santiago de Compostela te vinden, maar dat is ons vandaag ook niet gelukt 🫤
    Thuis maar eens goed in verdiepen waar die route precies loopt, in ieder geval hebben wij doordat Justus een goed oriëntatievermogen heeft prachtige routes gelopen in Noordelijke richting en uiteindelijk vinden we de aansluiting wel.
    Prachtige tocht van 60 km in 4 dagen over terrein dat flink omhoog en omlaag gaat, niet slecht gedaan 💪
    Vandaag 3 dikke blaren opgelopen, mijn voeten vinden het okay om morgen alleen autopedalen in te trappen en kleine stukjes te lopen 😃    Läs mer

    Se översättning
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocResenär

    Naar Faro

    17 mars 2024, Portugal ⋅ ☁️ 17 °C

    Ja en dan is het alweer zover, we gaan naar Faro, waar Justus morgenochtend weer vertrekt naar huis.
    Route over de tolweg want dat scheelt twee uur rijden, 3 uur ipv van 5 uur.
    Rond 13.30 kwamen we op Praia de Faro aan waar we eerst een wandeling langs de vissershuisjes gemaakt hebben. Over het strand terug en natuurlijk een hamburger bij het kleine restaurantje aan het begin van de vissershuisjes, die smaakte weer voortreffelijk 😋
    Toen teruglopen naar de ferry van 15.00 uur om naar Faro te gaan, we wilden naar de Bottenkapel. Op de boot kwam ik er achter dat hij op zondag dicht is, wat jammer nou 🫤 Dan maar wat lopen door het oude centrum van Faro, dat was ook erg leuk. Tijdens die wandeling zagen we een heel leuk terras en we besloten daar na de wandeling heen te gaan. Wat is dat toch gezellig, mensen kijken. We moesten de laatste ferry terug hebben om 17.30 dus we hadden alle tijd.
    Op het laatste stukje voor we bij de ferry waren zag Justus plotseling het teken voor de route naar Santiago de Compostela, wat een mooie afsluiting van de wandeltocht!
    We hebben nog geprobeerd om de route te vinden, maar om de hoek was er links noch rechts meer een spoor van de route te vinden, heel vreemd..........
    Terug bij Praia de Faro eerst inchecken bij de kamer waar Justus slaapt en toen de bus ophalen. Vannacht slaap ik weer in mijn Octobus 😃    Läs mer

    Se översättning
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocResenär
    1

    Naar Olhao

    18 mars 2024, Portugal ⋅ ⛅ 16 °C

    Vanmorgen een kwartiertje rijden naar het vliegveld met Justus, de laatste koffie en pastel de nata, rugzak afgeven en daar gaat ie dan, wat voelt dat opeens kaal zo alleen 😟
    Nog even terug naar de kamer waar ik kan douchen en mijn haar wassen, zo kan ik er weer een tijdje tegen 😃
    En dan op weg naar Olhao naar de Intermarché want ik wil mijn beddengoed wassen. Lekker makkelijk die grote wasmachines en drogers, 2 wassen gedraaid. Bij gebrek aan een droogrekje gebruik gemaakt van mijn Octobus en Veni Vidi Fietsie om de paar dingen die niet in de droger gaan aan op te hangen.
    Vanuit de camper naast mij komt een mevrouw, Marianne genaamd, een praatje maken, ze is Duitse en woont in haar camper. Tien jaar geleden heeft ze borstkanker gekregen en vanaf toen heeft ze besloten dat ze zoveel mogelijk uit het leven wil halen. Heeft haar huis verkocht, baan opgezegd, camper gekocht en reist sindsdien waarheen ze wil. Ze is net terug van 3 maanden Marokko. Zij blijft vannacht hier bij de Intermarché staan en ik besluit ook te blijven.
    Na de lunch in de Intermarché is alle was klaar, bed opnieuw opgemaakt en de camper opgeruimd. En dan roepen de markthallen. Dat is hiervandaan 22 minuten lopen en op de laatste wandeldag heb ik verschillende blaren opgelopen, waarvan ik van één blaar op mijn hiel nog steeds veel last heb. Wat is wijsheid, rust of juist lopen? Dat laatste dan maar, op naar de markthallen.
    Heerlijke abatenado op het terras en terug een andere weg door een gedeelte met veel muurschilderingen.
    Octobus is weer helemaal mijn busje, tevreden over vandaag 😃    Läs mer

