Savegre

Narigheid! Nelly heeft net als een paar medereizigers iets gegeten wat niet helemaal kosjer was: gevolg frequent bezoek aan het toilet. Echter dit weerhoudt Nelly er niet van om met de excursie van vandaag mee te gaan: met de boot de Grote Oceaan op opzoek naar een of meerdere walvissen.
Het gaat hier om bultrug walvissen die vanuit Antarctische wateren medio juli aankomen in het warme, tropische water van Costa Rica waar de vrouwtjes walvissen bevallen van een kalf, hier vervolgens in 3 maanden het kalf alles leren om mee terug te kunnen zwemmen naar Antarctica. Het walvisseizoen loopt tot en met oktober dus eigenlijk redelijk op het einde.
Om 07:00 uur vertrekken we richting het plaatsje Uvita waar we op een boot stappen die ons meeneemt de oceaan op. Van de plaatselijke gids krijgen we nog een toelichting en instructies en vertrekken vervolgens te voet richting het strand. We lopen door de zee naar de boot en kunnen vertrekken. Eerst varen we parallel aan de kust en daarna gaan we meer de oceaan op. We zien onder andere tonijnen springen, een paar zeeschildpadden en pelikanen. Na enige tijd krijgt degene die de boot bestuurt een telefoontje dat op een andere locatie een walvis is gespot. Net op het moment dat de boot rechtsomkeer wil maken ziet onze gids een walvis bovenkomen inclusief kalf!
En dan is het iedere keer wachten waar en wanneer ze weer aan de oppervlakte komen om te ademen: de baby om de 7 minuten en moeders kan 14 minuten onder blijven.
Wat zijn het toch een grote (zoog)dieren: moeder wordt geschat op 17 meter en het kalf op 7 meter.
We proberen in de buurt te blijven en zien ze steeds weer op een afstand variërend tussen de 50 en 100 meter verschijnen. Na enige tijd zegt de gids we laten ze nog een keer bovenkomen en dan gaan we weer verder. Het is alsof moeder walvis het heeft gehoord want ze duikt de diepte in en neemt afscheid van ons door met haar staart te ‘zwaaien’. Heel bijzonder!
We keren om richting waar we vertrokken zijn en maken nog een stop om te zwemmen in een hele mooie baai waar de bemanning fruit uitdeelt.
We komen aan bij de eindbestemming en gaan met een goed gevoel, ondanks dat we niet hebben kunnen snorkelen en geen dolfijnen hebben gezien, richting hotel.
De rest van de dag blijven we rondom onze bungalow en halen slaap in die we vannacht hebben gemist.
Eind van de middag is er nog een afscheidsbijeenkomst, want 3 van de 14 medereizigers blijven hier nog iets langer en de rest vertrekt morgen richting San Jose. Dit is ook het moment dat we onze reisleidster Tania bedanken voor haar enthousiaste inzet en goede zorgen en onze chauffeur Olman die ons veilig door Costa Rica heeft vervoert. Voor beide hebben we een envelop met ’tip’ welke onder begeleiding van een speech door René en Rob wordt overhandigd.Lue lisää