    Se översättning
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocResenär

    Intermarché dagje

    19 mars 2024, Portugal ⋅ ☁️ 16 °C

    Vanmorgen uitgeslapen, om 10 uur pas wakker, heerlijk!
    En ja wat zie je dan uit je Octobus? De camper van de buurvrouw, je fietsje en de parkeerplaats van de Intermarché.
    Ik was nieuwsgierig naar het verhaal van de buurvrouw en nodigde haar uit voor een kop koffie bij de Intermarché.
    Dat werden er 2 met een pastel de nata 😋 Een bijzonder verhaal zoals iedere keer alle verhalen bijzonder zijn. Nadat zij kanker kreeg heeft zij besloten om te gaan doen wat zij het liefste doet: reizen. Het huis van haar vader en moeder, die intussen overleden waren, heeft ze verkocht en daarvan een camper gekocht. En nu reist zij al 10 jaar in de camper rond. Vooral nieuwsgierig was ik hoe zij de veiligheid van een eigen plek hebben om op terug te kunnen vallen heeft losgelaten. Zij had een huis dat 700 euro in de maand huur kostte en dan kon zij niet reizen met het geld dat zij per maand te besteden had. Ouders overleden, geen partner meer en geen kinderen, dat maakte de keuze voor haar makkelijker.
    Ze maakt zich ook helemaal niet druk hoe het moet als zij ziek wordt, dat ziet ze dan wel weer, mooi als je zo kunt leven.
    Vanmiddag heb ik Souwie even van de ferry gehaald, die had een afspraak in Olhao waar ik haar naar toe heb gebracht. En natuurlijk ook weer terug naar de ferry. Het blijft toch bijzonder om mensen die je kent vanuit Nederland in een ander land te ontmoeten.
    Daarna weer terug naar de Intermarché want ik had afgesproken met de buurvrouw om de lasagna van de Intermarché te eten. Eerst nog lekker een tijdje lezen in mijn Octobus en toen op weg naar de Intermarché. Als je binnenkomt is er aan de linkerzijde een kapsalon, aan de rechterzijde een sportschool en toilet, in het midden de Intermarchéwinkel, achterin de cafetaria en daarboven het restaurant. Alles bij de hand, je kunt hier gewoon wonen 😂
    Het restaurant bleek alleen smiddags open maar in de cafetaria kon je takeaway eten meenemen, dat hebben we in de camper van de buurvrouw lekker opgegeten.    Läs mer

    Se översättning
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocResenär

    Mijn plekje vandaag

    20 mars 2024, Portugal ⋅ ⛅ 15 °C

    Vanmorgen werd ik wakker met denderende hoofdpijn. Niet bijzonder hoor, dat heb ik thuis ook wel eens. Maar betekent de hele dag niets doen.
    Ik wilde vandaag vertrekken maar dat is er dus niet van gekomen.
    Zoals de foto laat zien was mijn bedje vandaag mijn plekje.
    Gaat nu al weer beter dan vanmorgen. Ik hoop morgen te vertrekken naar Route66 in Moncarapacho.    Läs mer

    Se översättning
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocResenär
    1

    Olhao met Margot

    21 mars 2024, Portugal ⋅ ☁️ 17 °C

    Vanmorgen het inmiddels bekende ontbijt bij de Intermarché en daarna Octobus weer een beetje opruimen voor de terugreis naar huis.
    Maar eerst nog afgesproken met Margot vandaag. Wat fijn om elkaar weer te zien, te kletsen en te lachen.
    Eerst geluncht bij de Indian Hut mmmmmmm 😋 wat was het weer lekker!
    Daarna heerlijk slenteren door de winkelstraat. De hele vakantie heb ik nog niets gekocht, maar vandaag was het dan toch raak. Wat hadden we een lol in de winkel. Eerst had ik de jurk over al mijn kleren aangetrokken, helaas geen foto van, maar dat stond toch wel erg raar en Margot vond de jurk te kort, pfffffff dan toch maar naar de paskamer, ik haat die kleine hokjes 🥵 Ik had geen zin om ook nog mijn broek uit te doen want dan moesten eerst mijn schoenen uit, dus die maar tot op de enkels laten zakken om te zien hoe kort de jurk nou eigenlijk was. We waren het er allebei over eens, het kon wel. Hilarisch als je met een broek op je enkels van het pashokje naar de spiegel moet lopen en weer terug, het voelt als een pinguïn 🐧Margot heeft er een videootje gemaakt 😂
    Nog een vestje erbij en ik ben weer klaar, laat die zomer in Nederland nu maar komen, I'm coming..................
    Tijdens de wandeling wilden we nog wel een koffie en Margot wist een cafe met een leuk terrasje. We hoorden muziek en het kwam uit dat cafe, wat was dat leuk, van de wandeling is verder niets meer gekomen want we hebben daar een hele tijd gezeten en genoten van mensen kijken en de muziek. Onder deze tekst probeer ik een link te plaatsen van de fbsite waar Margot het op gezet heeft, ik kon het niet in mijn fotogalerij importeren, hoop dat het zo lukt.
    Morgen haal ik Souwie nog een keer van de boot en als zij weer op de boot stapt maak ik een beginnetje aan de terugreis.

    https://www.facebook.com/share/Rg7Ay2UgnptWNccE/    Läs mer

    Se översättning
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocResenär

    Via Alcalá del Rio

    22 mars 2024, Spanien ⋅ ☁️ 24 °C

    En ja hoor ben ik toch echt begonnen aan de terugweg vandaag. Maar niet voordat ik Octobus een douchebeurt heb gegeven. Onvoorstelbaar hoe alle auto's er vanmorgen uitzagen, helemaal onder het rode saharazand. Het had geregend vannacht en het zand is met de regen op ons neergedaald. Zelfs toen ik dicht bij de Sahara was in Marokko is er niet zoveel zand op Octobus gewaaid.
    Afijn in de file bij de carwash, niet leuk maar ik kon echt niet meer door de ruiten kijken, dus noodzakelijk. Viel al met al best mee hoe lang het duurde, er waren 5 wascabines.
    Toen Souwie van de ferry gehaald en nadat ik Souwie weer bij de ferry van 15.00 uur had afgezet ben ik op weg gegaan.
    Ben in Alcalá del Rio aanbeland, dat is boven Sevilla, best aardig opgeschoten vandaag.
    Het is weer wennen met het uur verschil vergeleken met Portugal, maar ik leef nu wel op dezelfde tijd als jullie 😂
    Ik had een heel mooi plekje gevonden in Alcalà, over een onverharde weg kwam ik bij de rivier waar ook nog betonnen platen lagen. Er waren wat mensen aan het vissen en je keek prachtig uit over de rivier de Guidiana. En dan vind ik het echt jammer dat ik alleen ben want als de vissers weer naar huis gaan dan sta ik daar moederziel alleen en dat durf ik toch niet 🫤
    Toch maar weer terug gereden en nu sta ik ingeparkeerd langs de weg die er boven loopt. Ook mooi, maar toch.............
    Het dorpje ziet er interessant uit, dat ga ik morgenochtend even bekijken en dan weer verder noordwaarts 😃    Läs mer

    Se översättning
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocResenär

    Pedrosilli el Ralo

    23 mars 2024, Spanien ⋅ 🌙 15 °C

    Gisterenavond was het ontzettend warm, ik kon niet onder het dekbed slapen. Toen ik het weerbericht voor vandaag bekeek zag ik 27graden staan. Oh no ik wilde een heel stuk rijden en Octobus heeft geen airco. Besloten om zodra ik wakker was meteen te vertrekken om de ergste warmte voor te zijn.
    Dat werd dus 08.00 u vertrekken, zo vroeg ben ik normaal nooit.
    Het doel vandaag was Salamanca, zo'n 480 km, een mooie rit door de bergen, vlak bij Salamanca lag er zelfs nog sneeuw op de bergen.
    Ongeveer op de helft gestopt voor een kop koffie en een croissant, ik mis mijn pastel de nata............... Op de parkeerplaats stond een colonne quads, echt zaterdag vandaag, onderweg ook veel wielrenners.
    Het cafe zag eruit als het decor uit een oude film, grappig dat dit soort cafes nog bestaat.
    Het was eigenlijk helemaal nog niet zo warm en eindelijk realiseerde ik me dat ik al zo'n 200 km noordelijker zat en dat ik de temperatuur voor Sevilla bekeken had 🙃
    Onderweg kon ik geen foto's maken jammer genoeg, het was er wel mooi genoeg voor.
    In Salamanca naar een parkeerplaats waar je met de camper mag staan. Het was een grote parkeerplaats langs een drukke weg en ik was de enige camper. Ik merk steeds dat ik pas blij word als ik mijn stoeltje buiten kan zetten. Komt waarschijnlijk omdat mijn campertje zo klein is. Dus op zoek naar een camping, die vond ik ten noorden van Salamanca in Pedrosilli el Ralo. Heerlijk zonnepaneel en stoeltje buiten en in de zon mijn boek lezen.
    Eind van de middag gebruik gemaakt van de heerlijk warme douche, mij kan niets meer gebeuren. Gegeten in het restaurant wat bij de camping hoort, courgettesoep met kaas, zeebaars met rijst en als toetje flan. Helemaal weer klaar voor de dag van morgen. Ik ga straks even kijken wat de temperatuur voor Picos de Europa is, een ezel enz. 😂    Läs mer

    Se översättning
  • 2025© FindPenguins
  • Hem
  • Om oss
  • Spåra gruppen
  • Press
  • Villkor
  • Integritet & Cookies
  • Hjälpcenter
  • Avtryck